Boşanmak Çözüm mü?

esma57

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
2 Haziran 2020
2
0
27
Herkese Merhaba ismim Esma

23 yaşındayım ve 11 aylık evliyim.. Ailemden çok uzağa gelin olarak geldim ve geldiğim şehir çok çok küçük avm vs hiçbirşey yok. Ve ben burada aşırı mutsuzum evlendiğimizden beri sadece balayı kısmında mutluydum. Liseye kadar okudum sonra üniyi kazanamadım ama hala pes etmedim hatta bu ay tekrar sınava gireceğim..

burada kendimi çok çok yalnız hissediyorum kimsesizim gibi tek bir arkadaşım yok ailem benden uzakta..

Sadece eşimin ailesi burada ve benim sürekli hareketli bir hayatım vardı şimdi ise emekli bi öğretmen gibi yaşıyorum. Çok mutsuzum evlendiğim için çok pişmanım düşünüyorum hayatım hep böyle mi geçecek hep yalnız mı kalacağım.. Evlilik bana yük gibi geliyor yemek yapmak istemiyorum çamaşır vs hiçbirşey yapasım yok. Eşimin her hareketi bana batıyor bana dokunmasına dahi izin vermiyorum.. ben böyle hayal etmemiştim ne yapmalıyım ? :KK43:
 
Sorun sayılmayacak şeyler aslında. Ama şimdiden bu kadar mutsuzsan boşan. Yeterince sevsen mutsuz olmazdın zaten
 
Herkese Merhaba ismim Esma

23 yaşındayım ve 11 aylık evliyim.. Ailemden çok uzağa gelin olarak geldim ve geldiğim şehir çok çok küçük avm vs hiçbirşey yok. Ve ben burada aşırı mutsuzum evlendiğimizden beri sadece balayı kısmında mutluydum. Liseye kadar okudum sonra üniyi kazanamadım ama hala pes etmedim hatta bu ay tekrar sınava gireceğim..

burada kendimi çok çok yalnız hissediyorum kimsesizim gibi tek bir arkadaşım yok ailem benden uzakta..

Sadece eşimin ailesi burada ve benim sürekli hareketli bir hayatım vardı şimdi ise emekli bi öğretmen gibi yaşıyorum. Çok mutsuzum evlendiğim için çok pişmanım düşünüyorum hayatım hep böyle mi geçecek hep yalnız mı kalacağım.. Evlilik bana yük gibi geliyor yemek yapmak istemiyorum çamaşır vs hiçbirşey yapasım yok. Eşimin her hareketi bana batıyor bana dokunmasına dahi izin vermiyorum.. ben böyle hayal etmemiştim ne yapmalıyım ? :KK43:
Demekki sevgi çok değil. Yani dokunmasına izin vermemen, yanında mutsuz olman filan...pandemi sürecinde biz de hemen hemen aynı şeyleri yaşadık . Hep evde, sıfır arkadaş aileyi görmüyoruz eşinin ailesi urda sadece onu görüyoruz...asosyal bir hayat....Ama akşam eşim gelince güzel bir akşam yemeği, film dizi izlemek, ev etkinlikleri vs..ler ....keyifli geçirebildik. Bu bir bosanma sebebi degil bence. Durumu esinizle paylasin. Yalniz hissettiginizi, sıkıldığınızı vs.. çözümü birlikte bulabilirsinix
 
Sevmiyorsun.. Sevsen eşnin yanında olmak ble yeterdi senin için.. akşam eve geleceği için heycanla aşkla yemekler hazrlayp süslenp eşni beklerdin.. yalnızlığından eşne sarılırdın.. Demek ki sevmyorsun.. Bu kadar mutsuzsan eşnle konuş..
 
Acele bir kararla mı evlendiniz eşinizi hiç sevmediğinizi hissettim hatta avmyi eşinizden daha çok seviyor olabilirsiniz.
 
kucuk yasta hayatinin en guzel yillarinda evleniyorsunuz aceleniz varmis gibi iste sonra sonuc bu!! Evlilik hayati agir geliyor
 
Sorumluluk ağır gelmiş anladığım kadarıyla.
Eşinle bu durumu konuştun mu?
Ayrılık sürecinden bahsetmeden kendini yalnız hissettiğini birlikte eğlenmek istediğini ifade ettin mi? Ettiysen ne cevaplar aldın?
Açıkçası evliliğinden ziyade kişisel olarak Bi bunalmışlık durumun var gibi. Bulunduğun ilde kurslar bulabilirsin, pandemi sebebiyle pek çok kurs online, udemy gibi uygulamalardan da yararlanabilirsiniz. Kendini ile yaramaz hissettiğin için bence evlilik kötü gidiyormuş hissi var gibi.
İnsan kendi ile olan sorunun çözmeden başka hiç bir şey çözemez
 
Demekki sevgi çok değil. Yani dokunmasına izin vermemen, yanında mutsuz olman filan...pandemi sürecinde biz de hemen hemen aynı şeyleri yaşadık . Hep evde, sıfır arkadaş aileyi görmüyoruz eşinin ailesi urda sadece onu görüyoruz...asosyal bir hayat....Ama akşam eşim gelince güzel bir akşam yemeği, film dizi izlemek, ev etkinlikleri vs..ler ....keyifli geçirebildik. Bu bir bosanma sebebi degil bence. Durumu esinizle paylasin. Yalniz hissettiginizi, sıkıldığınızı vs.. çözümü birlikte bulabilirsinix
 
Şu an benzer durumdayiz. Ben evleneli de 12 ay olacak pek yakında ve baska bir ülkede yaşıyorum. Londra da istediğin herseyi yapabilirsin. Sen bosluk doldurmaya calisiyorsun ama yasadigin yer büyük olsa da ailenin boşluğu dolmuyor. Acaba onlara bisey olacak mi korkusu için içini yiyor. Eşinin bir suçu yokken kendi sıkıntini ondan cikarabiliyorsun tabiki yanlış. Herkesten bir destek almaya calisiyorsun. Çünkü çaresizsin. Boşandiginda kaybedeceklerini bir kağıda yaz. Bunlar seni ne kadar etkileyecek. Benim eşim benim için o kadar cok sey yapiyor ki onun iyiliklerine bosanmayla cevap veremeyecek kadar vicdanen kötü hissediyorum kendimi. Bi de evlilik çocuk oyuncağı değil bunu farketmemiz gerekiyor. Bende evliligi boyle hayal etmedim benim tek sorunum ailemden uzak olmam yoksa halime cok şükür beterin beteri var. Daha yeni evliyiz. Ufak bir sözüne boşan diyenler olabilir, kafan karışık olabilir ki alışma süreci bazi insanlarda daha uzundur. Orada da arkadaslarn dineceksin. Ailene karsi uzak olmandan bahsetmemissin ve ailen disinda herşeyin yeri doldurulabilir. Eşinle arkadas olmaya çalış. Evet ev işleri yorucu ve sıkıntılı ama zaten boş vaktinde çok anladığım kadarıyla. Bence benim yaptığım gibi bir psikolog bul ve kendini tedavi etmeye çalış ki ben psikologken bunu yapıyorum.
 
X