• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmak???

vurmadı ama o şiddetin kenarından döndük. Küfürler etti. Pişman oldu şimdi çok pişman. Da işte benim giden sevgim geri gelemedi :KK43:
hanım efendi son yorumumdur. Bu konuyu artık takip etmeyeceğim. El kaldırmalar yazısından ben şiddet algılarım. Lütfen abartmayın o halde. “İnsanlar soruyordu o lise mezunu diyorlardı. Ben gönlümü verdim diyordum.” siz o zamandan da bu duruma takıyormuşsunuz. Yahu kimse bana bunu söyleyecek hadde sahip değil. Ama siz çevrenin etkisinde kalmışsınız. Umarım ayılmanız da geç olmaz ama yazdıklarınızı sırf haklı olabilmek, sırf boşan densin diye yazmayın. Ben şu an konuda daha nereleri abarttığınızı merak ediyorum. Beni bile şaşırttınız. Size kolay gelsin Müdür hanım.
 
Bence siz diğer erkekleri gözünüde fazla büyütüyor da olabilirsiniz. O erkekler evde eşleriyle böyle konuları konuşuyorlar mı acaba. Siz bence şuan hem kv hem eşinizle iyi bir noktadasınız yerinizde olsam kendime ve eşime biraz zaman tanırım. Zaten çocuk doğduktan sonra bir süre gel gitler olabiliyor. Bir de şöyle bir psikoloji var ki insanlar yanındaki insanın kıymetini kaybetmeden anlamazlar başkalarını ise gözünde çok büyütür Anka kuşu sanar. Belki de duygularınız abartılı Sağlıklı düşünemiyorsunuz. Ayrılsanız eşinizi özleme ihtimaliniz ve abarttığınız insanların da bir müddet sonra sıradan olduğunu düşünme ihtimaliniz var. Bir de çocuğunuz büyüdükçe neden babam yok neden diğer arkadaşlarımın babası yanında va demeye başlayacak bu da başka bir sorun olacak. Yeni evleneceğiniz kişi oğlunuzu kabullenmekte de sorun yaşayabilir öyle Romeo ve centilmen görünümüyle çok matah görünen erkekler sonra canavara dönüşebiliyor. Sahip olduğunuza sahip çıkmanızı ve biraz herkese zaman tanımanızı tavsiye ederim.
canım benim şahsın yazılarına bak kendiyle çelişiyor. o kafaya koymuş. Tasdikçi arıyor.
 
ve hamilesiniz :KK43: yavaş yavaş benziyor hayatınız bana

Mesajı tamamlayamadan göndermişim Seni çok iyi anlıyorum şöyle ki sana şimdi maddiyatcı falan diyenler olacaktır ama kadının gelirinin erkekten fazla olması bence bir problem Erkekler bi zahmet daha fazla nasıl kazanırım derdine düşsün Bu problem bizde de vardi ama aştık çok şükür Ama sizin eşiniz memur ve maaşı sabit sonuçta Aslında sizi kızdıran borca girmesi

Bizim bir iş arkadaşımız vardı Oldukça kültürlü bakımlı bir arkadaştı Bir gün bir yemekte eşini de getireceğini duyduk o güne kadar da tanismamistik Herkes o bayanın yanına bambaşka birini hayal ederken eşini görüp şaşırıp kalmıştık Çünkü bizim arkadaş gece gündüz davete gider gibi giyinirdi ama eşi o davete bile sanki tarlada çalışmış ordan gelmiş gibi gelmişti O arkadaş neden hep evliliğinden şikayet eder o gün anlamıştık hep mutsuz sinirli ve agresifti
Konuyu okuyunca o arkadaş aklıma geldi
 
