Boşanmış aile çocuğu olmak kötü mü

türkiye’de öyle “anlaşamadık boşandık” gibi bir kültür yok, boşanan ebeveynler çoğunlukla süreci de iyi yönetemiyor, bir çok baba çocuğundan da boşanıyor yeterince ilgilenmiyor veya baba ne kadar iyi olsa da anne çocuğu babaya karşı doldurabiliyor. dolayısıyla çocukta bir takım sorunlar görülmesi kaçınılmaz. ama bence aynı sorunlar yine ilgisiz-kaotik evliliklerde büyüyen çocuklarda da oluyor, çok olası.

WOLFROG .!.:

Karşınıza ne çıkacak?

Genişletmek için tıkla...

Boşanmış aile çocuğu ,aile nedir bilmez bu şimdi,eksi puan derlerse diye geçti aklımdan

Purpplee .!.:

Boşanmış aile çocuğu ,aile nedir bilmez bu şimdi,eksi puan derlerse diye geçti aklımdan

Genişletmek için tıkla...

Bu korkunuz da gerçekleşiyor maalesef. Ben dedemlerle birlikte büyüdüğüm için ve zaten annemde de bu konuda disiplin olduğundan, her ailenin yaşadığı şekilde yaşadım.
Ama mesela eşim de boşanmış bir ailenin çocuğu. Ne yazık ki sofraya birlikte oturulur gibi basit alışkanlıkları dahi yok. Annesi boşanma sonrası bu tarz şeylere önem vermemiş herkes acıkınca yesin kuralı olmuş. Pazar kahvaltısı diye bir algısı yoktur mesela.. o yüzden boşanmış kişilere tavsiyem, çok basit her ailede olan alışkanlıkları sürdürmeye çalışın.

Purpplee .!.:

Merhabalar,bir okulda öğretmenim.Cocugum var 1.sinifa başladı benim okulumda.
Okulda öğretmen arkadaşlarım anne babası boşanmış çocuklara hep bir ön yargı ile yaklaşıyorlar.Biri tembelse ya da davranış problemi varsa, içine kapanıksa örneğin kesin boşanılmış onlara göre.Bunlar hep anne babası boşanmış olduğu için onlara göre.

Bu tür konuşmalari dinlerken haliyle ben de kendi çocuğum adına üzülüyorum, kırılıyorum.Bir sürü çocuk var aile ortaminda büyüyen ama derse ilgisiz, davranış problemi olan ya da içe kapanık fln.Tam tersi boşanmış aile çocuğu olup gayet her şeyi yerinde olan.

Nasil böyle bir genelleme yapıyorlar.

Oğlum bu arkadaşlardan birine düştü.Gecen bir yerde oturduk birkaç arkadaş sohbet ediyoruz.Oglum hakkında acınası bakış ve sözlerde bulundu.(Bu arada gayet uyumlu diyor iyi ki bana düşmüş diyor)Acinasi olduğunu düşünmüyorum ama bu on yargıya maruz kalmasından da nefret ediyorum.Odum kopuyo bir eksiği olacak da boşanmaya bağlayacaklar diye..Çok sinir bozucu gerçekten.

Paylasmak istedim.

Genişletmek için tıkla...

Çok faydalı buldum paylaşımınızı teşekkürler , boşanmak büyük bir travma çocuklar için , boşanmasanız huzursuz ailede de büyümek te kötü , boşanmayı ebeveynlerin nasıl yönettiği belirliyor durumu ..hiç acaba demeyin siz elinizden geleni yapıyorsanız , başkalarının ne dediğinin önemi yok , sizin mutluluğununuz ve onunla geçirdiğiniz zamanın kalitesi belirleyecek evladınızla ilgili konulari, hayata atıldığında da kimse hatırlamayacak boşanmış bir ailenin çocuğu olduğunu , evladınızdan başka ,dediğim siz mutlu olun elinizden geldiğince onda mutlu hisler bırakmaya çalışın , kulağınızı da tıkayın başkalarına bende boşanmış bir anneyim neler yaşadığınızı çok iyi anlıyorum , söylemesi kolay biliyorum başka çaremiz yok

Purpplee .!.:

Boşanmış aile çocuğu ,aile nedir bilmez bu şimdi,eksi puan derlerse diye geçti aklımdan

Genişletmek için tıkla...

