• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmak???

bende diyorum ki bu hayatı bir kez yaşıyorsun Bahar, ömür boyu mutsuzluğa tamam diyor Muş’un? Diye soruyorum kendime.
Peki diyorum bebeğini babasından ayrı büyütmek? İşte bu da kafamı karıştırıyor.
Çok zor durumdayım

Eğer gercekden mutsuzluk seni sardi ise bence kendin ve çocuğun icin bir terapi yap. Zaten o zaman cikar mutsuzlugunun sebebi. Eger sebep eşin ise insanca ayrilmak en doğrusu. Bu cocuk babasız kalcak anlamina gelmez.
İki mutlu veli bir depressif anneden iyidir diyorum. Boşanmak asla kolay değil ama.çocuğuza sağladığınız imaj doğru değil şuanda: bir insan mutsuz olduğu ortamdan ayrilmasini bilmeli.
Daha hic duymadim bir çocuğun annem BENIM icin dayandi dediğini. Bunu bir psikologa danışın ama genelde böyle bir duygu gelecek zamanda çocuğun size karşı kendini suclu hissetmesine yol verir.
Benim annemde ayrildi (benim gözümde mükemmel babamdan) sebebini hala bilmem ve sormadim ( ikiside zaten erken vefat etdi ve sirlarini mezara götürdü) ama 30 yaşıma geldim ve anneme karşı asla kin duymadım. Eger annem mutsuz bir evlilige devam edip bana senin için dayandim deseydi şahsen cok üzülürdüm. Böyle bir yükü sirtlanmak istemezdim
 
Birsey soylemek istiyorum. Ben ABD de yasiyorum. Burada insanlar arasi egitim farki cok onemsiz. Soyle ki benim doktora yapan bircok arkadasimin esleri hep lisans mezunu, bir yerlerde calisiyorlar, ve gayet iyi anlasiyorlar. Hatta aralarinda lise mezunu olan, isci statusunde olanlar bile var. Bu egitim statusu farki cok onemli mi? Yani hic mi baska acidan denk degilsiniz, hic mi ortak yaniniz yok?

Ortak yan... gezmeyi severiz ikimizde. Ama geçen yaz bu durumu bile baltaladı kendisi. Annesini tatile giderken yanımızda götürmek istedi. Bende ben annenin de tatil parasını karşılayamam dedim. Büyük kavga ettik... bakın güzel anılarımız bile böyle mahvoldu. Hem 1 tl getirmiyor eve hem de nefret ettiğim kvalideyi benim it gibi çalışarak parasını ödeyeceğim tatile getirmek istiyor...
 
Siz sevmiyorsunuz artık.

Biraz ayrı kalıp düşünün bence,söyleyin açıkça senden soğudum bana biraz zaman verir misin diye.Çocuk var diye acı çekmek zorunda değilsiniz,Türk filmi tadında yaşamayın hayatı,çocuğunuzunki hayat sizinki de hayat,siz mutsuz olduktan sonra o da güle oynaya yaşamaz zaten.

Baktınız özlemiyorsunuz,hayat ayrı güzel,anlaşıp boşanırsınız.Olağan bir şey bu,zaman zaman ilişki monotonlaşır saçma gelir,bazen eski çekim hissedilmez falan belki kafanız da karışık olabilir yani,duygularınızı net bir şekilde anlayıp karar verin.

Bu açıdan annem destekliyor beni. Sevmiyorsan zorlamam diyor sağolsun. Yoksa tam Türk filmi olacak.

Eşimle konuşsam ertesi gün gider dava açar. Gururuna yediremez...
 
Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)


Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım; sürekli kızını kayıran herkesten üstün gören ve kızına sürekli para yardımı yapan bi kv(bizden alıp kızına vermekten bahsediyorum). Her şeyi sorun eden sürekli küsen bir görümce. Ve anneci bir eş... o kadar çok şey yaşadık ki. Hepsini unutmaya kapatmaya çalışsam da çok yaralandım. En son evi terkettim. 10 gün ailemle kaldım. Bu arada 11 aylık bebeğim var. Bebeğimle beraber annemlerde kaldım. Sonra eşim geldi özür diledi her şey değişecek sesi. Annesi aradı özür diledi. Ve eve döndüm. Evet her şey değişti eşim ilgili. Beni kırmıyor artık annesi için. Kv aramaz sormaz rahatsız etmez oldu. Süt liman. Ama? Ama ben eskisi gibi değilim.


