Boşanma kararı sonrası tedirginlik

Koroldum · 21 Ocak 2022

Cileklidon_ .!.:
Hır gür içinde büyüyen çocuklardan daha sağlıklı olacaklar ilerde. Kavga içinde büyüyen çocuklar ilerde kendi kurdukları ailelerinde de devam ettiriyorlar bu mu olması gereken?
‘Senin yüzünden ama gel barışalım kızdırırsan yine döverim ha’ aba altında sopa gösteriyor kendince.

Şöyle çocuğumun yanında asla tartismadik çok iyi bir babadır eş olamasada ve zaten ilk kez belkide çocuk şahit oldu diye durum boşanma noktasına geldi polise kadar ilerledi , klasik bdv kadınları tanımlaması yapmış oluyorum iyi bir baba kötü eş, daha garibi herkesin parmakla gösterdiği ve toplum içinde çok saygı duyulan biri evde bambaşka

Koroldum · 21 Ocak 2022

Aslindasinirlibiridegilim .!.:
Belli ki bu süreci tek başınıza tamamlayamayacaksınız. Ve büyük ihtimalle eşinize son bir şans daha vereceksiniz.....
Aslında neyin ne olduğunu gayet iyi biliyorsunuz ancak o cesareti kendinizde bulamıyorsunuz. Ya da eşinizin sizi suçlaramalarına "ya doğruysa?" diye istemeden de olsa inanıyorsunuz. En acilinden psikoloğa gidin. Eşinizle değil, tek başınıza. Size haklı olduğunuzu, boşanmanız gerektiğini, eşinizin sizi manipüle ettiğini, boşanma sonrası hissedeceklerinizi ve nasıl başa çıkacağınızı bir uzmandan dinleyin, destek alın. Psikologa verilen paraları boşa görmeyin. Kendinizi psikolojik olarak kansere yakalanmışsınız gibi düşünün ve zihninizdeki kötü huylu kitleden (yani eşinizden) kurtulmak için kemoterapi aldığınızı düşünün. Çünkü öyle.
Ben size inanıyorum. Umarım başarabilirsiniz kendinizi kurtarmayı.

Boşanma kararı alır almaz gittim anlattım herşeyi en saffaf haliyle bana bir yas sürecinden bahsetti o zaman kafam daha netti hatta gereksiz bulmuştum gitmeyi birinin onayına hiç ihtiyacım yoktu aslında şimdi neden böyle bir bocalama yaşıyorum anlamıyorum, belkide yakın zamanda evimi boşaltmak için gittim bunun yarattığı bı dengesizlik

Aslindasinirlibiridegilim · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
Şöyle çocuğumun yanında asla tartismadik çok iyi bir babadır eş olamasada ve zaten ilk kez belkide çocuk şahit oldu diye durum boşanma noktasına geldi polise kadar ilerledi , klasik bdv kadınları tanımlaması yapmış oluyorum iyi bir baba kötü eş, daha garibi herkesin parmakla gösterdiği ve toplum içinde çok saygı duyulan biri evde bambaşka

Bir üstteki yorumuma ek olarak bir şey daha yazmak istedim. Çocuğunun annesini döven biri asla iyi bir baba olamaz. Çocuğun yemeğini yediriyor, altını temizliyor, oyuncak alıyor ve onunla oyun oynuyor diye "iyi bir baba" diyemezsiniz. Çocuğunuz büyüdüğünde size yaşattıklarını ona da yaşatmayacağının garantisi yok. Ona da karışacak, onu da manipüle edecek, belki ona da şiddet uygulayacak... karakter kişiye göre değişmez. Hiçbiri olmasa bile hiçkimse annesine psikolojik ve fiziksel olarak şiddet gösteren birini sevmez. Kendinizi iyi baba diye şartlamayın.

