Boşanmak???

tulumbachen · 30 Kasım 2017

ntprt .!.:
Bak bunun tek bir çözümü var anlaşmaya gönlü olmak(karşılıklı olarak), yoksa ne daha zengini, ne daha kültürlüsü ne daha güzeli yakışıklısı bitmez. Evlilik bir anlayış meselesidir. Hani annelerimiz zamanından bahsediyorum. Sen, atıyorum ben kimseyi çekemem modunda isen ayrılmaya bahane çok gerçekten çok. Saçı döküldü, işten kovuldu, hasta oldu, çirkinleşti, artık tutkum kalmadı(kaç sene o tutkunun kalacağını sanıyorsa)heyecanlanmıyorum, artık tatmin olamıyorum falan filan bu uzar gider. Çünkü aşk sonsuza kadar sürmez. Bundan ayrılıp başkasıyla evlensen bir süre sonra o ilişki de monotona bağlayacak onun da görümcesi değil eltisi olacak belki vsvsvs. (bu paragrafta şiddet ve aldatma olaylarını varsaymıyorum) Boşanma olaylarının artma nedenlerinden biri de bu. Ömrümü bununla heba edemem düşüncesi...2. evliliğini yapanlar(ayrılma nedeni aşkın bitmesi olup da) mutlu olanlar varsa fikirlerini söylesinler :)

çok çok haklisin. ben mesela hic daha evlenmedim. uzun ilişkilerim oldu. aynı evide paylaştım.olmadı ayrıldım. bazi insanlar bireysel mutluluğunu ön planda tutar. bende şahsen beni aşırı kıran bir insanla devam edemem. şuanda nişanlıyım yine aynı düşünüyorum. birgün mutlu olmazsam ayrılırım. yasimi basimi aldim aşkın gecici oldugu kesin ama sevgi ve saygi varsa o evlilik tadından yenmez.

örümü heba edemem. bu aslında sağlıklı bir düşünce. heba niye edilsin? annelerimizin zamanında zorunluluk vardı. çoğu mutlu değil.50 yaşında bitkin piskolojileri darma duman. mecburiyetten sürülen bir evliliği ben istemem şahsen. anlayış ve saygi başka mutsuz bir hayatı sürdürmek bambaşka

ntprt · 30 Kasım 2017

tulumbachen .!.:
çok çok haklisin. ben mesela hic daha evlenmedim. uzun ilişkilerim oldu. aynı evide paylaştım.olmadı ayrıldım. bazi insanlar bireysel mutluluğunu ön planda tutar. bende şahsen beni aşırı kıran bir insanla devam edemem. şuanda nişanlıyım yine aynı düşünüyorum. birgün mutlu olmazsam ayrılırım. yasimi basimi aldim aşkın gecici oldugu kesin ama sevgi ve saygi varsa o evlilik tadından yenmez.

örümü heba edemem. bu aslında sağlıklı bir düşünce. heba niye edilsin? annelerimizin zamanında zorunluluk vardı. çoğu mutlu değil.50 yaşında bitkin piskolojileri darma duman. mecburiyetten sürülen bir evliliği ben istemem şahsen. anlayış ve saygi başka mutsuz bir hayatı sürdürmek bambaşka

Heba edemem ile sürekli yeni ve faklı arayışlarla çaba sarfetmeden hayatı tozpembe sanmak arasında ince bir çizgi var. yalnızca kendi rahatı peşinden giden bir yapıdaki insan bence evlenmesin evlense de çocuk yapmasın en azından (genel konuşuyorum artık konu, konu sahibinden baya uzaklaştı) anlaşmaya gönlü olmak derken o nedenle karşılıklı demiştim işte erkekler de kadını zavallı görüp öküze bağlamayacaklar iki taraf da karşı tarafı anlayabilmek amacıyla konuşacak tartışacak. Yoksa ömür boyu işkenceye tabiki kimse katlanmasın, katlanmak zorunda da kalmasın.

