- Konu Sahibi kirmizigitar
- #1
esimi cok seviyorum. o da bana cok duskundur, 6 yillik sevgililigin ardindan evlendik 1.5 yildir evliyiz.
sorun su ki esim sinema sektorunde calisiyor. lanet mi lanet bir sektor. ne gecemiz ne gunduzumuz belli degil. ben ogretmenim calisiyorum, 2 aydir esimle birlikte sofraya oturamadik, ne haftaici ne haftasonu gelio gittigi saat belli degil.
isten kacta cikacagi asla belli olmuyor. paydos saati 7 de ama ben 7 de ciktigini 1.5 yildir 5 10 defa anca gormusumdur. en erken 12 1 gibi geliyor gece, haftada bir kac aksam da sabaha kadar suruyor. sık sık ayni evin icinde 2 3 gun birbirimizi gormuyoruz. haftasonu da calisiyor pazar gunu evdeyse de haftaici yorgunlugu yuzunden butun gun uyuyor. ben surekli abimlerle yada annemlerle birseyler yapmak durumunda kaliyorum. tum ozel gunler kutlamalar dogum gunleri terfiler hepsini ailemle tek basima kutluyorum cunku kocam hep kole gibi calisiyor! ve isyerinde oyle bir sistem var ki 8 saat calissan da 20 saat calissan da ayni maasi aliyorsun mesai durumu yok.
is degistirme durumu diyeceksiniz ama isin kotusu sektorunun en buyuk firmasinda calisiyor. yani gidecegi sirket bundan daha iyi asla olmayacak aksine daha kotu olma durumu var. arabamiz yok ev kredisi oduyoruz ve bunca calismaya gore aldigi para ve beim maasim ile anca geciniyoruz hayir lanet olsun cok parada felan gozum yok zaten bu sekilde yasanan bir hayatin maddi karsiligi da yok ama cok doldum hicbir plan yapamiyoruz birlikte tiyatro bileti aliriz yanar konser bileti aliriz yanar tatil rezervasyonu yapariz son dakika iptal edilir aksam sofra kurarim yemekler yaparim oylece bir basima yerim.
sanki evli gibi degil de ailemden ayri bir eve cikmisim sevgilim bazi geceler bana kalmaya geliyor gibi bir durum var. cok ama cok bunaldim.
evlenmeden once bunu bilmiyor muydun demeyin orasi ayri bir konu hic girmek istemiyorum....
icimi dokmek istedim sadece inanin dayanacak gucum kalmadi
sorun su ki esim sinema sektorunde calisiyor. lanet mi lanet bir sektor. ne gecemiz ne gunduzumuz belli degil. ben ogretmenim calisiyorum, 2 aydir esimle birlikte sofraya oturamadik, ne haftaici ne haftasonu gelio gittigi saat belli degil.
isten kacta cikacagi asla belli olmuyor. paydos saati 7 de ama ben 7 de ciktigini 1.5 yildir 5 10 defa anca gormusumdur. en erken 12 1 gibi geliyor gece, haftada bir kac aksam da sabaha kadar suruyor. sık sık ayni evin icinde 2 3 gun birbirimizi gormuyoruz. haftasonu da calisiyor pazar gunu evdeyse de haftaici yorgunlugu yuzunden butun gun uyuyor. ben surekli abimlerle yada annemlerle birseyler yapmak durumunda kaliyorum. tum ozel gunler kutlamalar dogum gunleri terfiler hepsini ailemle tek basima kutluyorum cunku kocam hep kole gibi calisiyor! ve isyerinde oyle bir sistem var ki 8 saat calissan da 20 saat calissan da ayni maasi aliyorsun mesai durumu yok.
is degistirme durumu diyeceksiniz ama isin kotusu sektorunun en buyuk firmasinda calisiyor. yani gidecegi sirket bundan daha iyi asla olmayacak aksine daha kotu olma durumu var. arabamiz yok ev kredisi oduyoruz ve bunca calismaya gore aldigi para ve beim maasim ile anca geciniyoruz hayir lanet olsun cok parada felan gozum yok zaten bu sekilde yasanan bir hayatin maddi karsiligi da yok ama cok doldum hicbir plan yapamiyoruz birlikte tiyatro bileti aliriz yanar konser bileti aliriz yanar tatil rezervasyonu yapariz son dakika iptal edilir aksam sofra kurarim yemekler yaparim oylece bir basima yerim.
sanki evli gibi degil de ailemden ayri bir eve cikmisim sevgilim bazi geceler bana kalmaya geliyor gibi bir durum var. cok ama cok bunaldim.
evlenmeden once bunu bilmiyor muydun demeyin orasi ayri bir konu hic girmek istemiyorum....
icimi dokmek istedim sadece inanin dayanacak gucum kalmadi
neyse hayırlı işler bol güneşler
