Valla ben de cok sallamiyorum kalbim kirildi cumlelerini. Ben de cok fazla kirildim.
Valla ben de cok sallamiyorum kalbim kirildi cumlelerini. Ben de cok fazla kirildim.Çuvaldızı sana saplarken iyi, toplu iğne kendine değince kalbi mi kırılmış? Amaaaan
Zaten oyle. Karnini doyur aman bogazindan eksik kalmasin bisey. Bi de yatakta gonlunu yap. Sonra birak kendi haline sesi cikmasin. Arada anasina gitsin gelsin laf soksun. Hayat rutinimiz bu sekilde. Deger gordugumu hissetmiyorumAdamın korkusu yok ki terapiye gitsin. Yanındasın bi şekilde, geri kalanı fasa fiso. Umrunda değilsin, yanında ol karılık et yeter onun için. Kendini düşün.
Ailen hazır arkanda iken restini çek. Boşanmasan da ağzını yüzünü düzeltir böylece rahat edersin. Rahatını düşün, ez geç, madalya takmıyorlar kimseye.Zaten oyle. Karnini doyur aman bogazindan eksik kalmasin bisey. Bi de yatakta gonlunu yap. Sonra birak kendi haline sesi cikmasin. Arada anasina gitsin gelsin laf soksun. Hayat rutinimiz bu sekilde. Deger gordugumu hissetmiyorum
O, kaç yaşında?Ailem arkamda. Ama kendimi öldürürüm diye konusup duruyor birakinca. Bi de ben seviyorum. Ama mantigimla hareket etmeye calisan biriyim. Yani o beni birakda zerre uzulmem. Ama cok aglayip yalvariyo dön diye. İcim paramparca oluyo. Ama dogrusunu da goruyorum. Bitmesi gerekiyor.
Gebercek gitcek elimde kalcak diye ustune gitmiyorum.Ailen hazır arkanda iken restini çek. Boşanmasan da ağzını yüzünü düzeltir böylece rahat edersin. Rahatını düşün, ez geç, madalya takmıyorlar kimseye.
Oyle zaten. Son zamanlarda ailesi konusunda beni zorlamiyo ama sacma sapan konusmalari var iste. Ben de doldum nefret ediyorum artik o insanlardanO, kaç yaşında?
Bir yakınımın sevgilisi "Benimle evlenmezsen kendimi öldürürüm." demişti. Evlendiler, senesi dolmadan kadını aldattı. O yüzden siz böyle şeylere çok kanmayın. Kimse kimse için ölmez, kimse kimse için yaşamaz. Sevgi böyle olmaz. Ağlayıp ölecek kadar sizi sevse hamile halinizle oraya buraya savrulmanıza, ona buna ezilmenize izin vermez. Ben laflara çok inanmam, icraat lazım.
Yaşı kaçtı?Oyle zaten. Son zamanlarda ailesi konusunda beni zorlamiyo ama sacma sapan konusmalari var iste. Ben de doldum nefret ediyorum artik o insanlardan
Moralinizi bozmak istemem ama bebek doğduktan sonra işlerin çığrından çıkması çok daha kolay olur. Lohusalık zaten çok zor bir dönem, siz bunca yaşanmışlığın verdiği dolmuşlukla o anda hiçbir problem çıkarmasalar dahi katlanamayabilirsiniz. Kaldı ki anlattığınıza göre problem çıkarmamaları pek de mümkün görünmüyor. Ne yazık ki eşiniz eş ya da baba olma erişkinliğine sahip olamadan evlenmiş. Durumunuz zor elbette ama ailenizin desteği çok kıymetli. Umarım korktuğunuz gibi olmaz, herkes akıllanır, her şey düzelir ve evladınızı birlikte büyütebilirsiniz.Kayinvalide, kayinpeder sorunlarim var. Evlendigim ilk geceden itibaren hergun benim evime gelmeye calisan, anahtarla giren, huzur vermeyen bir aile bunlar. Esim de duruşu olmayan bir adam. Bagirsa, cagirsa da annesi iki yuzlu biri. Babaniz oyle istiyor diyerek canimiza okudu. Kayinpederle esim yokken bambaska biri cok uyanik. Ama onlar varken saf Allahlik bir kadin oluveriyor. Ozet