Eşim hayatındakileriyle örnek olarak nasıl bir eş veya baba olması gerektiğini bilmiyor ama nasıl eş ve baba olunmayacağını biliyor. Bu sebeple bile ailesi boyanmış adamla evlenilir.

Cereser .!.:

Bu korkunuz da gerçekleşiyor maalesef. Ben dedemlerle birlikte büyüdüğüm için ve zaten annemde de bu konuda disiplin olduğundan, her ailenin yaşadığı şekilde yaşadım.
Ama mesela eşim de boşanmış bir ailenin çocuğu. Ne yazık ki sofraya birlikte oturulur gibi basit alışkanlıkları dahi yok. Annesi boşanma sonrası bu tarz şeylere önem vermemiş herkes acıkınca yesin kuralı olmuş. Pazar kahvaltısı diye bir algısı yoktur mesela.. o yüzden boşanmış kişilere tavsiyem, çok basit her ailede olan alışkanlıkları sürdürmeye çalışın.

Genişletmek için tıkla...

Ex kişisinin anne babası bosanmamis ama kendisi 2 yaşındayken babası vefat etmiş annesi de baba evine dönmüş çocuklar babaanneyle büyümüş.Aile kavramı yok dediğiniz gibi beraber yeme ,beraber yatma kültürü yoktu.Gecenin 3 lerine kadar oturur tv izler koltukta uyur kalırdı,kendi canı istediği saatte ,istediği yerde ,istediği şeyi yerdi, dışarıdan atıştırmalık getirip yerdi mesela.Ben kendi ailemden gördüğümü ailemden 26 yıldır ayrı olmama rağmen uyguluyorum.Oglumla da aynı anda masaya otururuz,öğün atlamayiz,aynı saatte yatarız fln.Aile ortamında buyumesek de belli kuralların uygulanması şart.

Purpplee .!.:

Ex kişisinin anne babası bosanmamis ama kendisi 2 yaşındayken babası vefat etmiş annesi de baba evine dönmüş çocuklar babaanneyle büyümüş.Aile kavramı yok dediğiniz gibi beraber yeme ,beraber yatma kültürü yoktu.Gecenin 3 lerine kadar oturur tv izler koltukta uyur kalırdı,kendi canı istediği saatte ,istediği yerde ,istediği şeyi yerdi, dışarıdan atıştırmalık getirip yerdi mesela.Ben kendi ailemden gördüğümü ailemden 26 yıldır ayrı olmama rağmen uyguluyorum.Oglumla da aynı anda masaya otururuz,öğün atlamayiz,aynı saatte yatarız fln.Aile ortamında buyumesek de belli kuralların uygulanması şart.

Genişletmek için tıkla...

Benim eşimle aynıymış durum, pişirdiğim yemek yenecek mi tok mu gelecek konusu bile hala çözülmüş değil bizde. Maalesef belli bir yaştan sonra bu alışkanlıklar kazanılmıyor ya da benim eşim kazanamıyor bilmiyorum. Çocuğunuz sizin gibi bir anneyle olduğu için şanslı.

Purpplee .!.:

Merhabalar,bir okulda öğretmenim.Cocugum var 1.sinifa başladı benim okulumda.
Okulda öğretmen arkadaşlarım anne babası boşanmış çocuklara hep bir ön yargı ile yaklaşıyorlar.Biri tembelse ya da davranış problemi varsa, içine kapanıksa örneğin kesin boşanılmış onlara göre.Bunlar hep anne babası boşanmış olduğu için onlara göre.

