Boşanmak üzereyim, çok kötüyüm yardim

Belmiyum evet bekarım ama inan artık korkuyorum evlenmekten..
İnşallah sizinde durumunuz en kısa sürede düzelir bizde iyi haberlerini alırız
 
O zaman direk bir hastanenin psikiyatri bölümüne gidin. Psikiyatrist de yardımcı olacaktır size, kendinizi onarmanıza.
Sanirim bu konuda bilgilisiniz. Ben psikiyatriden randevu alcaktim ama biraz araştırdım çok fazla konuşmayıp öneri de vermiyorlar ilaç veruyorlar direk diye okudum bicok yerde. Benim psikolojik bi problemim olmadığına inanıyorum. Hayatla barışık biriyimdir. Olumlu bakarım aslında her şeye. Benım ihtiyacım olan şey danışmak, konuşmak ,fikir almak . Direk ilaç benim ihtiyacımı gidermek diye vazgecmistim. Psikolog gibi ilgilenebilir mi
 
Dik dur. Önceliğin bu olsun. Ona da fırsat ver, sürekli ben ben deme hatalar konusunda eleştirmek için. Dıygusal olarak bile bunu yapman ona yansır. Bu yaşadıklarından ben de çok yaşadım. Ama ben o seviyeyi bozdukça ben ağzımı kapadım çünkü konuşursam biliyordum ki ben daha ağır ve pis konuşacaktım. Hala devam ediyor ama gururumu elden bırakmadan tepkimi gösteriyorum. Önce kendine saygı duy. Ben üç kere hayvan dedim bi tartışmamızda kaç gün kendime gelemedim nasıl bu noktaya geldim diye . Farklı karakterler çok zor evlilikte. Ama iki taraf ta ben ille de benim deyince böyle oluyor. Sabırlı ol akılcı davran ama eşinin egosunu da yüceltme. Evliliğini kurtarmaya odaklan, eşinin kırgınlığı ikinci planda olmalı çünkü o da seni zıvanadan çıkarmış
 
Sanirim bu konuda bilgilisiniz. Ben psikiyatriden randevu alcaktim ama biraz araştırdım çok fazla konuşmayıp öneri de vermiyorlar ilaç veruyorlar direk diye okudum bicok yerde. Benim psikolojik bi problemim olmadığına inanıyorum. Hayatla barışık biriyimdir. Olumlu bakarım aslında her şeye. Benım ihtiyacım olan şey danışmak, konuşmak ,fikir almak . Direk ilaç benim ihtiyacımı gidermek diye vazgecmistim. Psikolog gibi ilgilenebilir mi
Psikiyatri ilaçla tedaviyi önerebilir ama belki hasta yoğunluğu çok olmayan bir servistir, seni dinleyecek birini bulursan en rahat saatler için randevu alabilirsin. İnşallah canı gönülden abla abi kıvamında birine denk gelirsin:)
 
Sanirim bu konuda bilgilisiniz. Ben psikiyatriden randevu alcaktim ama biraz araştırdım çok fazla konuşmayıp öneri de vermiyorlar ilaç veruyorlar direk diye okudum bicok yerde. Benim psikolojik bi problemim olmadığına inanıyorum. Hayatla barışık biriyimdir. Olumlu bakarım aslında her şeye. Benım ihtiyacım olan şey danışmak, konuşmak ,fikir almak . Direk ilaç benim ihtiyacımı gidermek diye vazgecmistim. Psikolog gibi ilgilenebilir mi

Psikolog gibi ilgilenmez tabi genelde devletteki psikiyatristler, hele de servis yoğunsa malesef. Kısaca dinleyip ilaç veriyorlar genelde. Yine de uyku bozukluğu, ani kilo alıp verme, ağlama krizleri, öfke kontrolsüzlüğü gibi durumlar eşlik ediyorsa devlette de olsa psikiyatriste gidin, ilaç derse de değerlendirin en azından.

Ama bunlar yoksa ve söylediğiniz gibi genel anlamda psikolojinizin bozulmadığını düşünüyorsanız boşuna kullanmayın elbette ilaç, ya özelden terapi de yapan bir psikiyatriste ya da psikologa gideceksiniz o zaman tabi. Randevu alırken terapi de yapıp yapmadığını sorun özelden psikiyatriste gidecekseniz. Bazı devlet hastanelerinde psikologlar da oluyor. Umarım konuşabileceğiniz birilerini bulursunuz.
 
