Boşanmak konusunda danışacağım başka yer yok. Acil fikir destek !!!

Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Çok garip bir yaklaşımınız var gerçekten olaylara. İlk olarak çok özür dileyerek bunu yazıyorum siz cinsel organınızı çekip elin adamlarına atsanız kimse size "pisikolojik bir rahatsızlığı var, doktora götürelim" ya da "ama çok iyi bir anne" demezdi.
İşin garibi siz sanki pisikolojik bir durummuş gibi görmeye çalışıyorsunuz ama adam dümdüz sapık işte.
Ben tehlikeli durumda bir kedi köpek görsem camdan iceriye bakmak yerine zili çalarım her insan evladı gibi. Tesadüfe de bakın yalnız yaşayan bir kız çıkmış. Sizce o karşı binadaki adam sadece başını hafifçe içeri doğru çevirdi diye mi o kadar darp etti eşinizi? Belli ki sapık sapık içeriyi izliyordu..
Bence boşanın sürekli beni aldattı mı diye düşünerek ömür mu geçer...
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Bunca zaman kendinizi kandırmışsınız bu hastalık değil adamın huyu karakteri ben okuyup ayakları üstünde duran kişileri hep bağımsız gururlu diye düşünürdüm birde çocuk yapmışsınız bu saplıktan tebrikler
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Yapmayın kardeşim ,şu yaşadıklarınız dan birinin bile muhatabı olmayı hak etmiyorsunuz.Hastalık değil eşininki kusura bakma, adilik resmen.Seni nasıl bu kadar kör etmiş,gerçeklerden uzaklaştırmış.
İlk defa birinin acilen boşanması gerektiğini yazıyorum burada.Hatta kızınızı bile uzak tutun bu adamdan.
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Siz başta boşanmanın gerekirken adama çocuk doğurmuşsunuz.Kolay kolay boşanamazsiniz.Aldatmaniz özrü mu olur hemde defalarca.Nasil bu adama hala guveniyorsunuz ya ?
 
Elin kadınlarıyla konuşması, cinsel organını göstermesi nasıl bir hastalık olabilir? Hemşiresiniz siz söyleyin ben ömrümde böyle bir hastalık duymadım da. İmkan bulsa ilk fırsatta aldatacak sizi. Her seferinde yakalayıp bir bahane bulup affedeceksiniz madem niye kurcalıyorsunuz adamın telefonunu, bilgisayarını? Terapistle konuşmasını bile kayda almışsınız pes. Siz boşanmazsınız hiç ihtimal vermiyorum. Adamın neresi iyi eş neresi iyi baba yahu? Sapığın teki sizin kocanız aklamaya çalışıp durmayın. Kız evladınız var bir de böyle düşünün. Bu şekilde bir babayla aynı evde nasıl büyüteceksiniz? Nasıl sindireceğim diye sormuşsunuz ama son düşündüğünüz şey o olsun. Daha önce neleri neleri sindirmişsiniz zor olmaz sizin için. Ayrıca sinirlendiğinizde bunu 2 yaşındaki kızınıza yansıtacak kadar öfke kontrolünden yoksunsanız sizin de tedavi olmanız gerek.
Adam ağır sapık. Beş para etmez s...sizin teki ama niyeyse böyle adamlar hep çok iyi koca, çok iyi baba... To...mun kenarı. Bide hemsiyeymis konu sahibi, yorumsuz...
 
Ben şeye takıldım Körün istediği bir göz allah vermiş iki göz misalı bir de ayrı yerlerde yaşayıp ayda bir defa görüşür hale gelmişsiniz kim bilir neler neler yapmıştır yine günahı kendi boynuna da biliyor musunuz Tam olarak ne yaşanıyor o dönemler
Yok yahu, adam her yediği b..ku anlatıyormuş, konu sahibi çok emin 🤣🤣🤣
 
İğrenç sapık bir eşin var. Sen de aldatılmalara doyamamışsın. Bir kız çocuğum var 3 yaşında. Bir kez daha anladım ki asla bir arkadaşının evine yollamamalıyım. Böyle babası sapıklar da vardır. Hayır yarın kendi kızını bile taciz edebilir basıl güveniyorsun? Peki daha ne yaparsa boşarsın? ( ben boşandım. Ve ben kızımı asla güvenmiyorum babasına. Oğlumla yolluyorum yatılı da vermiyorum. Ki böyle sapkınlıkları yok. En azından ben göremedim)
 