Cac · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
İyi akşamlar boşanma kararını şiddet sonrasına kadar alacak gücü kendinde bulamamış ,hep bir cikar yol aramış bir anneyim. Eşimle tanıştıktan 6 ay sonrası evlilik kararı aldık, ailevi problemleri olduğunu az çok biliyordum , bu süreç zarfında hoşuma giden küçük kıskançlıkları( benim sahiplenmek olarak tanimladigim ) ardından gelen evlilik. Evlilik sonrası ilk fiyasko aile ile başladı ailevi problemler küçümsenecek kadar önemsiz değilmiş işin içine girince anladım. Kıskançlık adı altında sürekli beni kontrol altında tutmaya çalışan her yaptığımi dedektif gibi araştıran evde yokken çevrim içi oldu isem ekran fotoğrafı isteyen akşam telefonumu kurcalayan dışarda sürekli kontrol eden birine dönüştü ( belkide böyleydi ben fark edemedim) sonrası küfür hakaret ve ardından bana kendimi değersiz hissetirme, bunun üzerine benim sürekli kendimi savunma ihtiyacı hissetmem ve onu mesajlarla ( işteyken) taciz etmem , ardından evlilikteki özel zamanlardan soğumam, açıkçası iki taraflı birbirimize hayatı zehir etme çabamız sonra benim bu durumları ilginç bir şekilde sindirmem dahası normallestirmem kendimi ona kabul ettirebilmek için her türlü vazifeyi ( toplumda kadına biçilen rolü asla kabul etmiyorum ama zamanında yaptim) yerine getirmem ve sürekli beni haksız olduğuma inandirmasiyla 4 koca yılı devirdim. Boşanma kararını bir sabah fiziksel şiddet sonrası polis çağırarak aldım , buna aydinlanmami dersiniz deli cesareti mi bilmiyorum. 10 aydır ayrıyız şimdi beni sürekli bu evliliğin benim yuzumden bu hale geldiğini söyleyerek kafamı karistirmakta ,çocuktan dem vurarak benim yumuşak karnıma oynamakta ,düzelir mi düşüncesi sürekli aklımı kurcalamakta ,sorum şu tekrar deneyip pişman olan var mı neden pişman oldunuz

Bosanma asamasindayim tekrar deneme degil yüzünü bile görmek istemiyorum bir cocukla boşanıyorum siddt varsa o iş bitmiştir herkes iyi baba sorarsan bizimki simdi ben senden cok baktim cocuga ben onun annesiyim diyor bakti da yeri geldi ama zaten bakacak baba o yani o bir gorev degil mecbur yapacak iki kisinin cocugu tek anne bakmak zorunda degil herkesin yeri sorumlulugu ayri barismaya geldiklerinde kapidwn cikarken babam sunu dedi çocuğunu seven böyle davranmaz... olay orda bitti simid pismanlar is isten gecti

Cac · 21 Ocak 2022

Aslindasinirlibiridegilim .!.:
Bir üstteki yorumuma ek olarak bir şey daha yazmak istedim. Çocuğunun annesini döven biri asla iyi bir baba olamaz. Çocuğun yemeğini yediriyor, altını temizliyor, oyuncak alıyor ve onunla oyun oynuyor diye "iyi bir baba" diyemezsiniz. Çocuğunuz büyüdüğünde size yaşattıklarını ona da yaşatmayacağının garantisi yok. Ona da karışacak, onu da manipüle edecek, belki ona da şiddet uygulayacak... karakter kişiye göre değişmez. Hiçbiri olmasa bile hiçkimse annesine psikolojik ve fiziksel olarak şiddet gösteren birini sevmez. Kendinizi iyi baba diye şartlamayın.

huylu huyundan vazgeçmez yilan deri degistirir. Aciz insanlar sidder uygular

Koroldum · 21 Ocak 2022

Size çok ilginç bir yorumda bulunayım o halde ablam neden diye sordu dört yıl sonra neden? Çocuğun şahit olduklarını kaldiramadim dedim yalnız başıma yaşadıklarımı sindirdim , bugün şahit oldu ya yarın yaşarsa o zaman ona ne diyeceğim affet beni yavrum seçimlerimin bedelini sana odetiyor muyum ona bunu yapamam şeklindeydi ee şimdi değişen ne ben niye bu duyguyu yaşıyorum bilmiyorum

Aslindasinirlibiridegilim · 21 Ocak 2022

Huzurabiraktim .!.:
huylu huyundan vazgeçmez yilan deri degistirir. Aciz insanlar sidder uygular

Kesinlikle.. sanırım güçlü bir kadınsınız, maşallah. size de boşanma sürecinizde bol sabır ve hayat boyu huzur diliyorum.