Evlilikten çok korkuyorum
Aynı eve girildiğinde insanların kişilikleri ortaya çıkıyor :KK12:
Haklısın eşin seni bu noktaya getirdi ama dediğim gibi keşke sende bi gün sinirlendiğinde , seni üzdüğünde hiç bişey demeden küsüp yatmayı deneseydin.. O susstukça sen kendini anlatmaya çalışmışssın ama bunu sinir anında yaptığın içinde karşı taraf anlayamamış..
İki yıllık evlilikte böyle çatışmalar yaşıyorsanız bunun ilerisini düşünemiyorum bir araya geldiğinizde sakince oturup orta yolu bulmanız lazım yoksa böyle hacivatla karagöz gibi sürer gider :KK22:
Ilk yillar daha tehlikelidir.Alisma donemidir aslinda.Ilerki yillarda daha cok alisilir diye dusunuyorum.Herseyde oyle degil midir?
 
Dik dur. Önceliğin bu olsun. Ona da fırsat ver, sürekli ben ben deme hatalar konusunda eleştirmek için. Dıygusal olarak bile bunu yapman ona yansır. Bu yaşadıklarından ben de çok yaşadım. Ama ben o seviyeyi bozdukça ben ağzımı kapadım çünkü konuşursam biliyordum ki ben daha ağır ve pis konuşacaktım. Hala devam ediyor ama gururumu elden bırakmadan tepkimi gösteriyorum. Önce kendine saygı duy. Ben üç kere hayvan dedim bi tartışmamızda kaç gün kendime gelemedim nasıl bu noktaya geldim diye . Farklı karakterler çok zor evlilikte. Ama iki taraf ta ben ille de benim deyince böyle oluyor. Sabırlı ol akılcı davran ama eşinin egosunu da yüceltme. Evliliğini kurtarmaya odaklan, eşinin kırgınlığı ikinci planda olmalı çünkü o da seni zıvanadan çıkarmış
Beni anlayan birinin bunları yazması inan iyi hissettirdi. İstemeden çıktı bunlar ama çok sınandim. Esimden çok bahsetmedim aslında karakterinden. Çok zordur. Mutlu olması da zordur. Küçük şeyleri sorun eder. Kendisinde panik atak olduğunu düşünüyor ama ben başka psikolojik rahatsızlığı olduğuna inanıyorum. O hep haklıdır . Ben genellikle çoğu tartışmadan mağlup çıkarım. Kendi yaptıklarını ve söylediklerini unutup her fırsatta geçmişten ve benim soylediklerimden dem vurur. Gerçekten bi bayanın yaptığı şeyleri yapıyor. Ben inanın hiç demiyeyim ama geçmişle karşısına gelmem. Şunu dedin bunu dedin demem. Ama o hala ilk ayrılık kararimizda söylediğim şeyleri hatırlatıyor ki o da bana çok şey söyledi. ( saygısızca değildi kesinlikle hatirlattiklari. Sadece ona dokunan) yani kısacası ben hep unuturum sünger çekerim o ise ilk böyle tartışmada en başa sarar. Ailesine aşırı düşkün, ve çok bilmiş yetiştirilmiş 3 bayanın arasında olduğu için. Bi çok şey var aslında anlayabileceği ama uzadıkça uzaticam bi şeye çözüm olmayacak. Belki biraz daha iyi tanır ve anlarsınız diye. Allah sizin de yardımcınız olsun.
 
Evliliğin ilk yılları çok zordur o yüzden genellikle ilk 5 yıl içinde olur boşanmalar bizde eşimle defalarca geçtik o dönemeçlerden 7 ay ayrı yaşadık mesela hemde küçük bebeğimize rağmen ama oluyor işte bu tür sorunlar, eşiniz çocuk ruhlu kesinlikle daha tam olgunluğa ulaşamamış ama sizinde ondan kalır bi yanınız yok bence çünkü kavglarda keşke başarabilsek bi taraf sinirliyken diğer taraf susabilse ve kavgalar bu kadar büyümese ama olmuyor ne yazıkki bu kadar ağır laflar etmeseydiniz keşke bana kalırsa eşinizle sakince bi kere daha konuşun eğer ayrılmaya çok kararlıysa bile hemen ayrılmayın bi süre ayrı yaşayın zaman tanıyın birbirinize bu süre zarfı içinde sağlıklı bi karar vereceğinizi düşünüyorum bi yuva kolay kurulmuyo yazık etmeyin umarım en doğru kararı verirsiniz Allah yolunuzu açık etsin
 
