Arkadaşlar sabah isteme ve nişanla ilgili konu açmıştım. Taşınma durumumuz vardı, ev yetişmemişti. Ailelerin tanışması abimin evinde olacaktı. İsteme ve nişan için yengem önden belirtmişti benim evime sığmaz diye. Nişan için çözüm arıyorduk...
Şimdi durum öyle bir hale geldi ki. Gerçekten işin içinden çıkamıyorum. Özetle şöyle: 2 abim var biri Almanya’da yaşıyor, diğeri bize çok yakın (tanışma onun evinde olacak). Sevgilim işsiz olduğu için aileme açıklayamıyordum iş bulmasını bekliyordum. O da Ağustos’ta abimler Almanya’dan tatile geldiğinde tanışma isteme olsun istiyordu. Ben işe girmeden bir adım atmak istemediğim için sürekli öteliyordum aileme de anlatmıyordum. Nasıl olsa iş bulamadı, tanışma işi yılbaşına kaldı diye düşünüyordum. Çünkü abimler bir de yılbaşında geliyor kışın. Bu süreçte erkek arkadaşım iş bulur, aileme açıklarım yılbaşında da isteme olur diye düşünmüştüm. Temmuz’un son haftası erkek arkadaşım iş buldu. Haliyle Ağustos’ta tanışma işi de ciddiye bindi. Ben de hemen aileme açıkladım. Ağustos’un 2. Haftası tanışma olsun sonraki haftada yüzükler takılsın dedim. Çünkü almanyadan gelen abimin kızları tekrar geri gidecek Ağustos’un 24 ünde.
Almanya’daki yengemle konuştum oda abime babama anlattı. Babam o tarihlerde oradaydı. Babam da abim de çok güzel karşılamışlar. Burdaki yengeme anlattım o da abime anlattı her şey tamam. Hatta burdaki yengem herkesten daha olumlu yaklaştı. O kadar yapıcıydı ki anlatamam. Ve bizim taşınmamız ertelendiği için yengem demişti ki tanışma bizim evde olabilir. Hem de bunu o kadar samimi bir şekilde teklif etmişti ki duygulanmıştım bile.
Neyse bu akşam abim yengem ve yeğenlerim geldiler. Belli ki kurulup gelmişler. Yengem konuya girmek için dedi ki, erkek tarafı yarın kahveniz yok mu diyip konuya girmek isterlerse ben hazırlık yapayım mı? ( kahve için ne hazırlığı yapacak hiçbir fikrim yok) Almanya’daki yengem de dedi ki acaba Tanışmaya gelinmişken isteme de olsa mı? Burada yaşayan abim sert bir çıkış yaptı. Bu ne acele tanımıyoruz etmiyoruz ne istemesi vs. Ki haklı. Tanışma olsun dediler ben de karşı tarafa öyle aktardım insanlar da kendilerini ona göre ayarlardı. Ben de dedim ki öyle olmaz artık bu saat olmuş kararı değiştiremem tanışma dediniz insanlar da öyle biliyor dedim. Yengem de dedi ki peki yarın istemeye ne zaman gelelim diye soracaklar ne diyeceğiz önce aramızda konuşalım dedi.