Şimdi tamam. Şiddet varsa hemen bırakın.
vurmadı ama o şiddetin kenarından döndük. Küfürler etti. Pişman oldu şimdi çok pişman. Da işte benim giden sevgim geri gelemedi :KK43:
Üst düzey eğitimli erkeklerde de küfür vb tartışmaların yaşanmayacağını düşünmek baya hayalperestlik olabilir diye düşünüyorum. Yani bence öyle bir dünya yok. Okulda insanlık öğretilmiyor maalesef yine abartı mevcut. Yani bu tarz erkekler yok değil ama çok çok az biraz şans bence bu işler
 
Yani kusura bakmayin da,keske sevsem keske sevebilsem demekle olmuyor bu işler,esinizi yeniden sevmek istiyorsaniz biraz cabalamaniz gerekiyor,biseler yapmaniz gerekiyor,yemege cikin,evde surpriz yapin,tatile gidin,yuruyuse cikin, kitap okuyun beraber ne bilim vakit gecirin,konusun...sevgi emek ister,ateşe odun atmak lazim sürekli,sicak kalsın....oyle oturupta,onun şusu eksik busu eksik,ne akilli adamlar var iş yerimde,eşim iğrenç diyip te adami sevemezsiniz....ayrica bana kalsa siz çoktan basanma kararini aldınız,burda sadece destek ariyorsunuz,vicdanen rahatlamak icin
 
Kadinin sevgisini hoyratça, dibine kadar sömüren erkeklere oyle kiziyorum ki.. Sonrasinda ne yapsaniz da toparlanmiyor iste.. Yazik degil mi o guzel duygulara?
Eski eşimin gozunun icine aşkla bakarken beni kirip döküp mutsuz etmesi, "yapma bak, yazik ediyorsun sevgimize, iliskimize, bu kiz sogur diye dusunmuyorsun hiç" diye resmen yakarışlarım ve onun anlamayip tam gaz devam etmesi, en sonunda pes edip dava açmam geldi aklima.. Bi de şok olmuştu dava açmama, "ne varmış ki ortada"?! Sonrasinda da eskisi gibi olmuyor, olamıyor iste..
Konu sahibi, senin derdin esinin memur olmasi filan degil, 6 yillik iliski sonucta, adam ayni adamdi, evliliginin mutlu oldugunu söylediğin ilk 2 yilinda da ayni memur adamdi..
Annesiyle, kardesiyle birlikte yaptıklarından ötürü sogudugun icin her sey gozune batar olmus.. Esine bunlari ifade ettin mi hic?
 
evet kabul ediyorum bencillik ettiğimi. Ben çok hata ettim. Bazı şeyleri görmezden geldim. Olsun az kazansın olsun lise mezunu olsun be farkeder ki ben onu seviyorum dedim. Hep bu kafadaydım. İşte yükselmek mi beni değiştirdi bilmiyorum. Ya da iş yerindeki çevrem mi beni etkiledi bilmiyorum. Misal başka bi işyeri müdürüyle toplantıda bi araya geliyoruz. Diyorum ki keşke benim eşim de böyle konuşsa benle keşke ortak bi alanımız olsa o da yükselmek istese o da hırslı olsa... o da statülü olsa. Bu düşünceleri beynimden atamıyorum :KK43: atmak istiyorum emin olun
bir an önce boşan.kocan da kendisini seven değer veren birini bulur belki.sen de layığını:KK66:
 
yükselince mi seviceksin? duygularını harekete geçireceğini düşündüğün şey oldukça enteresan.Sana şöyle diyim,o toplantılarda gördüğün cilalı parlak sükseli adamlar evinde karısına çöp muamelesi yapıyor.Şiddet göstereni mi istersin,aldatanı mı hakaret edeni mi? Benim eski eşim yüzbaşı şu anda. O kadar bakımlı o kadar masum güzel yüzü vardı ki.Başkalarına kibarlıktan ölürdü.Ama bana? hakaretlerin küfürlerin en tazeleri,iftiraların yaftaların günyüzü görmemişleri ve şiddet uygulayan bir adam hayal et.İşte oydu kendisi.Şu an aklıma gelmesi bile rahatsız ediyor onun.Görüntüye bu kadar değer vermen seni yanlışlara sürükleyebilir dikkatli ol derim.Heyecan arayışı başlamış gibime geldi.Sen rüyaya dalmışssın.İyi bir eşin olduğunu o iki yüzlü eğitimli maske takan çapkın erkekleri tanıyınca anlamaman dileğiyle.
 