gecmek icin anlatiyorum ... Biraz da hirsimi aliyorum yazarak soyleyemedigim icin. Kocamin tarafinda bu kadini kimse sevmiyor. Bi esim saf gorememis gercek yzuunu bi de kocasi. Neyse. Ben de lafimi soyledim artik tahammul edilemez bir noktaya geldi. Hamile halimle ramazanin hergunu bana yuk olmaya kalktilar. Sabah erkenden iftardan sonrasina kadar. Ben de acikca istemedigimi soyledim. Bu ne samimiyet yeter yani hamileyim ben gormuyo musunuz diye de ekledjm. Hatta daha da ileri gittim. Bana hergun gelip, aman bi cocuk dogsun da sen o zaman gor samimiyet neymis diyen kayinvalideme cocuk dogunca da ben evimde oyle 7-24 insan istemiyorum dedim. Ortalik yikildi tabii. Eşim onlardan taraf oldu. Ben de evi terk ettim. Ailemi de arkama aldim bosanicam senden dedim. Bu sure zarfinda esim de ailesinin laflari yuzunden kusmaya, ateslenmeye, titremelere felan baslamisti. Yani dertleri evlat felan degil bu insanlarin. Popolarini rahat ettirecek kapi, kapilar. Butun gun surtsunler milletin evinde bu yani. Bebek bu ya bebek. Bunda hergun gidip gorecek, surekli isnanlari rahatsiz edecek ne var cozemiyorum. Ben de sinirlendin cikarsin spirali dogursun bi tane madem dedim. O kadar seviyolarsa cocuk... İnsan rahatsiz oluyor cunku kayinvaliyle kayinpeder boyle patavatsiz olunca. Habire benim kapimda, milletin kapisinda. Kimse de istemiyo. Bi de giderler hergun ama gittileri kapi hakkinda da böyle şöyle diye konusur kayinpeder. Kimsenin arkasindan iyidir, akillidir dedjgini ben inanin duymadim. Ben anliyorum onlarda tık yok. Neyse ne iste. Evi terk ettim. Ailem de gitme dedi hatta bi daha. Ama ben aptal bi insanim biliyo musunuz. Hamileyim diye gittim. Simdi de ne esim beni eskisi gibi seviyo ne ben onu. Hastayim, bobreklerimin agrisindan duramiyorum gitti anasijin yaninda yatti. Her zamanki gibi kayinpeder gezmelere gidecekmis karisi da koyden inmek istememis ondan. Neyse dedim kalsin orda en azindan eskisi gibi tepeme yuk olmuyo. Ama bana hastanede kan kusturdu. Ailesini savunmasi, bana laf sokmasi. Artik bunlarin surekli olmasina da tahammul edemiyorum. Bir bahane bulup da cekip gitmek istiyorum ama bundan buyuk bahanem mi olacak ? Ne yapacagim bilmiyorum. Ailem inceldigi yerden kopsun yeter artik diyor. Cunku hep agliyorum evlendigimden beri. Psikolojimi bozdular. Kocam olacak şahıs da bana sozde duskun ne istesem alir, para felan verir. Ama ben senin parana tukureyim. Kendime olan saygim gitti. Her kavgada daha da fazla gidiyor. Kendimi sevmiyorum. Beni elestirmeleri yuzunden vucudumu da sevmiyorum. Kendimi aptal bulmama neden oluyor... Basa cikamiyorum. Ama sonra diyorum bu cocuk nolcak hele bi dogsun. Ben aptallik ediyorum degil mi ? Yaptigim sadece bu galiba benim. Simdi biseyden haberi yok ben sinirden aglarken anasinda uyuyor. Ben de kendi annemdeyim.
Al işte yine ağlayan zırlayan, kendisini öldürmekle tehdit eden bir adam daha hey Allah'ımAilem arkamda. Ama kendimi öldürürüm diye konusup duruyor birakinca. Bi de ben seviyorum. Ama mantigimla hareket etmeye calisan biriyim. Yani o beni birakda zerre uzulmem. Ama cok aglayip yalvariyo dön diye. İcim paramparca oluyo. Ama dogrusunu da goruyorum. Bitmesi gerekiyor.
