• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmış bir erkek +1 çoçuk ve hiç evlenmemiş kadın

Sizce nasıl davran malıyım ?


  • Ankete Katılan
    60
Oyyy kıyamam yaa onun icin de zor
Hatta boşanmış aile çocukları icin anne babasının yeniden evleniyor olması en zoru .Karmaşa yasadıgı gelgitlerinin cok oldugu bu donemde yardımcı olabilecek ona bir abla bir arkadas gibi yaklasabilecekseniz bu gucu kendinizde buluyorsanız devam edin

Anne kişisi de klasik doldurma yöntemlerine son vermeli yine çocuk açısından .
Baba kişisi,babanne kişisi ve diger aile bireyleri özellikle çocuğun yaninda olumsuz " çocuk istemiyor,sevmedi vs vvs" gibi ifadeler kullanmaktan kaçinmalı

İçimi rahatlattınız teşekkür ederim
 
Valla eşimle yasımız nerdeyse 40a dayanırken evlendik; 33yasındaki kızkardeşi bile paylaşamadı erkek kardeşini; görümcem yani; eşimin bana aldığı çiçeği bile bana kimse çiçek almıyor diye bozulmuştu.allahtan düzelttik iyi şimdi aramız;ama Yen'i aile olmak zaten zor;çok yapıcı ve sabırlı olmak da emin olun size düşecek çunku oğlan küçük.velhasıl göze alıyorsunuz evlenin

Sonra 6sene niye beklediniz evlenmeyi.keske küçükken bir duzen kursaydınız.daha kolay olmaz mıydı
 
İçimi rahatlattınız teşekkür ederim

Evlerine gittiğimde çok gergin oluyorum nasıl davranacak diye içim içimi yiyor...
Ben çoçugunu durumunu anlıyorum ve seviyorum ta en başında da kabullendim bilerek başladım bu ilişkiye adamı seviyorsam ondan bir parçasınıda sevmek ve bakmalıyım dedim ama işler ole olmadı .... yinede bakarım diyorum beni mutsuz edecek olurlarsa anne ve çoçuk ozaman sorun olur.

Düşünün bir insan mutluysa karşısındaki ve sewdiklerini mutlu eder!


okadar doktorlarla görüştük vs.
annesi 2 gün alıyor yanına çoğunlukla moral motivasyon değişiyor bu sefer babaya saldırıyor ewde olanları bana anlatır e bende soruyorum annesinin ne yaptıgını az cok biliyorum 1 hafta baba ugrasıyor düzeltmeye işte bu yüzdendir . ki korkularım aynı ewe girincede benimle zıtlaşıp huzursuzluk çıkarması vb. Konularda sıkıntı olur tecrübeli batan arkadaslar dan edindiğim yasayabilir ekler hakkında destek oldular sağolun hepinize..
 
Valla eşimle yasımız nerdeyse 40a dayanırken evlendik; 33yasındaki kızkardeşi bile paylaşamadı erkek kardeşini; görümcem yani; eşimin bana aldığı çiçeği bile bana kimse çiçek almıyor diye bozulmuştu.allahtan düzelttik iyi şimdi aramız;ama Yen'i aile olmak zaten zor;çok yapıcı ve sabırlı olmak da emin olun size düşecek çunku oğlan küçük.velhasıl göze alıyorsunuz evlenin

Sonra 6sene niye beklediniz evlenmeyi.keske küçükken bir duzen kursaydınız.daha kolay olmaz mıydı
Ailem karşı çıktı karakas gömek görüştüm yıllarca baktılar kızları vazgeçilmez gecmiyor pes ettiler ben de öle olsun bana alışması kolay olur dedim ama nasip olmadı
 
Ailem karşı çıktı karakas gömek görüştüm yıllarca baktılar kızları vazgeçilmez gecmiyor pes ettiler ben de öle olsun bana alışması kolay olur dedim ama nasip olmadı

Kaçak göçek demek istedim
 
Evlerine gittiğimde çok gergin oluyorum nasıl davranacak diye içim içimi yiyor...
Ben çoçugunu durumunu anlıyorum ve seviyorum ta en başında da kabullendim bilerek başladım bu ilişkiye adamı seviyorsam ondan bir parçasınıda sevmek ve bakmalıyım dedim ama işler ole olmadı .... yinede bakarım diyorum beni mutsuz edecek olurlarsa anne ve çoçuk ozaman sorun olur.

