MErhabalar bukadar emek ve sevgiye hiç yakışmayan bir son okudum ve çok üzüldüm naçizane tavsiyem eşini yuvanı sakın bırakma eşinin çocuk ruhlu olduğunu söylemişsin muhtemelen yaşadığı şey de tam olarak bu yani ergen kızlarlala ergen gibi muhabbetler ediyor ama sizin evladınız var bence ona sevgyle ve aşkla yaklaş şevkat gösterirsen seni disiplin abidesi olarak görecek mesliğenizin ruh halini ona yansıtma siz evde karıkocasınız ve o bir çocuk gibi ise sen de onun ruh haline inmeye çalışmutlaka kızınızı da sürecinize dahil edin ve bu sıkıntılı dönemlerin yaralarını hep birlikte sarın mesela bir tatile çıkınMerhaba bayanlar. Konuyu en kısa şekilde anlatmaya çalışacağım farklı fikirlere çok ihtiyacım var lütfen yorumlarınızı benden esirgemeyin.
Eşimle 7 yıldır evliyiz, toplamda 12 yıllık bir beraberliğimiz var. İkimiz de öğretmeniz. Çok severek evlendik.
Eşim ailesinden sevgi ve ilgi görmeden büyümüş, çocuk ruhlu, oyunu, sporu çok seven hayatı çok da ciddi yaşamayan biri. Ben ise tam tersiyim. Zaman içinde ikimiz de birbirimizden etkilendik değiştik ben mesela her çeşit oyun oynamaya başladım. Çok eğlenirdik eskiden. Karakterlerimizin doğurduğu bir sonuç olarak ilişkide baskın karakter bendim eşimin de bi şikayeti yok sanıyordum. Çok kıskançlık yapıp boğduğum zamanlar oldu onu hatalarımın farkındayım şimdi. Bu durum sadece onu değil beni de yıpratmış zamanla.
2 sene önce 15 günlük oğlumuzu kaybettik çok zor zamanlardı ve en büyük destekçim yine eşimdi. Şükür ki şimdi 10 aylık bir kızımız var. Ama ne olduysa son bikaç ayda oldu. Eşim ortaokulda öğretmen ve sınıfındaki kız öğrencilerin sorunlarıyla fazlasıyla ilgilenmesi (evde akşamları mesajlaşma dahil) beni sinir etti ve son damla bu olay oldu. Bir de ben çevreden ve velilerce bu durumun yanlış anlaşıldığını başkasından duyunca iyice galeyana geldim- zaten bu konuda tartışıp duruyorduk bitiricem diyordu ama bi türlü bitmiyordu pat diye kesip atamamış-ve benim zorumla il içinde başka okula tayin istedi. Bu sürede telefonunu karıştırmam falan olay oldu ama bakma sebebim kızların eşime olan ilgilerini farketmem ve yanlış bişeyler var mı yok mu diye kontrol etmem. Çok net söyleyebilirim ki eşimden asla bu konuda şüphe duymadım ama sanırım benden çok onlarla ilgilenmesi kendini onlara ifade etmesi -benle hiçbir zaman dertleşmemiştir eşim- kıskançlık yapmama sebep oldu. Eşim kendini ilişkide hiç özgür hissedemediğinden şikayetçiydi ama istediği her şeyi yaptım bir aydır ama yine de eşim boşanmayı düşünüyor. Temmuz başında düzelmiştik ama aniden 5gün önce yine bozuldu. Yaptığım davranışlar bana oturmuyormuş ne olursa olsun belli bi düzeyin üstüne çıkamıyormuşuz anlaşamıyormuşuz... Bunları dedi dedi ve bişey yokmuş gibi öpmeler falan devam ediyordu ama ben lütfen kararını verene kadar yanaşma bana dedim. Ben elimden geleni yapıyorum, O hala kızlarla mesajlaşıyor okuldan ayrılmasına rağmen hatta biriyle mektuplaşıyor bile. Hiç bir şey demiyorum artık demek içimden geliyor mu onu da bilmiyorum. Kızım olduğu için boşanma kararını verecek kişi ben olmayacağım. Ben kendimden daha ne kadar ödün veririm bilmiyorum. Bence aile birliği çok önemli mesela dün akşam yemekten sonra 4saat hiç yanına gitmedim o da gelmedi sürekli mesajlaştı onlarla. Ben evde takılıyorum yalnız başıma. Boşanmak istemiyorum ama böyle nasıl gider onu da bilmiyorum. Şu an eşimin kafasında hesaplaşmasının bitmesini bekliyorum o istediği zaman konuşacakmışız.
