Evet insan ister istemez anlatıyor. Anlattıkça da karşıdan ‘aaa öylemi. Hiçte öyle birine benzemiyordu’ tarzı tepkiler gelince iyice sinirlenip kendimi ispat etmeye çalışıyordum. Şiddet uyguluyordu, kumar oynuyordu diyorum hemen karşısında aa hiç anlamadık öyle değil gibiydi bir cevap. Sonuçta onunda arkadaşları. Kötülemek istemiyorlar tamamen. Ben artık kimse için kendimi üzmeyeceğime söz verdim ve bana iyi gelmeyen herkesi çıkardım hayatımdan. Bana bir zararı yok ama bana iyi gelmiyor beni kötü etkiliyor çıkardım. Benimde eski eş geri dönmeye çalıştı. 2 dönüşünde cevap verdim istemiyorum tarzı cevaplar. 3. Dönüşünde hiç cevap vermedim. Ama keşke az önce yazan arkadaş gibi avukatla babasını aratsaydım. Benimki de babasından amcasından çok korkardı. Ama aklımda artık bir daha dönerse direk avukata babasını aratacağımBu arada aynı sizin gibi bir durum yaşadım bende. İster istemez anlatıyor ve anlatınca kendi haklılığımı kanıtlamak zorunda hissediyorum kendimi. En iyisi iletişimi koparmak gibi duruyor
Bu dönemde gerçekten bu şekilde insanlarla karşılaşmak şans olmalı, gerçekten seven ve empati kurabilen biri olmalı ki yaralarınızı anlamış.. Bu arada bende psikoloğa gidiyorum o da bu kadar karamsar olmamamı söylüyor zaten boşanma kararını vermemde onunda çok yardımı olmuştu hatta bundan sonra nasıl bir insan bulmaman gerektiğini öğrendin bu kötü evlilik senin suçun değil diyordu.. umarım kötü evlilik ve boşanma süreci geçiren tüm kadınların karşısına bundan sonra iyi insanlar çıksınSiz ben misiniz acabaa
İnanın harfi harfine düşündüğüm herşeyi düşünüyorsunuz.
Ben mahkemeden 4 ay sonra şimdiki eşimle çok tesadüf eseri tanıştım. Eski eşimle bitireli 6 ay olmuştu. İşte 2 ay sonra mahkeme oldu. Neyse. Boşandıktan 13 ay sonra da evlendim.
En büyük korkum 1. evliliğimi söylemekti. Bunun için psikoloğumla baya bir konuştum nasıl yapayım diye.
Sonra ilişkiye adım atmadan söyledim şuanki eşime. 6 ay kadar evli kaldığımı eğer sorun olacaksa hiç başlamadan bitsin dedim. Ben bekliyorum ki yargılar ve yüzü değişir. Ama adam gülümsedi ve dediki “ben seni seviyorum gerisinin hiçbir önemi yok” derin bir nefes verdim. Öyle gerilmişim ki çünkü gerçekten çok hoşlanmıştım.
Onun ilk eşi benim.
Ailesi de asla sorun etmedi. Trakyalı eşim. Çok neşeli ve keyifli insanlar. Kayınvalidem biraz cins ama bir kere bile açılmadı evlenip ayrılmış olmam. Eşimle kavga ettiğimiz zamanlarda bile yüzüme hiç vurmadı.
Ben hep şey derim; daha olmamış birşey için neden stres yapayım ki?
Böyle düşünün. Daha şartlar oluşmadan stresini edinmeyin. Belki hiç öyle bir şartla karşılaşmayacaksanız bile.
Dediğiniz gibi. Bence insanlarda bu süreçte meraklı oluyor. Laf almaya çalışıyorlar gibi. Biz çok saf yaklaşıyoruz belki de anlatıyoruz. Herhalde bu sorunlu erkeklerin çoğunda var bu babadan amcadan korkmakEvet insan ister istemez anlatıyor. Anlattıkça da karşıdan ‘aaa öylemi. Hiçte öyle birine benzemiyordu’ tarzı tepkiler gelince iyice sinirlenip kendimi ispat etmeye çalışıyordum. Şiddet uyguluyordu, kumar oynuyordu diyorum hemen karşısında aa hiç anlamadık öyle değil gibiydi bir cevap. Sonuçta onunda arkadaşları. Kötülemek istemiyorlar tamamen. Ben artık kimse için kendimi üzmeyeceğime söz verdim ve bana iyi gelmeyen herkesi çıkardım hayatımdan. Bana bir zararı yok ama bana iyi gelmiyor beni kötü etkiliyor çıkardım. Benimde eski eş geri dönmeye çalıştı. 2 dönüşünde cevap verdim istemiyorum tarzı cevaplar. 3. Dönüşünde hiç cevap vermedim. Ama keşke az önce yazan arkadaş gibi avukatla babasını aratsaydım. Benimki de babasından amcasından çok korkardı. Ama aklımda artık bir daha dönerse direk avukata babasını aratacağım
Ben ortak cevremize hicbi sey anlatmadım, Allah var o da kötü bi sey demedi hiç, onun hakkında iyi kötü bi sey duymak istemediğimi de söylemiştim, haber almak da istemiyordum, sağ olsunlar sorun olmamıştı, zamanla iletişimi kestim de zaten hepsiyle, gereği yoktu, onun arkadaşlarının eşleriydi, farklı şehirlerde de olunca koptuk, iyi de oldu.Herkese merhaba, daha önce de bir konu açmıştım. Kötü şeyler yaşadım eski eşimle veve birkaç gün önce boşandık. Yaklaşık bir aydık ayrıyız. Bu süreçte görüştüğümüz arkadaşları ve onların eşleri vardı. (Eşim sayesinde tanıştım hepsi ile).
