Boşanmak istiyorum ama yapamıyorum lütfen okuyun

Biraz acı konuşacağım ama anne olmayı haketmiyorsunuz. Ben evladım babasıyla büyüsün diye kendimden bile gecerim. Siz cocugu bırakıp başkalarıyla tatmin olma peşindesiniz. Cocuk adına cok üzüldüm! Çocuğum için herseye dayanmaya hazirim!
 
Çok mutsuzdan boşan tabî ama, pişmanlık yaşarsan geride bıraktıklarını ,bıraktığın yerde bulamayabilirsin..
O pişmanlığin korkusuyla 7 yıl geçti. 40 yaşıma geldigimde en güzel yillarimi 70 yaşında gibi geçirmenin pişmanlığını yaşamak istemiyorum... Ama evlilik dışı bir hayatinda mükemmel olmadığını biliyorum. Gerçekten korkunc bı cikmazdayim..
 
Ya çok kötü bir tavsiye olabilir ama şu an eşini aldatman o çocuğu annesiz bırakmandan daha masum geliyor gözüme.
Ne kadar ilgisiz bir anne olsan bile lütfen annesiz bırakma onu.
Senin durumunda bir erkek olsaydı çocuklar babasız büyümesin diye şimdiye yüz kere aldatmış karisinin ruhu duymamış olurdu. Doğru bulmuyorum çocuk babasız da büyür annesiz de büyür ama annesiz büyümenin acısı daha büyük. Eğer büyük şehirde isen başına bela olmayacak birini bulursan bence dene bu seçeneği kocanla da ev arkadaşı olursunuz
Bu nasıl yorumdur, nasıl fikir vermedir pes
 
Biz kimiz? 4 milyar kadini nasıl aynı kefeye koyabiliriz ? A biz kadinlar hep namus timsali olmalıyız değil mi ?
Ya nolur saçma Bi tavsiye verdiğini kabul et ve çekil Bi köşeye. Ya hu kendi değer yargılarına bile uymuyor daha yazdıkların. Neyini savunuyorsun? Ben yapmam ama başkası yapsın diye bir şey olur mu?
 
Merhaba 7 yıllık evliyim 2 buçuk yasindada bir çocuğum var. Eşimle çok iyi bir insan olduğu ve iyi anlastigimiz için evlendim. Evlilik boyunca bana iyi davrandı bir kötülüğü olmadi sikmadi bunaltmadi. son yyillarda çocuk olduktan sonra çocuk bakımı ve ev islerindede destek. Yani baksanız harika bir Es harika bir evlilik. Fakat ben çok mutsuzum. Baştan beri süregelen bir erken boşalma sorunu var ve cozemedik. İlaçla kremle yok olmadı.cokta üstüne düşmedi benim bulup yaptirdigim şeylerdi bunlarda. Evlenmeden önce libidosu tavan bir kadinken şuan islanabilmek için östrojen icerikli krem kullaniyorum, her iliskki bol miktarda kayganlastiriciyla. Ve zerre kadar uyarilmiyorum. İnanılmaz soğudum cinsellikten ve bu beni çok mutsuz ediyor.gercekten çok iyi birisi ama yok olmuyor hiç mutlu değilim. Çocuğuma karşıda çok tahammulsuzum. İlk zamanlar yapmadık çocuk ama bir zman sonra bu erken boşalma konusunun zamanla.cozulecegini yada kabullenecegimi sanmıştım ve çocukla bari mutlu olurum demiştim. Şimdi çocuğumda yük gibi geliyor. Boşanıp çocuğu babada birakmayi düşünüyorum. Aile olmak asla bana göre değil... Ama pişman olmaktan korkuyorum. Hastalikta sağlıkta yaşlılıkta aile önemli sonuçta.. ama mutsuzumda. Ne olur bana birşey deyin aynı durumda olduğunuzu düşünün. Daha 27 yaşındayım..
 
Eşinizle cinsellik konusunda sorunlarda haklısınız bu insanda eşine karşı soğumaya da sebep olabilir, bundan dolayı boşanabilirsiniz de. Bunlar ayrı konu ama çocuğunuz için söyledikleriniz tüylerimi ürpertti.
Kusura bakmayın da o çocuk kendi istemedi dünyaya gelmek! Siz sırf bencilliğinizden dolayı yaptınız ve en iyi şekilde bakmakla yükümlüsünüz. Madem bunu beceremeyeceksiniz bencede çocuğu babasına bırakın ve boşanın. İnsan çocuğunu yük olarak görür mü yahu?! Sizin yapamadığınız ebeveynlik görevini eşiniz pekala yapabilir gibi gözüküyor zaten. Çok üzüldüm çocuğunuz için.
Tamam psikolojik olarak insan yıpranmışta olabilir ama böylede cümleler sarf etmez. Kaldı ki cinsellik dışında psikolojinizi bozacak bir durumda ortada yok gibi görünüyor.
 
