• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

BOŞANMAK İSTİYORUM

Çok haklısınız. Sonra kendime kızıyorum ediyorum. Yapma her ailede sorunlar vardır diyorum. Birilerinin bana göstermesi gerekiyor. Şimdi ben açık açık yazayım. Eşimin annesi, eşini kaybetmiş. Psikolojik sorunları var bu yüzden kendisini sevmiyorum. Hiç bir zaman yönlendiren yol gösteren biri olmamış. Hiç samimi değilim kendisiyle de. Saygılıyım her zaman olurum ama sevgi olmaz. Hep uyuyor, hiç atik biri değil. Hep hasta ve yorgun😂 Eşimden hep o yalnız kalmasın diye yıllarca yanında kalmış hep aklını çelmiş çok iyi üniversiteler tutuyorken yollamamış çocuğu.. Ben annesinin böyle olduğunu bilmiyordum. Aksine her zaman yanında oldum eşimin, iyi şeyler başaracağına eminim. Bunu da biliyorum ama ben sevgi dolu mutluluk dolu bir aileden geldim, ama ben mutlu değilim. Evlendim ama psikolojik olarak iyi değildim o dönem kaza geçirdim ameliyat oldum ve kimse beni beğenmez diye düşünmüştüm. O kadar yanlış verilmiş bi karar ki bu zamanı geriye almak istiyorum ama alamıyorum.. ben mi çok hatalıyım yanlış düşünüyorum bunu da bilmiyorum .. sıkıştım kaldım
Eşinizi sevmiyorsanız ayrılabilirsiniz ama alıştığım gibi bir aile değiller, annesi hasta diye boşanılmaz bana göre.
Ayrıca ben kayınvalideniz için çok üzüldüm, oğlunu doğru yönlendiremediği için de suçlu bulmadım. Bariz kadın çok zor durumda, yıllardır hep hasta ve yorgun ve uyuyor oğluna bile hayrı olamayacak kadar kötü durumda. Gülmüşsünüz ama niye anlayamadım. Eşini kaybetmenin acısıyla başa çıkamamış belli ki kimsenin yardım etmediği bir kadın. Keşke siz birşeyler yapsaydınız diyecem de.....
 
Gerçekten içtenlikle ve net cevaplar verdiğiniz için çok teşekkür ederim.. Sanırım parasal yönden mutsuzum ben istediğim her şeyi alan biriydim ama şuan bana çok koyuyor, ve annesinden kopmazsa yani kendi ailesini gözü görmezse diye çok korkuyorum gerçi öyle değil ama emin olamıyorum. Kadından hoşlanmıyorum hiç hemde. Belki de o sebeplerden. Ayrıca çok üzülüyorum, o kadar farklı biri olabilirdi ki şuan olduğu yer, fikirleri, her şeyi başka olabilirdi. Seviyorum seviliyorum ama bana bu taşlı yollar sanırım zor geliyor, bilemiyorum. Sizce ne yapmalıyım? Bir psikolog falan mı gitsem
Ben de çok farklı olabilirdim ama böyle olmayı seçtim
Bence düşünce ve şikayetlenme tarzınız çok saygısızca
E siz de paraya önem vermeyen, eğitime önem vermeyen, erkeklerden değil kadınlardan hoşlanan, evlilik delisi vs biri olabilirdiniz ama böyle olmayı seçtiniz.
Benim kocam annesinden babasından kardeşlerinden hiç kopmadı, kopmasını da istemem ama benimle kurduğu aileyi gözü görüyor, herkesin yeri ayrı.
Siz adamın fikirleri bile çok farklı olabilirdi olmamış diye üzülüyorsunuz.
Kayınvalidenizin ruhsal bir çöküntüde olduğunu düşünmüştüm ama siz ondan da anormalmişsiniz.
siz taşlı yol görmemişsiniz....
Psikoloğa acilen gidin
Hatta eşinize söyleyin o da annesini götürsün
 
Evet ciddi bir problem bu ama başka bir sorun yoksa aşılamayacak gibi de değil bence.. Oturup ciddi ciddi konuşun.. Eğer o akıl edemiyorsa ya da miskinlik yapıyorsa siz teşvik edin siz araştırın yola koyun gerisi zaten gelir.. Ama duygusal olarak birşey kalmadıysa ya da aranızda başka sorunlar da varsa bilemem tabi..
 
Eşinizi sevmiyorsanız ayrılabilirsiniz ama alıştığım gibi bir aile değiller, annesi hasta diye boşanılmaz bana göre.
Ayrıca ben kayınvalideniz için çok üzüldüm, oğlunu doğru yönlendiremediği için de suçlu bulmadım. Bariz kadın çok zor durumda, yıllardır hep hasta ve yorgun ve uyuyor oğluna bile hayrı olamayacak kadar kötü durumda. Gülmüşsünüz ama niye anlayamadım. Eşini kaybetmenin acısıyla başa çıkamamış belli ki kimsenin yardım etmediği bir kadın. Keşke siz birşeyler yapsaydınız diyecem de.....
Bir şeyler yapmaya çalıştım gerçekten. Ama asla bir empatiye sahip değil annesi, bende artık hiç karışmıyorum mesafeliyim zaten. Bende üzülüyorum onun adına çok zor bir durum ama çabalamasını da isterdim, ben defalarca konuştum bu konuyla ilgili cesaretlendirdim, güçlendirmeye çalıştım ama sanırım olmayınca olmuyor.. Birde kendini çok öven biri, her şeyi sanki o yapmış gibi davranıyor.. Yalan söylüyor , yani ben bir şey dediysem o değiştirip başka bir şey söylüyor gerçekten psikolojik olarak iyi değil ve bu etrafındaki insanlarla aşılacak bir durumda değil, iyi bir doktor ve kendisiyle aşılabilir ancak.. İnsan ilk önce iyileşmeyi kendi istemeli ben hep bunu söylerim.. bir başkasının ya da birilerinin yardımı elbette güzel, destek her zaman anlamlı ama ilk önce kendisi isteyebilmeli..
 
Evet ciddi bir problem bu ama başka bir sorun yoksa aşılamayacak gibi de değil bence.. Oturup ciddi ciddi konuşun.. Eğer o akıl edemiyorsa ya da miskinlik yapıyorsa siz teşvik edin siz araştırın yola koyun gerisi zaten gelir.. Ama duygusal olarak birşey kalmadıysa ya da aranızda başka sorunlar da varsa bilemem tabi..
Haklısınız, aşılamayacak bir problem değil. Bende sizin gibi düşünüyorum. Ne zorluklarla mücadele edenler var. Umarım aşabiliriz ve çok daha güzel olur her şey herkes için…
 
Yurt disinda Doktora yapmak gibi büyük hedeflerin vardı madem ki neden işini gücünu düzene koyamamis biriyle evlendin diye sorarlar,sormuslardir da.Cunku iş senin için çok önemliymiş, üstüne bastıra bastıra yazmışsın.
Ayrıca kimse yanındaki kişiye benzemez,yapın etkilenmeye müsaitse onu bilemem.
Yani ince eleyip sık dokumadan evlenen sensin bence.
Buyuk hayalleri ve planları olan bir kişinin evlilikte bu kadar tercih sapması yapması normal değil gibi.
Anlamakta güçlük çektim seni.
 
Back