Bu kadar kötü olduklarını kabullenemiyorum ama siz de öyle diyince çok tuhaf oldum. Bi bacağım yok diye neden diğer kadınlara yapılan bana yapılmasın ki
Bu kadar kötü olduklarını kabullenemiyorum ama siz de öyle diyince çok tuhaf oldum. Bi bacağım yok diye neden diğer kadınlara yapılan bana yapılmasın kiTam da bu maalesef
O senin annene bagirsin ama kendi annesine geldi mi cok iyi bi insan. Kendini engelli hissetme kuzum. Onlar engelli. Terbiyesizler. Zaten annenin evindesin koy onu kapiya kurtul. Seni sarip sarmalayacaklarina yaptiklarina bakHanımlar merhaba. Yorumlarınıza ihtiyacım olduğu için konuyu açıyorum ve epey bi uzun olacak. Deprem bölgesinde yaşıyorum evleneli 1 sene oldu. Eşimle depremden birkaç ay önce tanısmıstık çok sevdik birbirimizi. Ne yazık ki enkazda kaldım ve bi bacağımı kaybettim. Sağolsun esim gelip beni kurtardı tabi o zamanlar evli değildik. Neyse konuya geleyim esimin ailesini tanımadan birden evliliğin ortasında buldum kendimi. Ruh halim ve onun aşırı ısrarıyla bi sekilde kabul ettim. Tabi ailesini tanımadığım icin evlendikten sonra tanımaya basladım. Evlenme sürecinde eşim benim büyük eve bakamayacağımı idare edemeyeceğimi düsünerek bizden de rıza alarak 6 aylık sürec icin eşyalı bi ev tutmayı önerdi ve ben de 6 ay süreceğine inanıp kabul ettim. O zamanlar maddi sıkıntıda çekiyodu sanırım. Ya inanın ekstra hicbisey istemedim. Daha sonra benim bu durumumu fırsata cevirdiklerini düsünüyorum. Evin çamaşır makinesi çok eskiydi en azından bunu değişelim dedim fakat almadilar yok gerek yok falan dediler. Benim bütün çeyizim enkazda gittiği halde hepsini tekrar aldık borç harç bütün esyalarım tamdı. Esimi çok sevdiğim icin kayınvalideme sesimi cıkarmadım ama cok canım sıkıldı. Bi makineye yok demeleri. Daha sonra biz o evde 2-3 ay kaldık tabi benim sağlık problemlerim devam ederken çok bunalınca annemlerin evine tasınma fikri çıktı birden. Eşimde hoş gördü hem bu süreçtede para biriktiririz dedi. Kabul etmesi benimde hosuma gitti ve annemlere gectik. Bu evliliğimizin ilk 3-4 ayında oldu. Neyse konuyu simdi eşimin ailesine getiricem üç kardesler ve eşim maddi manevi onlara bağımlı. Eşimi bankamatik gibi görüyolar. Annesi oturup bize hava atıyor işte evim söyle evim böyle(evimiz yıkıldığı halde) eşimden aldığı parayı kendi harcıyomus gibi gösteriyor üstüne bide hava atıyor. Oturduğumuzda sürekli bana diğer eltilerimi anlatıyor onlar sunu alacak bunu alacak şunu yapacak. Artık çok daraldım salak yerine konulmaktan. Nikah yaptık sadece esim bana biseyler taktı kayınvalidem tek bisey takmaya değer görmedi.(imkanı olduğu halde) artık annemde doldu ve esime bunları az biraz çıtlatınca anneme bağırmaya basladı bu kızı doldurma vs diye. En son esime gel ayrı ev tutalım herkesi bi kenara bırakalım dedim hayır dedi beni çıldırtma vs diyerek bağırmaya basladı. Annesi beni her oturmamıza aşırı kırıyor. Bi yere gideceğim diyorum sen nasıl yürüyeceksin ki diyor. Sağlık problemi olan bi insana bu denir mi. Ama gidip annen bana neden böyle diyor dediğimde bana bağırıyor annem çok iyi bi kadın diyor. Artık sey düsünmeye basladım. Seni bu halinle kabul ettiysek herseyimize okey diyeceksin demek istiyolar sanırım. Bilmiyorum kafam çok karısık kendimi hic engelli gibi hisswtmezdim öyle hissetmeye basladım. Çok uzun oldu özür dilerim ama yorumlarınıza ihtiyacım var