Esraedge · 30 Kasım 2017

Burda yazılanlara bakıp evliliğini bitirme sakin.
Bunu da sana evlenip ayrılmış biri olarak diyorum.
Evliliğin duzelmis ama psikolojik olarak artık yorulmussun.
Eşini seviyorsun bence.
Şeytana uyma ...
Olabilir böyle şeyler ... soguyabilirsin. .
Sabret .
Kötü şeyler düşünme .
Boşanma en son aklına gelsin.
Adama da çocuğuna da yazık.
Saygi olsun aranızda.
Oturup 2 kelimeyi konusamiyoruz diye bosanilmaz.
Neden biliyo musun ?
Pardon da niye evlendiniz o zaman? ?
Zamanında nasıl konusuyodunuz .
Allah yolunuzu kaybettirmesin.

new_yorker · 30 Kasım 2017

Birsey soylemek istiyorum. Ben ABD de yasiyorum. Burada insanlar arasi egitim farki cok onemsiz. Soyle ki benim doktora yapan bircok arkadasimin esleri hep lisans mezunu, bir yerlerde calisiyorlar, ve gayet iyi anlasiyorlar. Hatta aralarinda lise mezunu olan, isci statusunde olanlar bile var. Bu egitim statusu farki cok onemli mi? Yani hic mi baska acidan denk degilsiniz, hic mi ortak yaniniz yok?

zelzeleee · 30 Kasım 2017

tubicik .!.:
Neden evlenmemeli,doğru insanı bulduktan sonra mutlu olmak kadininda hakki.mutlu olsunki çocuğunuda mutlu yetisirsin

Ben çocukların bir yabancı ile büyümesini doğru bulmuyorum. Çocuk olduktan sonra şahsi mıtluluktan fedakarlık etmek gerekiyor. Bir Çocuğun bir tane anne ve babası vardır. Onların annelik ya da babalık yapıp yapmamaları onları bağlar. Baban sana babalık yapamadı, al bu yeni baban demek hyatın akışına ters. Çocuğun güvenliği kadının ve erkeğin mutluluğundan önemli.
Ben böyle düşünüyorum, siz de düşündüğünüz gibi yaşayabilirsiniz.

Kajmery34 · 30 Kasım 2017

Sevgi bitince her sey bitiyor. Eski esimle 4 senelik evliligimi bu yuzden bitirdim. Artik seni sevmiyorum dedim suratina o da peki o zaman devam etmek gereksiz dedi. Pisman miyim ? Asla. keske daha once deseydim de kurtulsaydim

eftelya2015 · 30 Kasım 2017

Baharr_89 .!.:
Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)

Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım; sürekli kızını kayıran herkesten üstün gören ve kızına sürekli para yardımı yapan bi kv(bizden alıp kızına vermekten bahsediyorum). Her şeyi sorun eden sürekli küsen bir görümce. Ve anneci bir eş... o kadar çok şey yaşadık ki. Hepsini unutmaya kapatmaya çalışsam da çok yaralandım. En son evi terkettim. 10 gün ailemle kaldım. Bu arada 11 aylık bebeğim var. Bebeğimle beraber annemlerde kaldım. Sonra eşim geldi özür diledi her şey değişecek sesi. Annesi aradı özür diledi. Ve eve döndüm. Evet her şey değişti eşim ilgili. Beni kırmıyor artık annesi için. Kv aramaz sormaz rahatsız etmez oldu. Süt liman. Ama? Ama ben eskisi gibi değilim.

Şimdi eşimden soğuduğumu hissediyorum. Her şey gözüme batıyor. Eşimin lise mezunu bir memur, benim bir işyerinde müdür olmam... aramızdaki eğitim farkı. Kültür farkı. Oturup iki çift laf edememek. Eşime bazen harçlık veriyor olmak. Ondan çok kazanmak. Eşimin eve maddi hiçbi desteğinin olmaması(kredi ödüyor ve maaşı anca kapatıyor krediyi. Kredi ile de bir araba ve kendine motorsiklet aldı). Evin her şeyi bende. Elektrik su kira doğalgaz internet bebeğin eşimin benim ihtiyaçlarımız, her şey bende. O kadar bunaldım ki. İş yerime geliyorum dengim insanlarla oturup kalkmak o kadar iyi geliyor ki yanlış anlamayın. Denk derken, eğitim seviyesi kültür seviyesini kastettim. Eşimden gün geçtikçe soğuyorum. Birlikte olmak istemiyorum o istediğinde, bazen kendim gidiyorum ona birlikte olmak için o da çok nadir. Ne dese batıyor ne yapsa batıyor.