Biliyorum çok uzun oldu ama inşallah okuyup fikir veren çıkar inşallah.
Tabi ki kabul ediyorum baska bisey oldugunu, o yöneltilen agir itham elbette benim de aklima geliyor ama oncelikle ne oldugundan emin olmak istiyorum. Sadece varsayimla hareket etmek istemiyorum olay bu. Nasil emin olabilirim ne oldugundan onun yolunu ariyorum. Varsa fikriniz acigim. Mesela o okulun müdürünü baska bi arkadas arasa veli gibi sikayet etse olur mi ki? Baska bisey gelmiyor aklima simdilik. Inanin pedofili falan yoksa gerçekten iyi niyetinin kurbani olacak
bu ilgilenmek değil ama..Ben böyleyim hep de öğrencilerimle ilgileneceği diyor.
Çok tehlikeli ,çocuğun velisi görürse sonunu düşünemiyorumBi hat al. Eşinin telefonunda, en cok konustugu kızın tekinin ismi yerine o hattı kaydet. Muhabbeti ilerlet bakalım noluyor.
Merhaba bayanlar. Konuyu en kısa şekilde anlatmaya çalışacağım farklı fikirlere çok ihtiyacım var lütfen yorumlarınızı benden esirgemeyin.
Eşimle 7 yıldır evliyiz, toplamda 12 yıllık bir beraberliğimiz var. İkimiz de öğretmeniz. Çok severek evlendik.
Eşim ailesinden sevgi ve ilgi görmeden büyümüş, çocuk ruhlu, oyunu, sporu çok seven hayatı çok da ciddi yaşamayan biri. Ben ise tam tersiyim. Zaman içinde ikimiz de birbirimizden etkilendik değiştik ben mesela her çeşit oyun oynamaya başladım. Çok eğlenirdik eskiden. Karakterlerimizin doğurduğu bir sonuç olarak ilişkide baskın karakter bendim eşimin de bi şikayeti yok sanıyordum. Çok kıskançlık yapıp boğduğum zamanlar oldu onu hatalarımın farkındayım şimdi. Bu durum sadece onu değil beni de yıpratmış zamanla.
2 sene önce 15 günlük oğlumuzu kaybettik çok zor zamanlardı ve en büyük destekçim yine eşimdi. Şükür ki şimdi 10 aylık bir kızımız var. Ama ne olduysa son bikaç ayda oldu. Eşim ortaokulda öğretmen ve sınıfındaki kız öğrencilerin sorunlarıyla fazlasıyla ilgilenmesi (evde akşamları mesajlaşma dahil) beni sinir etti ve son damla bu olay oldu. Bir de ben çevreden ve velilerce bu durumun yanlış anlaşıldığını başkasından duyunca iyice galeyana geldim- zaten bu konuda tartışıp duruyorduk bitiricem diyordu ama bi türlü bitmiyordu pat diye kesip atamamış-ve benim zorumla il içinde başka okula tayin istedi. Bu sürede telefonunu karıştırmam falan olay oldu ama bakma sebebim kızların eşime olan ilgilerini farketmem ve yanlış bişeyler var mı yok mu diye kontrol etmem. Çok net söyleyebilirim ki eşimden asla bu konuda şüphe duymadım ama sanırım benden çok onlarla ilgilenmesi kendini onlara ifade etmesi -benle hiçbir zaman dertleşmemiştir eşim- kıskançlık yapmama sebep oldu. Eşim kendini ilişkide hiç özgür hissedemediğinden şikayetçiydi ama istediği her şeyi yaptım bir aydır ama yine de eşim boşanmayı düşünüyor. Temmuz başında düzelmiştik ama aniden 5gün önce yine bozuldu. Yaptığım davranışlar bana oturmuyormuş ne olursa olsun belli bi düzeyin üstüne çıkamıyormuşuz anlaşamıyormuşuz... Bunları dedi dedi ve bişey yokmuş gibi öpmeler falan devam ediyordu ama ben lütfen kararını verene kadar yanaşma bana dedim. Ben elimden geleni yapıyorum, O hala kızlarla mesajlaşıyor okuldan ayrılmasına rağmen hatta biriyle mektuplaşıyor bile. Hiç bir şey demiyorum artık demek içimden geliyor mu onu da bilmiyorum. Kızım olduğu için boşanma kararını verecek kişi ben olmayacağım. Ben kendimden daha ne kadar ödün veririm bilmiyorum. Bence aile birliği çok önemli mesela dün akşam yemekten sonra 4saat hiç yanına gitmedim o da gelmedi sürekli mesajlaştı onlarla. Ben evde takılıyorum yalnız başıma. Boşanmak istemiyorum ama böyle nasıl gider onu da bilmiyorum. Şu an eşimin kafasında hesaplaşmasının bitmesini bekliyorum o istediği zaman konuşacakmışız.