Seytanolabilirim · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
İyi akşamlar boşanma kararını şiddet sonrasına kadar alacak gücü kendinde bulamamış ,hep bir cikar yol aramış bir anneyim. Eşimle tanıştıktan 6 ay sonrası evlilik kararı aldık, ailevi problemleri olduğunu az çok biliyordum , bu süreç zarfında hoşuma giden küçük kıskançlıkları( benim sahiplenmek olarak tanimladigim ) ardından gelen evlilik. Evlilik sonrası ilk fiyasko aile ile başladı ailevi problemler küçümsenecek kadar önemsiz değilmiş işin içine girince anladım. Kıskançlık adı altında sürekli beni kontrol altında tutmaya çalışan her yaptığımi dedektif gibi araştıran evde yokken çevrim içi oldu isem ekran fotoğrafı isteyen akşam telefonumu kurcalayan dışarda sürekli kontrol eden birine dönüştü ( belkide böyleydi ben fark edemedim) sonrası küfür hakaret ve ardından bana kendimi değersiz hissetirme, bunun üzerine benim sürekli kendimi savunma ihtiyacı hissetmem ve onu mesajlarla ( işteyken) taciz etmem , ardından evlilikteki özel zamanlardan soğumam, açıkçası iki taraflı birbirimize hayatı zehir etme çabamız sonra benim bu durumları ilginç bir şekilde sindirmem dahası normallestirmem kendimi ona kabul ettirebilmek için her türlü vazifeyi ( toplumda kadına biçilen rolü asla kabul etmiyorum ama zamanında yaptim) yerine getirmem ve sürekli beni haksız olduğuma inandirmasiyla 4 koca yılı devirdim. Boşanma kararını bir sabah fiziksel şiddet sonrası polis çağırarak aldım , buna aydinlanmami dersiniz deli cesareti mi bilmiyorum. 10 aydır ayrıyız şimdi beni sürekli bu evliliğin benim yuzumden bu hale geldiğini söyleyerek kafamı karistirmakta ,çocuktan dem vurarak benim yumuşak karnıma oynamakta ,düzelir mi düşüncesi sürekli aklımı kurcalamakta ,sorum şu tekrar deneyip pişman olan var mı neden pişman oldunuz

Tam bir ezik erkek sendromu eşiniz. Boşanma kararı hayatınız da yaptığınız en doğru hareket olacak emin olun... Ben 6 yıl 2 ay bir ruh hastası ile evliydim.. boşanmak en doğru yaptığım işti bu hayatta. Geri adım atma güzel günler gelecek emin ol

Aslindasinirlibiridegilim · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
Size çok ilginç bir yorumda bulunayım o halde ablam neden diye sordu dört yıl sonra neden? Çocuğun şahit olduklarını kaldiramadim dedim yalnız başıma yaşadıklarımı sindirdim , bugün şahit oldu ya yarın yaşarsa o zaman ona ne diyeceğim affet beni yavrum seçimlerimin bedelini sana odetiyor muyum ona bunu yapamam şeklindeydi ee şimdi değişen ne ben niye bu duyguyu yaşıyorum bilmiyorum

Eşinize duygularınız hala bitmemiş olabilir. Tek başınıza çocuk büyütmek ve hayatta dimdik durmak zor geliyor olabilir. Normal bir süreç. Herkes boşanırken belli başlı bocalamalar yaşıyor. Değil boşanmak, üç beş ay süren ilişkilerden sonra bile haklı sebeple ayrılsak dahi üzülebiliyoruz. Ama bu boşanmanız gerektiği gerçeğini değiştirmez. Gerçekleri görebilen ve çocuğunu düşünen bir annesiniz, doğru yolu bulacaksınız diye düşünüyorum. "Neden böyle aklım karışıyo" şeklinde sorgulamak yerine "bana yıllarca psikolojik şiddet uygulayan ve en sonunda fiziksel zarar veren bu adamdan boşanmalıyım" şeklinde telkin edin kendinizi.