Beni anlayan birinin bunları yazması inan iyi hissettirdi. İstemeden çıktı bunlar ama çok sınandim. Esimden çok bahsetmedim aslında karakterinden. Çok zordur. Mutlu olması da zordur. Küçük şeyleri sorun eder. Kendisinde panik atak olduğunu düşünüyor( o kadar bi uzmanà gidelim deneme rağmen sağlık ocağında aldığı antidepresan kullanıyor. ) ama ben başka psikolojik rahatsızlığı olduğuna inanıyorum. O hep haklıdır . Ben genellikle çoğu tartışmadan mağlup çıkarım. Kendi yaptıklarını ve söylediklerini unutup her fırsatta geçmişten ve benim soylediklerimden dem vurur. Gerçekten bi bayanın yaptığı şeyleri yapıyor. Ben inanın hiç demiyeyim ama geçmişle karşısına gelmem. Şunu dedin bunu dedin demem. Ama o hala ilk ayrılık kararimizda söylediğim şeyleri hatırlatıyor ki o da bana çok şey söyledi. ( saygısızca değildi kesinlikle hatirlattiklari. Sadece ona dokunan) yani kısacası ben hep unuturum sünger çekerim o ise ilk böyle tartışmada en başa sarar. Ailesine aşırı düşkün, ve çok bilmiş yetiştirilmiş 3 bayanın arasında olduğu için. Bi çok şey var aslında anlayabileceği ama uzadıkça uzaticam bi şeye çözüm olmayacak. Belki biraz daha iyi tanır ve anlarsınız diye. Allah sizin de yardımcınız olsun.
 
Psikolog gibi ilgilenmez tabi genelde devletteki psikiyatristler, hele de servis yoğunsa malesef. Kısaca dinleyip ilaç veriyorlar genelde. Yine de uyku bozukluğu, ani kilo alıp verme, ağlama krizleri, öfke kontrolsüzlüğü gibi durumlar eşlik ediyorsa devlette de olsa psikiyatriste gidin, ilaç derse de değerlendirin en azından.

Ama bunlar yoksa ve söylediğiniz gibi genel anlamda psikolojinizin bozulmadığını düşünüyorsanız boşuna kullanmayın elbette ilaç, ya özelden terapi de yapan bir psikiyatriste ya da psikologa gideceksiniz o zaman tabi. Randevu alırken terapi de yapıp yapmadığını sorun özelden psikiyatriste gidecekseniz. Bazı devlet hastanelerinde psikologlar da oluyor. Umarım konuşabileceğiniz birilerini bulursunuz.
Psikolog bulmak zor oluyor.Bu hizmeti rahatca ce ucuz sekilde alabilen var mi?Ben de ogreneyim varsa?
 
Psikolog bulmak zor oluyor.Bu hizmeti rahatca ce ucuz sekilde alabilen var mi?Ben de ogreneyim varsa?
Biliyorum çok zor oluyor malesef, bazı hastanelerde var sadece... Şehrinizdeki devlet hastanelerini arayın sorun, özellikle bazı üniversite hastanelerinde terapi veren psikologlar var.
 
