bazı çocuklarla başedilmiyor ama .onları yüzde yirmi düzeltebilir öğretmen.gerisi ailesinin görevi.konuşulsa da rehberliğe de yönlendirilse şevkat de gösterilse kızılsa da sonuş değişmiyor.aile yolluyor okula o kadar ne dersiyle ne davranışıyla asla ilgilenmiyor öğretmenler ne yapsın?Bence boşanmış değil boşanamamış ailelerin çocuklari tam tersi sorunlu oluyor anne babalarinin sürekli kavgasına şahit olmaktan..Gecinemiyorsan boşanmak en dogru eylem.Zaten boşanmaya kadar bir kadin geldiyse elinden gelen herşeyi yapmıştır son aşama,son çaredir artik boşanmak.Hatta cesur kadınlar boşanmayı seçer..Bosanma;sonrasindaki süreç,toplum baskısı vs bunlarin hepsi sağlam bir psikoloji gerektirir.Meslektaslarinizin cocuklar arasinda bu sekilde ayrim yapmasina hem cok üzüldüm hem de cok sasirdim.Ben öğretmen olsam o çocuklardan yaka silkmek yerine onlarla extra ilgilenirdim.Ögretmen olmayi geçtim vicdanli olmak bunu gerektirir.Belliki meslektaslariniz saati doldurup eve gitmenin derdindeler.Puani yeten ogretmen olunca bu sonuc kacinilmaz oluyor demekki...
Bence eşinizin soyadini kesinlikle sürdürmeyin.Kendi soyadinizla yepyeni bir sayfa açin kendinize.Eger esinizle aranizda bir faciaya sebep olmayacaksa cocugunuza kendi kizlik soyadinizi verin.
Anlattıklarında çocukların genelde babayla ya da anneyle gorusturulmedigi hikâyelerini dinliyorum onlardan.Öyle olunca çocuk başarısız sıfır geliyor sınıfına..Bu sayı 2-3-4 olunca patlıyorlar sanırım ama dile dökülmesi hoş olmuyor aslında..Bence boşanmış değil boşanamamış ailelerin çocuklari tam tersi sorunlu oluyor anne babalarinin sürekli kavgasına şahit olmaktan..Gecinemiyorsan boşanmak en dogru eylem.Zaten boşanmaya kadar bir kadin geldiyse elinden gelen herşeyi yapmıştır son aşama,son çaredir artik boşanmak.Hatta cesur kadınlar boşanmayı seçer..Bosanma;sonrasindaki süreç,toplum baskısı vs bunlarin hepsi sağlam bir psikoloji gerektirir.Meslektaslarinizin cocuklar arasinda bu sekilde ayrim yapmasina hem cok üzüldüm hem de cok sasirdim.Ben öğretmen olsam o çocuklardan yaka silkmek yerine onlarla extra ilgilenirdim.Ögretmen olmayi geçtim vicdanli olmak bunu gerektirir.Belliki meslektaslariniz saati doldurup eve gitmenin derdindeler.Puani yeten ogretmen olunca bu sonuc kacinilmaz oluyor demekki...
Bence eşinizin soyadini kesinlikle sürdürmeyin.Kendi soyadinizla yepyeni bir sayfa açin kendinize.Eger esinizle aranizda bir faciaya sebep olmayacaksa cocugunuza kendi kizlik soyadinizi verin.
Bence mesajımı doğru okumamışsınız. Ben boşanmış ailelerin çocukları sorunlu olur, evlilik birliği içinde yetişen çocuklar sağlıklı olur, demedim. Sancılı boşanma süreçlerinde bulunan ve bunu çocuğuna yansıtan ebeveynlerin çocuklarında duygusal ve davranışsal sorunlar olması doğal, dedim. İkisi farklı şeyler.
Kesinlikle size katiliyorum ama benim belirttigim kesim,sadece bosanmis aile cocugu diye yaftalanip problemli görülmesi.Yoksa ailesinin ilgilenmeyip başindan savmak için okula gönderdiği cocuklardan elbette ögretmenden mucize beklenemez ama anne babasinin problemli evliliginin de bedelini cocuk ödememelibazı çocuklarla başedilmiyor ama .onları yüzde yirmi düzeltebilir öğretmen.gerisi ailesinin görevi.konuşulsa da rehberliğe de yönlendirilse şevkat de gösterilse kızılsa da sonuş değişmiyor.aile yolluyor okula o kadar ne dersiyle ne davranışıyla asla ilgilenmiyor öğretmenler ne yapsın?