Şöyle iyi kocam olsa erken boşalmayı hiç takmazdim diye düşünüyorum. Bunun için boşanmak üzücü gerçekten bilseniz ne erkekler var ah ah. Çocuğu babada bırakmak mantıksız onu zaten farketmişsinizdir diye söylemiyorum bile
Ya hadi boşasın
Canı isterse gözünün üstünde kaş var diye bir bahaneyle boşar kocayı olur öyle
Ama çocuktan soğumak ne alaka
 
Belli ki çok bunalmışsınız kendinize ait herhangi bir an bir şey kalmamış. Sorumluluklarınız ağır gelmiş.Eşinizi sevmiyor olabilirsiniz. İstemiyor olabilirsiniz ama çocuğunuz size muhtaç anne sevgisi öyle önemli ki bu hayatta. Bir çocuk doğduktan sonra bir anne de doğar aynı zamanda yani siz aynı siz değilsinizdir. Evlilikteki ilişki de değişir her şey değişir özellikle çocuk doğduktan sonra 3 sene içerisinde boşanmalar çoktur. Bir çok arkadaşın dediği gibi öncelikle siz bir destek alın olmadı eşinizle bir aile olarak alın. Baktınız olmuyor eşinizle yollarınızı ayırın ama çocuğunuzla ne yolunuzu ne kalbinizi ayırmayın lütfen.
 
Hayatınıza güzel şeyler katmış/kötülüğü dokunmamış iki değerli varlığı hayatınızdan çıkarınca ne bulmayı umıyorsunuz onu merak ediyorum.

Bir öncelik meselesi bu, örneğin meme kanseri olup bir memesini kaybetmiş bir kadına cinsel istek duyulmaması gibi hissediyorum eşinizin durumunu. Her şey mükemmel olurken bir şey noksan olması hayatın olağan akışı. Tedavi olması bir tarafa tedavi olsa da olmayabilir. Olmazsa olmaz ise cinsel hayatınız elbet boşanın. Lakin geride çok fazlası kalacak.
 
O pişmanlığin korkusuyla 7 yıl geçti. 40 yaşıma geldigimde en güzel yillarimi 70 yaşında gibi geçirmenin pişmanlığını yaşamak istemiyorum... Ama evlilik dışı bir hayatinda mükemmel olmadığını biliyorum. Gerçekten korkunc bı cikmazdayim..
Yaptığınız bütün yorumlarda kendinizi düşünüyorsunuz çocuğunuz hep 2. Planda hatta 2. Planda bile değil siz sadece kendi vicdanınızı nasıl rahatlatabilirsiniz onu düşünüyorsunuz
 
Evliliğini kurtarmak için çocuk yapıyosun ve sana bu çocuk yük gibi geliyo ölemi
Gerçekten ayıp bi insandan bahsediyorsun o bir birey yakıştramadım bir annenn kendi evladı için söylediği şeyleri yakıştıramadım
Bir kızım şimdi var 9 sene uğraştm paralar döktüm bir evlat kaybettim kendimi kaybettim Rabbim bana bir evlat nasip etti saçınn teline zarar gelsin dünyayı yakarım
Şimdi okudun bir kaç konu bir yerlerde insanlar hala çocuk sahibi olmak için uğraşıyor
Allahım evladına sağlık sıhhat versin rabbim korusun şeytan kalbini sınamasın
 
Biz kimiz? 4 milyar kadini nasıl aynı kefeye koyabiliriz ? A biz kadinlar hep namus timsali olmalıyız değil mi ?
İşin içine namusu karıştırmayın. Ben değer yargılarından bahsediyorum. Erkeklerin yaptığı bir çok şey onlara zarar vermezken aynı şeyi biz yaptığımızda bize iyi gelmeyebiliyor.
 