Bu tür konuşmalari dinlerken haliyle ben de kendi çocuğum adına üzülüyorum, kırılıyorum.Bir sürü çocuk var aile ortaminda büyüyen ama derse ilgisiz, davranış problemi olan ya da içe kapanık fln.Tam tersi boşanmış aile çocuğu olup gayet her şeyi yerinde olan.

Nasil böyle bir genelleme yapıyorlar.

Oğlum bu arkadaşlardan birine düştü.Gecen bir yerde oturduk birkaç arkadaş sohbet ediyoruz.Oglum hakkında acınası bakış ve sözlerde bulundu.(Bu arada gayet uyumlu diyor iyi ki bana düşmüş diyor)Acinasi olduğunu düşünmüyorum ama bu on yargıya maruz kalmasından da nefret ediyorum.Odum kopuyo bir eksiği olacak da boşanmaya bağlayacaklar diye..Çok sinir bozucu gerçekten.

Paylasmak istedim.

Genişletmek için tıkla...

Ne alaka ya hu, annem babamdan bosanmakla resmen hayatımızı kurtardı yoksa o psikopat baba ile halimiz nice olurdu, boşanmak kötü bisey değildir, çocuklar hastalıklı ve sorunlu ebeveynler ile büyümemeli...

Annem babam daha erken bosansaydi hatta baba tarafımı o tarihten beri hiç görmeseydim daha sağlıklı bir hayatım kurulu düzenim olurdu. Eskiden okulda bana da öyle muamele yaparlardı şimdi herkes ayrı yaşıyor arada kaynıyorum.
Yavrunuz şimdi sizin engellemenizle bu laflara maruz kalmasa bile ileride kalacak.
Evleneceği zaman bile aile ayrı olduğu için başıboş biri gibi muamele gösteriyorlar insana. Millet tuhaf

Purpplee .!.:

Merhabalar,bir okulda öğretmenim.Cocugum var 1.sinifa başladı benim okulumda.
Okulda öğretmen arkadaşlarım anne babası boşanmış çocuklara hep bir ön yargı ile yaklaşıyorlar.Biri tembelse ya da davranış problemi varsa, içine kapanıksa örneğin kesin boşanılmış onlara göre.Bunlar hep anne babası boşanmış olduğu için onlara göre.

Bu tür konuşmalari dinlerken haliyle ben de kendi çocuğum adına üzülüyorum, kırılıyorum.Bir sürü çocuk var aile ortaminda büyüyen ama derse ilgisiz, davranış problemi olan ya da içe kapanık fln.Tam tersi boşanmış aile çocuğu olup gayet her şeyi yerinde olan.

Nasil böyle bir genelleme yapıyorlar.

Oğlum bu arkadaşlardan birine düştü.Gecen bir yerde oturduk birkaç arkadaş sohbet ediyoruz.Oglum hakkında acınası bakış ve sözlerde bulundu.(Bu arada gayet uyumlu diyor iyi ki bana düşmüş diyor)Acinasi olduğunu düşünmüyorum ama bu on yargıya maruz kalmasından da nefret ediyorum.Odum kopuyo bir eksiği olacak da boşanmaya bağlayacaklar diye..Çok sinir bozucu gerçekten.

Paylasmak istedim.

Genişletmek için tıkla...

Hadsizlik, başka bir şey değil. Doğru problem çocuklar içinde boşanmış ailesiyle çocukları oluyor da, hepsi de başa bela değil yani. Üstelik bir de iş arkadaşısınız destek değil köstek mübarek

