- 27 Aralık 2008
- 2.485
- 5.575
İçine ne oturmuş diyor ki çocuğun karnesine bakıp notlarına güldün. Baya kötüydü. Seneye daha iyi getirirsen sana bilmem ne alırım dedim çocuğa üstelik bunu çocuğun yanında da yapmadım ben her şeye gülüyorum zaten. O bile içime oturdu benim diyor. Alakasız şeylerde babalığı geliyor aklına.
Eski konularına baktım da, sürekli bir gebelik peşindeymişsin gibi.
Çocuk istiyorum diye çok bunaltmışsın ve o da kaçmış gibi geldi bana. Yapacak bir şey yok, geleceğe bak artık, umarım bundan sonra mutlu olursun.
28 yaşındasin.Bekar bulamadinmi. Neden çocuklu ya gittin okurken kafamda 34 35 yaşında bayan canlandirdim.Neyse belki düzelir aranız üzülme.Merhaba.
Daha 1 hafta öncesine kadar aylardır burada hamile kalabilmek için forum okuyup yorumlar yazan ben malesef bugun boşanıyorum diye başlık açtım.
Malesef eşim evi terketti ve ayrılma konusunda kararlı. Eski evliliğinden olan çocuğu babannede yaşıyor ve çocuk babadan uzak kalmaya baya içerlemiş babayı da fazla görmeye vakti olmadığı için. Babanne bunu eşime söyleyince içine oturdu ben yanımıza alalım daha sık gelsin falan desem de kendisi gitmek istedi. Ve gitti.
İşin tuhafı çocukla fazla ilgilenmemesinin sebebinin ben olduğumu benim istemediğimi beni kırmamak için vs çocukla ilgilenmenin azaldığını falan söylemiş. İşin doğrusu atıyorum durum böyle bile olsa o sınırı çizecektin sen babasın. Neyse.
Toparlandı evden gitti en kısa sürede davayı açarım güzellikle ayrılırız kavgaya gerek yok dedi olur dedim. Helalleştik sarıldık ben tekrar biraz düşün git kafanı topla desem de düşünecek bişey yok bitti maleseff artık olmaz dedi peki dedim. Tabi halledebiliceğimizi çocuk için de güzel bişeyler yapabileceğimizi vs söyledim ama kendisi çok yorulmuş bu ilişkiden ve çok tükenmiş. Konu çocuktan oraya nasıl geldi anlamadım. Ya içinde çok şey biriktirmiş ya da kafası karışık saçmalıyor.
Yorulmuş tükenmiş bana laf anlatmaktan 21 aydır evliyiz sadece :)
3 4 gün oldu gideli bakalım davayı o açsın diye bekliyorum zaten zor bi süreç benim için anlaşmalı dilekçe getirsin imzalarım. Zorlayamam daha fazla söylemem gereken herşeyi söyledim kolay evlenmedik çabalayalım dedim istemedi.
28 yaşındayım müşterek çocuğumuz yok Allah'tan çok istemiştim ama olmamıştı sebebi varmış kaderim belliymiş.
Sizlerden akıl ve destek istiyorum. Geri dönmesini istiyorum ama dönse bile bugünleri nasıl unuturum nasıl beni yalnız bırakıp ilk günden ailesiyle parkta kahkahalar attığını unuturum bilmiyorum. Unutamam muhtemelen.
Seviyor muyum? Seviyorum. Çok seviyorum hala onu ama. Elimden gelen bir şey kalmadı buna fırsat da vermedi zaten.
Hakkınızı helal edin uzun yazdım. Yorum ve desteklerinizi bekliyorum benim için zor olan bu süreçte.
Bence de ya, adam ağır sorunlu değilse hangi Kadın çocuğunu babasız büyütmek ister.Kim ne diyorsa desin boşanmış çocuklu adamlarla evlenilmez. Yüzde 90 sorunlu oluyor. Daha geçenlerde ikinci evliliğini yapmış bir tanıdığım ikinci eşini ikiz bebeklerle terk edip eski karısına döndü. Kızı da çok uyardılar evlenme diye dinlemedi 23 yaşında ikiz bebeklerle ortada kaldı. Eminim sizi de uyarmışlardır.
