hepimiz aynıyız, yıllarca gelinlik-düğün hayalleri kurduk, her gördüğümüz bebişi severken kendi bebeğimizin hayalini kurduk. çocuk sahibi olmayı çok istiyorsunuz, yazınızı, devamında yapılan yorumları hepsini de okudum. çocuk için evlenmek istiyorsun da, peki ya çocuk olmazsa. evlenince hemen evlat sahibi olacağının garantisi yokki, bak benim evlilik 5.yıla giriyor, olmayınca olmuyor işte.
benimde eskiden bi sevgilim vardı, her şey çok güzeldi, kaç yıl görüştük, kesin evlilikti. memur oldu, ben kendim gibi memur biriyle evlenmek istiyorum, birlikte izine gideriz, akşam çıkış saatlerimiz birbirimize uygun olur dedi ayrıldı benden, öldüm bittim yaşayamam dedim, sonra çalıştığım işyerinde bi arkadaş vasıtasıyla eşimle tanıştım. o da özel sektördeydi, nişanlandığımız zaman memur oldum bende. Allah bi kapı açtı önümde, binlerce şükür. artık kimse çıkmaz karşıma, herkes beni onunla gördü, biliyor tanıyor millet, küçük yerdeyiz kimse ile olamam artık düşüncelerindeydim bende. eşimle evlendik, ailesiyle sıkıntılarımız oluyor ama eşimi çok sevdim, tanıdıkça sevdim, meğer öncesi sevgi değilmiş, alışkanlıkmış belki de, önceliğin bu olsun, mutlu olamayacaksan ilerde, pişman olacaksan ne anlamı var ki evliliğin. üstelik mutsuz bi ailede çocuk olmanın zorluklarını da hesaba katınca, geri adım atma bence.
sonra üzüleceğine, şimdi üzül. hem yaşın öyle geç kalınmış bi yaş değil ki, benim bi arkadaşım vardı, 32 yaşında evlendi. hemen çocuk yapmasam mı, biraz evliliğim düzene girse diye düşünüyordu, sonra da hamile olduğunu öğrendi, üstelik ikiz bebekleri oldu. Rabbim herşeyi bir yoluna koymuştur. bizim sabredip beklemek ve dua etmekten başka yapabileceğimiz bişey yok.
Ramazan ayı geliyor, Allah mübarek günler hürmetine dualarını kabul etsin, hakkında hayırlı olanı gönlünde razı eylesin. İnşaallah doğru insanla karşılaştırsın seni