Şimdi onlara olan biten ne vars kendi bakış açısı ile haklı gibi anlatmış. Kızlardan iki tanesi boşanma olayını duyunca biz seni onun sayesinde tanıdık ama arkdaşımızsın dedi iletişimim var fakat üçüncü hiç aramadı. Bugün kızlardan daha önce arayan bir tanesi ile görüştüm az çok yaşadıklarımı biliyordu, o ortamda saçma sapan konuştuğunu yalan yanlış şeyler anlattığını söyledi.çok moralim bozuldu. Ve aynı zamanda kendini çok hızlı toplamış, kafa dağıtma moduna girmiş bizim evliliğimize aileler çok karıştı yoksa böyle olmaz barışırdık diyormuş (sabah akşam babannesini arar ve aramızda geçen herşeyi anlatır ondan akıl alır kötü davranırdı) bu arad bana da saçma bir şey sormak için mesaj atmış 20 gün önce. Ben cevap vermedim. Boşanma davasındannbir kaç gün önce görüntülü aradı açmadım bir şey de yazmadı bende yazmadım. Bugünde yine cevabını bildiği bir soRu sormuş fatura ile ilgili. Yine davadan bir kaç gün önce en yakın arkadaşımın hesabı açıktı onun hikayesine bakmış.
Ne hissediyor napıyor anlamadım. Arkadaşlarına bu şekilde konuşmasına da çok sinirlendim. Boşanan arkadaşlarım sizin nedir deneyimleriniz. Aslımda umursamamam lazım bana çok kötü şeyler yaşattı kötü sözler söyledi ama yine de üzülüyorum başıma gelenlere. Onunla iyi olan anılar aklıma geliyor
Bu cuma karar verilecek bir level atlanmis olacak en azından,sonra da boşanma kararı gelirse ex in buna itiraz süreci başlar.Haftaya mı boşanıyorsunuz? Kimisi boşandıktan sonra çok iyiyim diyor kimisi çok kötü olayın tazeliğinden anlaşılmıyor sanırım
vay be sizin adınıza çoook sevindimBen de tek bir kelime dahi etmeden boşandım. O sıra boşanan bir arkadaşım bana demişti ki; “Davaya en güzel halinle mutlu bir gülümsemeyle git. Seni en son nasıl gördüyse öyle hatırlayacak.” demişti. Ben de öyle gittim. Zaten çok mutluydum bittiği için, kocaman bir gülümsemeyle gittim. Boşanma kararı çıkınca mahkeme kapısında babama ve avukata sarıldım mutluluktan. Hepsini gördü. Ve eminim hala atlatamadı. Evlenmedi 5 yıldır hala bekarmış. Onunla hayal edip yapamadığım, onunlayken yaptığım ama bana acı veren ne varsa şuan ki eşimle dibine kadar mutlu şekilde yapıyorum. İşte Allah bizi böyle kurtarıyor kötülüklerden. O sebeple assla üzülmeyin. İnanın daha iyisi gelecek. Dua edin bol bol.
Ben de hamile kalmak istemiştim olmamıştı. İyi ki de olmamış. Şuan o şahısla aramda bir bağ olacaktı mecburen. Çocuğu görebilmek için sürekli rahatsız edecekti. Çocuğun psikolojisini bozacaktı. Bazı şeylerde hayır var.Bu dönemde gerçekten bu şekilde insanlarla karşılaşmak şans olmalı, gerçekten seven ve empati kurabilen biri olmalı ki yaralarınızı anlamış.. Bu arada bende psikoloğa gidiyorum o da bu kadar karamsar olmamamı söylüyor zaten boşanma kararını vermemde onunda çok yardımı olmuştu hatta bundan sonra nasıl bir insan bulmaman gerektiğini öğrendin bu kötü evlilik senin suçun değil diyordu.. umarım kötü evlilik ve boşanma süreci geçiren tüm kadınların karşısına bundan sonra iyi insanlar çıksınBen erken yaşta evlendim 1.5 sene evli kaldım bu evlilikte sadece en güzel anım hamile olduğumu öğrenmekti ama o da kısa sürdü bebeğim karnımda öldü.. tekrar anne olmak ve mutlu bir ilişki hayal ediyorum Allah büyük