Bir kadın tanıyorum
İlk evliliğinden üç kızı var, kocasını memur az kazanıyor diye boşayıp üç kızıda babasına vermiş. Kızların büyüğü 6, ortanca 4 , küçüğü 2,5 yaşındaymış.
İkinci evliliğinden bir kızı daha olmuş, o adamla da yapamamış ayrılmışlar. Baba kızı almamış o çocuktan kurtulmak içinde bir aileye besleme vermiş 9 yaşında
Üçüncü evliliğini nihayet çok zengin bir adamla yapmış, bir oğlu olmuş. Yaşlandı oğluyla yaşadı, çocuk evlenemedi şu an 53 yaşında hala bekar
Boşanıp ardında bıraktığı erkekler ve yaralı çocuklar tamamı hasarlı bir sülale oluşturdular, koca sülalede en az üç neslin hayatı mahvoldu. Kadın bunca yıkımın ardından hiç mutlu olmadı, öldüğünde cenazesinde sadece oğlu ve apartmanın hizmetlisi vardı. Bu kadın benim annemim öz annesi... Annem ilk bıraktığı çocuklarından 4 yaşında olan... Bir kötü bir koca sülaleyi mahvetti ne dramlar ne üzüntüler yaşandı... Ben kendisini ölümüne yakın tanıdım, annemi 45 sene aramamış öyle bir yürek... Değdi mi değmedi ama olan oldu. Şaka sanıyor insanlar ama var böyle olaylar. Bir evladı arkanda bırakmak demek en az iki üç nesle yara vermek demek, değmez o çocukları garip boynu bükük bırakmaya değmez... Konu sahibesi bunları dikkate alır mı bilmem ama okuyup ders çıkaracak olan olur inşallah o yüzden yazdım...