Düşünün bir insan mutluysa karşısındaki ve sewdiklerini mutlu eder!


okadar doktorlarla görüştük vs.
annesi 2 gün alıyor yanına çoğunlukla moral motivasyon değişiyor bu sefer babaya saldırıyor ewde olanları bana anlatır e bende soruyorum annesinin ne yaptıgını az cok biliyorum 1 hafta baba ugrasıyor düzeltmeye işte bu yüzdendir . ki korkularım aynı ewe girincede benimle zıtlaşıp huzursuzluk çıkarması vb. Konularda sıkıntı olur tecrübeli batan arkadaslar dan edindiğim yasayabilir ekler hakkında destek oldular sağolun hepinize..
Ee ama olacaklar belli olmus zaten.
Zorlu bir surec olacagi cok acik.
Seninle zitiasacak ta hircinlasacak ta .
sen sana dusecek buyuk gorevin farkinda deilsin.
O cocukla bir sekilde diyalog kurmayi basarmalisin.
ne kadar uyum saglarsiniz birbirinize bilemiyorum.
bunu basaran az cunku.
hele ki sende bu kadar korku ve yargilar varken.
isin com zor.
beni mutsuz ederlerse diyorsun ya gulumsedim.
sen once o cocugu mutlu edeceksin o seni degil.
esin bile bunu isteyecek senden.
Yasayip goreceksin.
dusunce yapini degistir derim evlenmekte israrciysan.
 
Bir keresinde böle bişi demiştim istemiyorum çoçugu diye oda Ne
benden vazgeçermiş nede oğlundan aynı evin içinde anlaşıp yaşamayı öğreneceksiniz dedi ben sana destek olucam bu konuda dedi seni yanlız bırakıcam dedi beni yatıştırıcı şeyler söyledi
Bencillik yaptigin adami seviyorsan cocuguda seveceksin sen onun annesi olacaksin kendni sevdir cocuga onun piskolojiside bozuktur ya bu cileyi cekeceksin yada terk edeceksin evlenseniz bile uzun surmez evliliginz kendn gibi bekar bul
 
Gayet bencil bir insanım ben. Kendi mutluluğum her şeyin önünde gelir. Sen de önce kendini düşüneceksin. Bu adamla mutlu olabilecek misin? Belli ki sen eşinin ilk önceliği olmak istiyorsun ki haklısın ama bu adamla olmaz o. Çocuk onun birinci önceliği olacak. Olmasa da annesi tarafından oldurulacak. Yerinde olsam bana gerçekten değer veren biriyle olmak isterdim.
 
Aslında herkez bana cephe aldı görüşlerinize saygı duyuyorum ama yanlış anlaşıldım dün geceden beri ben o cocugun istemiyorum değil yaşanmışlıklar ve sorunlar olumsuzluklar hepsi üst üste geldi tabiki çoçugun psikoloji çok önemli bunun içinde pedoglara götürdük onunla ilgili tüm destek ve terapileri götürdük... önceleri bizi arkadaş olarak biliyordu aileler tanışınca ciddiyeti anlatmaya başladık tabi biraz geç oldu çoçuk için sanırım buyuzden hırçınlaşır oldu biz çoçuk küçüken evlenseydik daha iyi olacaktır belkide benimle yaşadığı için bu hayata alışaçaktı şimdi ise birini evde görmeye hazır değil yani beni beni istemiyor ama baba çoçugun beni sevdiğini bana alışabileceğini söylüyor zamana ihtiyacı olduğunu söylüyor öyle diyince bişi diyemiyorum neticede çoçugu oldugunu biliyorum...
Evet şuan ki dediklerinize katılıyorum, eğer ki çok küçükken evlenseydiniz anne sevgisi görmediği için sizi annesi gibi görebilirdi...
Size alışması sevmesi çok daha kolay olacaktı.
Size önerim tekrar çocuğu çocuk psikoloğuna götürmek, ve ayrıca sizinde bi psikoloğa gitmeniz, çünkü çocuğa karşı çok sevgisiz oluşunuz sorun bana göre.
 
evliliğimi sadece o ve ben yaşamak olursa yeni doğacak çocuklarımla yaşamak istiyorum

Öyle bir dünya yok. Oğlu onun hayatının bir gerçeği. Öyle veya böyle kabullenmek zorundasınız. Bu sizi istememesinden çok farklı bir konu. Yapacaginiz sey oğluna bunu bir şekilde kabullendirmek olmalı, hayatından tamamen çıkarmak değil.

Ayrıca çoçuk değil, çocuk..
 