Geçmiş olsun, yaşadıklarınız için çok üzgünüm.Hanımlar merhaba. Yorumlarınıza ihtiyacım olduğu için konuyu açıyorum ve epey bi uzun olacak. Deprem bölgesinde yaşıyorum evleneli 1 sene oldu. Eşimle depremden birkaç ay önce tanısmıstık çok sevdik birbirimizi. Ne yazık ki enkazda kaldım ve bi bacağımı kaybettim. Sağolsun esim gelip beni kurtardı tabi o zamanlar evli değildik. Neyse konuya geleyim esimin ailesini tanımadan birden evliliğin ortasında buldum kendimi. Ruh halim ve onun aşırı ısrarıyla bi sekilde kabul ettim. Tabi ailesini tanımadığım icin evlendikten sonra tanımaya basladım. Evlenme sürecinde eşim benim büyük eve bakamayacağımı idare edemeyeceğimi düsünerek bizden de rıza alarak 6 aylık sürec icin eşyalı bi ev tutmayı önerdi ve ben de 6 ay süreceğine inanıp kabul ettim. O zamanlar maddi sıkıntıda çekiyodu sanırım. Ya inanın ekstra hicbisey istemedim. Daha sonra benim bu durumumu fırsata cevirdiklerini düsünüyorum. Evin çamaşır makinesi çok eskiydi en azından bunu değişelim dedim fakat almadilar yok gerek yok falan dediler. Benim bütün çeyizim enkazda gittiği halde hepsini tekrar aldık borç harç bütün esyalarım tamdı. Esimi çok sevdiğim icin kayınvalideme sesimi cıkarmadım ama cok canım sıkıldı. Bi makineye yok demeleri. Daha sonra biz o evde 2-3 ay kaldık tabi benim sağlık problemlerim devam ederken çok bunalınca annemlerin evine tasınma fikri çıktı birden. Eşimde hoş gördü hem bu süreçtede para biriktiririz dedi. Kabul etmesi benimde hosuma gitti ve annemlere gectik. Bu evliliğimizin ilk 3-4 ayında oldu. Neyse konuyu simdi eşimin ailesine getiricem üç kardesler ve eşim maddi manevi onlara bağımlı. Eşimi bankamatik gibi görüyolar. Annesi oturup bize hava atıyor işte evim söyle evim böyle(evimiz yıkıldığı halde) eşimden aldığı parayı kendi harcıyomus gibi gösteriyor üstüne bide hava atıyor. Oturduğumuzda sürekli bana diğer eltilerimi anlatıyor onlar sunu alacak bunu alacak şunu yapacak. Artık çok daraldım salak yerine konulmaktan. Nikah yaptık sadece esim bana biseyler taktı kayınvalidem tek bisey takmaya değer görmedi.(imkanı olduğu halde) artık annemde doldu ve esime bunları az biraz çıtlatınca anneme bağırmaya basladı bu kızı doldurma vs diye. En son esime gel ayrı ev tutalım herkesi bi kenara bırakalım dedim hayır dedi beni çıldırtma vs diyerek bağırmaya basladı. Annesi beni her oturmamıza aşırı kırıyor. Bi yere gideceğim diyorum sen nasıl yürüyeceksin ki diyor. Sağlık problemi olan bi insana bu denir mi. Ama gidip annen bana neden böyle diyor dediğimde bana bağırıyor annem çok iyi bi kadın diyor. Artık sey düsünmeye basladım. Seni bu halinle kabul ettiysek herseyimize okey diyeceksin demek istiyolar sanırım. Bilmiyorum kafam çok karısık kendimi hic engelli gibi hisswtmezdim öyle hissetmeye basladım. Çok uzun oldu özür dilerim ama yorumlarınıza ihtiyacım var
Bazen çok üzülüyorum,insanlar meseleyi sadece para pul sanıyor. Yukardaki arkadasın yorumunda gördüğünüz gibi. Mesele para pul değil. Bana göre biri yürüyemese bile yürürsün halledersin diye motive edilir. Yürüyemezsin edemezsin diyerek can sıkılmaz. Bu anlattıklarım daha görünen ufacık seyler.Sen nasıl yürüyeceksin mi diyor? Bunlar vicdansızın önde gideni. Bunları çöpe atsan çöp olarak bile toplanmaz. Eşiniz de bir halta yaramayan asalağın teki. Ay nolur boşanın ailenizle yaşayın. Sizin ''''bu durumunuz''' diye bir şey yok kıyamam kendinizi kötü hissetmeyin. Bu karaktersiz aileden kurtulun lütfen.
