Çok ayran gönüllüyümdür iki kişiye aşık oldum sonra birinden hoşlandım. Daha sonra da eşim olan kişiyle tanıştım ondan hoşlanmıştım, aramızda çok büyük aşk olmamıştır hiç, ama sevgi daha önemli sanırım.
Beni deli eden kusurları olsada tüm olumsuzluklarına ramen hala birlikteyiz. Yani 7. senemiz evlilikte, inişler çıkışlar hep oldu. Türlü türlü huyları var eşim benden 5 yaş küçüktür biraz onun sıkıntısı olmuştur, erkekler geç büyüyor ya. ben 28 idim o 23 evlendiğimizde :)) neyse iyi kötü atlattık.
Şu sıralar bunalımda ama düzelmeye başlıyor.
bir çocuk olsa fena olmaz da istemiyor bi türlü... hayırlısı :)
23 erkek için gerçekten erken bir yaş. Maddi yönden evliliğe hazır mıydı peki?
Derdin ne kızım senin evde kalmaktan mı korkuyorsun Allah aşkına :)
Yahu hanımlar bırakın şu erkeklerin yakasını artık, onlar size köpek olsun. Valla deminden beri kaç mesaj okudum hep kızlar sevgilim bana bunu dedi böyle yaptı özledim dönsün mü döner mi.... Bu ne olmuş böyle nasıl olmuş bizim kızlarımız böyle yahu? Eğer geçimlik sorunun yoksa çok afedersin koy g..ne gitsin yani. ki sen daha iyi durumdasın ona göre okuduğum kadarıyla. ayrıca yaşın da genç yani daha 31. Dünyada erkek mi yok. Bulursun sana küfretmeyi aklına bile getirmeyen birini elbette. Kişiliği normal biriyle evlen ki çocuğunuz da normal olsun...
sevgilin karektersiz,tembel,kibirli,küfürbazeve ekmek getlremiyecek kadarda
beceriksiz, çalışmak demek ezilmek demektir, hayatın bu yönünü istemiyor ,keyfi yerlnde olsun istlyor, kızım tekmeyi bas , gltsln bununlada bir gelecek hayal etme , hamilelikte ekmek getlremiyecek kadar kötü anan mı bakacak, adam ne işe yarayacak, para senden, ev işi senden , .çcuk doğurmak senden o ne yapacak, kendisi padişah torunumu?
e v l e n i l m e z
Vallahi hep bu hormonların suçu :) Küçüklüğümüzden beri hep düğünümüzün hayalini kurmadık mı kızlar? Çoğunluğumuz şöyle bir yerde olsun, gelinliğim böyle olsun, duvağım uzun mu olsa kısa mı... Bu hayali kura kura eskittim ben. Artık o kadar hevesim bile yok. En az iki çocuk hayal ederdim. Annem beni 33 yaşında doğurmuş. Yaş farkını hissettim hep. Ben genç anne olacağım derdim. O da olmadı. Yaz geldi, iki ay tatilim var, her türlü imkanım da var ama beraber tatil yapacağım kimse yok, herkes eşiyle çocuğuyla... Olay bir erkeğin gözünün içine bakmak, peşinden koşmak, sevgisini dilenmek değil. Ayrıldığım erkek arkadaşım umrumda bile değil şu an. Ama hayallerimi gerçekleştirecek birini bulamamış olmak çok moralimi bozuyor. Evet erkeklere mecbur değiliz ama insanın eşi olmadan da hayat yarım kalıyor işte. Bir şeye moralin bozulduğunda boşver hayatım takma diyecek bir destek, evde canın sıkıldığında hadi dışarı çıkalım diyecek bir arkadaş, geleceğini şekillendirip planlar yapacağın bir can yoldaşı...
Kafama o kadar taktım ki bunu. Sanki evlenip çocuk yapmazsam boşa yaşıyormuşum gibi geliyor. Tamam gez toz, kurslara git kendini geliştir, işinde başarılı ol falan nereye kadar? Bir halam hiç evlenmemiş. Dünyayı gezdi, gitmediği ülke kalmadı. Parası pulu da var. Yaşlandı artık. Yapayalnız evinde oturuyor şimdi. Çok acı geliyor bana. Tamam yaşım henüz çok ümitsiz olacak kadar ileri değil ama ya öyle olursam diye deli gibi korkuyorum. Çok dua ediyorum. İnşallah kabul olur.
Valla mükemmel karakterde de olsa ne kadar bekleyeceğim ki. Askerden mayıs 2009'da geldi kızlar. Ve o günden bu güne iş anlamında yaptığı tek şey bir kaç ay önce akrabasının yanında işe başlamış olması ama resmen haline üzüldüler diye başladı. Benim gururum kırılıyor onunki kırılmıyor. Bir de kasımda iş güvenliği uzmanlığı sınavına girecek olması. Şaka gibi.