Son düzenleme:
Ben çocukların bir yabancı ile büyümesini doğru bulmuyorum. Çocuk olduktan sonra şahsi mıtluluktan fedakarlık etmek gerekiyor. Bir Çocuğun bir tane anne ve babası vardır. Onların annelik ya da babalık yapıp yapmamaları onları bağlar. Baban sana babalık yapamadı, al bu yeni baban demek hyatın akışına ters. Çocuğun güvenliği kadının ve erkeğin mutluluğundan önemli.
Ben böyle düşünüyorum, siz de düşündüğünüz gibi yaşayabilirsiniz.
Ama çocuğa bir doğru model bulmak önemli değil mi..tüm hayatı omuzlarına yükleyen bir anne düşünün, çok bencilce..ona doğru model olacak bir babayla ne kadar mutlu bir çocuk yetidir..sizin dusunncenize gore o zaman kimse yetiştirme yurdundan evlat edinmesin.cunku ne anne ne baba öz değil..sadece özler annelik babalık yapabilir:) boyle olmaz sevgili hocam ,annelik babalık kişinin olgunluğundadir, yuregindedir...
Doğru insan seçimiyle mutlu çocuklar yetiştirilebilir..
 
ekonomik durumum çok iyi. Ailemin durumu da iyi hemen şu an kendime ev de alabilirim ya da kiraya da çıkabilirim. Ama eşimin verdiği emek? Onu üzecek olmak? Minik bebeğim :KK43:
Esin kendini düzeltmiş ne güzel kendine çeki düzen vermiş evet çok maaş alabilirsin evde alabilirsin ama kızına bir baba alamazsın cnm inan o çocuğun içinde hep kalır babası annesiyle uyumak mesela en basit şeyler eşini karşına al konuş borçlar bitecek elbet bitirince eşinle gezmelere gidin mesela
 
Haklisin Mutsuz evliliklerde de çocukların %99 çok mutlu büyüyor..sonra çok mutlu evlilikler yapıyorlar..
Aynen bu şekilde yakın bir tanıdığım var ve bende ona sormuştum bu kadar kavga olacağına ayrılsalar daha iyi değil miydi diye asla dedi kavga da etseler anne baba olarak başımızdalardı cevabını aldım. Anne babanın kötüsü de olsa üvey anne babadan iyidir
 