Kendim boşanmış bir kadınım ama boşanmış erkek sevmiyorumMerhaba.
Daha 1 hafta öncesine kadar aylardır burada hamile kalabilmek için forum okuyup yorumlar yazan ben malesef bugun boşanıyorum diye başlık açtım.
Malesef eşim evi terketti ve ayrılma konusunda kararlı. Eski evliliğinden olan çocuğu babannede yaşıyor ve çocuk babadan uzak kalmaya baya içerlemiş babayı da fazla görmeye vakti olmadığı için. Babanne bunu eşime söyleyince içine oturdu ben yanımıza alalım daha sık gelsin falan desem de kendisi gitmek istedi. Ve gitti.
İşin tuhafı çocukla fazla ilgilenmemesinin sebebinin ben olduğumu benim istemediğimi beni kırmamak için vs çocukla ilgilenmenin azaldığını falan söylemiş. İşin doğrusu atıyorum durum böyle bile olsa o sınırı çizecektin sen babasın. Neyse.
Toparlandı evden gitti en kısa sürede davayı açarım güzellikle ayrılırız kavgaya gerek yok dedi olur dedim. Helalleştik sarıldık ben tekrar biraz düşün git kafanı topla desem de düşünecek bişey yok bitti maleseff artık olmaz dedi peki dedim. Tabi halledebiliceğimizi çocuk için de güzel bişeyler yapabileceğimizi vs söyledim ama kendisi çok yorulmuş bu ilişkiden ve çok tükenmiş. Konu çocuktan oraya nasıl geldi anlamadım. Ya içinde çok şey biriktirmiş ya da kafası karışık saçmalıyor.
Yorulmuş tükenmiş bana laf anlatmaktan 21 aydır evliyiz sadece :)
3 4 gün oldu gideli bakalım davayı o açsın diye bekliyorum zaten zor bi süreç benim için anlaşmalı dilekçe getirsin imzalarım. Zorlayamam daha fazla söylemem gereken herşeyi söyledim kolay evlenmedik çabalayalım dedim istemedi.
28 yaşındayım müşterek çocuğumuz yok Allah'tan çok istemiştim ama olmamıştı sebebi varmış kaderim belliymiş.
Sizlerden akıl ve destek istiyorum. Geri dönmesini istiyorum ama dönse bile bugünleri nasıl unuturum nasıl beni yalnız bırakıp ilk günden ailesiyle parkta kahkahalar attığını unuturum bilmiyorum. Unutamam muhtemelen.
Seviyor muyum? Seviyorum. Çok seviyorum hala onu ama. Elimden gelen bir şey kalmadı buna fırsat da vermedi zaten.
Hakkınızı helal edin uzun yazdım. Yorum ve desteklerinizi bekliyorum benim için zor olan bu süreçte.
Şöyle ki çocuk doğduğundan beri babaannede dolayısıyla benimle evlenince de bu düzen değişmedi. Son muhabbette çocuğun babanın ilgisizliğinden çok yakındığı söylenince gelsin kalsın daha uzun süre öyleyse psikolojisi düzelsin dedim temelli kalmasının imkanı zaten yok ikimiz de çalışıyoruz ben 1 2 hafta izin alırım benimle oturur baba evinde yaşamayı da görmüş olur annesiyleyken bile görememiş dedim. Bunu da kabul etmedi.
Çocuk ile ilgilenmemek 12 senedir kendinin de işine geldi şimdi elle evlenince günah keçisi beni ilan etti benim yüzümden göremediğini söyledi. Saçma geldi bana da tabi ben mi doğurup verdim babanne evine 12 sene evvel.