Beni anlayan birinin bunları yazması inan iyi hissettirdi. İstemeden çıktı bunlar ama çok sınandim. Esimden çok bahsetmedim aslında karakterinden. Çok zordur. Mutlu olması da zordur. Küçük şeyleri sorun eder. Kendisinde panik atak olduğunu düşünüyor ama ben başka psikolojik rahatsızlığı olduğuna inanıyorum. O hep haklıdır . Ben genellikle çoğu tartışmadan mağlup çıkarım. Kendi yaptıklarını ve söylediklerini unutup her fırsatta geçmişten ve benim soylediklerimden dem vurur. Gerçekten bi bayanın yaptığı şeyleri yapıyor. Ben inanın hiç demiyeyim ama geçmişle karşısına gelmem. Şunu dedin bunu dedin demem. Ama o hala ilk ayrılık kararimizda söylediğim şeyleri hatırlatıyor ki o da bana çok şey söyledi. ( saygısızca değildi kesinlikle hatirlattiklari. Sadece ona dokunan) yani kısacası ben hep unuturum sünger çekerim o ise ilk böyle tartışmada en başa sarar. Ailesine aşırı düşkün, ve çok bilmiş yetiştirilmiş 3 bayanın arasında olduğu için. Bi çok şey var aslında anlayabileceği ama uzadıkça uzaticam bi şeye çözüm olmayacak. Belki biraz daha iyi tanır ve anlarsınız diye. Allah sizin de yardımcınız olsun.
İnşallah ikimizin de:) hiç sıkma canını. Erkek işte, evlenmeden çok yakın bi arkadaşım ısrarla bütün erkekler aynı diye bas bas bağırırdı da yooook benim kocam başka derdim:p şimdi ona canı gönülden katılıyorum hepsi bencil. Seninkiyle benimki ölümüne bencil bence. Senin yaşındayken ben de düşünmeden çok konuşurdum ama evlilik bu kolay kurulmuyor. Gerçekten al birini vur ötekine, bak burdaki başlıklara. Hatalarınız karşılıklı. Bence bir şansı daha hakediyor. Kendini geri çek, bi müsade et adama. Söylenmeyecek sözleri söyleme, kendine hakim olmayı öğren bir şekilde. Kendi ayağınla geldin lafı çok kötü olmuş hakkaten. Olan olmuş artık, yapman gerekenlere odaklan
 
Beni anlayan birinin bunları yazması inan iyi hissettirdi. İstemeden çıktı bunlar ama çok sınandim. Esimden çok bahsetmedim aslında karakterinden. Çok zordur. Mutlu olması da zordur. Küçük şeyleri sorun eder. Kendisinde panik atak olduğunu düşünüyor ama ben başka psikolojik rahatsızlığı olduğuna inanıyorum. O hep haklıdır . Ben genellikle çoğu tartışmadan mağlup çıkarım. Kendi yaptıklarını ve söylediklerini unutup her fırsatta geçmişten ve benim soylediklerimden dem vurur. Gerçekten bi bayanın yaptığı şeyleri yapıyor. Ben inanın hiç demiyeyim ama geçmişle karşısına gelmem. Şunu dedin bunu dedin demem. Ama o hala ilk ayrılık kararimizda söylediğim şeyleri hatırlatıyor ki o da bana çok şey söyledi. ( saygısızca değildi kesinlikle hatirlattiklari. Sadece ona dokunan) yani kısacası ben hep unuturum sünger çekerim o ise ilk böyle tartışmada en başa sarar. Ailesine aşırı düşkün, ve çok bilmiş yetiştirilmiş 3 bayanın arasında olduğu için. Bi çok şey var aslında anlayabileceği ama uzadıkça uzaticam bi şeye çözüm olmayacak. Belki biraz daha iyi tanır ve anlarsınız diye. Allah sizin de yardımcınız olsun.
Aynı benim eşim inanın benim eşimde tıpkısıydı ama yıllar geçtikçe eşim olgunlaştı değişti çok emek verdim böyle tiplerle ne yazıkki herkes geçinemez eşinin zamana ihtiyacı var bu zaman içinde tek yapman gereken sabırlı olmak ve onu ailesinden bile daha çok sevdiğini göstermek onun gözünde vazgeçilmez olmalısın eşinde ancak böyle yola gelir ve kıymeyini bilir senin
 
Biliyorum çok zor oluyor, bazı hastanelerde var sadece... Şehrinizdeki devlet hastanelerini arayın sorun, özellikle bazı üniversite hastanelerinde terapi veren psikologlar var.
Psikiyatri gonderirse gidilebiliyor mesela ozel hastanelerde.Ilk once psikiyatriden sonra da psikologdan randevu almak gerekiyordu.Olme esegim olme.Bir duzenleme lazim.uni hastaneleeine soralim bir de.O da zordur ulasmasi.
 
Psikolog gibi ilgilenmez tabi genelde devletteki psikiyatristler, hele de servis yoğunsa malesef. Kısaca dinleyip ilaç veriyorlar genelde. Yine de uyku bozukluğu, ani kilo alıp verme, ağlama krizleri, öfke kontrolsüzlüğü gibi durumlar eşlik ediyorsa devlette de olsa psikiyatriste gidin, ilaç derse de değerlendirin en azından.