Sizi özveriniz icin cok Tebrik ediyorum ayrica cok da adilsiniz,bir çocuğa özel durumundan dolayi bütün çabanızı seferber ederken ona iyilik yapsaniz da diger cocuklarin vaktini caldiginizi da bir yandan düşünmeniz gercekten tam idealist öğretmen davranisi..Dilerim rabbim sizin çocuğunuzu da sizin gibi iyi insanlarla iyi egitimcilerle karsilastirir..Anlattıklarında çocukların genelde babayla ya da anneyle gorusturulmedigi hikâyelerini dinliyorum onlardan.Öyle olunca çocuk başarısız sıfır geliyor sınıfına..Bu sayı 2-3-4 olunca patlıyorlar sanırım ama dile dökülmesi hoş olmuyor aslında..
Bana iki ay önce fln bir öğrenci geldi,annesi bu çocuğu yanında olmasına rağmen hiçbir şekilde eğitime katmamis,okumayı benden öğreniyor.Bakamiyorum deyip babaya atmış,baba annesinin telini okula vermiyor aranmasını istemiyorum diyor,çocuğa üvey kardeş geliyor bir de babasının yeni eşinin iki kızı da evlerinde..Bu çocuk şu an problemli değil ama anneyle görüşmeye görüşmeye ne olacak bilmiyorum.Cok ürkek, düşünceli, mahcup..işte bu çocuk yarın öbür gün ya da seneye bunların olumsuz etkilerini görebilir.Benim için çok özel ama işte empati yapamıyor kimileri.. Kızamıyorum da ama,hiçbir şey bilmeden geliyorlar genelde şimdi ben bendeki çocuğa okuma öğrettim harfler bitiyor ama ona ekstra zaman ayirarak, diğerlerinin zamanından çalarak öğretiyorum.Sikinti oluyor neyazikki
Sizin konunuzu hatırlıyorum nedir son durumu pisliğinNe büyük serefsizlik degilmi benimde bosandigim adam olamadik sanki bekar çocuksuz yirmilik delikanlı gibi Nisan kına düğün yapıp davetiye dağıttılar . İnsan gördükçe nasıl sevebilmiş im bunu koca diye nasıl alabilmiş demeden edemiyor.
Or.spulara yedirdigi para gözüne batmıyor ama çocuğuna ödediği iki kuruş için bin taklaKendi soyadını vermek kapak olur aslında,iyi fikir...Evet her zorluğu kadın çeker,buna karşılık bir de utanmadan iki kuruş nafaka ödememek için kırk takla atarlar.
Bence siz istediğiniz şekilde anlamak için üstün bir gayret içindesiniz. Yazdığım gayet açık ve net. Eğitim bilimleri akademisyeniyim ve çocukları etiketlemek yapacağım en son şey olur. Hatta doğrudan alanım (pdr ya da özel eğitim değil) olmamasına rağmen çeşitli özel gereksinimleri olan çocukların eğitimi üzerine yoğunlaştım. Bunu yapma amacım sizce bu çocuklara "sorunlu etiketi" vurup gözden çıkmalarını sağlamak mı, yoksa uğradıkları ve uğrayabilecekleri eğitsel ihmali göze sokmak mı? Ben size ne demek istediğimi sizin düşünceleriniz üzerinden tane tane açıklayayım en iyisi.Ve ekliyorsun ki "normal şekilde boşanan çok az". Yani neredeyse tüm boşanan ailenin çocuklari sorunlu olmuş oluyor senin gözünde.
Ki böyle birşey yok. Elbette boşanma bir çocuğun üzerine etkisi olur, ancak bu onu otomatik bir şekilde sorunlu yapmaz. Genel olarak stabil olmayan, hir gürlü ev ortamlarida evet çocuklarda sorunlar yaratir. Önemli olan ev ortami, boşanip boşanmasi değil.
Bu şekilde boşanmiş çocuklara etiket yapiştiriliyor ve hiç doğru değil.
Yoo çocukların dünyası çok acimasjzcaEmin olun çocukların dünyası, büyükler gibi çirkin değil.
Yani sınıf arkadaşlarının soyadınız neden farklı diye soracakları aklıma gelecek en son şey...
