Son zamanlarda bu düşünce beni ayılttı zaten. Hadi çocuk oldu diyelim. Böyle mutsuz bir yuvada nasl büyürki bir çocuk. Beni çok korkuttu.
Son zamanlarda bu düşünce beni ayılttı zaten. Hadi çocuk oldu diyelim. Böyle mutsuz bir yuvada nasl büyürki bir çocuk. Beni çok korkuttu.Sizin çocugunuzun olmaması Allahın bir lütfu bence. Simdi bile bosanmaya cesaret edemiyorsunuz birde çocuk olsa ömür boyu çekeceksiniz demekki.
Bence biran önce yolunuza gidin. Aile baskısı görmek çok zor yaşadıgım icin biliyorum ama bu adamla yaşamaktan da zor degil.Hem annem hatalarının frkında diyosunuz. Kurtarın kendinizi biran önce.
Evt şuan içim çok rahat çünkü dediğin gibi elimden geleni yaptm.En azından çabaladınız ve fazlasıyla sabrettiniz gönlünüz rahat olsun. Hayat çok kısa. Bu saatten sonra sadece kendiniz için yaşayın. Eski çılgın hallerinize geri dönün, inşallah gönlünüze göre biri çıkar karşınıza
En zoru da kafada bitirmek degil mi? Bosanmis biri olarak soyluyorum.Boşanmaya karar verdim kafamda bitti zaten. Şuanki psikolojik durumumdan ötürü güçsüz hissediyorum sadece okadar.
Benim bir şeyi eleştirdiğim yok. Ben de özel günlerde çıkarım hatta özel günü beklemez çıkarım. Yani bu durumda niye eleştireyim. Bekarken yaptığınızı sandim önce hiç de baskıcı değilmiş aile dedim. Siz bekarken değildi ailem baskiciydi dediniz. Evliykenmis, o zaman da eşiniz sizin anlattığınız kadar kötü değilmiş gibi geldi olay o. Sadece tek taraflı anlatıyorsunuz gibi geldi. Ama bebek konusunda haklısınız. Nasıl haklisiniz kılını kipirdatmadigi için. Yine de bu iyi olmuş anlattığınız gibi bir insansa bebeğiniz olmaması sizin için daha iyi. Iste bu da garip geliyor madem o kadar kötü (?) Niye bebek derdine düşmek. Neyse bir şey demiyorum yaşam tarzımı eleştiriyorsunuz diye veryansın ediyorsunuz. Bu kadar kötü anlatılan bir kocadan bebek yapmaya çalışmak da yasma tarzıysa şimdi bir şey demeyim ben.Yuh artk şimdide yaşam tarzımı mı eleştiriyorsun. Sen kimsin benim yaşam tarzımı sorgulayacak. Kafayi mi yedinz siz. Lafın gelişi söylenen şeyler bunlar. Özl günlerde arkadaslarnla ailenle gidersin. Yok ben meğer gayet sağlikliymişim şuan bunu çok iyi anladm. Allahm size yardm etsin.
Bir de cümlelerinize dikkat edin kafayı mı yediniz, sen kimsin ki falan. Mahalle kavgasında gibi. Bir 2.tekil bir 2. Çoğul kullanmak da neyin nesi hem?Yuh artk şimdide yaşam tarzımı mı eleştiriyorsun. Sen kimsin benim yaşam tarzımı sorgulayacak. Kafayi mi yedinz siz. Lafın gelişi söylenen şeyler bunlar. Özl günlerde arkadaslarnla ailenle gidersin. Yok ben meğer gayet sağlikliymişim şuan bunu çok iyi anladm. Allahm size yardm etsin.
