Boşanma davası açtım sonunda

Lyff87

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Mart 2014
126
126
Merhaba hanımlar. Dört seneye yakın evliliğimi sonunda noktalamak için adım atmış bulunuyorum. İki ay önce davayı açtım. Kendi evimdeyim. Polisin yönlendirmesi ile şönim (şiddet önleme birimi) sayesinde uzaklaştırma talebim mahkemece kabul edildi. Bir gecede oldu her şey. Asla yapamam asla açamam diyordum davayı ama Allahımın yardımı ile oldu her şey şükürler olsun. Çok ciddi sorunlar yaşadım evliliğim boyunca. Ailemle aylarca görüştürülmedim. Bir de üzerine görüşmeme rağmen onlara hakaretler, her gün şaf dokundurmalar. Elimden maaşım zorla alırdı ki kendi maaşı benimkinin iki katı. Boşanma davası açınca ögrendim. Hiçbir şey harcamak istemez. Para biriktirmekten başka derdi yoktur. Takip etmeler, ettirmeler. Küfürler, hakaretler, üzerine yürümeler..Her hafta sonu ailesinin evine gider beni onların yanına bırakıp sokaklarda gezerdi. Sabah kahvaltı hazırlamak icin geç kalktığımda küfürler hakaretler. Abisinden yengesinden ailesinin etkisinden çıkamazdı. Hangisini söylesem bilmiyorum. Bunları benim yaşamış olduğuma beni tanıyan kimse,bırakın ailem çevrem sokakta beni ilk kez gören insanlar bile inanmaz. Cevremde gördüğüm kadarı ile şiddete uğrayan kadınlar hep suçlu gibi görülüyor. Toplumuzun genel yanlısı bu. Bırak git kızım ne cekiyorsun gibi yorumlar yapılıyor ama o hastalıklı ilişki içinde yaşarken eğitiminiz kültürünüz aklınız hiçbir ise yaramıyor. Yaşadığınız psikolojik siddet çok farklı bir yere sürüklüyor sizi. Neye uğradığınızı şaşırmış halde bir o yana bir bu yana savruluyorsunuz düşünme ve akıl etme melekeleriniz sanki elinizden alınıyor. Ben evliliğimin ilk günlerinden başladım psikolojik Şiddeti görmeye. Ama karşı taraf süreci manipüle ettikçe ister istemez ben de kurban rolüne soyundum. Söylediğim her seye bir karşı tezi vardı, algılarımla oynuyordu. Kendi düşüncelerini bana empoze etmeye çalıştıkça direncim kalmıyordu. O kadar inanıyordu ki her şeyi o gözle görmem gerektiğine. Böyle bir ortamda kendi doğrularınızı unutuyorsunuz. Boşanmayı çok düşündüm kendi kendime kaldığımda ama geleceğimden hep korktum. Çünkü korkutuluyordum. Gitmemi istemiyordu ama gideceğim için de korkmuyordu. Dul kalacağımdan etrafta herkese rezil edileceğimden beni rahat bırakmayacağından bahsedip duruyordu. Çok zor süreçler yaşayacağımdan ailemin beni rahat bırakmayacağından dem vuruyordu. Boşanma süreci de kolay değil tabi. Karar verdiğinizde çok emin olmanız gerekiyor. Ağlar ve sürünür halde hicbir adım atamazsınız. O yüzden tam anlamıyla hazır olana kadar bekledim. Kendimi hazırladım elimden geldiğince. Çünkü karakollarda mahkemelerde hastanelerde sürükleniyorsunuz boşanma sürecinde. İftiralar hakaretler de cabası. Çok güçlü olmanız gerekiyor hem maddi daha çok da manevi. Siz ayakta durup o yıkılmış halınızla savaşmak zorundasınız. Yine de ayrılmak icin karar verip adım atınca her şey düzeliyor. Bu süreçte yaşanılan duyguları, doğru ve yanlısları özellikle de hukuki süreçleri buradan paylaşmak istiyorum. Bu gibi baskıcı, parazit tiplerle ilgili çok araştırma yaptım. Birçok uzmanı dinledim. Psikologlardan yardım aldım ve bir sürü kitap okudum, film izledim. Bu süreçte de kendime katmaya devam etmekteyim. Sizlere yardımcı olmak ve bana yardım etmeniz amacıyla yazdım bunları. Birbirimize destek olalım.
 
