Kimse kusursuz olamaz ben de senden aşırı büyük değilim 27 yaşındayım,4 buçuk yıllık evliyim. Herkes gibi yanlışlarım olmuştur muhakkak. Eşin kötüyse ve bunu aynı çatı altına girince anladıysan ayrıl tabiki ama sen ondan da emin değilsin ki. Emin olunca ayrıl diyorum ben sadece,bu kadar tepkin neden?
Benim yıllardır gözlemlediğim bir gerçek var, 20-30sene önce yurtdışına yerleşen insanlar, o zamanların Türkiye'sinin kafa yapısıyla kalıyorlar ve çocuklarını da bu şekilde yetiştiriyorlar... Zavallı çocuklar da iki kültür arasında sıkışıp kalıyorlar...
Arkadaşım sen İsviçre de yaşıyorsun, muhtemelen orada doğdun... Hiç kimse arkanda durmasa İsviçre devleti durur arkanda, korkma ! Malum Türk erkekleri tüm dünyaya nam saldı kadına şiddet konusunda...
Seni gerçekten seven biri çıkacaktır karşına ileride, Türk olsun, İsviçreli olsun, o kişi senin ne yaşadığına değil de seninle ne yaşayacağını takacaktır kafasına, kötü birşey yapmamışsın, evlenmişsin sadece...
Merhaba kizlar!
benim adim selin, 22 yasina girecegim ve isvicre'de yasiyorum.
cok kötü bunalimdayim ne yapacagimi bilemiyorum...
2012 senesinde cok sevdigim bir cocukla (aile dostumuzun oglu) ile sözlendik, o benim cocukluk askimdi... 1 yil boyunca babasi ve üvey annesi beni cok yiprattilar her gün onlara gitmemi beklediler bütün hayatimi onlara adamami... 1 sene sonra yani 2013'de artik bikmistim cünki o yaz meslek lisesinde finallerim vardi. Mayis 2013'de ondan kötü bir kavgadan sonra ayrildim. cok korktugum halde ayrildim.
O hemen babasini falan karistirdi isin icine ve orda iyice cigrindan cikti bütün bu is. benim ÖZ babam 3 ay boyunca benimle tek kelime konusmadi aile dostlugumuz senin yüzünden bitti diye cünki sözlümün babasi ve üvey annesi defalarca sadece babami cagirip konustular.
4 ay sonra nasil olduysa biz yine birlestik ama aileler bilmiyordu... beklemek istedik... 2 ay sonra ben aileme acikladim durum hic hos görmediler tabii ki... onun ailesi de cok kötü tepki gösterdi babasi onu cok kötü dövdü bizi öldürmekle tehtit etti 1 ay görüsemedik korkudan... sonra evlenmek tek cözüm dedik evlenmeye kalktik...sirf benim annem babam ve onun öz annesi arkamizdaydi onlar dedi siz seviyorsaniz biz sonuna kadar arkanizdayiz ve dügününüzü yapacagiz dediler ve yaptilar... malesef dügünden 3 hafta önce onun babasi girdi yine isin icine "benden habersiz nasil yaparsiniz ben olmadan olmaz bu is" diye... aslinda simdiki esim bana söz vermisti, fazla görüsmeyecegiz sadece bayramda seyranda diye.. fakat hic sözünde durmadi... evlendigimiz günden beri her gün ayni konu... onlara gitmiyorumusum aramiyormusm falan filan... ama ben beni öyle kiran bana öylesine hakaret edip aileme küfür eden kisileri asla affetmem! affedemem...hic birsey olmamis gibi yasayamam! esim asiri derecede agresif, 06 haziran 14'de evlendik ve her gün kavgalar kopuyor herseyi kirip döküyoruz. elbet güzel NORMAL olan zamanlarimiz da var ama cok nadir... bu sene 2. kez isinden atildi ve 4 aydir evde oturuyor.... ben artik yoruldum...her gün kavga her gün dert her gün o hakaretler... bosanmak istiyorum ama cok korkuyorum...ailem benim HERSEYIM! onlar arkamda olmazsa yikilirim diye korkuyorum...babam asla konusmaz birdaha benimle...anneme bu konuyu biraz anlatmaya calistim "cok istedin savas" diyor ama artik savasacak gücüm kalmadi...ne kadar sevdiysem o kadar yiprandim... bu ay daha 22 yasima girecegim... hayat sevinci diye bisey kalmadi bende...cinsel iliskiye bile cok nadir giriyoruz cünki igreniyorum sanki ondan...arkadas gibiyiz sanki...asktan sanki aliskanlik oldu sadece o cocukluktan beri tanisdigimiz icin güven hissi oldugu icin evlendik sanki... herseyi yavastan ayarlayip gitmek istiyorum maasim iyi isim var meslegim var o yönden hic sorun cekmem ama elalem ne der, annem babam ne der, annem babam ne duruma düser elalem konusunca, birdaha evlenebilir miyim?? bir gün annem olabilir miyim?? türk erkegi genc yasda evlenip bosanan bir kadini alir mi ilerde??? bütün düsüncelerim bunlar....tek basima yasamaya bile hazirim, sanirim annem babam beni kabul etmezler baba evinde...