Koroldum · 21 Ocak 2022

Huzurabiraktim .!.:
Bosanma asamasindayim tekrar deneme degil yüzünü bile görmek istemiyorum bir cocukla boşanıyorum siddt varsa o iş bitmiştir herkes iyi baba sorarsan bizimki simdi ben senden cok baktim cocuga ben onun annesiyim diyor bakti da yeri geldi ama zaten bakacak baba o yani o bir gorev degil mecbur yapacak iki kisinin cocugu tek anne bakmak zorunda degil herkesin yeri sorumlulugu ayri barismaya geldiklerinde kapidwn cikarken babam sunu dedi çocuğunu seven böyle davranmaz... olay orda bitti simid pismanlar is isten gecti

Ya aynen böyle düşünürken şimdi bambaşka bir ruh halinde oluşuma anlam veremiyorum buna o kadar çok kızıyorum ki , bu konuyu da tekrar aynı fikre sabitlemek için açtım ya bitti lanet olsun seven adam el kaldırımı göz yaşına dayanır mı diyorum hop o garip his vuku buluyor yeniden

Disipline Girmis BirKadin · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
Bunu böyle tanımlama hakkınızı kullandınız bende size şöyle ifade edeyim, o hayatı uzun bir süre sonra normalleştirmis kendi konfor alanım haline getirmisim bunların farkındayım kötü de olsa bu alandan çıkma korkusunu yaşıyorum, bir diğeri sürekli ortamlarda boşanmış aile çocuklarının kötü hayatları konuşuluyor( ezilen hor görülen bir anne olacağıma deli gibi çalışıp onurlu gururlu bir anne olarak evladıma örnek olma arzum son derece yüksek) ama gel gitlerime anlam veremiyorum kendimi bazen çok kararlı bazen yere çakılmış hissediyorum

Boşanmış aile çocuğuyum.
Hadi ben braz büyüktüm de kardeşim küçüktü. Kötü bir hayatımız da yok şükür. Aksine özellikle kardeşim annem babam boşanmadan önce daha huzursuz ve mutsuzdu.

Cac · 21 Ocak 2022

Aslindasinirlibiridegilim .!.:
Kesinlikle.. sanırım güçlü bir kadınsınız, maşallah. size de boşanma sürecinizde bol sabır ve hayat boyu huzur diliyorum.

Kendi icimde fırtınalar kopuyor nasil büyütecem nasil hayatimiz olacak ama karsiya hep dik duruyorum .eskiden misal tek gözle bakarken simdi iki gozle bakmak zorundayım cocuga asiri sorumluluk oluyor en ufak seyde sende kusur arayacaklarhasta olsa hasta ettin okula gitse yetim gibimi orda ailede onemli karsi taraf biraz geri olduğu için medeniyetten uzaklar laflar laflar .cok zor bi surec ama geçecek

Koroldum · 21 Ocak 2022

Aslindasinirlibiridegilim .!.:
Eşinize duygularınız hala bitmemiş olabilir. Tek başınıza çocuk büyütmek ve hayatta dimdik durmak zor geliyor olabilir. Normal bir süreç. Herkes boşanırken belli başlı bocalamalar yaşıyor. Değil boşanmak, üç beş ay süren ilişkilerden sonra bile haklı sebeple ayrılsak dahi üzülebiliyoruz. Ama bu boşanmanız gerektiği gerçeğini değiştirmez. Gerçekleri görebilen ve çocuğunu düşünen bir annesiniz, doğru yolu bulacaksınız diye düşünüyorum. "Neden böyle aklım karışıyo" şeklinde sorgulamak yerine "bana yıllarca psikolojik şiddet uygulayan ve en sonunda fiziksel zarar veren bu adamdan boşanmalıyım" şeklinde telkin edin kendinizi.

Evet çok sevdim çocuğu görmeye geldiğinde alırken hıçkıra hıçkıra ağladı ben tüm bedenimin acı içinde kivrandigini hissettim hemen ardından o demekki beni hiç sevmemiş ben baksan onu göz yaşına herşeye rağmen dayanamadım o benim hergun biraz daha yok olduğumu görmedi dedim kızgınlığım daha da arttı eve gitmek iyi gelmedi sanirim

Koroldum · 21 Ocak 2022

Kurk Mantosuz Madonna .!.:
Boşanmış aile çocuğuyum.
Hadi ben braz büyüktüm de kardeşim küçüktü. Kötü bir hayatımız da yok şükür. Aksine özellikle kardeşim annem babam boşanmadan önce daha huzursuz ve mutsuzdu.