Uzun uzun okudum.. Çok şeyler yazmak istedim ama o enerjiyi okumakla harcadığım için sadeceBaşlıkta yazdğm gibi boşanmaya niyetim var ama hiç cesaretim yokKendimi çok güçsüz hissediyorum. Başaramazmışım gibi geliyor. Lise mezunuyum. Üni. okuyamadm bölümüm çok zordu o zamanlar. hemde okuyabilmem için eşimden ayrılmam gerekecekti. Bende seviyorum diye 2. denemede olmayınca vazgeçtim okul işinden. Şimdi 10 senelik evliyiz. 34 yasındayım. Çocuk yok. Sorun eşimde. Sıfır siperm. Mikro teseyle ancak elde edilebiliyor bir iki tane. Saolsun eşimin nedense bu konuda da hiç çabası yok. Şu 10 senede insan 10 kere denemez mi. Ki benim ne kadar üzüldügümü biliyor. Tmm kolay değil. Çok masrafli ama evlenir evlenmez ev almasını biliyorsun. Yani sende o masrafı karşılayacak durum varken neden bu boşvermişlik. İnsan evini satar yine yaptırır ama yok. Artk yaptıralm ne zaman tekrar tedaviye başlayacağz dayanamıyorum diyorum hep bi bahane. Onu ödüyorum, bu borç var. Tamam para biriktiriyorum bekle. Bekleye bekleye en son yaptirmamizin üstünden 5 sene geçti. Şimdide salgın bitsin başlarz diyor. Eşim gerçekten çekilecek dert değil arkadaşlar. Birbirimizi çok severek evlendik ama evlendikten sonra bambaska biri çıktı karşıma. Kendi kişiliğini mi gizlemiş anlamadmki. Gayet uysal uyumlu biriydi agrasif sinirli bağırıp çağıran biri oldu. Gezmeyi tozmayi seven biriydi şimdi beni alıpta bir kere bir yere götürmüyor. Bonkör bana hayatta para ödetmeyen adam sonra bildiğin cimri çıktı. Az da değil 5 sene sevgililik yaşadık. İnanın şu 10 senede yaşadklarım say say bitmez. Annemler şaşırıyor sende peygamber sabrı var diyorlar. Hani aldatma yada kötü alışkanlığı yok ama beni hiçe sayan, bildiğini okuyan, sevdiğini bile söylemeye gurur yapan, duygusuz vicdansız bir koca. Etimden sütümden yararlanıyor bildiğin karın tokluğuna çalişiyorum. İstemediğim muhite ev yaptı buradan nefret ediyorum bana göre ortam değil. Sonra yetmedi annesiyle beraber yaşamaya mecbur bıraktı. Bir sürü ablası var onlar neden ilgilenmiyor. İşte böyle böyle çekemeyecek duruma geldim artk. Ben çeksemde psikilojim kaldıramayacak duruma geldi. Ciddi boyutta panik atağım basladı. Kontrol edemiyorum. Evden dişarı adım attığım an, kan ter içinde kalıyorum. Titriyorum elimden ayağımdan can çekiliyor. Ya ben hiç bu durumlara düşecek insan değildim. Evde durmaktan nefret ederdim. Kardeşimle kuzenimle o bar senin bu cafe benim takılan tiptim. Annemde bu dururmumu eşime bağlıyor. E biliyor kadin neler çektiğimi.( ki herşeyi anlatmiyorum bazılarını biliyor ) Ben senin yerinde olsam taş olur çatlardm Artk gel kızım yeter ben sana bakarm evlenirsin çocugunda olur diyor düşünün. Böyle der tabii ama diyorum ya cesaretim yok. Bir mesleğim yok. Belim de çok sorunlu çalişabilecek durumda değilm. Bide ben evlenmeden önce ailemle çok sorunlarm vardı. Bana çok baskı yaptılar. Odana kapanma, bilgisayarın başında oturma, okumayacaksan git çalış. Annem devamlı tepemdeydi. Ki ben çalışma konusunda her zaman istekli olmuşumdur ama ozamanlar bunalmdaydm. hayal ettiğim resim öğretmenliği olmadiği için. Yanımda benim çizimimi taklit eden sınavı kazanıyordu ama ben kazanamıyordum. Nasl bir iş bu. (Neyse o konulara girmeyeyim) Ailem bunu anlamadı. Ne durumda olduğumu görmedi. Bide eşimle tanışınca baskilar iyice artti. Belki bu durum beni de evliliğe itti bilmiyorum. (Annemde çok pişman o zamanlar hatali davrandm seni çok