- 16 Nisan 2008
- 5.206
- 13.993
-
- Konu Sahibi bilemiyorumgercekten
- #41
Kizimla zaten 2 kisilik bir hayatimiz var, beraber gezer beraber yer iceriz. O hep calisiyor hep cok yogun ve yorgun. Cocugun hic biseyini bilmez, tek hareketinde onada bagirmaya baslar falan.
Neyine uzuluyorsunuz?Adımı attım aslinda, kendi adıma bir sorunum yok ama kizim için üzülüyorum.
Ayni bende öyleyim, herseyi ben hallediyorum o calisiyor diyordum, sanki ben calismiyor muyum, o cumartesi de gidiyor diye üzülüyordum. Bu ne saçma bi duyguymuş, insan kendisine saygısını kaybedince kimse saygı duymuyor demek ki. İyi olmanıza çok sevindim, cok daha da iyi olacaksınız eminim. Bende iyi olacağım hatta burdan soranlara sizin gibi destek olacağım, cok tesekkur ederimBen de genel olarak çok sakinim sesim konuşurken bile zor duyulur ama yaşanmışlıklar insanı bu hale getiriyor. Tabi o polisti görev iş diyerek benim kandırıp toz olurdu. Evin tek aracı onda ben de hem işe gider hem vesaitle çocuğu kreşe götürüp alır gelirdim. Alışveriş ben ide yemek temizlik bende çoluk çocuk ben de her şey bendeydi. Bunca şeye rağmen tabi üzüldüm 10 kilo verdim yemeden içmeden kesildim. Birisi bana canlı cenaze gibi olmuşsun dedi hatta. Ama 6 ay içinde bu görüntüm değişti. Ruhumun iyileşmesi biraz daha zaman aldı ama oldu şükürler olsun. Boşandıktan sonra üzerime yıktığı borçları bitirip aracımı ondan alıp yeniledim. Alışverişi annemle yapıyorum. Yemek temizlik annemle hallediyorum. Çocuklarım da bana destek küçükler ama halden anlıyorlar. Çok şükür bugünüme. Size de evladınızla mutlu huzurlu bir hayat diliyorum
Soruyor ya, yaşı var artik, akşamdan akşama da olsa alıştığı bir varlık vardi evde koltukta yatan. Yoksa şunu yapsak bunu yapsak diye aramıyor cocuk, arayacak pek biseyi yok zatenNeyine uzuluyorsunuz?
Hani baba olarak mükemmel bir baba kiz iliskisi olsa üzülmeniz anlasilabilirdi
Ama ortada sağlıklı bir baba profili de yokmuş zaten.
Merhaba, burada yeniyim ama bilenlerden fikir almayı çok istiyorum. Eşimle 12 senedir ilişkimiz var 6 senedir de evliyiz. 3 yaşında bir kızımız var. Tüm herkes söylediği halde çok sevdiğim için göze alip evlendim. Ama kendisi öfke sorunu yaşıyor. Surekli her yerde insan icinde bağırıyor, üzerime yürüyor. Anında ofkeleniyor ve hemen geçiyor. Siniri geçtiğinde yüzüm bozuk olursa yine bana bağırıyor. Bir döngü yani. Hic fiziksel siddet olmadi ama esyalara zarar veriyor, kirip dokuyor. Bir de psikolojik siddet hat safa da, deli oldugumu ve tedaviye ihtiyacim oldugunu falan soyluyor. Aşırı kıskanç, beni surekli baskalariyla kiyasliyor, anneligimi ve kadinligimi surekli elestiriyor, kendi dediğinden başka bir şeyi kabul etmiyor, cok ilgisiz, telefon bagimlisi birisi. Ne zaman sohbet etmek istesek en fazla 5 dakika sonra kavgaya dönüyor, herseyde benim soyledigimin zittini savunuyor, hem calisip hem evin herseyini ben yapiyorum, cakilacak