Annen beni kırdı demek suç ne yazıkki. Yurtdısına tatile gitmek istiyorum diyorum mesela bi arkadasım gitmisti günlük en az 10 bin atıyomus falan diyor. Belki ben gidip sadece bi kafede oturup kahve yudumlamak istiyorum. İlla canımı sıkacakO senin annene bagirsin ama kendi annesine geldi mi cok iyi bi insan. Kendini engelli hissetme kuzum. Onlar engelli. Terbiyesizler. Zaten annenin evindesin koy onu kapiya kurtul. Seni sarip sarmalayacaklarina yaptiklarina bak
Böyle insanlar olduğu için kötülük var zaten. Siz hiç üzülmeyin. Allah size 2. Bir şans vermiş. Hayatınızın her anının tasını çıkarınBu kadar kötü olduklarını kabullenemiyorum ama siz de öyle diyince çok tuhaf oldum. Bi bacağım yok diye neden diğer kadınlara yapılan bana yapılmasın ki
Bu hayatın ne getireceği belli olmaz. Allah'ın adaletine güvenin. Size bunları diyenler daha kötü sınanır. Valla ben olsam önce çatır çatır boşardım. Sonra tedavimi olurdum. Tam nasıl oluyor bilmiyorum ama protezimi takar, çantamı alır dünyayı gezerdim. Onlar da zavallı hayatında kendilerini yesinler.Bazen çok üzülüyorum,insanlar meseleyi sadece para pul sanıyor. Yukardaki arkadasın yorumunda gördüğünüz gibi. Mesele para pul değil. Bana göre biri yürüyemese bile yürürsün halledersin diye motive edilir. Yürüyemezsin edemezsin diyerek can sıkılmaz. Bu anlattıklarım daha görünen ufacık seyler.
Bak aklını karıştırmak istemem otur bir düşün sevgi karın doyurmuyor bizim bir öğretmenimiz vardı demişti ki ' Bir kız evlenirken sadece eşi ile evlenmez ailesi ile de evlenir " o zamanlar pek anlamamıştım ama şimdi yaşadığım için çok iyi anlıyorum ailesi kötü ise bugün sizi üzüyorise yarın iyilik mutluluk bekleneyin bugün bir üzen yarın iki üzer helede eşiniz buna müdahale etmiyor ise kusura bakmayın yarın daha çok üzülecek hatta keşke başta karar verseydim diyeceksiniz bir süre sonra eşinizin ailenize bağırması veyahut sizi tutmaması aranızı sogutacak hatta sevginizi gözün görmeyecek tek kurtulim de senden bıktım diyeceksin . Bugün olanlar yarın değişmez hatta üstüne katlana katlana bir kar topu gibi büyür eş gibi ailesi de önemli heleki kocanın ailesi çünkü bayramda seyranda düğünde ölude ve hatta hafta bir belki iki helede birlikte yaşıyorsaniz asla onlardan uzak kalamazsiniz.ne yaparsanix kendinize yaparsiniz sen sonuna kadar haklısin hatta kb ama dost acı söyler saf gibi hiç bisy istememissin şimdiki kızlar evin var mı araban var mı evimi döşe şunu tak bunu tak onunistyom bunu istyom derken sen huzur aramissin kendini ziyan etme bugün buna sessiz kalırsan yarın çok şey için kendini heba edersinHanımlar merhaba. Yorumlarınıza ihtiyacım olduğu için konuyu açıyorum ve epey bi uzun olacak. Deprem bölgesinde yaşıyorum evleneli 1 sene oldu. Eşimle depremden birkaç ay önce tanısmıstık çok sevdik birbirimizi. Ne yazık ki enkazda kaldım ve bi bacağımı kaybettim. Sağolsun esim gelip beni kurtardı tabi o zamanlar evli değildik. Neyse konuya geleyim esimin ailesini tanımadan birden evliliğin ortasında buldum kendimi. Ruh halim ve onun aşırı ısrarıyla bi sekilde kabul ettim. Tabi ailesini tanımadığım icin evlendikten sonra tanımaya basladım. Evlenme sürecinde eşim benim büyük eve bakamayacağımı idare edemeyeceğimi düsünerek bizden de rıza alarak 6 aylık sürec icin eşyalı bi ev tutmayı önerdi ve ben de 6 ay süreceğine inanıp