sıktm diyor ) Eşime inanılmaz bağlanmştm. Bana çok destek oldu. Arkadaş çevremden de çok farklıydı. Ağırbaşlı, efendi, benimle ilgilenen etrafımda dönen biri. Ama gelin görünki evlenince tam tersi. Uzun lafın kısası bu adamla ben yapamıyorum. Her yolu denedim. Hep çaba gösteren sabır gösteren ben oldum. Yuvam yıkılmasn dedim yinede sevdiğim adam dedim ama adamın umru değil. Sadece kendi için yaşıyor. Size sormak istediğim boşandıktan sonra beni neler bekliyor. Mesleğim yok belim sorunlu bu şekilde nasil yapıcam nasl hayata tutunucam bu yaştan sonra. Evt ailem destekçi sonuna kadar ama benim kendim başarmam gerekiyor yoksa şuanki halimden bir farkım olmaz. Çok korkuyorum ya pişman olursam ya ailemle eskisi gibi sorunlarm olursa. Mesela bir arkadaşm eşinden boşandı. Senelerce skıntı yaşadı. Ailesiyle sorunları oldu iş bulmakta skıntı yaşadı vs. Genç yaşta çöltü resmen. boşandığına pişman oldu. En sonunda sevmediği biriyle sırf iyi diye evlenmek zorunda kaldı. Bunun gibi etrafımda çok örnek var. Bunları yaziyorum ama dışardan baksanız kimseye eyvallah etmeyen tuttuğunu koparan biriyim. Ama eşime sıra gelince süt dökmüş kediye dönüyorum Bu iş daha fazla uzamamali. Ayrılmalıyım bir şekilde. Desteğinize ihtiyacm var Ha bide porno bağımlılığı var eşimin. Evlendiğimz ilk gunden beri her gün düzenli izliyor ilk farkettiğimde neden izliyorsun dediğimde bekarlktan kalma alişkanlk demişti ama 10 sene oldu nedense alişkanlk bitmedi bir türlü. İnanın o videoları izleyecek biri varsa o da benim. Süsümü püsümü hiç eksik etmem hatta sosyetik gelin derler bana. Ama kendi bana hoş görünmek için bir parfüm bile sıkmaz.Neyse en son yine porno konusunu gündem yaptm. Bari o konuda kafam rahat olsun bırak şunu izlemeyi dedim. Ne zaman bana söz verirsin birdaha izlemeyeceğim diye ozaman tekrar kari koca hayatina döneriz dedim. 1 hafta oldu. Hala ses yok izlemeyi bıraktiğina eminim ama gururunu bırakip bana söz birdaha izlemicem diyip gönlümü almıyor. Aksine suratıma bile bakmayan yatakta kıçını donüp yatan yine kendisi Her zamanki gibi bu konuda bile kendini haklı görüyor Neyse uzun oldu daha fazla uzatmayayim. Okuduğunuz ve cevapladğnz için teşekkür ederim.
Kendinde bundan sonra ben ayağa kalkar hayatımı toparlar ve asla keşkeyle yaşamam diyecek gücü buluyorsan daha fazla vakit kaybetme boşan.Ama geriye dönüp dönüp bakarım ayağım taşa takilirsa bu kararimdan bilirim diyorsan sakın yapma.Burda kim ne derse desin kararlarinla o hayatı yaşayacak olan sensin.Başlıkta yazdğm gibi boşanmaya niyetim var ama hiç cesaretim yokKendimi çok güçsüz hissediyorum. Başaramazmışım gibi geliyor. Lise mezunuyum. Üni. okuyamadm bölümüm çok zordu o zamanlar. hemde okuyabilmem için eşimden ayrılmam gerekecekti. Bende seviyorum diye 2. denemede olmayınca vazgeçtim okul işinden. Şimdi 10 senelik evliyiz. 34 yasındayım. Çocuk yok. Sorun eşimde. Sıfır siperm. Mikro teseyle ancak elde edilebiliyor bir iki tane. Saolsun eşimin nedense bu konuda da hiç çabası yok. Şu 10 senede insan 10 kere denemez mi. Ki benim ne kadar üzüldügümü biliyor. Tmm kolay değil. Çok masrafli ama evlenir evlenmez ev almasını biliyorsun. Yani sende o masrafı karşılayacak durum varken neden bu boşvermişlik. İnsan evini satar yine yaptırır ama yok. Artk yaptıralm ne zaman tekrar tedaviye başlayacağz dayanamıyorum diyorum hep bi bahane. Onu ödüyorum, bu borç var. Tamam para biriktiriyorum bekle. Bekleye bekleye