Buna da çok korkuyorum ya senin yüzünden babasız kaldım derse hep bı eksik yaşarsa diyorum

Sunshine232 · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
İyi akşamlar boşanma kararını şiddet sonrasına kadar alacak gücü kendinde bulamamış ,hep bir cikar yol aramış bir anneyim. Eşimle tanıştıktan 6 ay sonrası evlilik kararı aldık, ailevi problemleri olduğunu az çok biliyordum , bu süreç zarfında hoşuma giden küçük kıskançlıkları( benim sahiplenmek olarak tanimladigim ) ardından gelen evlilik. Evlilik sonrası ilk fiyasko aile ile başladı ailevi problemler küçümsenecek kadar önemsiz değilmiş işin içine girince anladım. Kıskançlık adı altında sürekli beni kontrol altında tutmaya çalışan her yaptığımi dedektif gibi araştıran evde yokken çevrim içi oldu isem ekran fotoğrafı isteyen akşam telefonumu kurcalayan dışarda sürekli kontrol eden birine dönüştü ( belkide böyleydi ben fark edemedim) sonrası küfür hakaret ve ardından bana kendimi değersiz hissetirme, bunun üzerine benim sürekli kendimi savunma ihtiyacı hissetmem ve onu mesajlarla ( işteyken) taciz etmem , ardından evlilikteki özel zamanlardan soğumam, açıkçası iki taraflı birbirimize hayatı zehir etme çabamız sonra benim bu durumları ilginç bir şekilde sindirmem dahası normallestirmem kendimi ona kabul ettirebilmek için her türlü vazifeyi ( toplumda kadına biçilen rolü asla kabul etmiyorum ama zamanında yaptim) yerine getirmem ve sürekli beni haksız olduğuma inandirmasiyla 4 koca yılı devirdim. Boşanma kararını bir sabah fiziksel şiddet sonrası polis çağırarak aldım , buna aydinlanmami dersiniz deli cesareti mi bilmiyorum. 10 aydır ayrıyız şimdi beni sürekli bu evliliğin benim yuzumden bu hale geldiğini söyleyerek kafamı karistirmakta ,çocuktan dem vurarak benim yumuşak karnıma oynamakta ,düzelir mi düşüncesi sürekli aklımı kurcalamakta ,sorum şu tekrar deneyip pişman olan var mı neden pişman oldunuz

Su yazdıklarınızda o kadar kendimi gördüm ki anlatamam
4.5 yıllık evliliğimi siddet yüzünden sonlandırdım bir de kızım var
Beni o kadar manipüle etti ki her siddetinde hak ettiğime onu tahrik ettiğime inandırdı
Boşanma aşamasında bile darp raporu alıp uzaklaştırma aldırdıgım icin çocuğun üzerinden beni suçladı
Boşandım kurtuldum
Emin ol değişmeyecek
Daha da beter oluyorlar üstelik.
Hazır böyle bir karar verip bunca süre ayrı durmusken arkasında durun ve boşanın çünkü kalkan o el birdaha inmiyor

bebeklinick · 21 Ocak 2022

Tam aklınızı başınıza toplamaniza sevinmiştim ki yanılmışım... Halen oyunlarini bildiğiniz adamın oyununa gelebiliyorsunuz

ZemheriPoyraz · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
Bunu böyle tanımlama hakkınızı kullandınız bende size şöyle ifade edeyim, o hayatı uzun bir süre sonra normalleştirmis kendi konfor alanım haline getirmisim bunların farkındayım kötü de olsa bu alandan çıkma korkusunu yaşıyorum, bir diğeri sürekli ortamlarda boşanmış aile çocuklarının kötü hayatları konuşuluyor( ezilen hor görülen bir anne olacağıma deli gibi çalışıp onurlu gururlu bir anne olarak evladıma örnek olma arzum son derece yüksek) ama gel gitlerime anlam veremiyorum kendimi bazen çok kararlı bazen yere çakılmış hissediyorum

Psikolojik destek alın, buna gerçekten çok ihtiyacınız var. Maden o kadar suçlusunuz neden geri döndürmeye çalışıyor. Sizi oyuncak yapmış şu anda da kırdığı oyuncak için oyuncağı suçluyor. Çocuk takılıp düşünce halıyı döveriz ya ağlamasın diye. Adam o dönemde kalmış, kendi pisliğindeh hala sizi sorumlu tutuyor. Görüşmeyin, davanızı açmadıysanız açın ve boşanın. Onu haksız olduğuna ikna etmeye, hatasını kabullendirmeye çalışıyorsunuz ama işe yaramaz. "ittir git gerçeğin ne olduğunu sen de ben de çok iyi biliyoruz" de ve bir daha görüşme. Kendine en büyük iyiliği yapmış olursun. Her görüşmenizde seni manipüle etmeye devam ediyor bu adam.