Adam ağır sapık. Beş para etmez s...sizin teki ama niyeyse böyle adamlar hep çok iyi koca, çok iyi baba... To...mun kenarı. Bide hemsiyeymis konu sahibi, yorumsuz...
Ayyy kadınlara çocuklara iğne Ya da pansuman yaparken neler geçiyordur aklından 🤮cinsiyetçi değilim hiç ama artık erkek hemşire istemem yani
 
Elin kadınlarıyla konuşması, cinsel organını göstermesi nasıl bir hastalık olabilir? Hemşiresiniz siz söyleyin ben ömrümde böyle bir hastalık duymadım da. İmkan bulsa ilk fırsatta aldatacak sizi. Her seferinde yakalayıp bir bahane bulup affedeceksiniz madem niye kurcalıyorsunuz adamın telefonunu, bilgisayarını? Terapistle konuşmasını bile kayda almışsınız pes. Siz boşanmazsınız hiç ihtimal vermiyorum. Adamın neresi iyi eş neresi iyi baba yahu? Sapığın teki sizin kocanız aklamaya çalışıp durmayın. Kız evladınız var bir de böyle düşünün. Bu şekilde bir babayla aynı evde nasıl büyüteceksiniz? Nasıl sindireceğim diye sormuşsunuz ama son düşündüğünüz şey o olsun. Daha önce neleri neleri sindirmişsiniz zor olmaz sizin için. Ayrıca sinirlendiğinizde bunu 2 yaşındaki kızınıza yansıtacak kadar öfke kontrolünden yoksunsanız sizin de tedavi olmanız gerek.
İmkan bulup aldatmıştır zaten. Tek aldatan koca ya da kadın Nur nimet bunun yanında bu resmen sapık
 
Adama ne hastalık uydurdunuz ben onu merak ettim . Fokur fokur kaynıyor adam. Yerinde duramiyor resmen yürüyen cinsellik . Hastaysan elinden tutayım hastaneye götüreyim nedir ? Fazla sevişmeden ölen duymadım ben. Bence siz bir hastaneye gidin bu kadar gözünüz kör olmuş bağımlı davranmanizin altındaki etken ne araştırılsın
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?

Kocanla keşke mağarada yaşasan da böyle insanları hayatını huzurunu mahvetmeseniz. Elalemi gözetleyen adam mı iyi baba olacak? Birde utanmadan kadınla gidip konuşmuşsun.
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Senin kocan sapik kızım kaç kurtar kendini de o çocuğu da
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Zaten vereceksiniz bence ,bosanmayacaksiniz
 