Umarım anlatabilmişimdir. Umarım karışık olmamıştır.

Tüm bunların sonucu olarak, boşanma düşüncesi içimde o kadar yer etti ki, eskisi gibi sevmiyorum mutsuzum, her gün biraz daha uzaklaşıyorum. Ve bu yükün altında eziliyorum. Sanki hayatımı mahvetmişim gibi hissediyorum. Keşke evlenmeseydim diyorum... bazen çekip gitmek istiyorum... ne yapmalıyım?

tahammul sınırınızı aşmışınız.
nedenler aile etkisi
parasal konularda kazançlarda eşitsizlik olmasından ötürü size büyük sorumluluk düşmesi
sosyo kültürel farklar..
bence su sartlarda zaten sız tek basınıza hayatınıza devam edersınız maddı anlamda kaygınız olmasın, manevı olarak aılenız sıze destekse kızınızın bakımı vs sorun olmaz....
ama bence bu dusuncelerınızı esınızle de paylasın sundan bundan oturu senden uzaklasıyorum deyın ve son kezde olsa aılenıze bır sans verın, belkı bırlıkte yapacagınız ufak bır kaçamak tatılı ıyı gelır, ya da baktınız o da cozum degıl bır aıle terapistine gıdın...
herkes doksun kurtlarını...

missmadam · 30 Kasım 2017

Baharr_89 .!.:
peki bebeğime kötülük yapmış olur muyum sizce? Onu babasından ayrı büyüteceğim...

bunu neden cocuk dogmadan düsünmedin eskiden ne konusuyordun bu adamla .bence bencillik senin yaptıgın hatayı cocuk babasız büyümekle ödeyecek

Adelka · 30 Kasım 2017

Baharr_89 .!.:
Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)

Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım; sürekli kızını kayıran herkesten üstün gören ve kızına sürekli para yardımı yapan bi kv(bizden alıp kızına vermekten bahsediyorum). Her şeyi sorun eden sürekli küsen bir görümce. Ve anneci bir eş... o kadar çok şey yaşadık ki. Hepsini unutmaya kapatmaya çalışsam da çok yaralandım. En son evi terkettim. 10 gün ailemle kaldım. Bu arada 11 aylık bebeğim var. Bebeğimle beraber annemlerde kaldım. Sonra eşim geldi özür diledi her şey değişecek sesi. Annesi aradı özür diledi. Ve eve döndüm. Evet her şey değişti eşim ilgili. Beni kırmıyor artık annesi için. Kv aramaz sormaz rahatsız etmez oldu. Süt liman. Ama? Ama ben eskisi gibi değilim.

Şimdi eşimden soğuduğumu hissediyorum. Her şey gözüme batıyor. Eşimin lise mezunu bir memur, benim bir işyerinde müdür olmam... aramızdaki eğitim farkı. Kültür farkı. Oturup iki çift laf edememek. Eşime bazen harçlık veriyor olmak. Ondan çok kazanmak. Eşimin eve maddi hiçbi desteğinin olmaması(kredi ödüyor ve maaşı anca kapatıyor krediyi. Kredi ile de bir araba ve kendine motorsiklet aldı). Evin her şeyi bende. Elektrik su kira doğalgaz internet bebeğin eşimin benim ihtiyaçlarımız, her şey bende. O kadar bunaldım ki. İş yerime geliyorum dengim insanlarla oturup kalkmak o kadar iyi geliyor ki yanlış anlamayın. Denk derken, eğitim seviyesi kültür seviyesini kastettim. Eşimden gün geçtikçe soğuyorum. Birlikte olmak istemiyorum o istediğinde, bazen kendim gidiyorum ona birlikte olmak için o da çok nadir. Ne dese batıyor ne yapsa batıyor.

Umarım anlatabilmişimdir. Umarım karışık olmamıştır.

