Boşanmanın gerçekleriyle yüzleşmek

Sienatan .!.:

Bence boşanmış değil boşanamamış ailelerin çocuklari tam tersi sorunlu oluyor anne babalarinin sürekli kavgasına şahit olmaktan..Gecinemiyorsan boşanmak en dogru eylem.Zaten boşanmaya kadar bir kadin geldiyse elinden gelen herşeyi yapmıştır son aşama,son çaredir artik boşanmak.Hatta cesur kadınlar boşanmayı seçer..Bosanma;sonrasindaki süreç,toplum baskısı vs bunlarin hepsi sağlam bir psikoloji gerektirir.Meslektaslarinizin cocuklar arasinda bu sekilde ayrim yapmasina hem cok üzüldüm hem de cok sasirdim.Ben öğretmen olsam o çocuklardan yaka silkmek yerine onlarla extra ilgilenirdim.Ögretmen olmayi geçtim vicdanli olmak bunu gerektirir.Belliki meslektaslariniz saati doldurup eve gitmenin derdindeler.Puani yeten ogretmen olunca bu sonuc kacinilmaz oluyor demekki...
Bence eşinizin soyadini kesinlikle sürdürmeyin.Kendi soyadinizla yepyeni bir sayfa açin kendinize.Eger esinizle aranizda bir faciaya sebep olmayacaksa cocugunuza kendi kizlik soyadinizi verin.

Genişletmek için tıkla...

bazı çocuklarla başedilmiyor ama .onları yüzde yirmi düzeltebilir öğretmen.gerisi ailesinin görevi.konuşulsa da rehberliğe de yönlendirilse şevkat de gösterilse kızılsa da sonuş değişmiyor.aile yolluyor okula o kadar ne dersiyle ne davranışıyla asla ilgilenmiyor öğretmenler ne yapsın?

Sienatan .!.:

Bence boşanmış değil boşanamamış ailelerin çocuklari tam tersi sorunlu oluyor anne babalarinin sürekli kavgasına şahit olmaktan..Gecinemiyorsan boşanmak en dogru eylem.Zaten boşanmaya kadar bir kadin geldiyse elinden gelen herşeyi yapmıştır son aşama,son çaredir artik boşanmak.Hatta cesur kadınlar boşanmayı seçer..Bosanma;sonrasindaki süreç,toplum baskısı vs bunlarin hepsi sağlam bir psikoloji gerektirir.Meslektaslarinizin cocuklar arasinda bu sekilde ayrim yapmasina hem cok üzüldüm hem de cok sasirdim.Ben öğretmen olsam o çocuklardan yaka silkmek yerine onlarla extra ilgilenirdim.Ögretmen olmayi geçtim vicdanli olmak bunu gerektirir.Belliki meslektaslariniz saati doldurup eve gitmenin derdindeler.Puani yeten ogretmen olunca bu sonuc kacinilmaz oluyor demekki...
Bence eşinizin soyadini kesinlikle sürdürmeyin.Kendi soyadinizla yepyeni bir sayfa açin kendinize.Eger esinizle aranizda bir faciaya sebep olmayacaksa cocugunuza kendi kizlik soyadinizi verin.

Genişletmek için tıkla...

Anlattıklarında çocukların genelde babayla ya da anneyle gorusturulmedigi hikâyelerini dinliyorum onlardan.Öyle olunca çocuk başarısız sıfır geliyor sınıfına..Bu sayı 2-3-4 olunca patlıyorlar sanırım ama dile dökülmesi hoş olmuyor aslında..
Bana iki ay önce fln bir öğrenci geldi,annesi bu çocuğu yanında olmasına rağmen hiçbir şekilde eğitime katmamis,okumayı benden öğreniyor.Bakamiyorum deyip babaya atmış,baba annesinin telini okula vermiyor aranmasını istemiyorum diyor,çocuğa üvey kardeş geliyor bir de babasının yeni eşinin iki kızı da evlerinde..Bu çocuk şu an problemli değil ama anneyle görüşmeye görüşmeye ne olacak bilmiyorum.Cok ürkek, düşünceli, mahcup..işte bu çocuk yarın öbür gün ya da seneye bunların olumsuz etkilerini görebilir.Benim için çok özel ama işte empati yapamıyor kimileri.. Kızamıyorum da ama,hiçbir şey bilmeden geliyorlar genelde şimdi ben bendeki çocuğa okuma öğrettim harfler bitiyor ama ona ekstra zaman ayirarak, diğerlerinin zamanından çalarak öğretiyorum.Sikinti oluyor neyazikki

Çok büyütmüşsünüz gibi geldi bana.
Okul hayatimda ailesi boşanmış arkadaşlarımız hep oldu hatta kendileri söylerlerdi bunu, kimse de sorgulayıp, damgalamıyordu ailesinin boşanması kimsenin umurunda olmuyordu açıkcası. Gayet normal bir şey ki kaç sene öncesinden bahsediyorum.