Şimdi eşimden soğuduğumu hissediyorum. Her şey gözüme batıyor. Eşimin lise mezunu bir memur, benim bir işyerinde müdür olmam... aramızdaki eğitim farkı. Kültür farkı. Oturup iki çift laf edememek. Eşime bazen harçlık veriyor olmak. Ondan çok kazanmak. Eşimin eve maddi hiçbi desteğinin olmaması(kredi ödüyor ve maaşı anca kapatıyor krediyi. Kredi ile de bir araba ve kendine motorsiklet aldı). Evin her şeyi bende. Elektrik su kira doğalgaz internet bebeğin eşimin benim ihtiyaçlarımız, her şey bende. O kadar bunaldım ki. İş yerime geliyorum dengim insanlarla oturup kalkmak o kadar iyi geliyor ki yanlış anlamayın. Denk derken, eğitim seviyesi kültür seviyesini kastettim. Eşimden gün geçtikçe soğuyorum. Birlikte olmak istemiyorum o istediğinde, bazen kendim gidiyorum ona birlikte olmak , member: 862732"]Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)


Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım;
Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)


Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım; sürekli kızını kayıran herkesten üstün gören ve kızına sürekli para yardımı yapan bi kv(bizden alıp kızına vermekten bahsediyorum). Her şeyi sorun eden sürekli küsen bir görümce. Ve anneci bir eş... o kadar çok şey yaşadık ki. Hepsini unutmaya kapatmaya çalışsam da çok yaralandım. En son evi terkettim. 10 gün ailemle kaldım. Bu arada 11 aylık bebeğim var. Bebeğimle beraber annemlerde kaldım. Sonra eşim geldi özür diledi her şey değişecek sesi. Annesi aradı özür diledi. Ve eve döndüm. Evet her şey değişti eşim ilgili. Beni kırmıyor artık annesi için. Kv aramaz sormaz rahatsız etmez oldu. Süt liman. Ama? Ama ben eskisi gibi değilim.


Şimdi eşimden soğuduğumu hissediyorum. Her şey gözüme batıyor. Eşimin lise mezunu bir memur, benim bir işyerinde müdür olmam... aramızdaki eğitim farkı. Kültür farkı. Oturup iki çift laf edememek. Eşime bazen harçlık veriyor olmak. Ondan çok kazanmak. Eşimin eve maddi hiçbi desteğinin olmaması(kredi ödüyor ve maaşı anca kapatıyor krediyi. Kredi ile de bir araba ve kendine motorsiklet aldı). Evin her şeyi bende. Elektrik su kira doğalgaz internet bebeğin eşimin benim ihtiyaçlarımız, her şey bende. O kadar bunaldım ki. İş yerime geliyorum dengim insanlarla oturup kalkmak o kadar iyi geliyor ki yanlış anlamayın. Denk derken, eğitim seviyesi kültür seviyesini kastettim. Eşimden gün geçtikçe soğuyorum. Birlikte olmak istemiyorum o istediğinde, bazen kendim gidiyorum ona birlikte olmak için o da çok nadir. Ne dese batıyor ne yapsa batıyor.


Umarım anlatabilmişimdir. Umarım karışık olmamıştır.


Tüm bunların sonucu olarak, boşanma düşüncesi içimde o kadar yer etti ki, eskisi gibi sevmiyorum mutsuzum, her gün biraz daha uzaklaşıyorum. Ve bu yükün altında eziliyorum. Sanki hayatımı mahvetmişim gibi hissediyorum. Keşke evlenmeseydim diyorum... bazen çekip gitmek istiyorum... ne yapmalıyım?