Tüm bunların sonucu olarak, boşanma düşüncesi içimde o kadar yer etti ki, eskisi gibi sevmiyorum mutsuzum, her gün biraz daha uzaklaşıyorum. Ve bu yükün altında eziliyorum. Sanki hayatımı mahvetmişim gibi hissediyorum. Keşke evlenmeseydim diyorum... bazen çekip gitmek istiyorum... ne yapmalıyım?

Bu dusuncelerle bu evlilik zaten cok yurumez cunku kendinizi esinizden daha iyi konumda gorup itiraf etmeseniz de kucumsuyorsunuz.
Keske beni aldatsa dediginiz adamla evli kalmak ne kadar mantikli?
Bence ne kadar erken ayrilirsaniz o kadar iyi, cunku sizin gonlunuz denginiz biri tarafindan celinebilir ve bu hic hos olmaz.
Bebekte bu ayrilik duruma daha kolay adapte olur.

The Calender · 30 Kasım 2017

Her şey yoluna girmiş
Sadece kırgınsınız
Hisleriniz geçici
O boşanma dediğiniz çözüm öyle kolay olmuyor
Vicdanınızın çok rahat olması gerekiyor, hele de bir çocukla!

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

Lvn16 .!.:
Benimde terapiye destek almaya çok ihtiyacım var ama vakit bile bulamıyorum.Eşim beni sever benden temiZlik yemek beklemez kendi yapar ailesi fena değil maddi olmasada manevi beklenti içerisindeler sürekli keşke ailesi problem olsaydı ama ben sevseydim diorum.Bazen 1 hayatımız var böyle mutsuz geçmemeli diyorum bazen çocuğum içim kalmalıyım diyorum.Ailem boşanmamı istemiyo annem hergün ağlayıp psikolojik baskı yapıyo insanlara göre çok iyi bir evlilik içki yok şiddet yok çalışıyo çocuğuna düşkün sana düşkün hiç bir ayrılık sebebi yok ama benim mutsuz olmam hiç önemli değil.Bizimkinin en önemli sorunu pasif olması hiç kimseye hayır diyemez kendi fikirlerini savunamaz ben de tam ters karakterim ve artık ondan utanıyorum yeni bir ortama girip eşim die tanıştırmak istemiyorum tipinden rahatsız oluyorum konusması batıyo ne yapıcam bende bilmiyorum

Bende görmek istemşyorum eşimi. Özlemiyorum ayrı kalınca. Evimi de özlemiyorum. Çok kötü duygular çok

burada çoğu kişi beni yanlış anladı benim derdim illede maddiyat mevkii değil. Sevmek isterdim tekrar.sevgi azalınca her şey batıyor işte. Ben randevu aldım bireysel terapistten.

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

ntprt .!.:
Demekki klasik olarak tabir edilen erkekler, karım benden az kazansın benden az bilsin derken kadınların bile farkında olmadığı bir gerçekten bahsediyorlarmış ve haklılarmış...?! Bu klasik erkekler kendi eşlerinden fazla kazandıkları için de kendilerini onlardan üstün görüyor, psikolojik ve fiziksel şiddet uygulayabiliyorlar vs. Çünkü aksi olsa sizin dediğiniz gibi zaten eşleri kendilerine değer ve kıymet vermeyecek, mutsuz olacaklar. Biz de onları eleştiriyoruz ya kadınlar olarak. Kadın erkek eşitliği vs diye. Eşinize biraz haksızlık yapmıyor musunuz? Eşiniz evlenmeden önce tahsili ve kültürünü sakladı ve sizi aldattı mı? Minik bir bebeğiniz var madem neden çocuk yapmayı düşündünüz kaç senedir birliktesiniz. Evlenmeden önceki 3yıl boyunca kendi seviyenizde olmayan biri ile ne konuştunuz ve evlilik kararı aldınız? O çocuğun hayatına da yazık değil mi? Evlenmeden önce çevreniz yapma etme demişti de onların sözüne mi geldiniz? Başka kendi seviyenizdeki erkeklerle mi sohbet etmekten keyif almaya başladınız? Açıkça yazdığınız için ben de açıkça sordum...

