İyi pazarlar herkese, ben 2 aylık evliyim. 10 senedir sevdiğim adamla evlendim ancak sorun üstüne sorun yaşıyoruz ve eşimin değiştiğini hissediyorum ve artık tahammul edemiyorum. Öncelikle eşimin babası vefat etmiş ablasıyla annesiyle yıllardır yaşamış biri ben de annem babam ayrı annemle yıllarımı gecirmis bir kadınım. Kayınvalidem haliyle oğlunu evin direği olarak gormus ve bağlanmis. Sevgililik döneminde cogunlukla kayınvalideme yemeğe gittim. Saygıda kusur etmedim. Ancak evde yaptığım nişanıma 60 kişi geldiler. Annem tek başına hizmet etti, bana takılan altın para kurdelamı eşim aldı. Annem buna çok üzuldü ama bir sekilde idare ettim. Nişandan sonra annem kayınvalidemi aramadı. Sürekli annemi maddi destek sağlamadı diye dışlamaya çalıştılar. Annem emekli yapamaz diye söylediysem de şu an eşim %50 olması gerekiyordu deyip beni üzüyor. Evimiz kayınvalideme 2 dakikalık mesafede cunku ev dugune son 2 hafta kala tutuldu, kabul etmek zorunda kaldım.. Eşimin kıyafetleri 1.5 ay gecikmeli geldi. Kıyafetleri hemen veremem dedi kayınvalidem hatta üzülurmus öyle dedi. Bir gün eşim hırkasını annesine birakmis anne bana onu verir misin dedim telefonda, yok kızım onu ben yıkayıp vercem dedi. Sinirlendim ver diyorum vermiyor. En son patladım dedim ki anne ciddi konuşalım artık evlendigimizin farkında ol dedim. Çok karısıyorsun mesafeli dur dedim. O da annene gittin değiştin seni doldurmus ben senin annene benzemem benim oglum o, mesafe koyamam benim adım ... dedi, resmen tehtid etti o kadar sinirlendim ki tüm gün ağladım. O an eşimi aradım dedim böyle konustu üzülme ben senin yanindayım dedi ancakk...1 hafta sonra eşimle konuşmus bambaska biri oldu. Sen benim annemle neden telefonda konusuyorsun, mesafe koy demissin yakışıyor mu sana vs...Bundan belli süre sonra atandığım zaman maaşımdan ev alırsak kredisini benim ödememi istedi. Memur olursan sana daha kolay kredi cikar dedi. 8 bin ödersin dedi şaşakaldım ve kabul etmedim. Ev mev almiyorum dedi. Dugunden kalan bir miktar altını elimden zorla aldı. Cok agladım ondan bunu beklemiyordum ama yaptı..Sürekli ailem surekli ablam. Arkadaslarina surekli guleryuz gostermemi onlarla vakit gecirmemizi istiyor. Kendisi esnaf cok calisiyor ve vakit geciremezken arkadaslarinla surekli birarada olmak istemiyorum. Annem şu an eşimle konusmuyor ben kayinvalidemle konusmuyorum. Sosyal medyada canım oglum bir tanecik oglum. Ama beni gormezden geliyor. Hatta sildim onları dunyanın en kotu geliniyim..Eşim surekli annesini savunuyor. Perde bakmaya bile gorumcemle gittim ben. Ona da ses cikarmadım alttan aldım ama eşim beni ezmeye başladı ki öğretmenim iyi bir eğitim kariyer gecmisim var. Her seye susuyorum. Onlar ise biz biz deyip duruyorlar. Boşanmayı düşünuyorum. Sizce erken mi? Pisman olur muyum?