- Konu Sahibi yenidenrefah
-
- #41
Ne kanseri bu? Taşıyıcı olunan? Zaten bir tane varmış iletişim kötüymüş. Artık dur demenin zamanı gelmiş. Konuşup adım atın değişmek için zorlayın
Ne kanseri bu? Taşıyıcı olunan? Zaten bir tane varmış iletişim kötüymüş. Artık dur demenin zamanı gelmiş. Konuşup adım atın değişmek için zorlayınKanser olucam değil geç anne olursam ihtimali artıyor diye yapmak istedik
Ailemle aynı şehirdeyim ama uzakta oturuyoruz. Süreçten haberleri yok. Herkes bizi arada tartışıyor ama çok mutlular diye biliyor benceGerçek sevginin olduğu yerde şiddet, hakaret olmaz. Lohusasınız daha yeni doğum yapmışsınız. Tartışma anında kadınlar genelde hemen konuşup çözüme ulaşmak ister. Aslında en iyisi iki tarafın da sakinleştikten sonra konuşması. (Günler sonra değil tabiki, konuyu ertelemeden doğru vakitte konuşmak kalp kırıklığı olmasını engeller.) Peki aileniz şehir dışında mı? Boşanmak isteseniz şuan bebeğiniz var , çalışamazsınız. O yüzden bu evliliğe devam etmek istiyorsanız ikinizin de psikolojik destek alması şart. Bu şekilde birbirinizi daha fazla yıpratırsınız. Çocuğunuz da psikolojik olarak olumsuz etkileniyordur huzursuz aile ortamından dolayı. Onun yanında kesinlikle kavga etmeyin.
İşte bazen tercihlerimizi yaşıyoruz. Anne olduğun an senin sevgi falan beklemen çok çok arka planda kalıyor. Ben de 30 yaşımda bıraktım bu sevgi işlerini. 33 yaşımda da boşandım. Çünkü kimse değişmez. Ya böyle hır gür yaşayacaksın! Ya susup çocuklarını büyüteceksin. Ya da dik durup çocuklarını alıp gideceksin. Ben hiç şiddet görmedim evliliğimde hiç hakarette işitmedim. İkisi de ayrı ayrı boşama sebebi benim için. Farklı sebeplerden boşandım ama bunlara da boşanırdım açıkçası.Daha 26 yaşındayım. Nasıl sevgisiz ilgisiz iletişimsiz bir evlilik sürdürebilirim ki? Kavga etmesek aramız bal gibi. Ama 3 4 ayda bir mutlaka böyle büyük bir kavgamız oluyor
Meme kanseri brca2Ne kanseri bu? Taşıyıcı olunan? Zaten bir tane varmış iletişim kötüymüş. Artık dur demenin zamanı gelmiş. Konuşup adım atın değişmek için zorlayın
Çocuklarımın velayetini alabilir miyim boşanan biri olarak size sormak istiyorumİşte bazen tercihlerimizi yaşıyoruz. Anne olduğun an senin sevgi falan beklemen çok çok arka planda kalıyor. Ben de 30 yaşımda bıraktım bu sevgi işlerini. 33 yaşımda da boşandım. Çünkü kimse değişmez. Ya böyle hır gür yaşayacaksın! Ya susup çocuklarını büyüteceksin. Ya da dik durup çocuklarını alıp gideceksin. Ben hiç şiddet görmedim evliliğimde hiç hakarette işitmedim. İkisi de ayrı ayrı boşama sebebi benim için. Farklı sebeplerden boşandım ama bunlara da boşanırdım açıkçası.
Bu normal bir döngü olsa dertleşmek için yazarım. Ama değil. Döngüyü kırmak istiyorum aslında ama kırsam da hevesimiz olur mu önceki gibi bilmiyorum. Kırmak için çabalamak o süre zarfında geçen süre çocuklar için nasıl olur bilmiyorum. Karmakarışığım
Canınız sağ olsunDaha 26 yaşında böyle bir kocaya 2 çocuk. Üzülemedim pek size
Daha 26 yaşındayım. Nasıl sevgisiz ilgisiz iletişimsiz bir evlilik sürdürebilirim ki? Kavga etmesek aramız bal gibi. Ama 3 4 ayda bir mutlaka böyle büyük bir kavgamız oluyor
Şiddet gördüğüm ana değinmek istiyorum. Güzellemek için değil. Ailesiyle sorun yaşadı. Yeni evliyiz. Bir anda birbirleriyle kavga etmeye başladılar. Ben olayın dışındayım. Sonra kardeşiyle dövüşmeye başladılar resmen. Ben de o anın etkisi sinirlendim her şey senin yüzünden diyip tokat attım o da bana saldırdıYa bacim yapma bu donguyu kirmak isteseydin siddet gorup ustune 2 cocugun olmazdi. Sen halinden memnunsun bence. Kac postunda kocani guzelledin. Yok cok seviyorum, yok ilk askim. Adam aileni bile katiyor ama sen cinselligimiz iyi diyorsun. Bosanip bosanmaman burada kimsenin umrunda degil emin ol ama mis gibi yapiyorsunuz ya boyle sanki bosanacakmis gibi iste o zaman kendimi salak yerine konulmus gibi hissediyorum.