Sevgilişik döneminde aşıktım hiçbir şeyi gözüm görmedi ki. Evlendikten sonra eksileri farkettim ama dedim ki olsun ben onu seviyorum bunların bir önemi Yok. Sonra sorunlar büyüdü büyük kavgalar oldu. Bağırma çağırmalar, üstüme yürümeler. Evi terkettim. Tabi sonra çok pişman oldu ama ben eski Bahar olamıyorum şimdi.
Evet kendi iş yerimdeki erkeklerle sohbetten keyif aldığımı farkettim, duygusal sohbetler değil bunlar. Ortak bir sohbet alanı olunca ne kadar anlaştığımı mutlu olduğumu farkettim. Maalesef. Kendime kızıyorum her gün

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

Beruska .!.:
Bu dusuncelerle bu evlilik zaten cok yurumez cunku kendinizi esinizden daha iyi konumda gorup itiraf etmeseniz de kucumsuyorsunuz.
Keske beni aldatsa dediginiz adamla evli kalmak ne kadar mantikli?
Bence ne kadar erken ayrilirsaniz o kadar iyi, cunku sizin gonlunuz denginiz biri tarafindan celinebilir ve bu hic hos olmaz.
Bebekte bu ayrilik duruma daha kolay adapte olur.

Bende öyle diyorum. Keşke beni aldatsa bana vursa sa ayrılsam dediğim bir adamla ne kadar sürecek diye kendimi sorguluyorum.
Eşime asla yanlış yapmam. Aldatmam onu. Başkasına gönlüm kayıyor gibi olursa bile direk ayrılırım zaten.

minnos26 · 30 Kasım 2017

Bence kendinize biraz zaman verin. Boşanmak bu durumda çok acil alınmış bir karar olabilir. Bir de çocuk varsa 2 kere düşünülmeli. Boşanacaksınız, yeniden hayatınızda biri olsun isteyeceksiniz. Üzülerek söylüyorum ki, çocuklu bir bayanın her erkek tarafından kabul edilmesi kolay olmuyor. 1 çocukla boşanmış bir arkadaşım var. Karşısına kaç erkek çıktıysa amaçları başka oldu.
Biraz zaman verin kendinize. Kendinizi oyalayacak hobiler bulun. Başka şeylerle ilgilenin. İlginizi evliliğiniz ve eşiniz üzerinden biraz çekin, kendinize zaman ayırmaya çalışın derim ben.

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

tulumbachen .!.:
sizce konu sahibinin ayni cati altina girdikden sonra bazi seyleri fark etmesi bukadar absurdmu? bence değil. genelde zaten ayrılıklar ve boşanmalar bu sebepden dolayı olmazmi? illah dayakmi gerek? boşan diyen bu konuda çok az insan oldu. her kadının algısı farklıdır. mutluluk her insanın hakkidir. kadın mutsuz ise, ve 6 yıl önceki aklınla bu adamı sec di diye bir omur mutsuz yaşamaya m ecburmu?

bende diyorum ki bu hayatı bir kez yaşıyorsun Bahar, ömür boyu mutsuzluğa tamam diyor Muş’un? Diye soruyorum kendime.
Peki diyorum bebeğini babasından ayrı büyütmek? İşte bu da kafamı karıştırıyor.
Çok zor durumdayım

Senbirsen · 30 Kasım 2017

Eşim üniversite mezunu. Yani sizin deyiminizle “birbirimize denk’iz” ama iş bulamıyor. Uzun süredir evi ben geçindiriyorum. “düz memur” olarak ddevlete girmesi için neler vermezdim. Yıllarca oku, sonra boşta kal özel sektörün çalkantıları yüzünden.

Ve eşimden soğumadım. Sadece üzülüyorum bebeğim için.

Sonuçta arabayı eve almış ve borcu bir gün mutlaka bitecek evinize giren para belli. Nedir yani bu para sorunu bu kadar önemli.

Sizin sonradan müdür olmanız eşinizin suçu değil. Şimdi oynayan bir dizi var “kadın” diye, orada doktor eşini hor görüyor onunla konuşmuyor bile. Eşi düz memur olarak çocuğu ile ilgileniyor veli toplantılarına gidiyor, karısına yalvarıyor çocuğunla ilgilen diye. Karısı da çok önemli doktorluk işleri ile meşgul çocuğu ve eşine vakit ayırmıyor bile.