Sakince biraz daha düşünün derim ben çünkü forumda gördüğünüz gibi insanlar eşleri onları sevsin, ilgilensin , ilişkilerini kurtatmak için biraz gayret etsin diye ne uğraşlar veriyor eşiniz belli ki sizi seviyor ve bırakmak istemiyor annesi ile de güzelce konuşmuş annesi de halden anlayan bir insanmış demekki kendine çeki düzen vermiş. Bir emek var ortada sevdiğiniz adam var bir bebeğiniz var yani hayalleriniz gerceklesti gördüğünüz gibi . Eşiniz sizle ilgilenmese sizi umursamasa biraz daha ulasilmaz oldugu icin degerlo olur aslinda ama esiniz size guvendigi icin tamamen kartlarini açık oynuyor çok güzel bişey bu . Bir ölçüp tartın sizin eliniz ayağınız kopsa ( Allah korusun ) eşiniz mi sizin yanınızda olacak yoksa diğer insanlar mi ? Ne biliyim hayatta biraz da basıt düşünüp basit mutlu olmak gerekiyor . Nişanlı bi çifte ayrıl evli bi çifte boşan diyemem bu evreler düşünüldüğü gibi kolay rahat ve de sonucunda çok çok mutlu olunan evreler değil yüksek oranda pişmanlık içeriyor . ( istisnalar haric)
 
Çevremde 50 yaşlarda hayatta soğumuş, mutsuz, keder dolu o kadar çok kadın var ki... onlara baktıkça diyorum bir ömür heba edilir mi?

Evlilik cok güzel ama isteyerek evli olmak güzel. Ben almanyadayim ve alman kadınlarinin çoğu mecburiyetden değil gercekden sevdikleri ve mutlu olduklari icin o adamla evliler. O adam özel ve tatmin edici olduğu icin. Hani şu 70 yaşında istanbulda sirt cantasiyla fink atan turist kadinlar... onlari diyorum. Trde 70 yaşında cok nadir kadin vardir kocasini seven ve mutlu olan. Çoğu zorunluluk, millet ne der, acmi kalim, derdinden evliler
 
Çok kültürlü olduğunuzu sanmıyorum.
Eğer kültürlü bir kadın olsaydınız sizin için hatalarını görüp çabalayan bir adamı hor görmezdiniz.
O yüzden ben müdürüm o memur demenin bir anlamı yok.
Siz başınızda bir çoban arıyorsunuz ve mantığınız şu;
-Erkek benden çok kazansın
-Erkek evi geçindirsin
-Errrkek errrkek gibi olsun...

Yani siz güç ve otorite seviyorsunuz.
Ben böyle aşağılık kompleksine sahip insanlara kültürlü demem.
Kim bilir hangi vasfa sahip insanlara kültürlü diyip de kültürlü insanları ayaklar altına alıyorsunuz bilemiyorum
Zira ben de çok iyi bir yerde Türkiye'nin bilinen iş insanlarıyla çalışıyorum ama iki kelimeyi bir araya getirecek kültürleri yok. İnan çaycılarla, aşcılarla ve güvenlik görevlileri ile daha iyi anlaşıyorum.
Hiç değilse aşağılamıyorum.

Evet hatalıyım. Çok hatalıyım. Farkındayım. Eşimi boşuna üzeceğim belki ayrılırsam.. haklı olduğunuz yönler var.
 
Seni o kadar iyi anliyorum ki. Yasadiklarimiz cok benzer. Ve ben senden bir adim ondeyim. Gittim bosanma davami actim.
Simdi sonrasini anlatayim sana. Kizim 4 yasina girecek yakinda. Ama resmen cigrindan cikti. Her tepkisi artti. Kendini yerlere atiyor ve surekli babayi ozledigini soyluyor. Ve babayla hafta bazen 3 kere gorusmemize ragmen.
Simdi diyorum ki fevrimi davrandim acaba. Benim esim senin ki gibi nazik falan da degildir. Bana surekli hakaret eder. Kufur eder buna ragmen acaba daha iyi olabilir miydiydk acaba diyorum. Yada acaba o kadar kizgin olmasini anlayissiz olmasini ben mi tetikledim acaba.
Her gun yataktan basim agriyarak kalkiyorm. Kizim icin pedogogdan yardim aliyoruz babasiyla birlikte ama gelecek beni de korkutuyor. Haftaya bosanma davam var. Kafam da allak bullak. Allah yardimcin olsun zor.
 
Evlilik cok güzel ama isteyerek evli olmak güzel. Ben almanyadayim ve alman kadınlarinin çoğu mecburiyetden değil gercekden sevdikleri ve mutlu olduklari icin o adamla evliler. O adam özel ve tatmin edici olduğu icin. Hani şu 70 yaşında istanbulda sirt cantasiyla fink atan turist kadinlar... onlari diyorum. Trde 70 yaşında cok nadir kadin vardir kocasini seven ve mutlu olan. Çoğu zorunluluk, millet ne der, acmi kalim, derdinden evliler
Ben millet için yaşamak istemşyorum. Elalem ne der? Ne derse desin diyorum omlar mı yaşıyorum bu mutsuzluğu...
 