Cac · 21 Ocak 2022

Bosanmis çocukların sonu şöyle böyle diye birsey yok sahip cikacaksin tek derdin para getirip eve birazcik rahat olmayacak cocugunu surekli takip edeceksin bu simdiki aileler icinde gecerli cocugun varsa asla başı bos bırakmayacak ve sorumluluk bilinci ile yetistireceksin avrupada baska ülkelerde bunlar normalken turkler neden yapamaz .he sen tek olduğun icin zor olacak ama imkansız degil benim inandigim bir sey var bir anne hem baba hem anne olabilir ama, bir baba anne olamaz...

Aslindasinirlibiridegilim · 21 Ocak 2022

Koroldum .!.:
Evet çok sevdim çocuğu görmeye geldiğinde alırken hıçkıra hıçkıra ağladı ben tüm bedenimin acı içinde kivrandigini hissettim hemen ardından o demekki beni hiç sevmemiş ben baksan onu göz yaşına herşeye rağmen dayanamadım o benim hergun biraz daha yok olduğumu görmedi dedim kızgınlığım daha da arttı eve gitmek iyi gelmedi sanirim

Evet siz sonuna kadar haklıyken bile ağlamasına kıyamıyorsunuz ama o kişi sizi yıllardır kukla gibi kontrolünde tutuyor ve size fiziksel şiddet uyguluyor. Seven sevdiğine vurmaz, seven sevdiğine baskı yapmaz, seven sevdiğini sanki evcil hayvanıymış gibi kontrolde tutmaz. Sizin eşiniz sizi olduğunuz gibi sevmekten ziyade, sizi elde tutmayı daha çok seviyor gibi. Sırf bu yüzden bile artık onu hayatınızda tutmamalısınız ya.
Bir de birkaç yorumda "ya çocuğum beni suçlarsa" falan demişsiniz. Eğer affederseniz, ileride çocuğunuz tüm bunlara rağmen affettiğinizi anlayacak yaşa geldiğinde, size acıyacak ve bu hayata çocuğunuz için katlandığınız için kendisini suçlayacak. Hem çocuğunuzu suçlu hissettireceksiniz hem de kendinizi çocuğunuzun gözünde aciz göstereceksiniz.
Vermek üzere olduğunuz karar çok kritik. Duygusal gelgitlerle verilecek bir karar değil. Mantıklı olun lütfen.

Koroldum · 21 Ocak 2022

Benim o sabaha geri dönüp o gün yaşadığım aydınlanmayı tekrar yasamam gerek anlaşılan şu an sanırım bir gelgit dönemi belkide oraya gittikten sonra ( 4 yıl kısa bir süre değil insanın güzel hatiralarida oluyor evladınız kucakladiginiz gün mesela yada o evi beraber duzelttiginiz zamanlar) yaşadığım o garip duygular üstüne boşanma davasının ertelenmesi beni hala manipüle ediyor olması haklısınız çok tşk ederim herşeyin farkında olup kabullenmenin zorluğunu anlatamam niye böyle hissetitigimi inanin anlamıyorum sorsanız dönmek için hiç bir nedenim yok boşanmak için onlarca sebep sayabilirim ama bu duygu neden ara ara yükleniyor anlamiyorum

Boşanma kararı sonrası tedirginlik

Üye

Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Üye

Aktif Üye

🦁🦁🦁

Aktif Üye

Üye

Bırak, insanlar sadece mücevherlerimizi konuşsun💅

Popüler Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

100x gelmişimdir bu dünyaya bence, uslanmam çünkü

😈 Kendinden Asla Vazgeçme 😈

Popüler Üye

Aktif Üye

Üye

Benzer Konular