Bu kadar ince ayrıntıyı düşünmek sizi yorar.
Malesef boşanmış aile çocuğu olarak bildiriyorum soruyorlar makesef. Bunun çözümü şu vekayeti alınca kendi soyadınızı verme hakkınız var. Yani kendi kizlik soy adınızı çocuğunuza verebilirsiniz. Bu konuda eminim. Bir avukat ile görüşünEmin olun çocukların dünyası, büyükler gibi çirkin değil.
Yani sınıf arkadaşlarının soyadınız neden farklı diye soracakları aklıma gelecek en son şey...
Bu kadar ince ayrıntıyı düşünmek sizi yorar.
Sabah uyanıp buraya bakınca ben de içimden aynı şeyi düşündüm,"iyice abartmışsin master "dedim kendime.Aksamdan sabaha duygular değişiyorÇok büyütmüşsünüz gibi geldi bana.
Okul hayatimda ailesi boşanmış arkadaşlarımız hep oldu hatta kendileri söylerlerdi bunu, kimse de sorgulayıp, damgalamıyordu ailesinin boşanması kimsenin umurunda olmuyordu açıkcası. Gayet normal bir şey ki kaç sene öncesinden bahsediyorum.
Öğretmenler oldukça garipmiş yalnız, bilemedim.
Teşekkürler.Sizi özveriniz icin cok Tebrik ediyorum ayrica cok da adilsiniz,bir çocuğa özel durumundan dolayi bütün çabanızı seferber ederken ona iyilik yapsaniz da diger cocuklarin vaktini caldiginizi da bir yandan düşünmeniz gercekten tam idealist öğretmen davranisi..Dilerim rabbim sizin çocuğunuzu da sizin gibi iyi insanlarla iyi egitimcilerle karsilastirir..
Bahsettiginiz bosanmis anne baba çocuklarının elbette bu tarz problemleri olabilir ama çocuğa mal edilmesi,bundan çocukların sorumlu tutulmasini dogru bulmuyorum ben..Ozellikle bunu meslektaşlarınızın yapmasini cok yadirgadim ve çocuklar adina cok üzüldüm
Amin teşekkürler.Her eğitimci böyle diyemeyiz elbette ama aileler iyi ayrılsa da bu malzemeyi hiç vermese keşke2 çocukla boşanmış bir anneyim, çocuklarım evi terkettiğim günden bu yana babalarıyla düzenli olarak görüşüyorlar. Ne benim tarafımdan ne baba tarafından birbirini kötülemek gibi bir hataya düşmedik çok şükür (arada babanne yaptı ama toparladık). Yaşadığımız hiçbir olumsuzluğu onlara yansıtmadık, gülümseyerek bahsettik birbirimizden. 2. evliliğimi yaptım, çocuklarım bizimle birlikte yaşıyor. Eski eşimin fotografını astım odalarında ki duvara, içinde benim de olduğum bir fotografı üstelik. Eşim sağolsun kendi evladı gibi üzerlerine düşer ve konu çocuklar olunca yaptığım her şeyi hoş görür. Bu sebeplerle mi bilemiyorum ama çocuklarımın eğitimi ve davranışları konusunda hiçbir sorun yaşamadım, hatta her ikisinin de öğretmenlerinden çok gururlandırıcı şeyler duydum, duyuyorum.
Maşallah ne güzel.Keske biz de iyi ayrilabilseydik.Tedorginligim bundan aslında.Cok düşman olduk,iletişim kalmadı,birlik yok,yazmak istemiyoruz,okumak istemiyoruz böyle bir durumdayiz. İyi ayrilsaydik kin inat olmasaydı bu söylenenler beni etkilemezdi.
Eğitimcilerin bu ayrımı yapıyor olması beni şaşırttı çünkü artık durum o kadar yaygın ve normalleşti ki!
Siz boşanma sürecini doğru yönetip çocuğunuzda mental olarak bir travma bırakmadığınız sürece özellikle eğitim ve davranışlarıyla ilgili endişeye kapılmayın lütfen.
Sizi gerçekten her anlamda zor bir süreci bekliyor, boşverin bu ayrıntıları. Gücünüzü, sabrınızı bunlara harcamayın bile. Siz kendinizi kendi savaşınıza hazırlayın.
Allah yardımcınız olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?