Öğretmenler oldukça garipmiş yalnız, bilemedim.

Buz ruhu .!.:

Bence mesajımı doğru okumamışsınız. Ben boşanmış ailelerin çocukları sorunlu olur, evlilik birliği içinde yetişen çocuklar sağlıklı olur, demedim. Sancılı boşanma süreçlerinde bulunan ve bunu çocuğuna yansıtan ebeveynlerin çocuklarında duygusal ve davranışsal sorunlar olması doğal, dedim. İkisi farklı şeyler.

Genişletmek için tıkla...

Ve ekliyorsun ki "normal şekilde boşanan çok az". Yani neredeyse tüm boşanan ailenin çocuklari sorunlu olmuş oluyor senin gözünde.

Ki böyle birşey yok. Elbette boşanma bir çocuğun üzerine etkisi olur, ancak bu onu otomatik bir şekilde sorunlu yapmaz. Genel olarak stabil olmayan, hir gürlü ev ortamlarida evet çocuklarda sorunlar yaratir. Önemli olan ev ortami, boşanip boşanmasi değil.

Bu şekilde boşanmiş çocuklara etiket yapiştiriliyor ve hiç doğru değil.

ceycey0406 .!.:

bazı çocuklarla başedilmiyor ama .onları yüzde yirmi düzeltebilir öğretmen.gerisi ailesinin görevi.konuşulsa da rehberliğe de yönlendirilse şevkat de gösterilse kızılsa da sonuş değişmiyor.aile yolluyor okula o kadar ne dersiyle ne davranışıyla asla ilgilenmiyor öğretmenler ne yapsın?

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle size katiliyorum ama benim belirttigim kesim,sadece bosanmis aile cocugu diye yaftalanip problemli görülmesi.Yoksa ailesinin ilgilenmeyip başindan savmak için okula gönderdiği cocuklardan elbette ögretmenden mucize beklenemez ama anne babasinin problemli evliliginin de bedelini cocuk ödememeli

Mastershef .!.:

Anlattıklarında çocukların genelde babayla ya da anneyle gorusturulmedigi hikâyelerini dinliyorum onlardan.Öyle olunca çocuk başarısız sıfır geliyor sınıfına..Bu sayı 2-3-4 olunca patlıyorlar sanırım ama dile dökülmesi hoş olmuyor aslında..
Bana iki ay önce fln bir öğrenci geldi,annesi bu çocuğu yanında olmasına rağmen hiçbir şekilde eğitime katmamis,okumayı benden öğreniyor.Bakamiyorum deyip babaya atmış,baba annesinin telini okula vermiyor aranmasını istemiyorum diyor,çocuğa üvey kardeş geliyor bir de babasının yeni eşinin iki kızı da evlerinde..Bu çocuk şu an problemli değil ama anneyle görüşmeye görüşmeye ne olacak bilmiyorum.Cok ürkek, düşünceli, mahcup..işte bu çocuk yarın öbür gün ya da seneye bunların olumsuz etkilerini görebilir.Benim için çok özel ama işte empati yapamıyor kimileri.. Kızamıyorum da ama,hiçbir şey bilmeden geliyorlar genelde şimdi ben bendeki çocuğa okuma öğrettim harfler bitiyor ama ona ekstra zaman ayirarak, diğerlerinin zamanından çalarak öğretiyorum.Sikinti oluyor neyazikki

Genişletmek için tıkla...

