Boşanma... derin mevzular.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bende çok şaşkınım. Ne olduysa 1-1.5 ayda oldu. Şüphe ve emin olma süreci... Şizofreni ve kabullenmiyor. Tedaviyi kesinlikle reddediyor. Çok detaylandıramıyorum, bana anlattıklarını googleda aratır kelimelerde arama motorunda falan çıkar. Bir anda karar verdim. Perşembe gecesi bitti dedim, kendi kendime. Büyük kızım olmasa farkına da zor varırdım zaten.
Ailesine boşanma sebebini söylediğiniz de ne tepki verdiler?
Belki onlar tedaviye ikna edebilirler.
Bosansaniz bile çocuklarınızı var tedavi olması her açıdan önemli.
 
Siz evde kalin , esiniz ayri eve ciksin
Yanliz bosanmakla kurtulamazsiniz ortada cocuklar var , acilen tedavi olmali , aile buyukleri yok mu ikna edebilecek tedaviye?
Ailesine düşman oldu zaten bu sebepten. Hayatımız bir ay içerisinde alt üst oldu. Sudan çıkmış balık gibiyim. Cumartesi, pazar konuştum. Beni deli değilim diye ikna etme çabaları içimi parçaladı ama yok kabul etmiyor tedavi falan. Tamam, aile terapisi alalım dedim belki terapist ikna eder diye yok asla yanaşmıyor.
 
Ailesine düşman oldu zaten bu sebepten. Hayatımız bir ay içerisinde alt üst oldu. Sudan çıkmış balık gibiyim. Cumartesi, pazar konuştum. Beni deli değilim diye ikna etme çabaları içimi parçaladı ama yok kabul etmiyor tedavi falan. Tamam, aile terapisi alalım dedim belki terapist ikna eder diye yok asla yanaşmıyor.
Cok uzuldum , cok zor bir hastalık , iki cocugunuz var
Allah yardimciniz olsun , iyibir avukatla gorusun , bosanma dilekcesine tedavi sarti koydurun , tedavi olmazsa cocuklari goremeyecegini yazin mutlaka
 
Ailesine boşanma sebebini söylediğiniz de ne tepki verdiler?
Belki onlar tedaviye ikna edebilirler.
Bosansaniz bile çocuklarınızı var tedavi olması her açıdan önemli.
Ailesi ikna etmeye çalıştı, bir şekilde de edeceğiz dediler ama kızımın şuan babasından ödü kopuyor -ki babasına çok düşkündür. Açık açık, güzelce anlattım bak çocuk korkuyor, etkileniyor bu çocuklar bu ortamda büyüyemez diye ama adam yok yani ven deli değilim, diyor. Deli değilsin biliyorum, bu beyinle alakalı bir problem diyorum ama yok bana mısın demiyor.
 
Ailesi ikna etmeye çalıştı, bir şekilde de edeceğiz dediler ama kızımın şuan babasından ödü kopuyor -ki babasına çok düşkündür. Açık açık, güzelce anlattım bak çocuk korkuyor, etkileniyor bu çocuklar bu ortamda büyüyemez diye ama adam yok yani ven deli değilim, diyor. Deli değilsin biliyorum, bu beyinle alakalı bir problem diyorum ama yok bana mısın demiyor.
Çok üzüldüm ama doğru karar vermişsiniz. Ailesi tedaviye ikna edebilir inşallah. Tedavisi var mı bilmiyorum yani düzeliyorlar mı? Bu arada annesi nasıl? O da hasta demiştiniz?
 
Bosandiktan sonra tedavisi olursa geri donermisiniz
Dönmem gibi geliyor. Çünkü, iki gün boyunca dil döktüm. Ben yüz göz olmadan önce ailesine anlattım, şehir dışına gittim. Benim haberim yokmuş gibi ailesi konuştu. Kendimi geçtim, hayatta en kıymetlileri çocukları ama çocuğunun kendinden korkması bile onu tedaviye itmiyorsa, bizim için mücadele etmiyorsa dönmem.
 
Siz elinizden geleni yapmış gibi görünüyorsunuz.
sırf sizi rahatlatmak adına bile gitmeyi kabul edebilirdi eşiniz.
zor bir durum detayları bilemiyorum ama,
Umarım kimse etkilenmeden çözülür herşey.
 
Ailesi ikna etmeye çalıştı, bir şekilde de edeceğiz dediler ama kızımın şuan babasından ödü kopuyor -ki babasına çok düşkündür. Açık açık, güzelce anlattım bak çocuk korkuyor, etkileniyor bu çocuklar bu ortamda büyüyemez diye ama adam yok yani ven deli değilim, diyor. Deli değilsin biliyorum, bu beyinle alakalı bir problem diyorum ama yok bana mısın demiyor.
Cok üzüldüm eşiniz adına.
Ama kendinizi ve çocuklarınızı düşünmek zorundasınız.
Tedaviyi kabul etmiyorsa yapacağınız birşey kalmıyor geriye.
Kolay bir şekilde atlatırsınız bu süreci inşallah.
 