civiye kadar. Zamanla bu tutarsız davranışlarıyla hem psikolojim bozuldu hemde ozguven kaybettim. İnsanlarla konuşmak istemiyorum, eskisi gibi gülemiyorum. Çok mutsuzum ve yorgunum. Neredeyse 2 senedir aklımda hep boşanmak vardi. Son kavgamızdan sonra onu ikna ettim ve bu hafta anlasmali boşanma davamız var ama tedirginim. Çok yalvarıyor, ben sensiz mutlu olamam falan diyor, sirf ben cok istedim diye anlasmali protokolü imzaladi, oyle beni düşünüyor ama bi yandan da beni bitiriyor, anlayamiyorum ne hissettiğini bile cok tuhaf birisi. Her kavga da bosanalim bitsin bu diyip sabah özür dileyerek uyanıyor. Aile terapistine gidelim diyor ama istemiyorum, onunla artik cokk mutlu olacagimi bilsem de istemiyorum. Herseyim gitti, ben bambaşka bir insan oldum. Mahvoldum bu döngüde. Onu artık sevmiyorum eminim ama neden böyle hissediyorum ki? Baba evine döneceğim için mi yoksa onu özleme ihtimalim mi bilmiyorum. Çalışıyorum maaşım var ancak günümüz şartlarında tek başıma eve ayrılmam suan için mümkün değil. Kizimla zaten 2 kisilik bir hayatimiz var, beraber gezer beraber yer iceriz. O hep calisiyor hep cok yogun ve yorgun. Cocugun hic biseyini bilmez, tek hareketinde onada bagirmaya baslar falan. Kizimda pek sormaz nerde diye ama sorunca vicdan yapiyorum cok, benim yuzumden babasindan uzak kalacak gibi hissediyorum. Size sormak istiyorum, hissettiğim bu tuhaf şey normal mi, lütfen kafamın rahatlamasi için bana yardim edin
Bu mesajları da her konunun altına yapıştıran birileri mutlaka var. Sanki hersey 2 yılda olmus, ilk geceden hamile kalmışım gibi bir mesaj. Bu durum bana normal geliyordu gözüm açılana kadar. Şuanda da normal gelmiyor. Tahminimce hayatınızda hiç hata yapmamamissiniz. Ne mutlu sizin adınıza.Kendine acımayana kimse birşey yapamaz.
Bile bile evlen, bile bile çocuk yap.
O çocuğa yazık değilmi?
Gerçekten şaka gibisiniz.
Çocuk babası ile yapmak isteyip yapamadığı şeylere alışmış sormuyor, koltukta bir camış görmemeye de alışır çok şapmayın.Soruyor ya, yaşı var artik, akşamdan akşama da olsa alıştığı bir varlık vardi evde koltukta yatan. Yoksa şunu yapsak bunu yapsak diye aramıyor cocuk, arayacak pek biseyi yok zaten
Ne guzel bir mesaj, günümü güzelleştirir yaniKonu sahibiben hiç evlenmedim .boşanmak nedir bilmem,32 yaşındayım kötü bir ilişkiden çıktım 3 ay önce,aldatıldım ,maddi manevi kayıplar yaşadım .Ayrılmanın sancısı her zaman zordur yaşayan bilir arada çocuk alışkanlıklar var.O kadar manipüle etmiş ki sizi acaba diyorsunuz.Emin olun kalbinizdeki his size doğruyu söylüyor,zamanla atlatacaksınız.Dualarımda olacaksınız bundan sonra hayatınızda sizi güzellikler bulsun ,kaybettiğiniz özgüveniniz hemen yerine gelsin.Allah size kızınızla musmutlu yıllar nasip etsin,bir önce kalp ferahlığı versin.
Çocuk babası ile yapmak isteyip yapamadığı şeylere alışmış sormuyor, koltukta bir camış görmemeye de alışır çok şapmayın.