Sizi özveriniz icin cok Tebrik ediyorum ayrica cok da adilsiniz,bir çocuğa özel durumundan dolayi bütün çabanızı seferber ederken ona iyilik yapsaniz da diger cocuklarin vaktini caldiginizi da bir yandan düşünmeniz gercekten tam idealist öğretmen davranisi..Dilerim rabbim sizin çocuğunuzu da sizin gibi iyi insanlarla iyi egitimcilerle karsilastirir..
Bahsettiginiz bosanmis anne baba çocuklarının elbette bu tarz problemleri olabilir ama çocuğa mal edilmesi,bundan çocukların sorumlu tutulmasini dogru bulmuyorum ben..Ozellikle bunu meslektaşlarınızın yapmasini cok yadirgadim ve çocuklar adina cok üzüldüm

DEMREE .!.:

Ne büyük serefsizlik degilmi benimde bosandigim adam olamadik sanki bekar çocuksuz yirmilik delikanlı gibi Nisan kına düğün yapıp davetiye dağıttılar . İnsan gördükçe nasıl sevebilmiş im bunu koca diye nasıl alabilmiş demeden edemiyor.

Genişletmek için tıkla...

Sizin konunuzu hatırlıyorum nedir son durumu pisliğin

Mastershef .!.:

Kendi soyadını vermek kapak olur aslında,iyi fikir...Evet her zorluğu kadın çeker,buna karşılık bir de utanmadan iki kuruş nafaka ödememek için kırk takla atarlar.

Genişletmek için tıkla...

Or.spulara yedirdigi para gözüne batmıyor ama çocuğuna ödediği iki kuruş için bin takla

valla benim annem babam 87 yılında boşanmış, o zamanlar boşanma devrim gibi bir şeydi. Herkes bana üzülerek bakardı. Liseye gelene kadar sınıfımda bizimkilerden başka boşanan aile görmemiştim.
Şimdi herkes boşanıyor, bunun farkında değil mi öğretmenler?! Artık alışmaları lazım

Belki size fikir verir diye yazmak istedim.
Bende boşandım ve takrar evlendim.
Kızımin soyadını değiştirdim.
Eski eşimin soyadinda değil benimle ve yeni eşimle aynı soyadını taşıyor.
Bunun için dava açtım.
Tek celsede soyadımiz aynı oldu.

2 çocukla boşanmış bir anneyim, çocuklarım evi terkettiğim günden bu yana babalarıyla düzenli olarak görüşüyorlar. Ne benim tarafımdan ne baba tarafından birbirini kötülemek gibi bir hataya düşmedik çok şükür (arada babanne yaptı ama toparladık). Yaşadığımız hiçbir olumsuzluğu onlara yansıtmadık, gülümseyerek bahsettik birbirimizden. 2. evliliğimi yaptım, çocuklarım bizimle birlikte yaşıyor. Eski eşimin fotografını astım odalarında ki duvara, içinde benim de olduğum bir fotografı üstelik. Eşim sağolsun kendi evladı gibi üzerlerine düşer ve konu çocuklar olunca yaptığım her şeyi hoş görür. Bu sebeplerle mi bilemiyorum ama çocuklarımın eğitimi ve davranışları konusunda hiçbir sorun yaşamadım, hatta her ikisinin de öğretmenlerinden çok gururlandırıcı şeyler duydum, duyuyorum.

Eğitimcilerin bu ayrımı yapıyor olması beni şaşırttı çünkü artık durum o kadar yaygın ve normalleşti ki!
Siz boşanma sürecini doğru yönetip çocuğunuzda mental olarak bir travma bırakmadığınız sürece özellikle eğitim ve davranışlarıyla ilgili endişeye kapılmayın lütfen.

Sizi gerçekten her anlamda zor bir süreci bekliyor, boşverin bu ayrıntıları. Gücünüzü, sabrınızı bunlara harcamayın bile. Siz kendinizi kendi savaşınıza hazırlayın.
Allah yardımcınız olsun.

Merhaba, bende rehber öğretmenim. Bu konuşmalar evet bazen öğretmenler odasında olabiliyor. Ancak sıkıntılı bir çevredeyse okulunuz daha çok oluyor. Ben "parçalanmış ailelerin" çok olduğu okullarda çalıştım hep. Bu tarz okullarda disiplin problemleri o kadar çok oluyor ki. Öğrencilerin başarıları eğitimleri yerine maalesef genelde olumsuz davranışları konuşuluyor. Ama bu durumu sadece boşanmış aile çocuğu olarak görenler işi bilmeyenler. Ağızları o şekilde alışmış bence söylemeye. Asıl demek istedikleri "parçalanmış aile veya ihmal istismara uğramış çocuk". Bu da genel tanımla aile içi iletişimin kopuk veya bozuk olduğu, çocuğa yönelik uygun olmayan davranışların olduğu aile demek...
Velhasıl kendinizi üzmeyin, üzerinize alınmayın. Nasıl konuşması gerektiğini, ifade etmesi gerektiğini bilmeyen insanlar...
Bunu şu şekilde düşünebilirsinz. Bazıları hakaret olarak özürlü kelimesini kullanır mesela. Ben buna çok bozuluyorm ailesinde engelli birey bulunan biri olarak

Arya_Stark01 .!.:

Ve ekliyorsun ki "normal şekilde boşanan çok az". Yani neredeyse tüm boşanan ailenin çocuklari sorunlu olmuş oluyor senin gözünde.