Seni o kadar iyi anliyorum ki. Yasadiklarimiz cok benzer. Ve ben senden bir adim ondeyim. Gittim bosanma davami actim.
Simdi sonrasini anlatayim sana. Kizim 4 yasina girecek yakinda. Ama resmen cigrindan cikti. Her tepkisi artti. Kendini yerlere atiyor ve surekli babayi ozledigini soyluyor. Ve babayla hafta bazen 3 kere gorusmemize ragmen.
Simdi diyorum ki fevrimi davrandim acaba. Benim esim senin ki gibi nazik falan da degildir. Bana surekli hakaret eder. Kufur eder buna ragmen acaba daha iyi olabilir miydiydk acaba diyorum. Yada acaba o kadar kizgin olmasini anlayissiz olmasini ben mi tetikledim acaba.
Her gun yataktan basim agriyarak kalkiyorm. Kizim icin pedogogdan yardim aliyoruz babasiyla birlikte ama gelecek beni de korkutuyor. Haftaya bosanma davam var. Kafam da allak bullak. Allah yardimcin olsun zor.

Ben size düzeldikten sonrasını anlattım. Eşim de bana küfür etti zamanında. Benim üstüme yürüdü. Vurmak istedi ama vurursa benim gideceğimi biliyordu. Bi daha gelmeyeceğimi de... şimdi anlayışlı. Ben ilgi göstermesem de yanımda. Her gün gelince öper. Nasılsın der. Sohbet etme çabasına girer...

Bi de bu var işte. Ya bende oğlumu toparlayamazsam. Ya da bekledim diyelim. Oğlum 3-4 yaşına gelince her şey bozuldu tükendim boşanmaya kalktım. O zaman oğlum daha büyük tepkiler verirse... şimdi çok küçük anlamıyor hiçbi şeyi..
 
Biz yaklasik 1 senedir ayri yasiyoruz. Kizim 3 yasina girdigi gun gitti. Onceleri cok mutluydum gittiginde. Diyordum ki cocuk kucuk kolay kabullenir ama tamda oyle olmadi. Ve her gun kendime su telkini veriyordum. Daha cok gencsin omur boyu mutsuzluk cekilecek bir sey degil. En dogru karari verdin. Mutluydum evet sadece bi sure oncesine kadar. Kizim icin acaba diyorm katlanmali miydim. Dogru cevabi henuz bulamadim.

Ama net bir sey varki esime hissttigim o buyuk sevgi bitti. Bendeki her seyi tuketti. Sendekinin para yada kultur farki oldugunu dusunmuyorum. Eger sevseydin evlenirken gormedigin gibi hala daha gormezdin.

Ama sevgisizlik insanin onune karsi tarafin her seyini dokuyor.

Ve dedigim gibi dogrusunu ne nasil bende bilmiyorum.kizim olmasa arkama bakmadan kacardim.
 
Sevgilişik döneminde aşıktım hiçbir şeyi gözüm görmedi ki. Evlendikten sonra eksileri farkettim ama dedim ki olsun ben onu seviyorum bunların bir önemi Yok. Sonra sorunlar büyüdü büyük kavgalar oldu. Bağırma çağırmalar, üstüme yürümeler. Evi terkettim. Tabi sonra çok pişman oldu ama ben eski Bahar olamıyorum şimdi.
Evet kendi iş yerimdeki erkeklerle sohbetten keyif aldığımı farkettim, duygusal sohbetler değil bunlar. Ortak bir sohbet alanı olunca ne kadar anlaştığımı mutlu olduğumu farkettim. Maalesef. Kendime kızıyorum her gün :KK43:
Bence siz diğer erkekleri gözünüde fazla büyütüyor da olabilirsiniz. O erkekler evde eşleriyle böyle konuları konuşuyorlar mı acaba. Siz bence şuan hem kv hem eşinizle iyi bir noktadasınız yerinizde olsam kendime ve eşime biraz zaman tanırım. Zaten çocuk doğduktan sonra bir süre gel gitler olabiliyor. Bir de şöyle bir psikoloji var ki insanlar yanındaki insanın kıymetini kaybetmeden anlamazlar başkalarını ise gözünde çok büyütür Anka kuşu sanar. Belki de duygularınız abartılı Sağlıklı düşünemiyorsunuz. Ayrılsanız eşinizi özleme ihtimaliniz ve abarttığınız insanların da bir müddet sonra sıradan olduğunu düşünme ihtimaliniz var. Bir de çocuğunuz büyüdükçe neden babam yok neden diğer arkadaşlarımın babası yanında va demeye başlayacak bu da başka bir sorun olacak. Yeni evleneceğiniz kişi oğlunuzu kabullenmekte de sorun yaşayabilir öyle Romeo ve centilmen görünümüyle çok matah görünen erkekler sonra canavara dönüşebiliyor. Sahip olduğunuza sahip çıkmanızı ve biraz herkese zaman tanımanızı tavsiye ederim.
 