Kayınvalide konularında haklısınız ama artık değişmişler sizi rahatsız etmiyorlarmış. O konuda sorun kalmamış zaten.

Bu kadar kariyer odaklı olacaksanız boşanın bence de.

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

ntprt .!.:
Ayrıca adam evlendikten sonra işten ayrılmamış ki çalışmaya devam ediyormuş zaten, mesleği bu ne yapsın? Aynı şeyi bu forumda bir erkek yazsa, eşimle aşık olduk evlendik ama evlilik boyunca eşimin hataları oldu sonra ayrılık aşamasına geldik eşim benden özür diledi şimdi çok iyi davranıyor AMA ben DOKTORUM o memur, kültürsüz, o 2 bin tl alıyor ben 10 BİN tl alıyorum, en basiti steteskop desem neteskop neteskop der, fiziği de doğumdan sonra bozuldu, ben daha kültürlü KENDİM GİBİ, DENGİM OLAN birini istiyorum, hastanede doktor arkadaşlarla ne kadar huzurluyum eve gitmek bile istemiyorum dese demediğinizi bırakmazdınız. Kadınlar bence hiç eşitlik vs demesin, kadınlar eşitlik falan değil hep üstünlük istiyorlar ve herkesten daha iyi olan biri vardır. Erkekler için de güzellik önemli olabilir bu düşüncedeki insanlar, eşleri daha güzel biri için kendilerini boşamak istediklerinde de hiç ağlamasınlar. Sonuç olarak sen statü ve paraya önem verirsin adam cilveye güzelliğe, değil mi?...

Biraz acımasız olmuş ama bu sözlerinizde katıldığım yerler var. Ama benim derdim statü para değil aslında. Onu tekrar sevsem ve keşke bunları görmesem. Bunu isterdim. Gözüm kör olacak kadar sevsem yine keşke keşke keşke...

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

mutlusey .!.:
Eşim üniversite mezunu. Yani sizin deyiminizle “birbirimize denk’iz” ama iş bulamıyor. Uzun süredir evi ben geçindiriyorum. “düz memur” olarak ddevlete girmesi için neler vermezdim. Yıllarca oku, sonra boşta kal özel sektörün çalkantıları yüzünden.

Ve eşimden soğumadım. Sadece üzülüyorum bebeğim için.

Sonuçta arabayı eve almış ve borcu bir gün mutlaka bitecek evinize giren para belli. Nedir yani bu para sorunu bu kadar önemli.

Sizin sonradan müdür olmanız eşinizin suçu değil. Şimdi oynayan bir dizi var “kadın” diye, orada doktor eşini hor görüyor onunla konuşmuyor bile. Eşi düz memur olarak çocuğu ile ilgileniyor veli toplantılarına gidiyor, karısına yalvarıyor çocuğunla ilgilen diye. Karısı da çok önemli doktorluk işleri ile meşgul çocuğu ve eşine vakit ayırmıyor bile.

Kayınvalide konularında haklısınız ama artık değişmişler sizi rahatsız etmiyorlarmış. O konuda sorun kalmamış zaten.

Bu kadar kariyer odaklı olacaksanız boşanın bence de.

İşte son cümleniz önemli benim için. Kendimi adam akıllı eleştirip bi karar almam gerek...

bensanademistim · 30 Kasım 2017

Baharr_89 .!.:
Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)

Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım; sürekli kızını kayıran herkesten üstün gören ve kızına sürekli para yardımı yapan bi kv(bizden alıp kızına vermekten bahsediyorum). Her şeyi sorun eden sürekli küsen bir görümce. Ve anneci bir eş... o kadar çok şey yaşadık ki. Hepsini unutmaya kapatmaya çalışsam da çok yaralandım. En son evi terkettim. 10 gün ailemle kaldım. Bu arada 11 aylık bebeğim var. Bebeğimle beraber annemlerde kaldım. Sonra eşim geldi özür diledi her şey değişecek sesi. Annesi aradı özür diledi. Ve eve döndüm. Evet her şey değişti eşim ilgili. Beni kırmıyor artık annesi için. Kv aramaz sormaz rahatsız etmez oldu. Süt liman. Ama? Ama ben eskisi gibi değilim.