Abla olarak psikolojisinin baya bozulmuş olmasına üzüldüm izin alayım gelsin kalsın daha da sık alırız bundan sonra dedim.
Kendisi de çocukla pek uğraşmak istemedi ama bana dedi ki neden daha sık alalım demedin. Niye diyim mi senin demen gerekirdi. Senin işine geldi diyorBen kimsem çocuk için
Velhasıl çocuğu 12 sene sonra vicdanına oturdu ve yanında olmak istedi oysa bana Bendis uzun bir süre bizle kalsın mı çocuk çok üzülüyormuş baya kötü durumda dese yine tamam derdim nitekim o söylemeden söyledim. Kabul etmedi yapmazsın sen bigün hastayım dersin dedi. Dedim ki olabilir hasta olamam mıBaşım ağrır hasta olurum keyifsiz olurum bi zahmet sen yaparsın yapman gerekeni. Yok.
Bu tür evlilikler çok zor.Siz bekar o çocuklu.İki tarafta yeni evlilikle birlikte nasıl idare edeceğini bilemiyor.12 yaşındaki çocuk zaten yaralı.Babaanne yanında .Bugüne kadar öyle böyle götürülmüş ancak baba evlenince ve çocuk yine nine yanında kalınca istenmediğini düşünmüştür mutlaka.Hele böyle büyüyen çocuklar yeni anneden kardeş istemez neden hepten dışlanır diye. Bu da doğal.Bu süreci iyi yönetememiş herkes.Bunda ilk siz sorumlu değilsiniz elbette ama yine de işte baştan tüm bunların düşünülüp konuşulması gerekiyor sonra işte bu sorunlar çıkıyor.Aslında zor bir evlilik nasıl yürütüleceği çocukla birlikte işin uzmanına danışmakta yarar vardı derim ben.Ama bize bu durum hiç akla gelmiyor.Ben aslında en çok o yaralı çocuklar için üzülüyorum.Büyükler yarın unutup gidecek o çocuk bu yaraları ile büyüyecek.Bence siz de bunu düşünün o çocuk gözü ile.Tamam gelsin vb demişsiniz ama geç kalınmış gibi.Kendi cocugunu 10 yildir yanina almayan adam "beraber bakalim" demenizi mi beklemis? Hayir, onu bekleyen kayinvalideniz, baya fişteklemiş oglunu. Duydugu vicdan azabını azaltmak için tum suçu size yuklemis.
Acikcasi 12 yasindaki cocuguna bakmayan insandan ne köy olur ne kasaba. En azindan aksamlari babaanneden alip sabah okula goturebilirmis, neden yapmamis? Nasilsa bakan var
Bazı bakış açılarına inanamıyorum. Nasıl benim aklıma gelmedi? Gerçekten ortada gizli özne o kadın.Kendi cocugunu 10 yildir yanina almayan adam "beraber bakalim" demenizi mi beklemis? Hayir, onu bekleyen kayinvalideniz, baya fişteklemiş oglunu. Duydugu vicdan azabını azaltmak için tum suçu size yuklemis.
Acikcasi 12 yasindaki cocuguna bakmayan insandan ne köy olur ne kasaba. En azindan aksamlari babaanneden alip sabah okula goturebilirmis, neden yapmamis? Nasilsa bakan var
Bazı bakış açılarına inanamıyorum. Nasıl benim aklıma gelmedi? Gerçekten ortada gizli özne o kadın.