Hic sanmiyorum. Uzatmalari oynuyoruz. Bunu adim gibi biliyorum. Goruyorum geleceği. Sadece birimiz tamam diyecek ve domino tasi gibi devrilcez.Moralinizi bozmak istemem ama bebek doğduktan sonra işlerin çığrından çıkması çok daha kolay olur. Lohusalık zaten çok zor bir dönem, siz bunca yaşanmışlığın verdiği dolmuşlukla o anda hiçbir problem çıkarmasalar dahi katlanamayabilirsiniz. Kaldı ki anlattığınıza göre problem çıkarmamaları pek de mümkün görünmüyor. Ne yazık ki eşiniz eş ya da baba olma erişkinliğine sahip olamadan evlenmiş. Durumunuz zor elbette ama ailenizin desteği çok kıymetli. Umarım korktuğunuz gibi olmaz, herkes akıllanır, her şey düzelir ve evladınızı birlikte büyütebilirsiniz.
Oyle olmuyo iste. Keske donmesem. Oyle huzurluyum ki ailemin yaninda. İstemiyorum evi bile. Bana ait degil orasi.Al işte yine ağlayan zırlayan, kendisini öldürmekle tehdit eden bir adam daha hey Allah'ım
Pislik herif önce sen bir sütten kesil, ananla değil karınla yatmayı öğren, sözüm ona erkeksin ya bir duruş sergile ondan sonra bu kadın sana dönsün.
Sen yinede bu adama dönme ablacım.
Rabbim yardım etsin sana ne diyebilirim kiOyle olmuyo iste. Keske donmesem. Oyle huzurluyum ki ailemin yaninda. İstemiyorum evi bile. Bana ait degil orasi.
Kendinizi üzerek, sürekli ağlayarak karnınızdaki bebeğe de yazık ediyorsunuz.herkes biricik şu hayatında.Kayinvalide, kayinpeder sorunlarim var. Evlendigim ilk geceden itibaren hergun benim evime gelmeye calisan, anahtarla giren, huzur vermeyen bir aile bunlar. Esim de duruşu olmayan bir adam. Bagirsa, cagirsa da annesi iki yuzlu biri. Babaniz oyle istiyor diyerek canimiza okudu. Kayinpederle esim yokken bambaska biri cok uyanik. Ama onlar varken saf Allahlik bir kadin oluveriyor. Ozet gecmek icin anlatiyorum ... Biraz da hirsimi aliyorum yazarak soyleyemedigim icin. Kocamin tarafinda bu kadini kimse sevmiyor. Bi esim saf gorememis gercek yzuunu bi de kocasi. Neyse. Ben de lafimi soyledim artik tahammul edilemez bir noktaya geldi. Hamile halimle ramazanin hergunu bana yuk olmaya kalktilar. Sabah erkenden iftardan sonrasina kadar. Ben de acikca istemedigimi soyledim. Bu ne samimiyet yeter yani hamileyim ben gormuyo musunuz diye de ekledjm. Hatta daha da ileri gittim. Bana hergun gelip, aman bi cocuk dogsun da sen o zaman gor samimiyet neymis diyen kayinvalideme cocuk dogunca da ben evimde oyle 7-24 insan istemiyorum dedim. Ortalik yikildi tabii. Eşim onlardan taraf oldu. Ben de evi terk ettim. Ailemi de arkama aldim bosanicam senden dedim. Bu sure zarfinda esim de ailesinin laflari yuzunden kusmaya, ateslenmeye, titremelere felan baslamisti. Yani dertleri evlat felan degil bu insanlarin. Popolarini rahat ettirecek kapi, kapilar. Butun gun surtsunler milletin evinde bu yani. Bebek bu ya bebek. Bunda hergun gidip gorecek, surekli isnanlari rahatsiz edecek ne var cozemiyorum. Ben de sinirlendin cikarsin spirali dogursun bi tane madem dedim. O kadar seviyolarsa cocuk... İnsan rahatsiz oluyor cunku kayinvaliyle kayinpeder boyle patavatsiz olunca. Habire benim kapimda, milletin kapisinda. Kimse de istemiyo. Bi de giderler hergun ama gittileri kapi hakkinda da böyle şöyle diye konusur kayinpeder. Kimsenin arkasindan iyidir, akillidir dedjgini ben inanin duymadim. Ben anliyorum onlarda tık yok. Neyse ne iste. Evi terk ettim. Ailem