Ki böyle birşey yok. Elbette boşanma bir çocuğun üzerine etkisi olur, ancak bu onu otomatik bir şekilde sorunlu yapmaz. Genel olarak stabil olmayan, hir gürlü ev ortamlarida evet çocuklarda sorunlar yaratir. Önemli olan ev ortami, boşanip boşanmasi değil.

Bu şekilde boşanmiş çocuklara etiket yapiştiriliyor ve hiç doğru değil.

Genişletmek için tıkla...

Bence siz istediğiniz şekilde anlamak için üstün bir gayret içindesiniz. Yazdığım gayet açık ve net. Eğitim bilimleri akademisyeniyim ve çocukları etiketlemek yapacağım en son şey olur. Hatta doğrudan alanım (pdr ya da özel eğitim değil) olmamasına rağmen çeşitli özel gereksinimleri olan çocukların eğitimi üzerine yoğunlaştım. Bunu yapma amacım sizce bu çocuklara "sorunlu etiketi" vurup gözden çıkmalarını sağlamak mı, yoksa uğradıkları ve uğrayabilecekleri eğitsel ihmali göze sokmak mı? Ben size ne demek istediğimi sizin düşünceleriniz üzerinden tane tane açıklayayım en iyisi.

Ve ekliyorsun ki "normal şekilde boşanan çok az". Yani neredeyse tüm boşanan ailenin çocuklari sorunlu olmuş oluyor senin gözünde.
"Çocuklarda sorun görülmesi" ile "çocukların sorunlu olması ya da sorunlu çocuk" ifadelerindeki farkı algılayabilirsiniz umarım. Ben sorun görülmesi doğaldır, sorun görülebilir dedim. Ve problemli ayrılıklarda "çocuklarda duygusal ve davranışsal sorunlar gözlenmesi doğaldır" dememde ne gibi bir yanlış var? Evet, evliliğini medeni şekilde sonlandıran aileler oldukça az. Bunu bu forumda yazmak için adalet bakanlığında ya da tüikte çalışmam gerektiğini düşünmüyorum. Çocukları geçelim, yetişkinler bile evliliklerini bitirdiklerinde ne kadar istemiş olurlarsa olsunlar bir süre bocalayabiliyorlar. En basiti forumda bile isteyerek ayrılmasına rağmen yeni düzene geçmekte sorun yaşayanları, boşluğa düşenleri siz de okumuşsunuzdur sanırım. Bu, boşanan insanların sorunlu olduğunu ifade etmez. Boşanma sonrası sorun yaşadıklarını gösterir. Çocuklarda da duygusal sorunlar görülebilir ama süresi, düzeyi oldukça önemlidir. Boşanma sonrası geçici bile olsa çocuğunda duygusal sorun görmeyen tahminimce azdır. Ya da çocuğunun yaşı, ayrılığı algılamayacak kadar düşüktür. Çocuk en başta ebeveyninden birini kısıtlı sürelerde görecektir. Evi değişebilir, değişmese bile babası/annesi artık yanında değildir, yanında kaldığı ebeveyninin gergin ya da üzgün hallerine şahit olacaktır. Kabul edelim ki bunlar çocuklar için üzücü durumlar. Bunları da kabul etmiyorsanız eğer burada ya da toplumun bilinçli üyeleri tarafından evlilikte bir süre çocuk yapılmaması tavsiye edilir. Sizce neden?

Ki böyle birşey yok. Elbette boşanma bir çocuğun üzerine etkisi olur, ancak bu onu otomatik bir şekilde sorunlu yapmaz. Genel olarak stabil olmayan, hir gürlü ev ortamlarida evet çocuklarda sorunlar yaratir. Önemli olan ev ortami, boşanip boşanmasi değil.
Birincisi aile birliği içinde büyüyen çocuklarla ilgili hiçbir söylemim yok. Dolayısıyla hır gür barındıran aile içinde büyüyen çocuklarla, boşanmış ailelerin çocukları kıyaslamasını yapmadım. Hangisinde çok sorun olur, az sorun oraya girmedim bile. Siz sürekli buraya çekmeye çalışıyorsunuz ancak ben bunu konuşmadım.