Aslında beyazın zenciye üstünlüğü erkeğin kadına üstünlüğü parası olanın olmayana üstünlüğü işte liste uzar gider Yani evet haklısınız bazen konusuyoruz çok bazen çok boş.Ne alakası var demi mesela sarışınlar aptaldır diyen saç rengi ile aklı olcende aptaldır.Bence buna yapılacak şey zaten boşanma evlilikleri geçti çoktan aldırmamak .Boşanmaya gelene kadar anneli babalı evde kavga kıyamet büyümüş travmali o kadar çok insan varki.Bu kadar psikolog psikiyatri yada avukat nereden iş sahası bulabilirki yoksa .Aldırmayın he he öyle deyin geçin su içsem yarıyor nasıl yalansa boşanmış aile çocuklarının hepsi için bunu dile getirmek o kadar yalan.Zaten biliyoruz ki kendi yetistirdigi kimseye göre mukemmel olmayan analı babalı çocuklar yada boşanmış aile çocukları arasında ergenlikte fark çok kapanıyor.İnanin kavgalı birbirini sevmeyen ev arkadaşı olan ve çocuğum için diyen aileler de daha çok sorun var ve bunları çözmek o kişiyi topluma kazandırmak güven aşılamak çok zor .Yani içe bakin.Ovunucek başka birşeyi olmayan insanların berbat evliliklerini övmeleri sık rastlanan bir durum .Biz buna kapatma diyoruz bu nedenle hep şunu animsayın boş teneke şıngırdar dolu olanin buna ihtiyacı yok.Yani sizin takmaniza aciklamaniza o insanları değiştirmeye ihtiyacınız yok. Üzerinde durmayın tesirine kapılmayın felsefeniz bu olsun.

Purpplee .!.:

Akıllı duranlarin annelerine bunu paylaşacağım demiş,benimki de "Babama da söyle ama" demiş.Yazikkk der gibi bakti

Genişletmek için tıkla...

İyi de bunu anne babası birlikte olan bir çocukta pekala diyebilir. Bunda acınacak ne varmış sormadınız mı? Ben olsam terslerdim ben eşimden boşandım,babası çocuktan boşanmadı hala babası onun diyerek. Ve eklerdim tabi ki babasına da söyle diye.
Bilemiyorum bana çok tuhaf geldi çocukları böyle sınıflandırıyor olmaları. İllaki sınıflandıracaklarsa da yapılanın aksine daha hoşgörülü olmak adına yapmak gerekmez mi anne babası ayrı yada birini kaybetmiş bir çocuğa? Direkt bu sorunlu damgası mı yapıştırılıyor? Bu çok çirkin.Ben mi yanlış düşünüyorum.

Boşandım kurtuldum
Evi ayırma boşanma sürecinde oğlanlar biri fen lisesini kazandı yerleşti diğeri de ondan 2 sene sonra başka bir fen lisesini kazandı
Liseyi bitirdiler büyük oğlan bilgisayar mühendisliğinde diğeri de bu yıl makina mühendisliği bölümünü kazandı
Şimdi ikisi de aynı şehirde ev tuttular abi kardeş okuyacaklar nasipse


Evlatlar da bana hak veriyorlar babaları için anne evlenmek için bula bula bu adamı mı buldun nasıl vakit geçirdin bu adamla diyorlar
Ayrılmış olmamı da destekliyorlar

Çevredeki insanlar da beni ve çocuklarımı severler
Öteki tarafa buğzederler


Bir öğretmen olarak boşanmış ya da ana babası vefat etmiş öğrencilere karşı bu tarz insanlık dışı muamelede bulunan meslektaşlarıma da birazcık olsun insan olmaya empati kurmaya davet ediyorum

Bu insan gerçekten öğretmen mi yani, görevini yap, çocuklara eğitimini ver bu kadar profesyonelce işini yap paranı al cık git yani. Konudaki öğretmen gerçek bir gerizekalı, çocuğun ana babası ne yaparsa yapar sana ne kardeşim, sana ne, sana ne, sana ne4 yıl bu işin egitimini alıp bosbeyinle okuldan ayrılmak da büyük başarı. Böyle bir salaktan kat kat üstün bir ilkokul ögretmenim olduğu için Allaha şükrettim şu an!