Biliyorum çok uzun oldu ama inşallah okuyup fikir veren çıkar inşallah.
MErhabalar bukadar emek ve sevgiye hiç yakışmayan bir son okudum ve çok üzüldüm naçizane tavsiyem eşini yuvanı sakın bırakma eşinin çocuk ruhlu olduğunu söylemişsin muhtemelen yaşadığı şey de tam olarak bu yani ergen kızlarlala ergen gibi muhabbetler ediyor ama sizin evladınız var bence ona sevgyle ve aşkla yaklaş şevkat gösterirsen seni disiplin abidesi olarak görecek mesliğenizin ruh halini ona yansıtma siz evde karıkocasınız ve o bir çocuk gibi ise sen de onun ruh haline inmeye çalışmutlaka kızınızı da sürecinize dahil edin ve bu sıkıntılı dönemlerin yaralarını hep birlikte sarın mesela bir tatile çıkın
bu ilgilenmek değil ama..
ortada hakikaten büyük bir tuhaflık var...
ben öğrencilerinden birinin velisi olsam çoktan olay çıkarmıştım ne mana yani..
sizin yerinizde olsam da olay çıkarmıştım..
çok çok tuhaf...
küçüvük kızlara ne anlatıyor onlarla ne paylaşıyor da 4 saat sürüyor bu?
hadi sizinle iletişimi yok, hiç mi arkadaşı yok bu adamın?
öğrencisi mi kalmış hayatta bir tek dertleşebileceği?
beni inanılmaz irrite etti eşiniz. kusuruma bakmayın lütfen...
İşte bu da pedofili!valla hocadır ilgileniyordur sorunlarıyla falan diyemeyeceğim hiç. geçen başka konuda da yazdım 30 yaşında kız arkadaşım 16-17 yaşındaki erkek öğrencisinin çocukluk hayranlığı/aşkına olgunlukla cevap veremedi, 6 ay debelenmesinin üstüne bikaç ay önce çocuktan hoşlandığını hislerine mani olamadığını itiraf etti!!!! o zamana dek bir milyon kere kendisine bir öğretmene öğrenci ile bu denli ilgilenmenin doğru olmadığını, yanlış(!) anlaşılabileceğini , çocuğun bariz bir şekilde arkadaşıma aşık olduğunu ve arkadaşımın bu yakın ilgisini aşkına karşılık gibi düşünebileceğini anlatmaya çalışmış, mesafeli olmasını söylemiştim... dinlemedi.
eşinin de açıkçası masum duygular beslediğine inanmıyorum..eşine Allah akıl fikir versin, çocukları da korusun diyebilirim sadece...
Mesaj içerikleri ne oluyor peki..
Bu zamanda bütün öğrenciler öğretmenlerine mesaj atıyorlar çünkü
Ama mektup işi çok can sıkıcı olmuş
ya ne saçma sapan bir iş bu? neden öğrenciler öğretmenlerine mesaj atıyor? bizim zamanımızda da vardı cep telefonu. öğretmenlerimizin numarasını bile bilmezdik. ne alaka yani öğretmenimle mesajlaşmak? öğretmen öğrenci arasında seviye olacak yahu... yoksa öğretmenlerin bazıları kendilerini kaybediyor çocukların masum duyguları karşısında!
öğretmen görünce hazırola geçerdik saygıdan, aklım almıyor mesaj atabilecek kadar lakayt öğretmen öğrenci ilişkisini... "anne babalar çocuklarınızla arkadaş olun" akımından sonra bu öğretmenlere mi geçti şimdi? yazık günah çocuklara
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?