Merhabalar..boşanmak elinden gelen herşeyi yaptıktan sonra düşünülmeli..biraz bunalmış gibisiniz..eşinizle 2-3 gün dahi olsa yanınızda çocuk olmadan tatile çıkmanızı öneriyorum..hatta o gün kimse eski defterleri açmasın birbirinize söz verin..telefonlarınızı kapatın kimse ikinize de ulaşamasın..bir nevi aşk tazeleme tatili olsun bu..

Evlilikte bazı alttan alınan durumlar ileride insanı tahammülsüz bırakabiliyor..aslında her iki tarafta içine atmayıp sorunları o an konuşarak halledebilse sorun kalmayacak ama bunu sinirlenmeden yapabilmek her iki taraf içinde zor..

Klasik olacak ama çift terapisi almanız faydalı olacaktır..eşiniz, size karşı yaptığı olumsuz davranışları farkeder..tabii sizinde, kendi hata ve yanlışlarınızı görüp geçmişin üzerinde durmamayı öğrenmenize yardımcı olur..

Çocuklar anne ve babalarıyla büyümeli bunda hepimiz hemfikiriz..yanlız eşinize ve ailesine karşı olan gerginliğiniz çocuğa yansıdığında yada kendi iç sıkıntınızdan çocuğunuza "senle uğraşamıcam" deyip onu kendi dünyasına itecekseniz çocuk için evliliğe devam etmenizin bir anlamı da olmayacak..anne ne kadar mutlu olursa çocukta o kadar mutlu büyüyor..ileride "ben senin için bu evliliği sürdürdüm" dediğiniz çocuk, büyüdüğünde "devam etmeseydin" diyecektir..kendi seçimizin faturasını ileride çocuğunuza çıkarmayın kararınız ne olursa olsun..

Devam etseniz "keşke boşansaydım", ayrılsanız "keşke boşanmasaydım" olacak..bunu şimdiden kabullenin..mutluluğu seçmek olması gereken yol fakat bu tip acabalarla başetmeniz gerekecek..iyi haberlerinizi almayı diliyorum.Sevgiler.
 
evet haklısınız müthiş zeka gerektirmiyor. Ama çok çalıştım. Sabahlara kadar çalıştım. Emek verdim. Hem geleceğim için hem kendim için. Eşim ise sadece borçöüstüne borç eklemekle meşguldü.
Gitti araba varken üstüne motorsiklet aldı. Karışmadım bi şey demedim o motora da kaç kez bindi sayılıdır. Ama satmaz da. Öyle durur.
Seviye derken eğitim farkını kastediyordum ben sonuçta belli bi sınavlar vs ile yükseliyor insan.
Bahar hanım eşiniz konusuna asla birşey demem. Benim dediğim konu bu cümleler itici duruyor. Haklı olduğunuz durum da bile gözüme battı. Çünkü 3 yıl sevgili olup seviye farkından iki çift laf edemiyoruz diyorsunuz. O seviye farkından değil, sizin konuşmak istememenizden. Demek istediğim her şeyi farklı yerlere bağlamayın. Umarım en doğru yol hangisiyse onu bulursunuz.
 
Biz yaklasik 1 senedir ayri yasiyoruz. Kizim 3 yasina girdigi gun gitti. Onceleri cok mutluydum gittiginde. Diyordum ki cocuk kucuk kolay kabullenir ama tamda oyle olmadi. Ve her gun kendime su telkini veriyordum. Daha cok gencsin omur boyu mutsuzluk cekilecek bir sey degil. En dogru karari verdin. Mutluydum evet sadece bi sure oncesine kadar. Kizim icin acaba diyorm katlanmali miydim. Dogru cevabi henuz bulamadim.