Kızlar hepinize merhaba. 25 yaşındayım 2 yaşında bir kızım var. Eşimle boşanmak için kendimce ciddi sebeplerim var ama kaygılıyım. Durumu anlatıyorum, ama lütfen her açıdan düşünerek cevap verin.
Eşimle evlendiğimizde ilk yıllar da porno izlemesi çeşitli tanışma sitelerinde yabancılarla sadece sohbet edip kapatma gibi hobileri vardı ben bunu yakaladığımda Tabiki çok büyük bir kriz oldu ama bunu ilk gördüğümde, onun elinden tuttum bak bu hastalıksa eğer doktora gidelim neden böyle şeyler yapma gereksinimi duyuyorsun vs diyip her konuda yanında oldum sorun odaklı değil çözüm odaklı olup mantıklı yaklaşıp evliliğime sahip çıkmaya çalıştım. Bu arada hemşireyim eşimde hemşire maddi kaygım yok ve herhangi bir boşanma durumunda ailemden tam destek olur eminim ki. Neyse bu konu olunca eşimle bir süre bunlar tekrarlamadı ben sınava hazırlanıyordum bu sefer kendi organını bir sitede başka ülkeden bir kadına gösterirken ki ekran kaydını gördüm. Yine çok dehşet bir kriz oldu. Bu sırada neden boşanmayı düşünmediniz derseniz, bir kar zarar dengesi kurmuştum. Eşim bu konu haricinde çok iyi bir eş bir erkekten ne bekliyorsanız hepsini verir. bu konuda eğer bir hastalıksa üstesinden geliriz ve sabırlı davranırsak meyvesi tatlı olur diye düşündüm. Sonra bir psikiyatrik ilaç kullandı ama çok üstüne düşmedi yani ciddi bir tedavi yoluna girmemişti. 1 yıl böyle olaylar hiç olmadı. Bu sırada biz bebek istedik çünkü her şey yolundaydı kuzum oldu. Hamileyken tekrar böyle bir olay oldu dünya başıma yıkıldı. Bir bebeği babasız büyütecek gücü kendimde göremedim ve durumu aileme açtım ailem abilerim boşanmak istersen her türlü yanındayız kararını ver dediler ben evliliğimi devam ettirmek istiyorum çünkü onu seviyorum ve kuzumu babasız büyütmek istemiyorum dedim onlarda ciddi ciddi onunla konuştular ve yine uzunca bir süre böyle olaylar olmadı bu süre zarfında herhangi bir tedavi va yoktu. Sonra ben atandım. Kızım 8 aylıktı. O tayin almadığı için ayrıydık ayda bir geliyordu. Kızım 2 yaşına gelmesi yakınken bir olay daha oldu ve ben bu sefer boşanmaya karar verdim çünkü bu sapkınlıktı artık benim gözümde ve tahammülüm kalmamıştı artık seviyordum ama eskisi gibi değil güven bitmişti sadakat hak getire. Bu arada eşimin kimseyle fiziksel bir birlikteliği olmadı buna eminim. Kendi yaptığı her boku anlatır. Ve buna dair hiç bir şey de yoktu. Artık boşanmaya karar verince durumu ailesine açtım. Ailesi mutaassıp bilindik tanındık ve saygın insanlar onlarda yıkıldılar karşımda bir anne babanın ne kadar acı çekecebileceğini o gün gördüm. Babası dedi ki gelinim ne karar verirse ben onun yanındayım senin gibi oğlum olamaz bu bir hastalık ve tedavi olman gerekiyor gerekirse git hastaneye yat, ama karın boşanmak istiyorum derse asla karşısında durmam dedi çok ciddi konuşmalar oldu. Ve eşim Türkiye’nin çok büyük bir psikiyatri hastanesinde bu alanda uzman bir doktorla hem ilaç hem de psikoterapi tedavisi almaya başladı. 4 aydır bir sorun yoktu. ( eşim köpek gibi pişman ve kedi gibi kendini tamamen bana ve kızımıza vakfetmiştir durumda) geçen onun bir terapi görüşmesi vardı. İçimde şüpheler gitmediği için gizlice telefon koyup ses kaydına aldım. Bir mahkeme konusu geçti anlayamadım. Onun terapisi bitti ben sesi dinledim ve telefonundan banka kayıtlarını detaylı inceleyip senin avukatla bir işin olmuş bu parada oraya gitmiş bu konu ne diye bir tartışma konusu açtım. Anlatacağım ama sakin ol dedi. Eşim gece 12 nöbetinden çıkınca arkadaşının yanına uğrayacakmış arabayı park ettiği yerde giriş katta 3 tane yan yana pencere varmış camlardan birinde 2 kedi var ve ışığı kapalıymış 2 yandaki camın ışığı açıkmış. Kediler o daireye mi ait tehlikeli yerde duruyorlar diye camdan içeriye bakmaya çalışmış. Karşı apartmandan bir adam gelip eşimi darp etmiş sen bu evi nasıl gözetlersin diye, kafasında çatlak kaburgada iki krıık var bana merdivenden düştüm demişti. Bunun üzerinde evde oturan kız eşimden şikayetçi oluyor, baktığını görmedim ama bu olay beni çok korkuttu ondan