Bu tür evlilikler çok zor.Siz bekar o çocuklu.İki tarafta yeni evlilikle birlikte nasıl idare edeceğini bilemiyor.12 yaşındaki çocuk zaten yaralı.Babaanne yanında .Bugüne kadar öyle böyle götürülmüş ancak baba evlenince ve çocuk yine nine yanında kalınca istenmediğini düşünmüştür mutlaka.Hele böyle büyüyen çocuklar yeni anneden kardeş istemez neden hepten dışlanır diye. Bu da doğal.Bu süreci iyi yönetememiş herkes.Bunda ilk siz sorumlu değilsiniz elbette ama yine de işte baştan tüm bunların düşünülüp konuşulması gerekiyor sonra işte bu sorunlar çıkıyor.Aslında zor bir evlilik nasıl yürütüleceği çocukla birlikte işin uzmanına danışmakta yarar vardı derim ben.Ama bize bu durum hiç akla gelmiyor.Ben aslında en çok o yaralı çocuklar için üzülüyorum.Büyükler yarın unutup gidecek o çocuk bu yaraları ile büyüyecek.Bence siz de bunu düşünün o çocuk gözü ile.Tamam gelsin vb demişsiniz ama geç kalınmış gibi.
Böyle bir ailem yok ancak çevremde böyle örnek çok evlilik var ondan biliyorum.Çocukları çok seviyorum onlara üzülüyorum.
Bu arada baba çok suçlu onu belirteyim.10 yıldır annesi bakmış duyguları şimdi mi aklına gelmiş.
Aynen bu cümleyi benim karşımda kurduBabaanne Kac yasinda kadin kac yil daha cocuk bakabilir ki. Muhtemelen oglu yeniden evlenince cocugu alirlar diye bekledi. ogullarina asla suc bulmayan kv ler genelde gelini sucluyor. Karin neden cocugu alalim demedi, oglun uzuluyor, boynunu bukuk kaldi vs demis gibi geldi bana
Aynen bu cümleyi benim karşımda kurduOğlum neden almadın değil de Bendis neden alalım demedi?
Unutamazsın.barışdan bile çok kısa bir dönem ite kaka gider, sonra yine patlar.çok yara açmış ilişkide.ne diyeyim.gerçkten yazık olmuş.gerçkten içten sevebileceğin, kanının ısındığı birini bulmak dünyanın en zor şeyi.demek ki duygularınız karşılıklı değilmiş.Merhaba.
Daha 1 hafta öncesine kadar aylardır burada hamile kalabilmek için forum okuyup yorumlar yazan ben malesef bugun boşanıyorum diye başlık açtım.
Malesef eşim evi terketti ve ayrılma konusunda kararlı. Eski evliliğinden olan çocuğu babannede yaşıyor ve çocuk babadan uzak kalmaya baya içerlemiş babayı da fazla görmeye vakti olmadığı için. Babanne bunu eşime söyleyince içine oturdu ben yanımıza alalım daha sık gelsin falan desem de kendisi gitmek istedi. Ve gitti.
İşin tuhafı çocukla fazla ilgilenmemesinin sebebinin ben olduğumu benim istemediğimi beni kırmamak için vs çocukla ilgilenmenin azaldığını falan söylemiş. İşin doğrusu atıyorum durum böyle bile olsa o sınırı çizecektin sen babasın. Neyse.
Toparlandı evden gitti en kısa sürede davayı açarım güzellikle ayrılırız kavgaya gerek yok dedi olur dedim. Helalleştik sarıldık ben tekrar biraz düşün git kafanı topla desem de düşünecek bişey yok bitti maleseff artık olmaz dedi peki dedim. Tabi halledebiliceğimizi çocuk için de güzel bişeyler yapabileceğimizi vs söyledim ama kendisi çok yorulmuş bu ilişkiden ve çok tükenmiş. Konu çocuktan oraya nasıl geldi anlamadım. Ya içinde çok şey biriktirmiş ya da kafası karışık saçmalıyor.
Yorulmuş tükenmiş bana laf anlatmaktan 21 aydır evliyiz sadece :)
3 4 gün oldu gideli bakalım davayı o açsın diye bekliyorum zaten zor bi süreç benim için anlaşmalı dilekçe getirsin imzalarım. Zorlayamam daha fazla söylemem gereken herşeyi söyledim kolay evlenmedik çabalayalım dedim istemedi.