de gitme dedi hatta bi daha. Ama ben aptal bi insanim biliyo musunuz. Hamileyim diye gittim. Simdi de ne esim beni eskisi gibi seviyo ne ben onu. Hastayim, bobreklerimin agrisindan duramiyorum gitti anasijin yaninda yatti. Her zamanki gibi kayinpeder gezmelere gidecekmis karisi da koyden inmek istememis ondan. Neyse dedim kalsin orda en azindan eskisi gibi tepeme yuk olmuyo. Ama bana hastanede kan kusturdu. Ailesini savunmasi, bana laf sokmasi. Artik bunlarin surekli olmasina da tahammul edemiyorum. Bir bahane bulup da cekip gitmek istiyorum ama bundan buyuk bahanem mi olacak ? Ne yapacagim bilmiyorum. Ailem inceldigi yerden kopsun yeter artik diyor. Cunku hep agliyorum evlendigimden beri. Psikolojimi bozdular. Kocam olacak şahıs da bana sozde duskun ne istesem alir, para felan verir. Ama ben senin parana tukureyim. Kendime olan saygim gitti. Her kavgada daha da fazla gidiyor. Kendimi sevmiyorum. Beni elestirmeleri yuzunden vucudumu da sevmiyorum. Kendimi aptal bulmama neden oluyor... Basa cikamiyorum. Ama sonra diyorum bu cocuk nolcak hele bi dogsun. Ben aptallik ediyorum degil mi ? Yaptigim sadece bu galiba benim. Simdi biseyden haberi yok ben sinirden aglarken anasinda uyuyor. Ben de kendi annemdeyim.
Size tavsiyem ailenizi dinleyin ve boşanın, ilk boşanan siz değilsiniz, korkmayın...Kayinvalide, kayinpeder sorunlarim var. Evlendigim ilk geceden itibaren hergun benim evime gelmeye calisan, anahtarla giren, huzur vermeyen bir aile bunlar. Esim de duruşu olmayan bir adam. Bagirsa, cagirsa da annesi iki yuzlu biri. Babaniz oyle istiyor diyerek canimiza okudu. Kayinpederle esim yokken bambaska biri cok uyanik. Ama onlar varken saf Allahlik bir kadin oluveriyor. Ozet gecmek icin anlatiyorum ... Biraz da hirsimi aliyorum yazarak soyleyemedigim icin. Kocamin tarafinda bu kadini kimse sevmiyor. Bi esim saf gorememis gercek yzuunu bi de kocasi. Neyse. Ben de lafimi soyledim artik tahammul edilemez bir noktaya geldi. Hamile halimle ramazanin hergunu bana yuk olmaya kalktilar. Sabah erkenden iftardan sonrasina kadar. Ben de acikca istemedigimi soyledim. Bu ne samimiyet yeter yani hamileyim ben gormuyo musunuz diye de ekledjm. Hatta daha da ileri gittim. Bana hergun gelip, aman bi cocuk dogsun da sen o zaman gor samimiyet neymis diyen kayinvalideme cocuk dogunca da ben evimde oyle 7-24 insan istemiyorum dedim. Ortalik yikildi tabii. Eşim onlardan taraf oldu. Ben de evi terk ettim. Ailemi de arkama aldim bosanicam senden dedim. Bu sure zarfinda esim de ailesinin laflari yuzunden kusmaya, ateslenmeye, titremelere felan baslamisti. Yani dertleri evlat felan degil bu insanlarin. Popolarini rahat ettirecek kapi, kapilar. Butun gun surtsunler milletin evinde bu yani. Bebek bu ya bebek. Bunda hergun gidip gorecek, surekli isnanlari rahatsiz edecek ne var cozemiyorum. Ben de sinirlendin cikarsin spirali dogursun bi tane madem dedim. O kadar seviyolarsa cocuk... İnsan rahatsiz oluyor cunku kayinvaliyle kayinpeder boyle patavatsiz olunca. Habire benim kapimda, milletin kapisinda. Kimse de istemiyo. Bi de giderler hergun ama gittileri kapi hakkinda da böyle şöyle diye konusur kayinpeder. Kimsenin arkasindan iyidir, akillidir dedjgini ben inanin duymadim. Ben anliyorum onlarda tık yok. Neyse ne iste. Evi terk ettim. Ailem de gitme dedi hatta bi daha. Ama ben aptal