Anne-babası boşanan çocukların okulda gerçekten zorlandığını bir noktada doğru.
Çok detay vermeyi sevmem aslında büyük travmamdır fakat paylaşmak istedim şu an...
Benimde annem babam 5 yaşındayken boşanmışlar. Ayrıldıktan sonra hiç doğru düzgün göremedim babamı.
İlkokul 3. sınıfa giderken bir süre babamla yaşamam gerekti. Babam o sıra yeni karısı ve kardeşimle beraber, babaannem ve dedemin yanında yaşıyorlardı. Ben 3.sınıfa babamın yanında başladım yani. Aradan birkaç ay geçti babam karısını, kardeşimi alıp gitti. Kendi evlerine çıktılar. Beni ise "okulu değişmesin dönem ortası" bahanesi ile hayatımda sayılı gördüğüm ve çocuk psikolojisinden asla anlamayan babaannem ve dedemle bıraktılar.
Ben o kadar etkilenmiştim ki, hala izleri duruyor içimde. 9 yaşındaydım yaşım çok küçük değildi ama geceleri uyurken farkında olmadan altıma kaçırıyordum.
Normalde çok sosyal ve lider ruhlu bir çocuk olmama rağmen, okulda derslerde o kadar dalgındım ki. Hoca bana 5-6 kere seslendiğinde anca fark ediyordum benimle konuştuğunu. Uyuşmuş gibi hissediyor ve bu şekilde geziyordum.
Hala o sene yaşadıklarımı dün gibi hatırladım.

Bu yüzden diğer öğretmenler bir nokta da haklı....
Ama bu demek değil ki sizin çocuğunuz acınacak durumda... Asla böyle değil.
Mükemmel bir aile hayatı olup, okul içerisinde geri kalan çocuklarda oluyor mutlaka. Tam tersi oğlunuz çok güçlü olacak eminim.

Sen ne anlatiyon be abla .!.:

Anne-babası boşanan çocukların okulda gerçekten zorlandığını bir noktada doğru.
Çok detay vermeyi sevmem aslında büyük travmamdır fakat paylaşmak istedim şu an...
Benimde annem babam 5 yaşındayken boşanmışlar. Ayrıldıktan sonra hiç doğru düzgün göremedim babamı.
İlkokul 3. sınıfa giderken bir süre babamla yaşamam gerekti. Babam o sıra yeni karısı ve kardeşimle beraber, babaannem ve dedemin yanında yaşıyorlardı. Ben 3.sınıfa babamın yanında başladım yani. Aradan birkaç ay geçti babam karısını, kardeşimi alıp gitti. Kendi evlerine çıktılar. Beni ise "okulu değişmesin dönem ortası" bahanesi ile hayatımda sayılı gördüğüm ve çocuk psikolojisinden asla anlamayan babaannem ve dedemle bıraktılar.
Ben o kadar etkilenmiştim ki, hala izleri duruyor içimde. 9 yaşındaydım yaşım çok küçük değildi ama geceleri uyurken farkında olmadan altıma kaçırıyordum.
Normalde çok sosyal ve lider ruhlu bir çocuk olmama rağmen, okulda derslerde o kadar dalgındım ki. Hoca bana 5-6 kere seslendiğinde anca fark ediyordum benimle konuştuğunu. Uyuşmuş gibi hissediyor ve bu şekilde geziyordum.
Hala o sene yaşadıklarımı dün gibi hatırladım.

Bu yüzden diğer öğretmenler bir nokta da haklı....
Ama bu demek değil ki sizin çocuğunuz acınacak durumda... Asla böyle değil.
Mükemmel bir aile hayatı olup, okul içerisinde geri kalan çocuklarda oluyor mutlaka. Tam tersi oğlunuz çok güçlü olacak eminim.

Genişletmek için tıkla...

İki taraf da sahiplenirse daha az etkilenir diye düşünüyorum.Cocuga ayak bağı muamelesi yapılırsa çok sağlam psikolojiye sahip olmayacaklari kesin. Çocuk hangi gruba giriyor diye sorgulamadan hepsini aynı şekilde etiketlemeleri esas sıkıntı.