Bu şekilde boşanmiş çocuklara etiket yapiştiriliyor ve hiç doğru değil.
Daha ilk mesajımda etiketlemenin çok yanlış olduğunu söyledim zaten. Ve bunu 2. kez yazıyorum size.

Bir de ricam olacak. Bir tartışma sırasında X konusuna ilişkin A detayını konuşuyorsam bunu lütfen B detayına ya da Y konusuna çekmeyin lütfen. Söylediklerim sadece X ve Aya ilişkindir çünkü. Ben boşanma karşıtı değilim, aksine kavga gürültüye varmadan sevgi ve saygı bitmişse evliliğin de bitmesi taraftarıyım. Bu ortama maruz kalan çocukların da parçalanmış ailelerin çocukları gibi problem yaşayacaklarını idrak edecek bilgi düzeyine sahibim. Ancak, evet X çocuklarda sorun görülebilir demek o çocukları ve ebeveynlerini aşağıladığımı, incitmeye çalıştığımı göstermez. Ya da öğretmenlerin yanlışını savunduğumu. Aksine böyle bir öğretmeni elbette hatalı bulurum ancak artık psikolojide yapılan araştırmalar arttıkça farklı farklı sendromlar, bozukluklar, yetersizlikler ortaya çıkıyor. Ve öğretmene deniyor ki tanı almış almamış tüm çocuklarla birlikte, normal gelişim gösterenlere bilmem kaç mevcutlu sınıfta hem onların sorunlarını çöz, özel gereksinimlerini karşıla, hem de müfredatını takip et. Etik ilkeleri yok sayan öğretmenler olabilir evet, kesinlikle yanlıştır. Ama bu kadar yükü de öğretmene yüklemek fazla. Onların yorgunluğunu da anlayabiliyorum. Herkesin açısından ayrı ayrı bakabilirsek sorunu daha iyi analiz edebiliriz sanırım.

nora2010 .!.:

Emin olun çocukların dünyası, büyükler gibi çirkin değil.
Yani sınıf arkadaşlarının soyadınız neden farklı diye soracakları aklıma gelecek en son şey...
Bu kadar ince ayrıntıyı düşünmek sizi yorar.

Genişletmek için tıkla...

Yoo çocukların dünyası çok acimasjzca

O öğretmenlerin şundan haberi yok mu?
Geçende yaşam penceresi yaptık sınıflara.
Lise öğrencilerimin en çok şikayet ettiği şey anne baba kavgasiydi.
Sürekli anne baba tartışması oldugunu yazmışlar.
Kendimi huzurlu güvende hissetmiyorum geleceğe dair umudum yok.
Yüzde 90 anne baba tartışmasından yakiniyordu.

nora2010 .!.:

Emin olun çocukların dünyası, büyükler gibi çirkin değil.
Yani sınıf arkadaşlarının soyadınız neden farklı diye soracakları aklıma gelecek en son şey...
Bu kadar ince ayrıntıyı düşünmek sizi yorar.

Genişletmek için tıkla...

Malesef boşanmış aile çocuğu olarak bildiriyorum soruyorlar makesef. Bunun çözümü şu vekayeti alınca kendi soyadınızı verme hakkınız var. Yani kendi kizlik soy adınızı çocuğunuza verebilirsiniz. Bu konuda eminim. Bir avukat ile görüşün

Bu kişiler bir de güya eğitimci değil mi ? Kimse kınamadığı şeyi yaşamadan ölmeyecek. En sinir olduğum şey…
Bir sürü boşanmış ailede büyüyen arkadaşım var ve hepsi pırlanta gibiler. Gözlemlediğim tel şey bizden çok daha fazla güçlü oldukları. Mücadeleyi küçük yaşta ister istemez öğreniyorlar.
Eski eşle aranız nasıl bilmiyorum ama sağlıklı iletişim ve çocuğun geleceği için gerekirse numara yapmak zorundasınız. Konunun uzmanlarına başvurun lütfen.