Ya nolur saçma Bi tavsiye verdiğini kabul et ve çekil Bi köşeye. Ya hu kendi değer yargılarına bile uymuyor daha yazdıkların. Neyini savunuyorsun? Ben yapmam ama başkası yapsın diye bir şey olur mu?
Tavsiyemin kötü olduğu ilk söylediğim şeydi zaten. Diğer yönden de kendi hayat tarzıma uymayan insanların kendi hayatlarına uyan tarzda tavsiye vermem gayet doğal ki. Ben yapmıyorum çünkü inancıma uymuyor ama senin yapma özgürlüğünü savunuyorum demek çok doğal
 
astalikta sağlıkta yaşlılıkta aile önemli sonuçta.. ama mutsuzumda. Ne olur bana birşey deyin aynı durumda olduğunuzu düşünün. Daha 27 yaşındayım..

Herşeyimi engelliyor sürekli onun başında olmaliyim desteğim yok hergun başında nöbet tutuyorum... Çok bunaldim kendim için yaşayamıyorum. Ne bekliyordun derseniz bunu istediğimi sanmıştım. Bu kadar zor gelecegini düşünmemiştim çok pişmanım
Başında ne nöbeti tutuyorsunuz
 
O pişmanlığin korkusuyla 7 yıl geçti. 40 yaşıma geldigimde en güzel yillarimi 70 yaşında gibi geçirmenin pişmanlığını yaşamak istemiyorum... Ama evlilik dışı bir hayatinda mükemmel olmadığını biliyorum. Gerçekten korkunc bı cikmazdayim..
Yani kendine güveniyorsan,güzel bir işin varsa,yalnız başıma da gayet güzel yaşarım diyorsan hayat senin,güzel bir mesleğin yoksa bu memlekette boşanmış bir bayan olarak yaşam kolay değil ,hayatinda bir beyaz atlı prens olur mu onun da garantisi yok ..bana göre, güzel bir aile ve bebeğinin her anını yaşamak kadar ne değerli olabilir ki..ama çok mutsuzum diyorsun,belki biraz fazla bunaldin,ya da biraz ayrı kalın öyle düşün biraz
 
Tavsiyemin kötü olduğu ilk söylediğim şeydi zaten. Diğer yönden de kendi hayat tarzıma uymayan insanların kendi hayatlarına uyan tarzda tavsiye vermem gayet doğal ki. Ben yapmıyorum çünkü inancıma uymuyor ama senin yapma özgürlüğünü savunuyorum demek çok doğal
Ay çok istiyorsanız siz gidin aldatın kocanızı. Kötü tavsiyeleriniz kendinize saklayın, yapamayacağınız şeyi insanlara yaptırma çabasına girmeyin.
 
Yaşayamadım evet. Çocukla eşim destek olduğu halde çok zor. Tek başıma tüm sorumluluğunu almak gözümü korkutuyor. Bosanirsak baba şehir dışına taşınır memleketine. Sorumluluğu paylasabilecrgim kimse kalmaz. Ki zaten baba bana göre çok daha iyi anlıyor çocuğun dilinden. Ben çok agresif ve yıkıcı davranıyorum tahammül edemiyorum ..
Sanıyorsun ki boşanıp çocuğu babada bırakınca hayatını yaşayacaksın ama öyle olmayacak. Asla hiç evlenmemiş, anne olmamış haline dönmen mümkün değil. Çok açık yazacağım herkesten özür dilerim ; bu yaşanmamışlık başına bela olacak boşanınca, paçavraya çevirecek seni yoksunluğunu kullanan adamlar. Dışarıda romantik, sex hayatı mükemmel sana prensesler gibi davranacak adamlar var sanıyorsun ama yanılıyorsun bu cahillikle heba olursun ancak. Çok ararsın eşini, çocuğunu... Forumda boşanan arkadaşlar var mutlaka sözlerime alınmasınlar lütfen🙏 düzgün bir planla, elinde mesleğiyle, yakıp yıkmadan evladını da düşünerek çok güzel hayatlar kuran insanlar var ama sen bu durumda değilsin. Çocuğunu yük olarak, ayak bağı olarak gören insan bir arpa boyu yol gidemez. Psikolojik destek falan demeyeceğim bencilliğin tedavisi yok çünkü. Sorunlarını çözmeye çalışıp, evladına karşı olan davranışlarını düzeltmeye çabalarsan çok daha doyurucu bir hayat yaşarsın. Bile isteye çocuk yapıp sonra yok böyle olmadı sil baştan dersen daha da dibe gidersin. Belki insanlara batıl gelir bilemem ama bir çocuğun ahıyla mutlu olma şansın hiç yok ... Dostane bir tavsiye aklını başına al derim. Evliliğini yürütmek zorunda değilsin ama çocuğunu öyle terk edip atamazsın hiç bir şey olmasa ilahi adalet var...
 
X