ne yapayim??((
Okuyunca çok şaşırdım çünkü aynı gün evlenmişiz ve sorunlar hemen hemen aynı ve bomba yaşlarımız bile aynı tek fark var benim işim yok eğer bi mesleğim olsa kendi ayaklarımın üstünde dursam ne elalem nede ailem umrum olmaz boşanır çocuğumu alor ayrı bir eve giderdim kimsede bana bişey diyemez herkesde ne hali varsa görsün onlarmı benim yaşadığımı yaşıyorlarda bide boşanmama karışıyorlar neyseki ben öyle bişey yapsam ailem arkamda ama ben şimdilik sabrediyorumMerhaba kizlar!
benim adim selin, 22 yasina girecegim ve isvicre'de yasiyorum.
cok kötü bunalimdayim ne yapacagimi bilemiyorum...
2012 senesinde cok sevdigim bir cocukla (aile dostumuzun oglu) ile sözlendik, o benim cocukluk askimdi... 1 yil boyunca babasi ve üvey annesi beni cok yiprattilar her gün onlara gitmemi beklediler bütün hayatimi onlara adamami... 1 sene sonra yani 2013'de artik bikmistim cünki o yaz meslek lisesinde finallerim vardi. Mayis 2013'de ondan kötü bir kavgadan sonra ayrildim. cok korktugum halde ayrildim.
O hemen babasini falan karistirdi isin icine ve orda iyice cigrindan cikti bütün bu is. benim ÖZ babam 3 ay boyunca benimle tek kelime konusmadi aile dostlugumuz senin yüzünden bitti diye cünki sözlümün babasi ve üvey annesi defalarca sadece babami cagirip konustular.
4 ay sonra nasil olduysa biz yine birlestik ama aileler bilmiyordu... beklemek istedik... 2 ay sonra ben aileme acikladim durum hic hos görmediler tabii ki... onun ailesi de cok kötü tepki gösterdi babasi onu cok kötü dövdü bizi öldürmekle tehtit etti 1 ay görüsemedik korkudan... sonra evlenmek tek cözüm dedik evlenmeye kalktik...sirf benim annem babam ve onun öz annesi arkamizdaydi onlar dedi siz seviyorsaniz biz sonuna kadar arkanizdayiz ve dügününüzü yapacagiz dediler ve yaptilar... malesef dügünden 3 hafta önce onun babasi girdi yine isin icine "benden habersiz nasil yaparsiniz ben olmadan olmaz bu is" diye... aslinda simdiki esim bana söz vermisti, fazla görüsmeyecegiz sadece bayramda seyranda diye.. fakat hic sözünde durmadi... evlendigimiz günden beri her gün ayni konu... onlara gitmiyorumusum aramiyormusm falan filan... ama ben beni öyle kiran bana öylesine hakaret edip aileme küfür eden kisileri asla affetmem! affedemem...hic birsey olmamis gibi yasayamam! esim asiri derecede agresif, 06 haziran 14'de evlendik ve her gün kavgalar kopuyor herseyi kirip döküyoruz. elbet güzel NORMAL olan zamanlarimiz da var ama cok nadir... bu sene 2. kez isinden atildi ve 4 aydir evde oturuyor.... ben artik yoruldum...her gün kavga her gün dert her gün o hakaretler... bosanmak istiyorum ama cok korkuyorum...ailem benim HERSEYIM! onlar arkamda olmazsa yikilirim diye korkuyorum...babam asla konusmaz birdaha benimle...anneme bu konuyu biraz anlatmaya calistim "cok istedin savas" diyor ama artik savasacak gücüm kalmadi...ne kadar sevdiysem o kadar yiprandim... bu ay daha 22 yasima girecegim... hayat sevinci diye bisey kalmadi bende...cinsel iliskiye bile cok nadir giriyoruz cünki igreniyorum sanki ondan...arkadas gibiyiz sanki...asktan sanki aliskanlik oldu sadece o cocukluktan beri tanisdigimiz icin güven hissi oldugu icin evlendik sanki... herseyi yavastan ayarlayip gitmek istiyorum maasim iyi isim var meslegim var o yönden hic sorun cekmem ama elalem ne der, annem babam ne der, annem babam ne duruma düser elalem konusunca, birdaha evlenebilir miyim?? bir gün annem olabilir miyim?? türk erkegi genc yasda evlenip bosanan bir kadini alir mi ilerde??? bütün düsüncelerim bunlar....tek basima yasamaya bile hazirim, sanirim annem babam beni kabul etmezler baba evinde...