bi insanim biliyo musunuz. Hamileyim diye gittim. Simdi de ne esim beni eskisi gibi seviyo ne ben onu. Hastayim, bobreklerimin agrisindan duramiyorum gitti anasijin yaninda yatti. Her zamanki gibi kayinpeder gezmelere gidecekmis karisi da koyden inmek istememis ondan. Neyse dedim kalsin orda en azindan eskisi gibi tepeme yuk olmuyo. Ama bana hastanede kan kusturdu. Ailesini savunmasi, bana laf sokmasi. Artik bunlarin surekli olmasina da tahammul edemiyorum. Bir bahane bulup da cekip gitmek istiyorum ama bundan buyuk bahanem mi olacak ? Ne yapacagim bilmiyorum. Ailem inceldigi yerden kopsun yeter artik diyor. Cunku hep agliyorum evlendigimden beri. Psikolojimi bozdular. Kocam olacak şahıs da bana sozde duskun ne istesem alir, para felan verir. Ama ben senin parana tukureyim. Kendime olan saygim gitti. Her kavgada daha da fazla gidiyor. Kendimi sevmiyorum. Beni elestirmeleri yuzunden vucudumu da sevmiyorum. Kendimi aptal bulmama neden oluyor... Basa cikamiyorum. Ama sonra diyorum bu cocuk nolcak hele bi dogsun. Ben aptallik ediyorum degil mi ? Yaptigim sadece bu galiba benim. Simdi biseyden haberi yok ben sinirden aglarken anasinda uyuyor. Ben de kendi annemdeyim.
Alsin koynuna yatsin ya. Evlendirmeseydi o kadar kiymetliyse oglu. Ne sacma insanlar he.Boşanma aşamasındayım böyle konuları okudukça doğru karar verdiğimi bir kez daha iyi anlıyorum. Ya bu deveyi güdeceksin yadaa bu diyardan gideceksin. Bı insan umursamıyorsa değer vermiyorsa bunun hiç bir çaresi yok. Anca kendimize ederiz. Benim kaynana da " benim kaynanam kocamla yatardı ben tek çocuklarımla yatardim. Oğlumda benimle yatar diye diye şimdi ogulcugu kendine kaldı turşusunu kursun anneci erkeklerden nefret ediyorum. Anne eş aile kavramlarını bilmiyorlar. Ayrımı yapamıyorlar. Bizlerinde başını yakıyorlar
Her konuda anlayislidir ama aman anasina bisey denmesin. Onun annesi cunku sakinlestirici kullaniyo. Cok iyi niyetli cok itikatli. Kimseye kotuluk etmez. Babasi hep ezmis. Ben de ona inanmiyorum. Hayir ezdirmeseydi. Yeri geldiginde agzina geleni sayabiliyo kocasina nasil ezilmislik bu ? Ayrica banane eziliyo beni de ezecek diye bisey mi var eziliyo da. Anlayis bekledim ama sifir anlayis. Oglu da arkasinda duruyo iste.Belki kaybetme korkusunu yiyince düzelir. Hamileyken bu tarz bir şey başıma geldi. 2 günlük yatılı misafir kabul etmedim diye ki yatacak yerim de yok, eşim bas bas bağırdı. O an buna mı harcayacağım ömrümü diyip evi terk ettim. Al şimdi ağırlarsın misafirlerini dedim. Birkaç günlük kopma yaşadık. Boşanmayı da göze aldım. İlkten geri adım atmadı. Baktı ki kararlıyım özür diledi. Bir daha başkası için bana bağırmayacaksın dedim. Yoksa dönmem dedim. Öyle barıştık. Başta birçok konuda bana karşı çıkarken şimdi istemediğim kişilerle görüştürmüyor. Erkekler başta anlamayabiliyorlar. Düzelecek işaret var mı ona bak istersen. Beklemenin sebebini de anlıyorun. İnsan bebeği varken daha duygusal oluyor. Aileyle büyütmek için yapmadın sonuçta. İnsan kocasıyla büyütmek istiyor evlenirken hayal ettiği gibi. Net bir karar verdiğinde kocanın tavırlarına bak. Belki sınır çizmeyi öğrenir zamanla. Bizimki şimdi bana sormadan çaya misafir çağırmışsa bile ezile büzüle korka korka söylüyor. Baştan bi delirmeye bakıyor bazı şeyler demek ki