Ama çocuğa bir doğru model bulmak önemli değil mi..tüm hayatı omuzlarına yükleyen bir anne düşünün, çok bencilce..ona doğru model olacak bir babayla ne kadar mutlu bir çocuk yetidir..sizin dusunncenize gore o zaman kimse yetiştirme yurdundan evlat edinmesin.cunku ne anne ne baba öz değil..sadece özler annelik babalık yapabilir:) boyle olmaz sevgili hocam ,annelik babalık kişinin olgunluğundadir, yuregindedir...
Doğru insan seçimiyle mutlu çocuklar yetiştirilebilir..
Konuyu saptırmayalım, demogoji yapmayalım. Evlat edinilen çocuğun hiç annesi babası olmamıştır, önündeki tek gerçek yetimhanedir ve evlat edinilmek onun en iyi seçeneğidir, şansıdır. Ben onla ilgili bir şey söylemedim.
Tüm hayatı omuzlarına yükleyen bir anne neden kötü olsun? Benim annem boşandı, çalışıyor. Hayatı boyunca kocasıyla kavga etti, keşke diyorum daha önceden boşansaydı. Ben daha mutlu bir çocuk olurdum. Keza siz, babanız başka bir kadın için sizi sokağa atmış. Babanız kendi mutluluğunu düşündü çünkü. Anneniz başka bir adam için sizi sokağa atmış. Anneniz kendi mutluluğunu, aşkı tercih etti çünkü. En çok sizin böyle düşünmeniz şaşırtıcı... ebeveynleriniz sizi göz ardı etmiş. Kocanıza sığınmışsınız, o da özverilerinizi görmemiş, sizi ihmal etmiş, mutsuzsunuz.
Bakın, ben bir evlilik yaşadım ve boşandım. Keza çocuk da yapmadım. Çünkü ondan ne baba ne koca olurdu. Sonra sisin tercih etmediğiniz bekar hayatı, toplumun önyargılarına rağmen, omuzlarımda var olmak yüküyle yaşadım. Gittim eşşek gibi çalıştım, bana göz ucuyla acıyan herkesi dize getirdim, önüme dizdim el pençe divan ettim, maddi manevi sizin sırtına yüklenen anne dediğiniz modelden oldum, evlendim, çocuk yaptım. Ve mutluyum. Ama hayat bu, gün gelir boşanırsam çocuğumun başkasına baba demesini istemem. İlla gönlüm birine kayacaksa çocuğuma yanaştırmadan da aşk yaşayabilirim. İçimize girmesine, hayatımın ortasına müdahil olmasına lüzum yok.
Bir de şu var, bizim kadınlar evliliğin etiketine inanıyor. O yüzden, tıpkı sizin gibi mutsuz olduğu bir evliliği bitiremiyor, ve bu şekilde çocuğuna iyi örnek olduğunu zannediyor. Evlilik her şey değildir. Aşk da değildir. Çocuk her şeydir. Zira ben 34 ümde saHip oldum oğluma. Her şeyden kıymetlidir benim için. Benim mutluluğumdan da.
Hayat, çocuk olduktan sonra kendi çapında fedakarlıklar ister. Ben bu fedakarlıkları yapabilirim. Siz yapamazsanız o sizin tercihiniz. İlk siz mesaj attınız ''neden başkası ile evlenilemezmiş'' diye.lütfen uzatıp, şahsi tercihleri birbirimize dayatmayalım. Zira mesaj dilinizden, bana hitap şeklinizden hiç hoşlanmadım.
Bu hayatta herkes tercihlerini yaşar.
 
Son düzenleme:
Konuyu saptırmayalım, demogoji yapmayalım. Evlat edinilen çocuğun hiç annesi babası olmamıştır, önündeki tek gerçek yetimhanedir ve evlat edinilmek onun en iyi seçeneğidir, şansıdır. Ben onla ilgili bir şey söylemedim.
Tüm hayatı omuzlarına yükleyen bir anne neden kötü olsun? Benim annem boşandı, çalışıyor. Hayatı boyunca kocasıyla kavga etti, keşke diyorum daha önceden boşansaydı. Ben daha mutlu bir çocuk olurdum. Keza siz, babanız başka bir kadın için sizi sokağa atmış. Babanız kendi mutluluğunu düşündü çünkü. Anneniz başka bir adam için sizi sokağa atmış. Anneniz kendi mutluluğunu, aşkı tercih etti çünkü. En çok sizin böyle düşünmeniz şaşırtıcı... ebeveynleriniz sizi göz ardı etmiş. Kocanıza sığınmışsınız, o da özverilerinizi görmemiş, sizi ihmal etmiş, mutsuzsunuz.
Bakın, ben bir evlilik yaşadım ve boşandım. Keza çocuk da yapmadım. Çünkü ondan ne baba ne koca olurdu. Sonra sisin tercih etmediğiniz bekar hayatı, toplumun önyargılarına rağmen, omuzlarımda var olmak yüküyle yaşadım. Gittim eşşek gibi çalıştım, bana göz ucuyla acıyan herkesi dize getirdim, önüme dizdim el pençe divan ettim, maddi manevi sizin sırtına yüklenen anne dediğiniz modelden oldum, evlendim, çocuk yaptım. Ve mutluyum. Ama hayat bu, gün gelir boşanırsam çocuğumun başkasına baba demesini istemem. İlla gönlüm birine kayacaksa çocuğuma yanaştırmadan da aşk yaşayabilirim. İçimize girmesine, hayatımın ortasına müdahil olmasına lüzum yok.
Bir de şu var, bizim kadınlar evliliğin etiketine inanıyor. O yüzden, tıpkı sizin gibi mutsuz olduğu bir evliliği bitiremiyor, ve bu şekilde çocuğuna iyi örnek olduğunu zannediyor. Evlilik her şey değildir. Aşk da değildir. Çocuk her şeydir. Zira ben 34 ümde saHip oldum oğluma. Her şeyden kıymetlidir benim için. Benim mutluluğumdan da.
Hayat, çocuk olduktan sonra kendi çapında fedakarlıklar ister. Ben bu fedakarlıkları yapabilirim. Siz yapamazsanız o sizin tercihiniz. İlk siz mesaj attınız ''neden başkası ile evlenilemezmiş'' diye.lütfen uzatıp, şahsi tercihleri birbirimize dayatmayalım. Zira mesaj dilinizden, bana hitap şeklinizden hiç hoşlanmadım.
Bu hayatta herkes tercihlerini yaşar.