Çok üzüldüm ama doğru karar vermişsiniz. Ailesi tedaviye ikna edebilir inşallah. Tedavisi var mı bilmiyorum yani düzeliyorlar mı? Bu arada annesi nasıl? O da hasta demiştiniz?
Annesi çok ileri seviye artık. İlaçlar bile artık baskılayamıyor. Daha iyi ama annesine de zorla ilaç tedavisi uyguluyorlar. İlaçlarını alıp almafığını komtrol ediyorlar. Çünkü şizofreni olduğunu kabul etmiyor. Eşim de annesinin seviyesine yakın diye düşünüyorum çünkü ben annesinin en kötü hallerini gördüm. O hale gelmesi uzun sürmez. Net tedavisi yok. Ömrü boyunca ilaç kullanmak zorunda. Bu kararı almamdaki en büyük etken zaten annesini bildiğim için ve şizofreni genetik. Çocuklarımda da olabilir. Büyük kızım farkına varıyor bunların ve onda da tetikleyebilir.
 
Peki esiniz boyle bir tani almadan, bosansaniz bile cocuklari alma, birlikte vakit gecirme sureleri olucak, ben korkuyorum yollamam diyemezsiniz ki, bence dr. tedavi vs sureclere girmeden cocuklarini goremeyicegini anlamali ama akil sagligi yoksa nasil anlatacaksiniz bilemedim. Şizofreni mi bipolar mi baska bisey mi nasil anlayip karar verdiniz ? Belki sizin icin tehlikeli su an ayni cati altinda kalmak, belki yaniliyosunuz, kiziniz yanlis anladi biseyleri, bilemedim.
 
Dönmem gibi geliyor. Çünkü, iki gün boyunca dil döktüm. Ben yüz göz olmadan önce ailesine anlattım, şehir dışına gittim. Benim haberim yokmuş gibi ailesi konuştu. Kendimi geçtim, hayatta en kıymetlileri çocukları ama çocuğunun kendinden korkması bile onu tedaviye itmiyorsa, bizim için mücadele etmiyorsa dönmem.
Bu durumda en ağır hasarı alanda masum çocuklardır
Hiç bir çocuk gergin ve mutsuz bir ortamda büyümeyi haketmez
Eşiniz tedaviyi kabul etmemesi bile psikolojik şiddettir.. İnşallah büyük yaralar almadan atlatırsınız
 
Zaten bu hastalığın en zor yani hasta olduklarini kabul etmemeleri. Bir aşamadan sonra kırılıyor Ama inatları. Çünkü düşüşe geçiyorlar. Allah eşinizin yardımcısı olsun. Hiçbirimiz böyle biseyle sinanmak istemeyiz. Yarın ne gelir başımıza belli olmaz. Hayat. Eşinizden ayrılınca çok çok daha kötü olacak muhtemelen. Sizin yerinizde olsam mücadele ederdim. Yakınımda bu hastalığı yaşamış biri olarak..
 
Cok üzüldüm eşiniz adına.
Ama kendinizi ve çocuklarınızı düşünmek zorundasınız.
Tedaviyi kabul etmiyorsa yapacağınız birşey kalmıyor geriye.
Kolay bir şekilde atlatırsınız bu süreci inşallah.
Çocuklar olmasa tedaviye ikna edene dek savaşırdım ama korkuyorum çocuğumda da tetikler diye. 2018'den bu yana böyleymiş, kendimi de yiyorum nasıl fark etmedim diye. Üzülüyorum eşime çünkü ben gidince bitecek, insan kendini neden tükenmeye iter? Beni bir kenara at, insan çocuklarına acımaz mı?
 
Annesi çok ileri seviye artık. İlaçlar bile artık baskılayamıyor. Daha iyi ama annesine de zorla ilaç tedavisi uyguluyorlar. İlaçlarını alıp almafığını komtrol ediyorlar. Çünkü şizofreni olduğunu kabul etmiyor. Eşim de annesinin seviyesine yakın diye düşünüyorum çünkü ben annesinin en kötü hallerini gördüm. O hale gelmesi uzun sürmez. Net tedavisi yok. Ömrü boyunca ilaç kullanmak zorunda. Bu kararı almamdaki en büyük etken zaten annesini bildiğim için ve şizofreni genetik. Çocuklarımda da olabilir. Büyük kızım farkına varıyor bunların ve onda da tetikleyebilir.
Allah korusun çocuklarda çıkmaz inşallah. Aslında annesini görmüş daha bilinçli olması gerekiyor ama hastalık işte. Umarım herşey gönlünüzce olur.
 
Eşya paylaşımı kişiden kişiye değişir. Kimisi her şeyi bırakıp gider , kimisi ne aldıysa onu, Bir başkası karşı tarafa lazım olan eşyaları bırakır.

Boşanma gerceklestikten sonra bu kısmı en kolay olanı.

Esyadan önce çocuklara bu durumu anlattınız mi, yaşları kaç ?
Büyük kızım beş buçuk yaşında, küçüğü 19 aylık. Bizim için bunlar çok yeni. Birden alınmış bir karar. Cumartesi pedagog araştırdım, cuma gününe randevu aldım. Pedagog eşliğinde öğrenmeleri daha iyi olur diyorum.
 
Hızlı seyreden bir hastalık. Ve ileri safhaları çok zor. Hiç zaptedilmiyor. Benim eniştem bu hastalığın pençesinde. Çocukları büyük ve alışkınlar Allahtan. Erken teşhisin bir faydası olur mu bilmem ama tamamen bitirecek bir tedavisi yok şu an bunun. Ve işin kötüsü de sizin boşanmanızla hastalığı daha da kötü duruma gelecek. Level atlar. Çok üzücü bir durum ne denilebilir ki. Allah şifa versin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X