hikayeni okudum canım.evlilik bir emek ister maddiyat+sevgi+saygı+çalışmak +alın teri ister.sırf evlenmek için ilgi vs yalnız kalmamak için evlenilmez.erkek arkadaşın bu saydıklarının hiç birini sana veremeyecek sanki.ben öyle biri ile evlenmektense kahrını çekip üzülmektense yerinde olsam ömür boyu bekar kalırdım.inan öyle kötü eşler varki çevremde hergün cehennem hayatı çekiyorlar.ben ve eşim evliliğimizde kaçarak evlendik çok çaba harcadık eşim her işi alın teri ile çalıştı para kazandı yeri geldi inşaata gitti bazen tekstilde çalıştı şuanda tamir bakım işi yapıyor azimle kendi işini kurdu.ama o azim seninkinde yok.benim eşimin pazar tatili bile yok.7 gün demeden çalışır.hem şimdiden sana hayatını bıktırmış sevgim bitti diyorsun bu evliliği düşünmek niye.evlenmek için acele etme.önce bu kişiyi hayatından çıkar.ailene söyle beki ailen sana uygun biri vardır evlendirir yalnız kalmayım diyosan.hem maddi durumunda iyiymiş evlenmesen bile kendi hayatını sürdürürsün.şu forumdakilerin bir derdini oku inan yok kaynana derdi, yok eş derdi inan evlenmeyi düşünmezsin.hem yaşın o kadarda geçmiş değil.tek taraflı iyi niyet ve fedakarlık evlilik yürümez .olmuyorsa sürdürmenin anlamı yok.şu forumdaki arkadaşları oku lütfen.evlilik birgün degil ömür boyu sürmeli.şimdiden küfür,kibir ,ayrılayım diyen erkekten kocada olmaz koynunda evlenincede yatılmaz.evlenince daha fenasını yapar.bu kişinin sana sevgisi saygısı yok anlaşılan.halan en iyisini yapmış insana mantıken uygun biri yoksa evlenilecek bekarlık sultanlıktır bence.evlenipte kötü birinin kölesi esiri olmaktansa bence.hayatına umarım başka kimseler çıkar.acele etme .Acele işe şeytan karışır derler...
işyerlerinin iş güvenliği uzmanı bulundurma zorunluluğu 4 yıl ertelenmiş ama yine de c sınıfı arayan firma var piyasada.
ayrıca partnerine söyle sorular çokkk zormuş neredeyse a sınıfına sorulacak düzeydeymiş çok çalışması lazım çook... :18:
bak sana en yakın arkadaşımdan örnek vereyim.severek evlenmiş ama evlenmeden önce eşinin,bu senin anlattığın tarzdaki iş beğenmeme burnu havalarda kibirli bir karaktere sahip olduğunu bilmiyordu.sonra nemi oldu çocukları oldu.arkadaşım herzaman çalışmak zorunda.o ise iş yok deyip evde oturuyor.çocuğa bile doğru düzgün bakmıyor.arkadaşım işten eve gelir çocuğu hemen arkadaşımın yanına mutfağa gönderirmiş artık o baksın diye.yardım etmezmiş.çok yorulmuşya kumanda alıp serilirmiş kanepeye.kavga çıkarır arkadaşıma hakaret edermiş.sabretti arkadaşım ama ne evlilişkten bişey anlıyor ne çocuğundan nede hayatından.çok şükürki şimdi eşiminde vesilesiyle iyi bir iş buldu. dicem şuki sende bu tarz bir hayat istiyorsan ve buna günahsız evladınıda katmak istiyorsan evlen.
Vallahi hep bu hormonların suçu :) Küçüklüğümüzden beri hep düğünümüzün hayalini kurmadık mı kızlar? Çoğunluğumuz şöyle bir yerde olsun, gelinliğim böyle olsun, duvağım uzun mu olsa kısa mı... Bu hayali kura kura eskittim ben. Artık o kadar hevesim bile yok. En az iki çocuk hayal ederdim. Annem beni 33 yaşında doğurmuş. Yaş farkını hissettim hep. Ben genç anne olacağım derdim. O da olmadı. Yaz geldi, iki ay tatilim var, her türlü imkanım da var ama beraber tatil yapacağım kimse yok, herkes eşiyle çocuğuyla... Olay bir erkeğin gözünün içine bakmak, peşinden koşmak, sevgisini dilenmek değil. Ayrıldığım erkek arkadaşım umrumda bile değil şu an. Ama hayallerimi gerçekleştirecek birini bulamamış olmak çok moralimi bozuyor. Evet erkeklere mecbur değiliz ama insanın eşi olmadan da hayat yarım kalıyor işte. Bir şeye moralin bozulduğunda boşver hayatım takma diyecek bir destek, evde canın sıkıldığında hadi dışarı çıkalım diyecek bir arkadaş, geleceğini şekillendirip planlar yapacağın bir can yoldaşı...
Kafama o kadar taktım ki bunu. Sanki evlenip çocuk yapmazsam boşa yaşıyormuşum gibi geliyor. Tamam gez toz, kurslara git kendini geliştir, işinde başarılı ol falan nereye kadar? Bir halam hiç evlenmemiş. Dünyayı gezdi, gitmediği ülke kalmadı. Parası pulu da var. Yaşlandı artık. Yapayalnız evinde oturuyor şimdi. Çok acı geliyor bana. Tamam yaşım henüz çok ümitsiz olacak kadar ileri değil ama ya öyle olursam diye deli gibi korkuyorum. Çok dua ediyorum. İnşallah kabul olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?