Arş mı titreşmişKarı koca bosaninca arş titrermis basit bir olay değil aslında boşanmak böyle hissetmeniz normal
Yok esim beni suçluyor, bitiriyormusum cok pişman olacakmışım diye, ama doğru dediniz eşimin babasına benim abarttigimi dusunuyor. Sanki daha iyisi mi varmış. Sanki ben birini bulup evlenmek zorundaymışım gibiBabası neden sizi suçluyor oğlunun ne halt olduğunu bilmiyor mu?
Cevabını verin oğlunu adam gibi yetişdirseydin diyeYok esim beni suçluyor, bitiriyormusum cok pişman olacakmışım diye, ama doğru dediniz eşimin babasına benim abarttigimi dusunuyor. Sanki daha iyisi mi varmış. Sanki ben birini bulup evlenmek zorundaymışım gibi
Kendine acımayana kimse birşey yapamaz.
Bile bile evlen, bile bile çocuk yap.
O çocuğa yazık değilmi?
Gerçekten şaka gibisiniz.
Ben burda genel bı durumdan söz ettim arsi titreten bı olay insanın üzülmesine hayli hayli sebep olur demek istedimKonu sahibine fiziksel şiddet uygulanmasına ramak var , adam insan içinde ona bağırıyor üzerine yürüyor ve karısının aklıyla oynayıp ona hastasın diyor çünkü sorunun kendinde olduğunun farkında ama hedef sasirtmasi lazım. Bir çocuk babasının annesinin üzerine yürüyerek büyüdüğünü görüyor ama arş tüm bunlara rağmen titremiyor bosaninca titriyor ilginç gerçekten. Kara cahil cuhela Afganistan beyninizi güle güle kullanıyor musunuz acaba ? Yaptığınız yorumun konu sahibini nasil paralize edeceğinin farkında mısınız
Zaten siz evliliğinizde teksiniz ki hiçbir şey değişmeyecekMerhaba, burada yeniyim ama bilenlerden fikir almayı çok istiyorum. Eşimle 12 senedir ilişkimiz var 6 senedir de evliyiz. 3 yaşında bir kızımız var. Tüm herkes söylediği halde çok sevdiğim için göze alip evlendim. Ama kendisi öfke sorunu yaşıyor. Surekli her yerde insan icinde bağırıyor, üzerime yürüyor. Anında ofkeleniyor ve hemen geçiyor. Siniri geçtiğinde yüzüm bozuk olursa yine bana bağırıyor. Bir döngü yani. Hic fiziksel siddet olmadi ama esyalara zarar veriyor, kirip dokuyor. Bir de psikolojik siddet hat safa da, deli oldugumu ve tedaviye ihtiyacim oldugunu falan soyluyor. Aşırı kıskanç, beni surekli baskalariyla kiyasliyor, anneligimi ve kadinligimi surekli elestiriyor, kendi dediğinden başka bir şeyi kabul etmiyor, cok ilgisiz, telefon bagimlisi birisi. Ne zaman sohbet etmek istesek en fazla 5 dakika sonra kavgaya dönüyor, herseyde benim soyledigimin zittini savunuyor, hem calisip hem evin herseyini ben yapiyorum, cakilacak civiye kadar. Zamanla bu tutarsız davranışlarıyla hem psikolojim bozuldu hemde ozguven kaybettim. İnsanlarla konuşmak istemiyorum, eskisi gibi gülemiyorum. Çok mutsuzum ve yorgunum. Neredeyse 2 senedir aklımda hep boşanmak vardi. Son kavgamızdan sonra onu ikna ettim ve bu hafta anlasmali boşanma davamız var ama tedirginim. Çok yalvarıyor, ben sensiz mutlu olamam falan diyor, sirf ben cok istedim diye anlasmali protokolü imzaladi, oyle beni düşünüyor ama bi yandan da beni bitiriyor, anlayamiyorum ne hissettiğini bile cok tuhaf birisi. Her kavga