kabul ettim. O zamanlar maddi sıkıntıda çekiyodu sanırım. Ya inanın ekstra hicbisey istemedim. Daha sonra benim bu durumumu fırsata cevirdiklerini düsünüyorum. Evin çamaşır makinesi çok eskiydi en azından bunu değişelim dedim fakat almadilar yok gerek yok falan dediler. Benim bütün çeyizim enkazda gittiği halde hepsini tekrar aldık borç harç bütün esyalarım tamdı. Esimi çok sevdiğim icin kayınvalideme sesimi cıkarmadım ama cok canım sıkıldı. Bi makineye yok demeleri. Daha sonra biz o evde 2-3 ay kaldık tabi benim sağlık problemlerim devam ederken çok bunalınca annemlerin evine tasınma fikri çıktı birden. Eşimde hoş gördü hem bu süreçtede para biriktiririz dedi. Kabul etmesi benimde hosuma gitti ve annemlere gectik. Bu evliliğimizin ilk 3-4 ayında oldu. Neyse konuyu simdi eşimin ailesine getiricem üç kardesler ve eşim maddi manevi onlara bağımlı. Eşimi bankamatik gibi görüyolar. Annesi oturup bize hava atıyor işte evim söyle evim böyle(evimiz yıkıldığı halde) eşimden aldığı parayı kendi harcıyomus gibi gösteriyor üstüne bide hava atıyor. Oturduğumuzda sürekli bana diğer eltilerimi anlatıyor onlar sunu alacak bunu alacak şunu yapacak. Artık çok daraldım salak yerine konulmaktan. Nikah yaptık sadece esim bana biseyler taktı kayınvalidem tek bisey takmaya değer görmedi.(imkanı olduğu halde) artık annemde doldu ve esime bunları az biraz çıtlatınca anneme bağırmaya basladı bu kızı doldurma vs diye. En son esime gel ayrı ev tutalım herkesi bi kenara bırakalım dedim hayır dedi beni çıldırtma vs diyerek bağırmaya basladı. Annesi beni her oturmamıza aşırı kırıyor. Bi yere gideceğim diyorum sen nasıl yürüyeceksin ki diyor. Sağlık problemi olan bi insana bu denir mi. Ama gidip annen bana neden böyle diyor dediğimde bana bağırıyor annem çok iyi bi kadın diyor. Artık sey düsünmeye basladım. Seni bu halinle kabul ettiysek herseyimize okey diyeceksin demek istiyolar sanırım. Bilmiyorum kafam çok karısık kendimi hic engelli gibi hisswtmezdim öyle hissetmeye basladım. Çok uzun oldu özür dilerim ama yorumlarınıza ihtiyacım var
BoşandımBak aklını karıştırmak istemem otur bir düşün sevgi karın doyurmuyor bizim bir öğretmenimiz vardı demişti ki ' Bir kız evlenirken sadece eşi ile evlenmez ailesi ile de evlenir " o zamanlar pek anlamamıştım ama şimdi yaşadığım için çok iyi anlıyorum ailesi kötü ise bugün sizi üzüyorise yarın iyilik mutluluk bekleneyin bugün bir üzen yarın iki üzer helede eşiniz buna müdahale etmiyor ise kusura bakmayın yarın daha çok üzülecek hatta keşke başta karar verseydim diyeceksiniz bir süre sonra eşinizin ailenize bağırması veyahut sizi tutmaması aranızı sogutacak hatta sevginizi gözün görmeyecek tek kurtulim de senden bıktım diyeceksin . Bugün olanlar yarın değişmez hatta üstüne katlana katlana bir kar topu gibi büyür eş gibi ailesi de önemli heleki kocanın ailesi çünkü bayramda seyranda düğünde ölude ve hatta hafta bir belki iki helede birlikte yaşıyorsaniz asla onlardan uzak kalamazsiniz.ne yaparsanix kendinize yaparsiniz sen sonuna kadar haklısin hatta kb ama dost acı söyler saf gibi hiç bisy istememissin şimdiki kızlar evin var mı araban var mı evimi döşe şunu tak bunu tak onunistyom bunu istyom derken sen huzur aramissin kendini ziyan etme bugün buna sessiz kalırsan yarın çok şey için kendini heba edersin
Allah seni hayırlı insanlarla karşılaştırsınBoşandım