Ama net bir sey varki esime hissttigim o buyuk sevgi bitti. Bendeki her seyi tuketti. Sendekinin para yada kultur farki oldugunu dusunmuyorum. Eger sevseydin evlenirken gormedigin gibi hala daha gormezdin.

Ama sevgisizlik insanin onune karsi tarafin her seyini dokuyor.

Ve dedigim gibi dogrusunu ne nasil bende bilmiyorum.kizim olmasa arkama bakmadan kacardim.
işte bu. Ben demiyorum ezik kocam iğrenç kocam. Ben diyorum ki sevgim bitti maalesef maddiyata eğitim farkına odaklanmaya başladım. Maalesef işte o kadar kızıyoeum ki kendime ama elimde değil. Sevgimi de o bitirdi. Üstüme yürümeler el kaldırmalar hakaretler etti bana. Ağlattı gecelerce. Böyle şeyler yaşadık
 
Şunu da merak ettim evlendiğinizde müdür pozisyonunda mıydınız?
hayır müdür değildim. Eşimden statülüydüm yine. Yüksektim. Ama gözüme batmıyordu bu. İş yerinde aa eşin memur mu aa lise mezunu mu diyorlardı. Olsun ben onun gönlünü sevdim derdim hep
 
Merhabalar..boşanmak elinden gelen herşeyi yaptıktan sonra düşünülmeli..biraz bunalmış gibisiniz..eşinizle 2-3 gün dahi olsa yanınızda çocuk olmadan tatile çıkmanızı öneriyorum..hatta o gün kimse eski defterleri açmasın birbirinize söz verin..telefonlarınızı kapatın kimse ikinize de ulaşamasın..bir nevi aşk tazeleme tatili olsun bu..

Evlilikte bazı alttan alınan durumlar ileride insanı tahammülsüz bırakabiliyor..aslında her iki tarafta içine atmayıp sorunları o an konuşarak halledebilse sorun kalmayacak ama bunu sinirlenmeden yapabilmek her iki taraf içinde zor..

Klasik olacak ama çift terapisi almanız faydalı olacaktır..eşiniz, size karşı yaptığı olumsuz davranışları farkeder..tabii sizinde, kendi hata ve yanlışlarınızı görüp geçmişin üzerinde durmamayı öğrenmenize yardımcı olur..

Çocuklar anne ve babalarıyla büyümeli bunda hepimiz hemfikiriz..yanlız eşinize ve ailesine karşı olan gerginliğiniz çocuğa yansıdığında yada kendi iç sıkıntınızdan çocuğunuza "senle uğraşamıcam" deyip onu kendi dünyasına itecekseniz çocuk için evliliğe devam etmenizin bir anlamı da olmayacak..anne ne kadar mutlu olursa çocukta o kadar mutlu büyüyor..ileride "ben senin için bu evliliği sürdürdüm" dediğiniz çocuk, büyüdüğünde "devam etmeseydin" diyecektir..kendi seçimizin faturasını ileride çocuğunuza çıkarmayın kararınız ne olursa olsun..

Devam etseniz "keşke boşansaydım", ayrılsanız "keşke boşanmasaydım" olacak..bunu şimdiden kabullenin..mutluluğu seçmek olması gereken yol fakat bu tip acabalarla başetmeniz gerekecek..iyi haberlerinizi almayı diliyorum.Sevgiler.
Ben terapiste gittiğimde bana diyecek ki. İki yolda da mutsuz olmak mutlu olmak sana kalmış. Seçimi sen yapacaksın diyecek. Emin’im. Aşağı yukarı sizin dediklerinizi diyecek
 
işte bu. Ben demiyorum ezik kocam iğrenç kocam. Ben diyorum ki sevgim bitti maalesef maddiyata eğitim farkına odaklanmaya başladım. Maalesef işte o kadar kızıyoeum ki kendime ama elimde değil. Sevgimi de o bitirdi. Üstüme yürümeler el kaldırmalar hakaretler etti bana. Ağlattı gecelerce. Böyle şeyler yaşadık
Şimdi tamam. Şiddet varsa hemen bırakın.
 
Back