Ama bunlar yoksa ve söylediğiniz gibi genel anlamda psikolojinizin bozulmadığını düşünüyorsanız boşuna kullanmayın elbette ilaç, ya özelden terapi de yapan bir psikiyatriste ya da psikologa gideceksiniz o zaman tabi. Randevu alırken terapi de yapıp yapmadığını sorun özelden psikiyatriste gidecekseniz. Bazı devlet hastanelerinde psikologlar da oluyor. Umarım konuşabileceğiniz birilerini bulursunuz.
Uyku problemim yok dün çok , bugün daha az ağladım. Zaten yarın okul var. Kendimi toplamaliyim miniklerim beni bekler Kilo çok ani bi kayıp yok zaten iki üç gündür ciddiye bindi . Bakalım hakkımızda hayırlısı olsun artik. Ama belki garip gelebilir Size ama abimin düğününe denk gelebilecek olması beni gerçekten uzuyor. Rol çalmak gibi zaten kendim becerememisim evliliği bide herkesin mutluluğuna gölge düşürmus olucam ... bunu düşünmem sağlıklı mı bilmiyorum
 
Merhaba arkadaşlar, evliliğimde 2. Yılım yeni doldu. Çok aşık olarak, gözümüz hiçbişeyi görmeyerek 1 yıllık sevgililigin ardından esimle evlendik. Eşim ailenin tek oğlu ve en küçük çocuğu. En başından beri klise olacak ama eşimin annesi ve ortanca ablası beni ıstemediler ve bunu çok belli ettiler. Çok uzatmayacagim özetle her şeye karışarak, huzursuzluk çıkararak ve duygu somuruleriyle, sürekli benimle bi yarış halinde oldukları icin zamanla esimle aramizin açılmasına, yavaş yavaş saygıyı zedelememize neden oldular. Daha önce iki kez önemli noktalarda müdahaleleri ve dolduruslariyla biz ayrılmanın eşiğine geldik. Birinde ben istemedim esimi caydırdim. Diğeri 3-4 ay önceydi onda da eşim ayrılmak istemedi bi şekilde tekrar düzelip devam ettik.
Duzeldigimizde de gayet mutlu olduk. Son ayrılıktan vazgecisimizde yeniden aşık gibiydik diyebilirim. Ne var ki başta bahsettigim bu kayınvalide görümce konularından yeterince yipranmistik. Üzerine olanlar kesinseviyorsan