Sınıfımda 4 öğrencimin ebeveynleri ayrılmış. İkisi kız öğrencilerim hiçbir sorun yok görünürde, başarılı çocuklar. Erkeklerden birisinin annesi okul öncesi öğretmeni eğitimci babası polis zaman zaman sorunlar olsa da ebeveynler arasında öğrencim 1. Sınıf başında her şeye hemen ağlayan bir yapıdaydı ama bunu aştık diyebilirim. Babasına da bir gün çıkışta çok iyi yetiştirmişsiniz, çok efendi ve başarılı istekli dedim. O günden sonra babasının eğitimlerini daha iyi takip ettiğini hissettim. Ama gelelim diğer erkek öğrencime çok üzgünüm ama baba zaten bir şekilde yanlışları olan birisi annenin aktarımı bu yönde. Öğrencim evde uzun saatler tek başına kalmak zorunda. Bu süreçte ekrana da maruz kalıyor. Küfür ve şiddete yatkınlığını henüz tam çözemedik. Babayla da bireysel görüşmeler yaptım.
Öğretmenler odasında dediğiniz algı var maalesef. Onlar olumsuz örnekleri gördükçe pekiştirme yapıyorlar. Kendi adıma da bu ön yargı sene başında vardı ama bu ön yargı var diye çocuklara tavrım davranışım farklı değildi. Ama birkaç ay sonrasında bu yargım kalmadı.
Siz zaten eğitimcisiniz eğer meslektaşlarınız yaş olarak 40-55 arasında ise bu ön yargıyı zaman zaman dile getiriyorlar sorunlu çocuklara denk geldikçe. Daha genç öğretmen arkadaşlarla bunu çok konuşmuyoruz. Burda bir de her ailenin her ebeveynin durumuna göre süreç değişiyor .
Sağlıkla atlatan önceliği çocuğunun iyiliği olan ayrılmış ailelerde çocuk daha huzurlu büyüyor bence.

Ben de öğretmenim. Hiçbir zaman böyle bakmadım öğrencilere. Hatta bilmem bile anne babası ayrılmış mı birlikte mi diye. Kendileri anlatırlarsa bilirim. Ben asıl sorunun çoğunlukla kötü evliliklerini sürdüren ebeveynlerin çocuklarında olduğunu görüyorum. Birçok öğretmen dediğiniz bakış açısına sahip. Yıllar önce bir kurul toplantısında böyle bir önyargıyla bir çocukla ilgili yorum yapan arkadaşımı fena azarlamıştım. Müdür onu desteklemişti. Ayağa kalkıp gayet net ve sinirli, uzun bir konuşma yapmış ve bu bakış açısına sahip öğretmenlerin geri kafalılıklarını vurgulayıp üstten üstten konuşarak onları aşağılamıştım. Birkaç arkadaşım konuşmam bitince alkışladı. Hiçbir şey diyemedi o geri kafalı öğretmenler ve müdür. Güya çocukların sorunlarıyla ilgileniyormuş gibi davranıyor bu tarz öğretmenler ama ötekileştiriyorlar. Sokaktaki, kahvedeki dayıdan teyzeden bir farkımız olmalı bizim ya! Bu ne böyle, toplumun önünde olup onlara olumlu yönde rehberlik edemeyeceksek bu mesleği yapmayalım yani. Bu öğretmenler okuldaki cinsel yönelimi farklı olan çocukları da ötekileştiriyorlar. Kafalarında bir öğrenci modeli var, onun dışındakiler hep sorunlu onlara göre. Farklılıklara saygı yok. Bence siz hiç üzmeyin kendinizi. O öğretmenlerin ne kadar cahil ve kendini yetiştirmemiş varlıklar olduklarını, zihniyetlerinin kirliliğini ve kendilerini yetiştirmedikleri için açıkçası aldıkları maaşı asla hak etmediklerini bilin. Ben bunlara öğretmen bile demiyorum. Benim bu tür insanları çok aşağıladığımı bildiklerinden yanımda asla konuşamazlar. Böylelerini konuşturmayın yanınızda. Hadsiz cahiller!