Sonra Kahve içelim dediler ben kahve yapmaya gittim herkes bahçede oturuyor. Ben gidince ortalık karışmış. Buradaki abim demiş ki “benim en son haberim oldu hiçbir şeye karışmıyorum. Zaten tanışmanın bizim evde olması çok saçma, bu ev daha müsait. Ama nişan bizim evde olamaz benim evim almaz. Hatta nişanı bu evde de yapamayız bu ev küçük. Yeni eve taşınana kadar beklesinler. Bu eve kimse sığmaz. Hem benim çocuklarım tatil için 1 ay önceden yer ayırttı tatile gidecekler, o gün burda olmayacaklar.” Şimdi tatile gidecekler dediği yer bize yarım saat uzaklıkta ve 1 ay önceden rezervasyon gerektirecek bir otel bile yok orda. Onu da geçtim çocuklar yarım saatlik yoldan halalarının nişanı için gelebilir zaten. Ben de bahçeye tekrar çıktığımda bunu söyledim. Yeğenim direkt abime baktı bir şey söylemedi. Anladım ki abim planlamış çocuklar abime bakıyor kendileri bir şey diyemiyor. Ayrıca biz bu konuları yengemle defalarca konuştuk yengem de demişti kızlar Burdayken yüzükler takılsın yılbaşına kadar uzatmasınlar. Yani en olumlu yaklaşan yengemdi aslında. Neyse bunu da geçtim. Annem dedi ki ama 24 ünde kızlar Almanya’ya dönecek. Burada yaşayan yengem de bana dönüp dedi ki o zaman karar vereceksin bu yeğenlerin mi o yeğenlerin mi? Güya espiri yapıyor gibi söyledi bunu. Yani diyor ki Ya Cuma günü yaparsın benim çocuklarım nişanında olmaz ya da ertelersin.
Anladığım kadarıyla onlar sanıyor ki ben her şeyi Almanya’daki abime göre ayarladım. Başından beri onlarla birlikte planladım o yüzden de şimdi her şeyi onlara göre yapıyorum sanıyorlar. Oysaki ben sevgilim işsiz diye aileme açıklayamadım. Ve İş bulunca da herkese aynı zamanlarda açıkladım. Ama kendimce abimlerin gelişini hesaba katmıştım ki bu da çok doğal zaten.
Hayatımda hiç bu kadar arada kalmamıştım. Resmen beni seçim yapmak zorunda bıraktılar. Şimdi diyeceksiniz ki seçim yapmak zorunda bırakan insanı umursama istediğini yap. Ama o zaman da kendilerini haklı çıkaracaklar bak gördünüz mü halanız diğer yeğenleri için sizi önemsemedi diyecekler. Saatlerdir ağlıyorum ve bir çözüm bulamıyorum.
Tek derdim aileler anlaşacak mı neler olacak diye düşünürken geldiğim nokta inanılmaz. O kadar kötüyüm ki.
Lütfen üstten üstten konuşup ahkam kesecek olanlar yazmasın. Gerçekten halimi anlayıp çözüm üretebilecek olan varsa yardımlarınızı bekliyorum.
Şimdi durum öyle bir hale geldi ki. Gerçekten işin içinden çıkamıyorum. Özetle şöyle: 2 abim var biri Almanya’da yaşıyor, diğeri bize çok yakın (tanışma onun evinde olacak). Sevgilim işsiz olduğu için aileme açıklayamıyordum iş bulmasını bekliyordum. O da Ağustos’ta abimler Almanya’dan tatile geldiğinde tanışma isteme olsun istiyordu. Ben işe girmeden bir adım atmak istemediğim için sürekli öteliyordum aileme de anlatmıyordum. Nasıl olsa iş bulamadı, tanışma işi yılbaşına kaldı diye düşünüyordum. Çünkü abimler bir de yılbaşında geliyor kışın. Bu süreçte erkek arkadaşım iş bulur, aileme açıklarım yılbaşında da isteme olur diye düşünmüştüm. Temmuz’un son haftası erkek arkadaşım iş buldu. Haliyle Ağustos’ta tanışma işi de ciddiye bindi. Ben de hemen aileme açıkladım. Ağustos’un 2. Haftası tanışma olsun sonraki haftada yüzükler takılsın dedim. Çünkü almanyadan gelen abimin kızları tekrar geri gidecek Ağustos’un 24 ünde.
Almanya’daki yengemle konuştum oda abime babama anlattı. Babam o tarihlerde oradaydı. Babam da abim de çok güzel karşılamışlar. Burdaki yengeme anlattım o da abime anlattı her şey tamam. Hatta burdaki yengem herkesten daha olumlu yaklaştı. O kadar yapıcıydı ki anlatamam. Ve bizim taşınmamız ertelendiği için yengem demişti ki tanışma bizim evde olabilir. Hem de bunu o kadar samimi bir şekilde teklif etmişti ki duygulanmıştım bile.
