Merhaba,
İlk defa bu siteye giriyorum ve az önce üye oldum. Biraz yazışmaları ve konuları inceledim çok mantıklı açıklamalar oldugunu görünce banada bi faydanız olur diye düşünüyorum.
Benim sorunum büyük nerden başlasam bilemiyorum ama şöyleki sevdiğim adamın ilk evliliğinden 1 erkek çoçugunu var çocuğa 2,5 yaşından beri kendi bakıyor bu yıl 8 yaşına girdi.Benimde ailemle sıkıntılarım oldu ben bekar oldugum için istemediler özetliyorum herkesin tahmin edebiliceği için uzatmıcam ...yıllar gecti 6 yıl kadar biz birbirimizi sevdiğimiz için ayrılamadık sonunda ailem ikna oldu ve geçtiğimiz yaz tanıştılar..oğlunu evleneceğine ikna edemiyor hala beni kabullenmiş değil. Bu arada Pedegoglara götürdük nasul davranmamız gerektiği konusunda bilgi aldık ama malesef çoçuk istemiyor.kendi oğlu ile konuşuyor evlenmesi gerektiğini hayatını sonuna kadar yanlız yaşamak istemediğini bakıma sevgiye ihtiyaç oldugunu vs. Herşeyi söylüyor çoçuga biraz geri vites yapıyor çoçuk ama sonra yine aynı beni görünce itici davranıyor 20 dk sonra babanın iymesiyle biraz yumuşuyor ama ayrılana kadar.Aslında babasını kimseyle paylaşamıyor kendi kuzenlerinden bile ..eski eşi evleneceğini duyunca tabi rahat durmuyor çoçugunu bu arada psikolojisini bozarak dolduruyor bu durumları beni oldukça rahatsız ediyor. Çok uzadı asıl konu ben çoçugunu küçük oldugu için bizimle yaşamasını kabul etmiştim ama bu sene birlikte yaşamak istemiyorum gerek etrafımdaki bu durumu yaşayanların yorumları gerek benim yaşımın ilerlemesi onun tarafından gördüğüm olur zusluklar benim kararlarında etkisi çok ve ben bunu kendisine açıklayamıyorum... evliliğimi sadece o ve ben yaşamak olursa yeni doğacak çocuklarımla yaşamak istiyorum eski eşi ve oğlusunun hayatımı mahvetmelerini huzurunun bozulmasını istemiyorum bir çıkmasın içindeyim bencilce düşündüğümü düşüne bilirsiniz ama ilk eşinin yaptıgı kötü büyü falan olayları var bu yüzden korkuyorum...