şikayetçiyim diye. Ben bunu öğrenir öğrenmez kozla konuşmaya gittim, çünkü bende bir anneyim bende bir kadınım ve onun yaşadığı korkuyu düşünürken kalbim sıkıştı. Şikayetni çek demek için gitmedim. Onunla konuşup bu sise anlattığım konuları anlatmadan ailemizi anlattım, çünkü eşimin bunkadarını yapmasını kondurmadım. Kız bu durumu üniversiteden hocasına anlatınca hocası eşimi araştırmaya başlamış eğer rektöre anlatırsak direk açığa alır demiş. Kozda 2 yaşında bir kızı varmış ben böyle bir şeyi neden yapayım dediğini belki komşuların anlattığı gibi olmayacağını düşünerek durumu rektöre bildirmemişler. Hocası da eşimi araştırınca saygın iyi bir insan demiş herkes böyle birşey yapmaz diye o yüzden kızda şikayetini geri çekmek istediğini söyledi. Ama ben o gün içimde çok büyük fırtınaların koptuğunu hissettim. Ona karşı incir çekirdeği kadar bi sevgi kalmış oda kızımın babası diye çünkü gerçekten çok iyi bir baba.
Eğer ben boşanmazda bu durumda kalırsam sanki kendime zulmedecek mişim gibi çünkü hep aklıma gelecek. Ama boşanırsam kızıma zulmedeceğim gibi çünkü ben sinirlendiğimde bunu kzıma çok yansıtıyorum, ve çok iyi baba, eğer onu bu ortamdan alırsam o sorumluluk altında ezilecekmişim gibi geliyor.
Doktoruyla konuştum takıntı rahatsızlığının tedavisi uzun ve yorucu olabilir ama eşinizin hasta profili çok iyi yani tedaviye açık ve geri dönüşleri hızlınoluyor ne desem kapıyor Umut’larınızı bitirmeyin dedi. Bu olayda gerçekten suçu olmadığını, dürtüsel gelen şeylerin bir anda bitmeyeceğini ama eşinizin bunu artık Farklı yönlendirip yapmadığını anlattı.
Aşırı kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum gönlüm sıkışıyor. Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam, ama kalırsam bunları nasıl sindireceğim.
Elimde bana verdiği tüm güzellikleri kabullenip kızıma iyi baba ve bu konu haricinde iyi bir eş olduğunu bilip bu konuda ona son bir şans öı vermeliyim yoksa ne kadar tedavi olsa da bu er yada geç çıkar bu dürtüleri tedavisi bitince de ortaya çıkar yine yıpranırız ihtimalini düşünerek boşansam mı ?
Dalga mı geçiyorsunuz döne döne iyi baba diye vurgulamissinız. İyi falan değil SAPIK bir BABA. O kız çocuğunu onun yanında büyütecek misiniz gerçekten. Kızınızı koruyamayacaksınız belli ki, umarım çevreniz de aklı selim birileri vardır da kızı korur sizden.
Cinsel organının resmini çekip atan adamdan buz gibi soğumanız gerekirken siz çocuk yapmışsınız. Camdan milleti dikizleyen bir röntgenci kedi falan hikaye. O kızcağızın yaşadığı korkuyu düşünebiliyor musunuz? Başka bir kadına bu kadar korku veren bir ruh hastası ile nasıl hala yaşayabiliyorsunuz.
Ayrıca kocanızı ısrarla psikoloğa götürmeniz de saçma aldatmalarina kılıf uydurmaya çalışmasınız affetmek için, adam her fırsatı değerlendirip karısını aldatan bir sapık. Aldatmak sayılması için illa fiziksel temasa gerek yok.
Gözünüz kör olmasın boşanmayacaksiniz belli Allah'ın size emaneti olan o kız çocuğunu koruyun. Babası demeyin o pisliğin yanında üstünü çıkarmayın banyo yaptırmayın tualet ihtiyacını gidermeyin. Hemsireymissiniz umarım nöbete giderken çocuğu o adama bırakıyorsunuzdur. Akşam akşam sinir küpü oldum. Teyzesi yada halası olsaydım emin olun o çocuğu sizden alırdım.😡😡😡
 
Tüm düzenim kızım ben alt üst olacağız boşanırsam,
Zaten alt ç üst olmuşken kendi kendinize neden sizin boşanmanıza engel olacak çocuk yaptınız ? Hemşiresiniz siz hiç karısını aldatma hastalığı diye bir hastalık duydunuz mu adamı aklamak için bin yol bulmuşsunuz maşallah , aldatmak illaki yatmayla olmuyor adam sizi çeşitli yollara aldatmış emin olun o olay da kedi olayı olsa yediği her haltı anlatan adam size onu da anlatırdı saklanması gereken bir şey var ki saklamış sizden . Eşiniz düzeldi sandığınız zamanlar da düzeldiğinden değil sizin yakaladığınız yoldan gitmediğinden yakalamamışsınız düzeldi diye kendinizi kandırmışsınız ben sizin bu adamdan asla boşanacağınızı düşünmüyorum her haltı sineye çekip kılıf bulcaksanız bari yüzüne vurmayın da adamı iyice arsızlaştırmayın
 
X