Adam bir aylık evliyken sizi milletin içinde dövmüş.herkese merhaba. Çok arafta kaldığım bir süreçteyim. Sizlerden destek ve fikir almak istiyorum. 4 yıl olacak yazın evleneli. 2. Çocuğum doğalı 1 ay olmadı. Eşimi çok seviyorum onun beni sevdiğine inanıyor muyum bilmiyorum. En ufak bir şeyde beni dünyanın en kötü insanı yapıyor. Tartışmalarımızın boyutu gittikçe artıyor. Bana karşı tartışmadığımız zamanlarda çok iyi. Ama kavga ettiğimizde içinden başka biri çıkıyor sanki. Beni sevmeyen hatta nefret eden biri. Ömrüm boyunca bu süreçle nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Sorunlar basit bile olsa onun karakter değişimi yüzünden işin içinden çıkılmıyor. 1 aylıkken evliyken şiddet gördüm. Herkesin içinde. Bir daha yapmadı ama ben ona birkaç kez uyguladım. Onun bu değişimini görünce çaresiz kalıyorum o konuştukça susturmak için ben de bunu silah olarak kullanıyorum resmen o da bunu biliyor. Hatalıyım ben de. En son kavgamızda (dün) bana beni sevmediğini ölürsem veya evlenirsem kurtulacağını söyledi beni zorla arabadan atmaya çalıştı. Annemlere götürüp çöp gibi oraya bırakacağım seni vs dedi. Çocukları almadan gitmem onları da ver gideyim dedim. Onları alamazsın sen gidiceksin diyor. O bunu yaptıkça bana kğfredip hakaret edip bağırdıkça ben de ona vurdum. Çocuklar bu süreçte çok kötü etkilendi. Bugün ise ona karşı bomboşum. Çok seviyorum hala ama bunun hiçbir şeye çare olmadığını da biliyorum. Çok karışık yazdım aynı kalbim ve aklım gibi. Ne yapmalıyım?
Tabi ki de ikisi de senin. Hatta bebek olanı 1 gün bile yatılı vermez mahkeme. Ben protokole yatılı baba alabilir haftasonu yazdım. Hakim dedi ki olmaz bu. Bebeğin yeri annenin yanıdır dedi. Hakime bağırdı ben kızıma yatılı bakabilir haftasonu dedi. Hakimde beni ilgilendirmez senin durumun bebeğin yanı annenin yanıdır sana ihtiyacı yok dedi. Diğerini de vermez. Ama ara ara yatılı verir.Çocuklarımın velayetini alabilir miyim boşanan biri olarak size sormak istiyorum
Zamanı geri alamam26 yaşında olduğunuzun farkındasınız peki bu yaşta böyle bir kocaya neden 2 çocuk? Yaşıtlarınız yeni nişanlanıyor siz 2 çocuk annesi olmuşsunuz, bu yaşa bu kadar yaşanmışlık fazla değil mi?
Bu yüzden boşanmak istiyorumAdam bir aylık evliyken sizi milletin içinde dövmüş.
Ölseniz ya da boşansanız senden kurtulurum demiş.
Çocuklarınızla tehdit etmiş ve siz adamı defalarca kez dövmüşsünüz.
Ve hala çok mu seviyorsunuz?
Bir aylık evliyken dayak yiyen ve bütün bu sevgisizliğin, çirkin olayların içine neden iki çocuk?
Ben sizi asla anlamadım. Bir aylık evliyken meydan dayağı yemiş olsaydım boşanırdım mesela ben olsam. Devam edip üstüne iki de çocuk yapmazdım. Toksik bir evliliğiniz var ve bundan en çok çocuklarınız etkilenecek. Size veya kocanıza hiçbir şey olmaz, bugün dövüşürsünüz yarın devam edersiniz ama çocuklar unutmaz.
Bence de üçüncü çocuk vs. olmadan ya da sizi bir kez daha dövmeden boşanın.Bu yüzden boşanmak istiyorum
Zamanı geri alamam
Sen de abarttın eleştiriyi.Almak da istemezsin. İkincisini doğuralı daha 1 ay olmuş. 40 yaşına kadar en az 6 çocuğun olur bu kafayla
He tencere kapaksınız yani. Bari çoğalmayın artık. Ne okudum ben ya huŞiddet gördüğüm ana değinmek istiyorum. Güzellemek için değil. Ailesiyle sorun yaşadı. Yeni evliyiz. Bir anda birbirleriyle kavga etmeye başladılar. Ben olayın dışındayım. Sonra kardeşiyle dövüşmeye başladılar resmen. Ben de o anın etkisi sinirlendim her şey senin yüzünden diyip tokat attım o da bana saldırdı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?