Önce haddinizi sonra uslubunuzu bilin..anneniz atmış babanız atmış demek nedir ya..nasıl bir üslup bu nasıl bir ahlak davranışi?egitimden önce keşke ahlaki değerler öğretilse..

Laf sokucam ben birinci olucam ben haklı olucam o zaman ailesinden vurayim birazda assagilayayim ve ben kazandim:KK70::KK70::KK70:

Anne ve babamdan vurarak asagilayarak beni atletecegini sanıyorsunuZ yanılıyorsunuz ayriyetten olaya bakış açıniz karamsarlığıniz bencilliginiz elestiriyi kabul edemiyisiniz neresinden neyini yakalarım mantığıyla çoğu yazdıklarımı okuyusunuz en zayıf zannetiginiz yerlerden vurmaya calisip saldırıya gecisiniz nasıl bir çocukluk dönemi gecirdiginizi yeterince gösteriyor..doğru bir baba modelimiz olsaydı sizde bu kişilikte olmazdiniz eminim...


Anne ve baba figürüm modelim olmayarak bunlari yazdım zaten. Benim gibi çocuklarında nerde mutlu olabileceğini az cok biliyorum ve aşağılamaya çalıştığınız durumlardanda utanmiyorum..doğru insanla mutlu evlilikler yapılabilir..mutlu çocuklar yetişir..
Mune MuneMune hesabı doğrulanmış üye. sevgiler..




 
Son düzenleme:
Önce haddinizi sonra uslubunuzu bilin..anneniz atmış babanız atmış demek nedir ya..nasıl bir üslup bu nasıl bir ahlak davranışi?egitimden önce keşke ahlaki değerler öğretilse..

Laf sokucam ben birinci olucam ben haklı olucam o zaman ailesinden vurayim birazda assagilayayim ve ben kazandim:KK70::KK70::KK70:

Anne ve babamdan vurarak asagilayarak beni atletecegini sanıyorsunuZ yanılıyorsunuz ayriyetten olaya bakış açıniz karamsarlığıniz bencilliginiz elestiriyi kabul edemiyisiniz neresinden neyini yakalarım mantığıyla çoğu yazdıklarımı okuyusunuz en zayıf zannetiginiz yerlerden vurmaya calisip saldırıya gecisiniz nasıl bir çocukluk dönemi gecirdiginizi yeterince gösteriyor..doğru bir baba modelimiz olsaydı sizde bu kişilikte olmazdiniz eminim...