Bir şey olmaz. Daha önce açtığınız konuya yapılan yorumları ve ailenizi dinlemeyip bildiğinizi okumuşsunuz. Bir şey olmaz o yüzden. Devam.Kayinvalide, kayinpeder sorunlarim var. Evlendigim ilk geceden itibaren hergun benim evime gelmeye calisan, anahtarla giren, huzur vermeyen bir aile bunlar. Esim de duruşu olmayan bir adam. Bagirsa, cagirsa da annesi iki yuzlu biri. Babaniz oyle istiyor diyerek canimiza okudu. Kayinpederle esim yokken bambaska biri cok uyanik. Ama onlar varken saf Allahlik bir kadin oluveriyor. Ozet gecmek icin anlatiyorum ... Biraz da hirsimi aliyorum yazarak soyleyemedigim icin. Kocamin tarafinda bu kadini kimse sevmiyor. Bi esim saf gorememis gercek yzuunu bi de kocasi. Neyse. Ben de lafimi soyledim artik tahammul edilemez bir noktaya geldi. Hamile halimle ramazanin hergunu bana yuk olmaya kalktilar. Sabah erkenden iftardan sonrasina kadar. Ben de acikca istemedigimi soyledim. Bu ne samimiyet yeter yani hamileyim ben gormuyo musunuz diye de ekledjm. Hatta daha da ileri gittim. Bana hergun gelip, aman bi cocuk dogsun da sen o zaman gor samimiyet neymis diyen kayinvalideme cocuk dogunca da ben evimde oyle 7-24 insan istemiyorum dedim. Ortalik yikildi tabii. Eşim onlardan taraf oldu. Ben de evi terk ettim. Ailemi de arkama aldim bosanicam senden dedim. Bu sure zarfinda esim de ailesinin laflari yuzunden kusmaya, ateslenmeye, titremelere felan baslamisti. Yani dertleri evlat felan degil bu insanlarin. Popolarini rahat ettirecek kapi, kapilar. Butun gun surtsunler milletin evinde bu yani. Bebek bu ya bebek. Bunda hergun gidip gorecek, surekli isnanlari rahatsiz edecek ne var cozemiyorum. Ben de sinirlendin cikarsin spirali dogursun bi tane madem dedim. O kadar seviyolarsa cocuk... İnsan rahatsiz oluyor cunku kayinvaliyle kayinpeder boyle patavatsiz olunca. Habire benim kapimda, milletin kapisinda. Kimse de istemiyo. Bi de giderler hergun ama gittileri kapi hakkinda da böyle şöyle diye konusur kayinpeder. Kimsenin arkasindan iyidir, akillidir dedjgini ben inanin duymadim. Ben anliyorum onlarda tık yok. Neyse ne iste. Evi terk ettim. Ailem de gitme dedi hatta bi daha. Ama ben aptal bi insanim biliyo musunuz. Hamileyim diye gittim. Simdi de ne esim beni eskisi gibi seviyo ne ben onu. Hastayim, bobreklerimin agrisindan duramiyorum gitti anasijin yaninda yatti. Her zamanki gibi kayinpeder gezmelere gidecekmis karisi da koyden inmek istememis ondan. Neyse dedim kalsin orda en azindan eskisi gibi tepeme yuk olmuyo. Ama bana hastanede kan kusturdu. Ailesini savunmasi, bana laf sokmasi. Artik bunlarin surekli olmasina da tahammul edemiyorum. Bir bahane bulup da cekip gitmek istiyorum ama bundan buyuk bahanem mi olacak ? Ne yapacagim bilmiyorum. Ailem inceldigi yerden kopsun yeter artik diyor. Cunku hep agliyorum evlendigimden beri. Psikolojimi bozdular. Kocam olacak şahıs da bana sozde duskun ne istesem alir, para felan verir. Ama ben senin parana tukureyim. Kendime olan saygim gitti. Her kavgada daha da fazla gidiyor. Kendimi sevmiyorum. Beni elestirmeleri yuzunden vucudumu da sevmiyorum. Kendimi aptal bulmama neden oluyor... Basa cikamiyorum. Ama sonra diyorum bu cocuk nolcak hele bi dogsun. Ben aptallik ediyorum degil mi ? Yaptigim sadece bu galiba benim. Simdi biseyden haberi yok ben sinirden aglarken anasinda uyuyor. Ben de kendi annemdeyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?