Neyse bu akşam abim yengem ve yeğenlerim geldiler. Belli ki kurulup gelmişler. Yengem konuya girmek için dedi ki, erkek tarafı yarın kahveniz yok mu diyip konuya girmek isterlerse ben hazırlık yapayım mı? ( kahve için ne hazırlığı yapacak hiçbir fikrim yok) Almanya’daki yengem de dedi ki acaba Tanışmaya gelinmişken isteme de olsa mı? Burada yaşayan abim sert bir çıkış yaptı. Bu ne acele tanımıyoruz etmiyoruz ne istemesi vs. Ki haklı. Tanışma olsun dediler ben de karşı tarafa öyle aktardım insanlar da kendilerini ona göre ayarlardı. Ben de dedim ki öyle olmaz artık bu saat olmuş kararı değiştiremem tanışma dediniz insanlar da öyle biliyor dedim. Yengem de dedi ki peki yarın istemeye ne zaman gelelim diye soracaklar ne diyeceğiz önce aramızda konuşalım dedi.
Sonra Kahve içelim dediler ben kahve yapmaya gittim herkes bahçede oturuyor. Ben gidince ortalık karışmış. Buradaki abim demiş ki “benim en son haberim oldu hiçbir şeye karışmıyorum. Zaten tanışmanın bizim evde olması çok saçma, bu ev daha müsait. Ama nişan bizim evde olamaz benim evim almaz. Hatta nişanı bu evde de yapamayız bu ev küçük. Yeni eve taşınana kadar beklesinler. Bu eve kimse sığmaz. Hem benim çocuklarım tatil için 1 ay önceden yer ayırttı tatile gidecekler, o gün burda olmayacaklar.” Şimdi tatile gidecekler dediği yer bize yarım saat uzaklıkta ve 1 ay önceden rezervasyon gerektirecek bir otel bile yok orda. Onu da geçtim çocuklar yarım saatlik yoldan halalarının nişanı için gelebilir zaten. Ben de bahçeye tekrar çıktığımda bunu söyledim. Yeğenim direkt abime baktı bir şey söylemedi. Anladım ki abim planlamış çocuklar abime bakıyor kendileri bir şey diyemiyor. Ayrıca biz bu konuları yengemle defalarca konuştuk yengem de demişti kızlar Burdayken yüzükler takılsın yılbaşına kadar uzatmasınlar. Yani en olumlu yaklaşan yengemdi aslında. Neyse bunu da geçtim. Annem dedi ki ama 24 ünde kızlar Almanya’ya dönecek. Burada yaşayan yengem de bana dönüp dedi ki o zaman karar vereceksin bu yeğenlerin mi o yeğenlerin mi? Güya espiri yapıyor gibi söyledi bunu. Yani diyor ki Ya Cuma günü yaparsın benim çocuklarım nişanında olmaz ya da ertelersin.
Anladığım kadarıyla onlar sanıyor ki ben her şeyi Almanya’daki abime göre ayarladım. Başından beri onlarla birlikte planladım o yüzden de şimdi her şeyi onlara göre yapıyorum sanıyorlar. Oysaki ben sevgilim işsiz diye aileme açıklayamadım. Ve İş bulunca da herkese aynı zamanlarda açıkladım. Ama kendimce abimlerin gelişini hesaba katmıştım ki bu da çok doğal zaten.
Hayatımda hiç bu kadar arada kalmamıştım. Resmen beni seçim yapmak zorunda bıraktılar. Şimdi diyeceksiniz ki seçim yapmak zorunda bırakan insanı umursama istediğini yap. Ama o zaman da kendilerini haklı çıkaracaklar bak gördünüz mü halanız diğer yeğenleri için sizi önemsemedi diyecekler. Saatlerdir ağlıyorum ve bir çözüm bulamıyorum.
Tek derdim aileler anlaşacak mı neler olacak diye düşünürken geldiğim nokta inanılmaz. O kadar kötüyüm ki.
Lütfen üstten üstten konuşup ahkam kesecek olanlar yazmasın. Gerçekten halimi anlayıp çözüm üretebilecek olan varsa yardımlarınızı bekliyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