Merhaba,
İlk defa bu siteye giriyorum ve az önce üye oldum. Biraz yazışmaları ve konuları inceledim çok mantıklı açıklamalar oldugunu görünce banada bi faydanız olur diye düşünüyorum.
Benim sorunum büyük nerden başlasam bilemiyorum ama şöyleki sevdiğim adamın ilk evliliğinden 1 erkek çoçugunu var çocuğa 2,5 yaşından beri kendi bakıyor bu yıl 8 yaşına girdi.Benimde ailemle sıkıntılarım oldu ben bekar oldugum için istemediler özetliyorum herkesin tahmin edebiliceği için uzatmıcam ...yıllar gecti 6 yıl kadar biz birbirimizi sevdiğimiz için ayrılamadık sonunda ailem ikna oldu ve geçtiğimiz yaz tanıştılar..oğlunu evleneceğine ikna edemiyor hala beni kabullenmiş değil. Bu arada Pedegoglara götürdük nasul davranmamız gerektiği konusunda bilgi aldık ama malesef çoçuk istemiyor.kendi oğlu ile konuşuyor evlenmesi gerektiğini hayatını sonuna kadar yanlız yaşamak istemediğini bakıma sevgiye ihtiyaç oldugunu vs. Herşeyi söylüyor çoçuga biraz geri vites yapıyor çoçuk ama sonra yine aynı beni görünce itici davranıyor 20 dk sonra babanın iymesiyle biraz yumuşuyor ama ayrılana kadar.Aslında babasını kimseyle paylaşamıyor kendi kuzenlerinden bile ..eski eşi evleneceğini duyunca tabi rahat durmuyor çoçugunu bu arada psikolojisini bozarak dolduruyor bu durumları beni oldukça rahatsız ediyor. Çok uzadı asıl konu ben çoçugunu küçük oldugu için bizimle yaşamasını kabul etmiştim ama bu sene birlikte yaşamak istemiyorum gerek etrafımdaki bu durumu yaşayanların yorumları gerek benim yaşımın ilerlemesi onun tarafından gördüğüm olur zusluklar benim kararlarında etkisi çok ve ben bunu kendisine açıklayamıyorum... evliliğimi sadece o ve ben yaşamak olursa yeni doğacak çocuklarımla yaşamak istiyorum eski eşi ve oğlusunun hayatımı mahvetmelerini huzurunun bozulmasını istemiyorum bir çıkmasın içindeyim bencilce düşündüğümü düşüne bilirsiniz ama ilk eşinin yaptıgı kötü büyü falan olayları var bu yüzden korkuyorum...
siz mutlu olamazsınız. O istemediğiniz üvey oğlunuz geleceği görüyor. Bence istenmeyen çocuğa kulak verin .
 
Eğer ki çocuğu annesine yollasanız dahi hayatınızdan asla çıkmayacağına emin olun Sonay hanım.

Okul toplantıları

Çocuğun hastalıkları (bir üye ikinci evliliğini sizin birlikte olduğunuz durumda bir adamla yapmıştı. Ve gecenin üçünde çocuğu hastalandığı için arayan eski eşi çekiştiriyordu burda. Eski eşler de 2. eşe pek huzur bırakmıyorlar genelde)

Ara sıra size ziyarete gelecek. Geldiğinde içinde özlemi körüklenen baba size cephe dahi alıp işi nefret boyutuna dahi götürebilir. "O yapmaz" demeyin. Bu forumlarda "o yapmaz" denilen erkekler cümleyi "yaptı" diyerek noktalandırdı.

Bunları milyon kere farklı kombibasyonlarını yaşayacaksınız

Ardından çocuk askere gidecek. Yanında annesi ve babası olacak.

Askerden dönecek evlenecek kız istemeye giderken yanında annesi ile babası olacak

Düğünde misafirlere "hoşgeldin" derken eski eşi olacak.

Binlerce kez bu üçlü bir fotoğrafta bulunacaklar..

Bu sizin hesabınıza göre gitse bile olacak olanlar. VARSAYIMLAR DEĞİL. olacak olanlar...

İstediğiniz hayatı size ancak boşanmamış bir erkek verebilir. Vazgeçmeniz en mantıklısı. Mutlu olan elbet var ama ben bu hayatta sizin mutlu olacağınızı sanmıyorum.
 
Birlikte yasayabilmek icin kocaman bi kalp gerekir.Mesela kendi cocuklarinla onu ayirmaman,onun sana batmamasi vs. Yapamayacagina dair en ufak bir suphen varsa-ki sanirim var hic girme o islere
 
İşiniz çok zor. O onun oğlu ve illaki hayatının bir parçasında hep o olacak doğal olarak.
Sizin kaldırabileceğinizi sanmıyorum. Evlenmeyin bence.
 