Evarın birikimi kanaatindeyim.
Şimdi biz bi gün -ne olduğunu bile tam olarak hatirlayamadigimiz- sudan bi sebepten tartıştık. Kırıcı bişey geçmedi aramızda. Eşimin küsme huyu hep vardı. Küstü yatağa yattı. Başta ben de kızgındim ama sonrasında yemek hazırlayıp onu öperek uyandırdım ama bana soğuk bi şekilde tepki verdi. Belki burada yanlış yaptım. Ben de ona tepki verdim. Neden böyle nazlaniyosun ben adım atiyorum gibilerinden. Ve böyle başladı aramızdaki soğukluk. Zaman geçtikçe yatakta birbirimize değmeye bile (istemeden) tahammül edemez olduk. İlk kez böyle bişey hissettim eşime karşı. Sonra eşim bunu açıkca söyledi de bana dokunma , benim tarafıma çok geçme gibi ( yazarken bi kez daha çok çocukça olduğunu anliyorum) benim bu tahammül edememe durumum kısa sürdü aslında, ama bana böyle dediği için sonraki günlerde ben de hiç yanasmadim. Geceler böyle geçerken üç gece üst üste bak uyarıyorum uykuda bile benim tarafıma geçersen seni uyandırır im. Bana dokunma filan demeye başladı ve artık 3. Gün dayanamadım ve bi kavga ettik. Bu arada yatakta ilk kez bana el kaldırdı, sonra ben de onun bu yaptığına sinirlendim ve ona vurmaya başladım ( biliyorum doğru değil, ama inanın beni o aşamaya getirene kadar çok doldurdu.) Sonra da git bu yataktan artık seninle yatmak filan istemiyorum dedim. Ama o gece yanimda uyudu. Ertesi gun yine bi tartistik ve burda yatmiycaksin git diye cok usteledim. Uzun süre gitmek istemedi. Sonra gitmek zorunda kaldı. Bi daha bu yatağa asla donmiycem de dedi. Ertesi gün pişman olmuştum. Tekrar çağırdım yatağa. Gelmedi. 2-3 gün sonra o inatçı adamdan hiç beklemediğim bişey oldu bi gece ben uyurken sessizce yatağına döndü. Oh bu kadarmış dedim rahatladım. Hiç bişey demedim bununla alakali. İki gece yattı sonra bi konuşma geçtiğinde kendi ayağınla geldin gibi bişey söyledim alaycı bi şekilde konuşuyorduk bu arada. O da rahat olduğu için geldim filan dedi. Sonra yine yatağına gelmedi...
Bunlar olurken ben yemeğini filan hazırlamama rağmen bişeyi bahane ederek yemeği de ayırdı. Çamaşırları da ayrı yıkamaya başladı. Derken benimle aynı odada da oturmamaya başladı.
BiKaç kez böyle nereye kadar dedim. Gah umursamadim düzelir dedim. Nerdeyse soğukluk gireli 1 ay, her şeyini ayırali da 2 hafta olmuştur. Şu ana kadar kendi hatalarimi kabul ederek ve özür dileyerek 5-6 kez de adım attım. Çok inatçı dir. En Son bilgisayarında geçmişine baktım bekar evi diye bi arama yapmış. Emlak sitesiydı. Bir de çıplak kadın fotoğraflarına bakmış. Dışarıdaydı. Aradım bağırdım kızdım. Tabi bana bakmasın dedim baktıkların var. O da senin çenen yüzünden bakmıyorum dedi. Önce inkar etti sonra kabul etti. Ve ne hesap soruyosun ki bizim sonumuz belli, dedi. Sonrasında da cok kararlı görünüyor. Bitti diyor. En Son Kandil'den bi gün önce yapma etme yarın kandil uzatmaya lim dedim. Yine reddetti. Çok üzüldüm çok yıprattim kendimi. Evet sorunlu bi evliligimiz vardı ama duzeliyorduk asiyorduk sorunları. Sanki bahane arıyormuş gibi beni bu kadar kolay harcaması beni mahvediyor. Bu arada gece yaşadığımız kavga sırasında ben ağır konuştum hiç söyleyeceğim ummayacagim şeyler çıktı ağzımdan. Erkek misin, adam mısın gibi. Biliyorum çok ağır. Ama sinir anında çıktı. Kaç kez özür diledim malesef ağladım. Şu anda kararlı görünüyor , benim düzeltmek istemem mi onu böyle güçlü yapıyor bilemiyorum. Blof mu ... Çok kırıcı olmaya başladı davranışları da. Öğretmen olduğumuz için yaz tatili ni bekliycez. Üstelik bu yaz abimin düğünü var. Buna da cok üzülüyorum mutlu günlerinde beni düşünecekler... her şeyi mahvedicem ailemé çok uzulecegim. Daha yazacak çok şey var ama çok uzattım. Paylaşacak kimse yok, sizce artık ne yaparsan yap mi demeliyim. Yoksa alttan alarak zaman ne gösterir mi diyeyim. Artık adım atabilecegimi sanmıyorum gururum çok incindi. Şimdiden zaman ayırdığın iz için teşekkür ederim.
Bak arkadasm simdiye kadar buraya hic yorum yazmadim ama bi kac bisey yazmak geldi icimden
Evlilik kolay kolay olmuyor tabi birbirinize alisirken birbirnizin sivri yerlerinizi ister istemez torpuleycksiniz bunlar hep olur yeter ki kararli olun
Lutfen bosanmayi da care olarak gorme bosanma lafini zihninden cikar cozum nasil olur ona odaklan tabi esini hala seviyorsan
 
Her psikoloğa da gitmemek lazım benim gittiğim bir psikolog bana öyle bir tepki verdi ki hala anlamlandıramıyorum, bir de bu kadın çok ünlü biriydi yaşadığımız yerde, insanın popülariteden bir yerleri kalkmamış olsun
 
Her psikoloğa da gitmemek lazım benim gittiğim bir psikolog bana öyle bir tepki verdi ki hala anlamlandıramıyorum, bir de bu kadın çok ünlü biriydi yaşadığımız yerde, insanın popülariteden bir yerleri kalkmamış olsun

Çok merak ettim ne demişti? :)
 
Biraz dusunun
Birbirinizin iyi yonlerine odaklanin gerekirse biraz ayri kalin birbirinizi ozleyin.
Bnmde bi arkadasim boyle seyler yasadi bende yasadim bnm en buyuk hatam en ufak biseyde bosanalimi one suruyordum ama guzellklere odaklaninca hersey daha da guzel olduw
 
Back
X