en son yaptirmamizin üstünden 5 sene geçti. Şimdide salgın bitsin başlarz diyor. Eşim gerçekten çekilecek dert değil arkadaşlar. Birbirimizi çok severek evlendik ama evlendikten sonra bambaska biri çıktı karşıma. Kendi kişiliğini mi gizlemiş anlamadmki. Gayet uysal uyumlu biriydi agrasif sinirli bağırıp çağıran biri oldu. Gezmeyi tozmayi seven biriydi şimdi beni alıpta bir kere bir yere götürmüyor. Bonkör bana hayatta para ödetmeyen adam sonra bildiğin cimri çıktı. Az da değil 5 sene sevgililik yaşadık. İnanın şu 10 senede yaşadklarım say say bitmez. Annemler şaşırıyor sende peygamber sabrı var diyorlar. Hani aldatma yada kötü alışkanlığı yok ama beni hiçe sayan, bildiğini okuyan, sevdiğini bile söylemeye gurur yapan, duygusuz vicdansız bir koca. Etimden sütümden yararlanıyor bildiğin karın tokluğuna çalişiyorum. İstemediğim muhite ev yaptı buradan nefret ediyorum bana göre ortam değil. Sonra yetmedi annesiyle beraber yaşamaya mecbur bıraktı. Bir sürü ablası var onlar neden ilgilenmiyor. İşte böyle böyle çekemeyecek duruma geldim artk. Ben çeksemde psikilojim kaldıramayacak duruma geldi. Ciddi boyutta panik atağım basladı. Kontrol edemiyorum. Evden dişarı adım attığım an, kan ter içinde kalıyorum. Titriyorum elimden ayağımdan can çekiliyor. Ya ben hiç bu durumlara düşecek insan değildim. Evde durmaktan nefret ederdim. Kardeşimle kuzenimle o bar senin bu cafe benim takılan tiptim. Annemde bu dururmumu eşime bağlıyor. E biliyor kadin neler çektiğimi.( ki herşeyi anlatmiyorum bazılarını biliyor ) Ben senin yerinde olsam taş olur çatlardm Artk gel kızım yeter ben sana bakarm evlenirsin çocugunda olur diyor düşünün. Böyle der tabii ama diyorum ya cesaretim yok. Bir mesleğim yok. Belim de çok sorunlu çalişabilecek durumda değilm. Bide ben evlenmeden önce ailemle çok sorunlarm vardı. Bana çok baskı yaptılar. Odana kapanma, bilgisayarın başında oturma, okumayacaksan git çalış. Annem devamlı tepemdeydi. Ki ben çalışma konusunda her zaman istekli olmuşumdur ama ozamanlar bunalmdaydm. hayal ettiğim resim öğretmenliği olmadiği için. Yanımda benim çizimimi taklit eden sınavı kazanıyordu ama ben kazanamıyordum. Nasl bir iş bu. (Neyse o konulara girmeyeyim) Ailem bunu anlamadı. Ne durumda olduğumu görmedi. Bide eşimle tanışınca baskilar iyice artti. Belki bu durum beni de evliliğe itti bilmiyorum. (Annemde çok pişman o zamanlar hatali davrandm seni çok sıktm diyor ) Eşime inanılmaz bağlanmştm. Bana çok destek oldu. Arkadaş çevremden de çok farklıydı. Ağırbaşlı, efendi, benimle ilgilenen etrafımda dönen biri. Ama gelin görünki evlenince tam tersi. Uzun lafın kısası bu adamla ben yapamıyorum. Her yolu denedim. Hep çaba gösteren sabır gösteren ben oldum. Yuvam yıkılmasn dedim yinede sevdiğim adam dedim ama adamın umru değil. Sadece kendi için yaşıyor. Size sormak istediğim boşandıktan sonra beni neler bekliyor. Mesleğim yok belim sorunlu bu şekilde nasil yapıcam nasl hayata tutunucam bu yaştan sonra. Evt ailem destekçi sonuna kadar ama benim kendim başarmam gerekiyor yoksa şuanki halimden bir farkım olmaz. Çok korkuyorum ya pişman olursam ya ailemle eskisi gibi sorunlarm olursa. Mesela bir arkadaşm eşinden boşandı. Senelerce skıntı yaşadı. Ailesiyle sorunları oldu iş bulmakta skıntı yaşadı vs. Genç yaşta çöltü resmen. boşandığına pişman oldu. En sonunda sevmediği biriyle sırf iyi diye evlenmek zorunda kaldı. Bunun gibi etrafımda çok örnek var. Bunları