CiRiLLA .!.:

Çok büyütmüşsünüz gibi geldi bana.
Okul hayatimda ailesi boşanmış arkadaşlarımız hep oldu hatta kendileri söylerlerdi bunu, kimse de sorgulayıp, damgalamıyordu ailesinin boşanması kimsenin umurunda olmuyordu açıkcası. Gayet normal bir şey ki kaç sene öncesinden bahsediyorum.

Öğretmenler oldukça garipmiş yalnız, bilemedim.

Genişletmek için tıkla...

Sabah uyanıp buraya bakınca ben de içimden aynı şeyi düşündüm,"iyice abartmışsin master "dedim kendime.Aksamdan sabaha duygular değişiyor
Ya aslında hepso öyle değil,hepsine genelleyemem

Sienatan .!.:

Sizi özveriniz icin cok Tebrik ediyorum ayrica cok da adilsiniz,bir çocuğa özel durumundan dolayi bütün çabanızı seferber ederken ona iyilik yapsaniz da diger cocuklarin vaktini caldiginizi da bir yandan düşünmeniz gercekten tam idealist öğretmen davranisi..Dilerim rabbim sizin çocuğunuzu da sizin gibi iyi insanlarla iyi egitimcilerle karsilastirir..
Bahsettiginiz bosanmis anne baba çocuklarının elbette bu tarz problemleri olabilir ama çocuğa mal edilmesi,bundan çocukların sorumlu tutulmasini dogru bulmuyorum ben..Ozellikle bunu meslektaşlarınızın yapmasini cok yadirgadim ve çocuklar adina cok üzüldüm

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler.
Herkes tabiki aynı değil bu tarz düşünenler azınlıkta aslında,oğlumun payına hangisi düşecek bakalım.

dashboard .!.:

2 çocukla boşanmış bir anneyim, çocuklarım evi terkettiğim günden bu yana babalarıyla düzenli olarak görüşüyorlar. Ne benim tarafımdan ne baba tarafından birbirini kötülemek gibi bir hataya düşmedik çok şükür (arada babanne yaptı ama toparladık). Yaşadığımız hiçbir olumsuzluğu onlara yansıtmadık, gülümseyerek bahsettik birbirimizden. 2. evliliğimi yaptım, çocuklarım bizimle birlikte yaşıyor. Eski eşimin fotografını astım odalarında ki duvara, içinde benim de olduğum bir fotografı üstelik. Eşim sağolsun kendi evladı gibi üzerlerine düşer ve konu çocuklar olunca yaptığım her şeyi hoş görür. Bu sebeplerle mi bilemiyorum ama çocuklarımın eğitimi ve davranışları konusunda hiçbir sorun yaşamadım, hatta her ikisinin de öğretmenlerinden çok gururlandırıcı şeyler duydum, duyuyorum.
Maşallah ne güzel.Keske biz de iyi ayrilabilseydik.Tedorginligim bundan aslında.Cok düşman olduk,iletişim kalmadı,birlik yok,yazmak istemiyoruz,okumak istemiyoruz böyle bir durumdayiz. İyi ayrilsaydik kin inat olmasaydı bu söylenenler beni etkilemezdi.

Eğitimcilerin bu ayrımı yapıyor olması beni şaşırttı çünkü artık durum o kadar yaygın ve normalleşti ki!
Siz boşanma sürecini doğru yönetip çocuğunuzda mental olarak bir travma bırakmadığınız sürece özellikle eğitim ve davranışlarıyla ilgili endişeye kapılmayın lütfen.

Sizi gerçekten her anlamda zor bir süreci bekliyor, boşverin bu ayrıntıları. Gücünüzü, sabrınızı bunlara harcamayın bile. Siz kendinizi kendi savaşınıza hazırlayın.
Allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

Amin teşekkürler.Her eğitimci böyle diyemeyiz elbette ama aileler iyi ayrılsa da bu malzemeyi hiç vermese keşke

Babam vefat ettikten sonra annem kendi soyadıyla devam etti benim. İlkokulda da soyadlarımız ayrıydı kimse annemi tanımaz ama illaki veli olarak biliyorlardı soyadını. Bu beni çok rahatsız ederdi. İnanılmaz rahatsız olurdum bilmiyorum yazmak istedim. Öğretmensiz ve herkes soyadınızı bilecek, cocuga illaki akranları soracak bu konuda bir destek alsanız?

Bizde durumlar bir daha duzekmeyecek kadar çirkinlesti.Oyle olmasaydı ,birlik beraberlik olsaydı belki bu kadar etkilenmezdim o yorumlardan.Bu iletişimsizlik aslında beni korkutan