ne yapayim??((
Dunyada o kadar ibne, travest,i o... Hırsız ,dolandırıcı, tecavüzcü , vs varken niye namusunla evlenip boşanacak olan elalemi takiyorsun. Herkes rahat rahat her pisligi işliyor senin yaptığın ayıp değil ki ailen illa arkanda olucaktır şimdi olmazsa 2 sene sonra çocukla baba evine dönersin.
İnanırlar çok şizofren var dışarıda melek evde karısını kesen. Ailen inansın yeter kendi çocuklarını atıp iki senelik eşini tutucak değiller heralde hem şimdiden böyleyse sizin sonunuz zaten boşanmaya gidiyor en azından yılların boşa akıp gitmesinbenim korkum kimsenin bana inanmamasi... cünkü disariya cok iyi bir insan gibi görünüyor bütün ailem cevrem onu cok seviyor ama hic kimse bilmiyor iste o 4 duvar arasinda neler oldugunu... güzel günlerimiz olsa bile her gün bagiris cagirisdan biktim artik hep kavga gürültü hep küfür...saygi falan bile kalmadi 3 kere dedi "begenmiyorsan S***** G** (Defol) babanin ananin evine" diye...
Atatürk' te bir Türk erkeğiydi. Lütfen genellemelerinize dikkat edin! Kimsenin Türk milletini bu şekilde itham etmeye hakkı yok. Saygı lütfen!Benim yıllardır gözlemlediğim bir gerçek var, 20-30sene önce yurtdışına yerleşen insanlar, o zamanların Türkiye'sinin kafa yapısıyla kalıyorlar ve çocuklarını da bu şekilde yetiştiriyorlar... Zavallı çocuklar da iki kültür arasında sıkışıp kalıyorlar...
Arkadaşım sen İsviçre de yaşıyorsun, muhtemelen orada doğdun... Hiç kimse arkanda durmasa İsviçre devleti durur arkanda, korkma ! Malum Türk erkekleri tüm dünyaya nam saldı kadına şiddet konusunda...
Seni gerçekten seven biri çıkacaktır karşına ileride, Türk olsun, İsviçreli olsun, o kişi senin ne yaşadığına değil de seninle ne yaşayacağını takacaktır kafasına, kötü birşey yapmamışsın, evlenmişsin sadece...
ailen ilk once elaleme deger vercegine sana versinbenim korkum kimsenin bana inanmamasi... cünkü disariya cok iyi bir insan gibi görünüyor bütün ailem cevrem onu cok seviyor ama hic kimse bilmiyor iste o 4 duvar arasinda neler oldugunu... güzel günlerimiz olsa bile her gün bagiris cagirisdan biktim artik hep kavga gürültü hep küfür...saygi falan bile kalmadi 3 kere dedi "begenmiyorsan S***** G** (Defol) babanin ananin evine" diye...
Herşeyden çarçabuk pes ediyorsun izlenimi bıraktın bende. Çocuk oyuncağı mı bu; ayrıldım,barıştım,evlendim,boşanayım. Baştan hataymış ama evlenmişsiniz,biraz düzeltmeye çalışın,gerekirse destek alın. Yoksa boşandıktan sonra bir daha bir araya gelmeye kalkarsınız
Atatürk' te bir Türk erkeğiydi. Lütfen genellemelerinize dikkat edin! Kimsenin Türk milletini bu şekilde itham etmeye hakkı yok. Saygı lütfen!
Bende sert çıktım sanırım biraz özür dilerim.Yanlış anlaşılmaktan dolayı çok üzüldüm şu an. Ama dikkatli okuyunca evet, haklısınız genelleme gibi olmuş. Benim iş yerimde kullandığım e-mail imzamda bile Atatürk resmi vardır, yanlış anlaşılmak istemem.
Burada etnik kökene değinmek değildi amacım, etnik kökeni ne olursa olsun, Türk kimliği altında olan her insandan iyi ya da kötü çıkar, burada anlatmak istediğim bu kötü ruhlu Türk erkekleri...