da bosanalim bitsin bu diyip sabah özür dileyerek uyanıyor. Aile terapistine gidelim diyor ama istemiyorum, onunla artik cokk mutlu olacagimi bilsem de istemiyorum. Herseyim gitti, ben bambaşka bir insan oldum. Mahvoldum bu döngüde. Onu artık sevmiyorum eminim ama neden böyle hissediyorum ki? Baba evine döneceğim için mi yoksa onu özleme ihtimalim mi bilmiyorum. Çalışıyorum maaşım var ancak günümüz şartlarında tek başıma eve ayrılmam suan için mümkün değil. Kizimla zaten 2 kisilik bir hayatimiz var, beraber gezer beraber yer iceriz. O hep calisiyor hep cok yogun ve yorgun. Cocugun hic biseyini bilmez, tek hareketinde onada bagirmaya baslar falan. Kizimda pek sormaz nerde diye ama sorunca vicdan yapiyorum cok, benim yuzumden babasindan uzak kalacak gibi hissediyorum. Size sormak istiyorum, hissettiğim bu tuhaf şey normal mi, lütfen kafamın rahatlamasi için bana yardim edin
Bana da öyle geliyorArş sürekli keşkül kıvamında o zaman
Boşanma isteğinde haklı sebepleri olan birine boşanmak arsi titretir tarzı gereksiz saçma ve uslupsuz bir cümle kuran, psikolojik zor bir sürece giren birine neyi söyleyip neyi söylememesi gerektiğini bilmeyen birine izah yapmam . Siz önce ne zaman ne diyeceğiniz öğrenin . Kadın psikolojim bozuldu diyor kalkmış ars titrer diyorsunuz manipuleye uğramış birisine bu sözünüz sizce doğru mu kadın zaten kendinden şüpheye düşmüş . İkincisi de cehaletin zıttı ilim değildir hanımefendi hiçbirimiz âlim olmak zorunda da değiliz nerde ne konuşmam gerektiğini biliyorum bu bana yetiyor ama sizin gibiler yüzünden muvekkillere birde hatalı olmadıklarını suçlu olmadıklarını ikna etmeye çalışıyoruz.Ben burda genel bı durumdan söz ettim arsi titreten bı olay insanın üzülmesine hayli hayli sebep olur demek istedim
Tüm bunları yaşadığı halde boşandığına üzülen de kendisi ayrıca
Birbirne cahil demek de moda olmuş. Herkes ne kadar da alım.
Bana cahil derken gününuzun ne kadarını ilim öğrenmeye ayiriyorsunuz merak ettim
İyi misiniz siz ya kadın hala neden üzüldugunu sorguluyor bende uzulmeniz normal diyorum. Ne allayıp pulladiniz yorumumu nerelere çektiniz.Boşanma isteğinde haklı sebepleri olan birine boşanmak arsi titretir tarzı gereksiz saçma ve uslupsuz bir cümle kuran, psikolojik zor bir sürece giren birine neyi söyleyip neyi söylememesi gerektiğini bilmeyen birine izah yapmam . Siz önce ne zaman ne diyeceğiniz öğrenin . Kadın psikolojim bozuldu diyor kalkmış ars titrer diyorsunuz manipuleye uğramış birisine bu sözünüz sizce doğru mu kadın zaten kendinden şüpheye düşmüş . İkincisi de cehaletin zıttı ilim değildir hanımefendi hiçbirimiz âlim olmak zorunda da değiliz nerde ne konuşmam gerektiğini biliyorum bu bana yetiyor ama sizin gibiler yüzünden muvekkillere birde hatalı olmadıklarını suçlu olmadıklarını ikna etmeye çalışıyoruz.
Tamam .İyi misiniz siz ya kadın hala neden üzüldugunu sorguluyor bende uzulmeniz normal diyorum. Ne allayıp pulladiniz yorumumu nerelere çektiniz.
Ve evet cehaletin zitti ilimdir