Senin çocuğun olunca diğer çocuk onu kiskanacak ve hiç kabul etmeyecek. Adam da vicdan yapacak. Ohoo çok sorun yaratır ilerde. Çevremde gördüm anne yada babasının başka çocukla yaşadığını gören çocuklar depresyona giriyor. Ya ikna edin ve sizde ayrım yapmadan kabullenin çocuğu. Yada ayrılın. O bir çocuk! !! Biraz iyi niyetli olun çocuğun babasını alayım aile kurayım ama onu dislayayim diyorsunuz. Yaziktir günahtır.. sizin çocuğunuz olsa aynı duruma düşse. ? Hem o adamda sizinki ne her baktığında vicdan yapacak. Sonuçta kendi büyütmüş kokusunu almış öyle kolay değil bırakması. Ya kabul edin ya ayrılın!
 
Bu çocuk daha küçük. Daha ergenligi var bunun. Şunu soyleyim "evlat" bambaskadir. Dünyayı karşına alırsın herkesten vazgecersin. Bu kişi şimdilik sizle arayı bozmamak kirmamak için ortayı bulmaya calissada evlenince maalesef siz her sorun çıkardığınızda evladını savunacak. Buna ikinci este tuz biber olacak. Siz şimdiden çocuğa takmissiniz maalesef evlenince hep içinizde bu konular olacak
 
Böyle bi adamı sevdiysen sadece biz demeye hakkin yok kaldı ki o onun çocuğu her zaman hayatinda olacak tabi ki eski eşi de çünkü ortada çocuk var...evladın olsaydı böyle bi şey düşünemezdin her şeyden geçilir evlattan asla..ya bu diyardan gidecen ya bu deveyi güdecen..
 
Aslında herkez bana cephe aldı görüşlerinize saygı duyuyorum ama yanlış anlaşıldım dün geceden beri ben o cocugun istemiyorum değil yaşanmışlıklar ve sorunlar olumsuzluklar hepsi üst üste geldi tabiki çoçugun psikoloji çok önemli bunun içinde pedoglara götürdük onunla ilgili tüm destek ve terapileri götürdük... önceleri bizi arkadaş olarak biliyordu aileler tanışınca ciddiyeti anlatmaya başladık tabi biraz geç oldu çoçuk için sanırım buyuzden hırçınlaşır oldu biz çoçuk küçüken evlenseydik daha iyi olacaktır belkide benimle yaşadığı için bu hayata alışaçaktı şimdi ise birini evde görmeye hazır değil yani beni beni istemiyor ama baba çoçugun beni sevdiğini bana alışabileceğini söylüyor zamana ihtiyacı olduğunu söylüyor öyle diyince bişi diyemiyorum neticede çoçugu oldugunu biliyorum...

ben boyle bir evlilik yaptım..buradaki hanımlar kafayı yemiş çocuğun psikolojisi deyip duruyorlar kocanla aynı kanepede dahi oturmak luks oluyor bazen.. bol keseden konuşmayın.. üstelik bizim oğlan kıskanç bir çocuk değil ve çok uyumludur..bahsettiğin tarzda bir çocuk çekilmez kimse kusura bakmasın
 
ben boyle bir evlilik yaptım..buradaki hanımlar kafayı yemiş çocuğun psikolojisi deyip duruyorlar kocanla aynı kanepede dahi oturmak luks oluyor bazen.. bol keseden konuşmayın.. üstelik bizim oğlan kıskanç bir çocuk değil ve çok uyumludur..bahsettiğin tarzda bir çocuk çekilmez kimse kusura bakmasın

Dediklerinize yer yer katılıyorum, kaldırabilecek insan var kaldıramayacak insan var, konu sahibi bunları göze alarak yola çıkmalı çıkacaksa.
Konu hakkında destanlar yazabilirim kendimde yaşadığım için, her evlilik aynı olacak diye birşey yok ama yaşanılan tablo az çok hep aynı.
 
Benimde esim evlenmis bosanmis ve 1 cocugu var baslarda kiskanclik yapsamda su an onu cok seviyorum.oda beni cok sever ama her firsatta bir annesi oldugunu ama bir abla olarak yaninda oldugumu hissettiririm.esimle eski esi cok olayli ayrildiklari icin hicbir sekilde muhattap olmazlar.bizimle degil annesiyle yasiyor.cunku benim bir cocugum yok.ona tam anlamiyla bakabilirmiyim nasil davranmam gerekir hic bilmiyorum esimle ortak kararimiz uzerine cocugumuz olur olmaz zaten yanimiza alicaz.ne olursa olsun oda benim esimin bir parcasi ve o kadar saygilidir ki ne bizden annesine ne annesinden bize laf getirmez cok sorunlu bir annesi olmasina ragmen hep onun yaninda annesini overim
 
Back
X