Şimdi eşimden soğuduğumu hissediyorum. Her şey gözüme batıyor. Eşimin lise mezunu bir memur, benim bir işyerinde müdür olmam... aramızdaki eğitim farkı. Kültür farkı. Oturup iki çift laf edememek. Eşime bazen harçlık veriyor olmak. Ondan çok kazanmak. Eşimin eve maddi hiçbi desteğinin olmaması(kredi ödüyor ve maaşı anca kapatıyor krediyi. Kredi ile de bir araba ve kendine motorsiklet aldı). Evin her şeyi bende. Elektrik su kira doğalgaz internet bebeğin eşimin benim ihtiyaçlarımız, her şey bende. O kadar bunaldım ki. İş yerime geliyorum dengim insanlarla oturup kalkmak o kadar iyi geliyor ki yanlış anlamayın. Denk derken, eğitim seviyesi kültür seviyesini kastettim. Eşimden gün geçtikçe soğuyorum. Birlikte olmak istemiyorum o istediğinde, bazen kendim gidiyorum ona birlikte olmak için o da çok nadir. Ne dese batıyor ne yapsa batıyor.

Umarım anlatabilmişimdir. Umarım karışık olmamıştır.

Tüm bunların sonucu olarak, boşanma düşüncesi içimde o kadar yer etti ki, eskisi gibi sevmiyorum mutsuzum, her gün biraz daha uzaklaşıyorum. Ve bu yükün altında eziliyorum. Sanki hayatımı mahvetmişim gibi hissediyorum. Keşke evlenmeseydim diyorum... bazen çekip gitmek istiyorum... ne yapmalıyım?

Çok kültürlü olduğunuzu sanmıyorum.
Eğer kültürlü bir kadın olsaydınız sizin için hatalarını görüp çabalayan bir adamı hor görmezdiniz.
O yüzden ben müdürüm o memur demenin bir anlamı yok.
Siz başınızda bir çoban arıyorsunuz ve mantığınız şu;
-Erkek benden çok kazansın
-Erkek evi geçindirsin
-Errrkek errrkek gibi olsun...

Yani siz güç ve otorite seviyorsunuz.
Ben böyle aşağılık kompleksine sahip insanlara kültürlü demem.
Kim bilir hangi vasfa sahip insanlara kültürlü diyip de kültürlü insanları ayaklar altına alıyorsunuz bilemiyorum
Zira ben de çok iyi bir yerde Türkiye'nin bilinen iş insanlarıyla çalışıyorum ama iki kelimeyi bir araya getirecek kültürleri yok. İnan çaycılarla, aşcılarla ve güvenlik görevlileri ile daha iyi anlaşıyorum.
Hiç değilse aşağılamıyorum.

Baharr_89 · 30 Kasım 2017

tulumbachen .!.:
çok çok haklisin. ben mesela hic daha evlenmedim. uzun ilişkilerim oldu. aynı evide paylaştım.olmadı ayrıldım. bazi insanlar bireysel mutluluğunu ön planda tutar. bende şahsen beni aşırı kıran bir insanla devam edemem. şuanda nişanlıyım yine aynı düşünüyorum. birgün mutlu olmazsam ayrılırım. yasimi basimi aldim aşkın gecici oldugu kesin ama sevgi ve saygi varsa o evlilik tadından yenmez.

örümü heba edemem. bu aslında sağlıklı bir düşünce. heba niye edilsin? annelerimizin zamanında zorunluluk vardı. çoğu mutlu değil.50 yaşında bitkin piskolojileri darma duman. mecburiyetten sürülen bir evliliği ben istemem şahsen. anlayış ve saygi başka mutsuz bir hayatı sürdürmek bambaşka

Çevremde 50 yaşlarda hayatta soğumuş, mutsuz, keder dolu o kadar çok kadın var ki... onlara baktıkça diyorum bir ömür heba edilir mi?

Boşanmak???

Guru

Guru

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Arrivederci KK❤️

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Benzer Konular