28 yaşındayım müşterek çocuğumuz yok Allah'tan çok istemiştim ama olmamıştı sebebi varmış kaderim belliymiş.
Sizlerden akıl ve destek istiyorum. Geri dönmesini istiyorum ama dönse bile bugünleri nasıl unuturum nasıl beni yalnız bırakıp ilk günden ailesiyle parkta kahkahalar attığını unuturum bilmiyorum. Unutamam muhtemelen.
Seviyor muyum? Seviyorum. Çok seviyorum hala onu ama. Elimden gelen bir şey kalmadı buna fırsat da vermedi zaten.
Hakkınızı helal edin uzun yazdım. Yorum ve desteklerinizi bekliyorum benim için zor olan bu süreçte.
Zaten orda da bir düzen kuramamış çocuk.Ben anne olarak bakardım ama doğduğundan beri babanne ile kalmış olan çocuğun düzenini değiştirip temelli yanıma alamazdım elbette. Eğer baba ile tek olsalardı tabiki alırdım başka kimsesi olmadığı için. Kız değil oğlan 12 yaşında.
Benim olsaydı zaten kimseye vermezdim bunu da ben vermedim sabit düzeninde kaldı çocuk zaten.
Geçmiş olsun inşallah istediğiniz hayatı yaşarsınızMerhaba.
Daha 1 hafta öncesine kadar aylardır burada hamile kalabilmek için forum okuyup yorumlar yazan ben malesef bugun boşanıyorum diye başlık açtım.
Malesef eşim evi terketti ve ayrılma konusunda kararlı. Eski evliliğinden olan çocuğu babannede yaşıyor ve çocuk babadan uzak kalmaya baya içerlemiş babayı da fazla görmeye vakti olmadığı için. Babanne bunu eşime söyleyince içine oturdu ben yanımıza alalım daha sık gelsin falan desem de kendisi gitmek istedi. Ve gitti.
İşin tuhafı çocukla fazla ilgilenmemesinin sebebinin ben olduğumu benim istemediğimi beni kırmamak için vs çocukla ilgilenmenin azaldığını falan söylemiş. İşin doğrusu atıyorum durum böyle bile olsa o sınırı çizecektin sen babasın. Neyse.
Toparlandı evden gitti en kısa sürede davayı açarım güzellikle ayrılırız kavgaya gerek yok dedi olur dedim. Helalleştik sarıldık ben tekrar biraz düşün git kafanı topla desem de düşünecek bişey yok bitti maleseff artık olmaz dedi peki dedim. Tabi halledebiliceğimizi çocuk için de güzel bişeyler yapabileceğimizi vs söyledim ama kendisi çok yorulmuş bu ilişkiden ve çok tükenmiş. Konu çocuktan oraya nasıl geldi anlamadım. Ya içinde çok şey biriktirmiş ya da kafası karışık saçmalıyor.
Yorulmuş tükenmiş bana laf anlatmaktan 21 aydır evliyiz sadece :)
3 4 gün oldu gideli bakalım davayı o açsın diye bekliyorum zaten zor bi süreç benim için anlaşmalı dilekçe getirsin imzalarım. Zorlayamam daha fazla söylemem gereken herşeyi söyledim kolay evlenmedik çabalayalım dedim istemedi.
28 yaşındayım müşterek çocuğumuz yok Allah'tan çok istemiştim ama olmamıştı sebebi varmış kaderim belliymiş.
Sizlerden akıl ve destek istiyorum. Geri dönmesini istiyorum ama dönse bile bugünleri nasıl unuturum nasıl beni yalnız bırakıp ilk günden ailesiyle parkta kahkahalar attığını unuturum bilmiyorum. Unutamam muhtemelen.
Seviyor muyum? Seviyorum. Çok seviyorum hala onu ama. Elimden gelen bir şey kalmadı buna fırsat da vermedi zaten.
Hakkınızı helal edin uzun yazdım. Yorum ve desteklerinizi bekliyorum benim için zor olan bu süreçte.