Anne ve baba figürüm modelim olmayarak bunlari yazdım zaten. Benim gibi çocuklarında nerde mutlu olabileceğini az cok biliyorum ve aşağılamaya çalıştığınız durumlardanda utanmiyorum..doğru insanla mutlu evlilikler yapılabilir..mutlu çocuklar yetişir..
Mune MuneMune hesabı doğrulanmış üye. sevgiler..
İyi de 14 mayıs 2017 tarihli konunuzda bunları siz yazmışsınız. ''Babam beni karısı yüzünden karakolda bırakıp gitti'' demişsiniz. Ben hakaret olarak yazmak istemedim size. Bu konuda sizi üzmek de istemem. Sadece savunduğunuz konuda aslında sizin de çocukken mağdur olduğunuzu söylemek istedim. Kimseyi çocukluk dönemindeki travmalarla kırıp dökmek istemem. Amacım sizi bu konularda üzmek değil.
 
Konuyu saptırmayalım, demogoji yapmayalım. Evlat edinilen çocuğun hiç annesi babası olmamıştır, önündeki tek gerçek yetimhanedir ve evlat edinilmek onun en iyi seçeneğidir, şansıdır. Ben onla ilgili bir şey söylemedim.
Tüm hayatı omuzlarına yükleyen bir anne neden kötü olsun? Benim annem boşandı, çalışıyor. Hayatı boyunca kocasıyla kavga etti, keşke diyorum daha önceden boşansaydı. Ben daha mutlu bir çocuk olurdum. Keza siz, babanız başka bir kadın için sizi sokağa atmış. Babanız kendi mutluluğunu düşündü çünkü. Anneniz başka bir adam için sizi sokağa atmış. Anneniz kendi mutluluğunu, aşkı tercih etti çünkü. En çok sizin böyle düşünmeniz şaşırtıcı... ebeveynleriniz sizi göz ardı etmiş. Kocanıza sığınmışsınız, o da özverilerinizi görmemiş, sizi ihmal etmiş, mutsuzsunuz.
Bakın, ben bir evlilik yaşadım ve boşandım. Keza çocuk da yapmadım. Çünkü ondan ne baba ne koca olurdu. Sonra sisin tercih etmediğiniz bekar hayatı, toplumun önyargılarına rağmen, omuzlarbilmemnna var olmak yüküyle yaşadım. Gittim eşşek gibi çalıştım, bana göz ucuyla acıyan herkesi dize getirdim, önüme dizdim el pençe divan ettim, maddi manevi sizin sırtına yüklenen anne dediğiniz modelden oldum, evlendim, çocuk yaptım. Ve mutluyum. Ama hayat bu, gün gelir boşanırsam çocuğumun başkasına baba demesini istemem. İlla gönlüm birine kayacaksa çocuğuma yanaştırmadan da aşk yaşayabilirim. İçimize girmesine, hayatımın ortasına müdahil olmasına lüzum yok.
Bir de şu var, bizim kadınlar evliliğin etiketine inanıyor. O yüzden, tıpkı sizin gibi mutsuz olduğu bir evliliği bitiremiyor, ve bu şekilde çocuğuna iyi örnek olduğunu zannediyor. Evlilik her şey değildir. Aşk da değildir. Çocuk her şeydir. Zira ben 34 ümde saHip oldum oğluma. Her şeyden kıymetlidir benim için. Benim mutluluğumdan da.
Hayat, çocuk olduktan sonra kendi çapında fedakarlıklar ister. Ben bu fedakarlıkları yapabilirim. Siz yapamazsanız o sizin tercihiniz. İlk siz mesaj attınız ''neden başkası ile evlenilemezmiş'' diye.lütfen uzatıp, şahsi tercihleri birbirimize dayatmayalım. Zira mesaj dilinizden, bana hitap şeklinizden hiç hoşlanmadım.
Bu hayatta herkes tercihlerini yaşar.
Kaş yapayim derken goz cikarmayin, ne bicim laflar bunlar, "annen atti, baban atti, kocan kiymetini bilmedi, bosanamadin da" bilmem ne.. Ayiptir..
 
Son düzenleme:
Back