yaziyorum ama dışardan baksanız kimseye eyvallah etmeyen tuttuğunu koparan biriyim. Ama eşime sıra gelince süt dökmüş kediye dönüyorum Bu iş daha fazla uzamamali. Ayrılmalıyım bir şekilde. Desteğinize ihtiyacm var Ha bide porno bağımlılığı var eşimin. Evlendiğimz ilk gunden beri her gün düzenli izliyor ilk farkettiğimde neden izliyorsun dediğimde bekarlktan kalma alişkanlk demişti ama 10 sene oldu nedense alişkanlk bitmedi bir türlü. İnanın o videoları izleyecek biri varsa o da benim. Süsümü püsümü hiç eksik etmem hatta sosyetik gelin derler bana. Ama kendi bana hoş görünmek için bir parfüm bile sıkmaz.Neyse en son yine porno konusunu gündem yaptm. Bari o konuda kafam rahat olsun bırak şunu izlemeyi dedim. Ne zaman bana söz verirsin birdaha izlemeyeceğim diye ozaman tekrar kari koca hayatina döneriz dedim. 1 hafta oldu. Hala ses yok izlemeyi bıraktiğina eminim ama gururunu bırakip bana söz birdaha izlemicem diyip gönlümü almıyor. Aksine suratıma bile bakmayan yatakta kıçını donüp yatan yine kendisi Her zamanki gibi bu konuda bile kendini haklı görüyor Neyse uzun oldu daha fazla uzatmayayim. Okuduğunuz ve cevapladğnz için teşekkür ederim.
Değil elbette ama dua edip sabretmek lazım. Boşanmak çok zor olmalı. Tahmin edebiliyorum.bir de bunu yazan kişinin mesleği de yok. Ailesi bile kötü davranmayacağı garanti değilBoşanmak için tek sebep alkol, aldatma, şiddet mi olmalı? Çok yanlış bir düşünce
NedenAfedersinz ama ben bu kafa yapisini da anlamiyorum ya.
İnsanların, "sende peygamber sabrı var nasıl katlanıyorsun bu adama" dedıgı adamdan cocuk istiyorsun.
Boşver canım bilerek yapıolar:)Cevap dahi verme he he sensin de geç:)Yuh artk şimdide yaşam tarzımı mı eleştiriyorsun. Sen kimsin benim yaşam tarzımı sorgulayacak. Kafayi mi yedinz siz. Lafın gelişi söylenen şeyler bunlar. Özl günlerde arkadaslarnla ailenle gidersin. Yok ben meğer gayet sağlikliymişim şuan bunu çok iyi anladm. Allahm size yardm etsin.
O zaman cocuk yapmaya calisiyor degil mesele sanirim...Işte bir umut...en azından çocuk için çabalasa kız kendini aile gibi hissedecek. Diğer bazı şeylere daha kolay katlanacak...bu iş böyledir. Kimse dört dörtlük değil.. hayatta senin değer verdiğin şeylere değer verdiğini görürsen eşinin gerisi teferruat oluyorO zaman neden çocuk yapmaya çalışıyorsunuz? Kendinize baktınız da çocuk eksik mi kaldı?
Ailenin durumu çok iyiyse neyden korkuyorsun ki ya... bu hayatta evlat sahibi olmak senin de halkın değil mi ? Ayrıca sevgisizlik de cabasıAilemin durumu çok iyi. Babam iyi bir konumda. Ama ben kendi ayaklarmin üstünde durmaliyim bir şekilde o konuda cesaretim yok. Bide boşanmanin bana neler getireceğini bilmiyorum korkuyorum
Bel yormadan iş mi var (devlet dışında) polyannacılığa lüzum yok hem ailesinin durumu çok iyiymiş zatenBoşansın farz edelım bi arkadasım sevmedıgı bır adamla sırf ıyı diye evlendı demişsin.Sevmeden evlenmezsınız.Belınız agrıyormuş belınızı yormayan bir iş bulursunuz sizde
Normal olan 10 yıllık evlilikte 4 kere mi kafeye gitmek... muhalif olucam diye kadınların haklarını ezmeyelim ezdirmeyelim hanımlar ya... üzüyor bu durum beniAynen o da çelişki ama hiç evinde durmadığı o kafe senin bu kafe benim gezdiği zamanlar evli olduğu zamanlarmış. Bekar olduğu zamanlar değil öyle dedi kendisi. Buna bir şey söylemeyen koca azdır. Ben de giderim arkadaşlarla ama 10 yıllık evlilikte anca 4 kere olmuştur benim. Değişik durumlar yani.