İnsallah çok sağolunAllah en iyisini verir inşallah
Vay beee .. şu dünyada daha ne insanlar tanıycaz gorucez pessss.. yazık onlara allah onlarada böyle zor bir durum verince seni anlrlarmı acaba hayır.. yzıklar olsun kafalarına fazla fedakarlık cok buyuk zarar kendimden bilirimHanımlar merhaba. Yorumlarınıza ihtiyacım olduğu için konuyu açıyorum ve epey bi uzun olacak. Deprem bölgesinde yaşıyorum evleneli 1 sene oldu. Eşimle depremden birkaç ay önce tanısmıstık çok sevdik birbirimizi. Ne yazık ki enkazda kaldım ve bi bacağımı kaybettim. Sağolsun esim gelip beni kurtardı tabi o zamanlar evli değildik. Neyse konuya geleyim esimin ailesini tanımadan birden evliliğin ortasında buldum kendimi. Ruh halim ve onun aşırı ısrarıyla bi sekilde kabul ettim. Tabi ailesini tanımadığım icin evlendikten sonra tanımaya basladım. Evlenme sürecinde eşim benim büyük eve bakamayacağımı idare edemeyeceğimi düsünerek bizden de rıza alarak 6 aylık sürec icin eşyalı bi ev tutmayı önerdi ve ben de 6 ay süreceğine inanıp kabul ettim. O zamanlar maddi sıkıntıda çekiyodu sanırım. Ya inanın ekstra hicbisey istemedim. Daha sonra benim bu durumumu fırsata cevirdiklerini düsünüyorum. Evin çamaşır makinesi çok eskiydi en azından bunu değişelim dedim fakat almadilar yok gerek yok falan dediler. Benim bütün çeyizim enkazda gittiği halde hepsini tekrar aldık borç harç bütün esyalarım tamdı. Esimi çok sevdiğim icin kayınvalideme sesimi cıkarmadım ama cok canım sıkıldı. Bi makineye yok demeleri. Daha sonra biz o evde 2-3 ay kaldık tabi benim sağlık problemlerim devam ederken çok bunalınca annemlerin evine tasınma fikri çıktı birden. Eşimde hoş gördü hem bu süreçtede para biriktiririz dedi. Kabul etmesi benimde hosuma gitti ve annemlere gectik. Bu evliliğimizin ilk 3-4 ayında oldu. Neyse konuyu simdi eşimin ailesine getiricem üç kardesler ve eşim maddi manevi onlara bağımlı. Eşimi bankamatik gibi görüyolar. Annesi oturup bize hava atıyor işte evim söyle evim böyle(evimiz yıkıldığı halde) eşimden aldığı parayı kendi harcıyomus gibi gösteriyor üstüne bide hava atıyor. Oturduğumuzda sürekli bana diğer eltilerimi anlatıyor onlar sunu alacak bunu alacak şunu yapacak. Artık çok daraldım salak yerine konulmaktan. Nikah yaptık sadece esim bana biseyler taktı kayınvalidem tek bisey takmaya değer görmedi.(imkanı olduğu halde) artık annemde doldu ve esime bunları az biraz çıtlatınca anneme bağırmaya basladı bu kızı doldurma vs diye. En son esime gel ayrı ev tutalım herkesi bi kenara bırakalım dedim hayır dedi beni çıldırtma vs diyerek bağırmaya basladı. Annesi beni her oturmamıza aşırı kırıyor. Bi yere gideceğim diyorum sen nasıl yürüyeceksin ki diyor. Sağlık problemi olan bi insana bu denir mi. Ama gidip annen bana neden böyle diyor dediğimde bana bağırıyor annem çok iyi bi kadın diyor. Artık sey düsünmeye basladım. Seni bu halinle kabul ettiysek herseyimize okey diyeceksin demek istiyolar sanırım. Bilmiyorum kafam çok karısık kendimi hic engelli gibi hisswtmezdim öyle hissetmeye basladım. Çok uzun oldu özür dilerim ama yorumlarınıza ihtiyacım var
Öncelikle geçmiş olsun. Hiç vicdan yapmayın, kesinlikle haklısınız.Ben annesinin yüzüne karsı bi gün bile saygısızlık yapmadım. Ama yorum bile yapsam bağırıp çağırıyor.
Oh, gözünüz aydın, "engelleriniz"den kurtulmuşsunuz.Boşandım