Son düzenleme:
Teşekkürler. Öyle olacağına inanmak istiyorum. Bu çok zor bir karar ama verdiğin anda üzerinden yük kalkıyor.
 
İki kere uzaklaştırma aldım. O süreç içinde de davayı açtım. Haberi yoktu. Öğretmenler gününde kuzenimden gelen mesajı görüp allah belanı versin diye yüzüme tükürdüğü an bitti her şey içimden. Bir de üzerine tekme de attı. Polislik olduk vs. Yalvarmadı. Ailesine arattı birkaç kez. Ama onlar da evime gelemeden sadece aramak.
 
"Dul kalacağımdan etrafta herkese rezil edileceğimden beni rahat bırakmayacağından vs"
Hayır siz tekrar bekar olacaksınız, hiç bir insan evladı bu kadarını çekmek zorunda değil, toplumun zihniyet yapısını boşverin gitsin. Çok yerinde bir karar olmuş, inşallah dönmezsiniz geri. Kocaman bir yüreğiniz var, tebrik ederim:KK200:
 
Merhaba hanımlar. Dört seneye yakın evliliğimi sonunda noktalamak için adım atmış bulunuyorum. İki ay önce davayı açtım. Kendi evimdeyim. Uzaklaştırması var karşı tarafın. Bir hakareti ile bu hale geldi her şey. Asla yapamam asla açamam diyordum davayı ama Allahımın yardımı ile oldu her şey şükürler olsun. Çok ciddi sorunlar yaşadım evliliğim boyunca. Ailemle aylarca görüştürülmedim. Elimden maaşım zorla alındı. Takip etmeler, ettirmeler. Küfürler, hakaretler...Her hafta sonu ailesinin evine gider beni bırakıp sokaklarda gezerdi. Tam bir pislikti. Hangisini söylesem bilmiyorum. Bunları benim yaşamış olduğuma beni tanıyan kimse,bırakın ailem çevrem sokakta beni ilk kez gören insanlar bile inanmaz. Cevremde gördüğüm kadarı ile şiddete uğrayan kadınlar hep suçlu gibi görülüyor. Toplumuzun genel yanlısı bu. Bırak git kızım ne cekiyorsun gibi yorumlar yapılıyor ama o hastalıklı ilişki içinde yaşarken eğitiminiz kültürünüz aklınız hiçbir ise yaramıyor. Yaşadığınız psikolojik siddet çok farklı bir yere sürüklüyor sizi. Neye uğradığınızı şaşırmış halde bir o yana bir bu yana savruluyorsunuz düşünme ve akıl etme melekeleriniz sanki elinizden alınıyor. Ben evliliğimin ilk günlerinden başladım psikolojik Şiddeti görmeye. Ama karşı taraf süreci manipüle ettikçe ister istemez ben de kurban rolüne soyundum. Söylediğim her seye bir karşı tezi vardı, algılarımla oynuyordu. Boşanmayı çok düşündüm kendi kendime kaldığımda ama geleceğimden hep korktum. Çünkü korkutuluyordum. Dul kalacağımdan etrafta herkese rezil edileceğimden beni rahat bırakmayacağından vs. Karakollarda mahkemelerde hastanelerde sürükleniyorsunuz boşanma sürecinde de. Çok güçlü olmanız bekleniyor. Siz ayakta durup o yıkılmış halınızla savaşmak zorundasınız. Yine de ayrılmak icin karar verip adım atınca her şey düzeliyor. Bu süreçte yaşanılan duyguları, hukuki süreçleri buradan paylaşmak istiyorum. Birbirimize destek olalım.
Gözünüz aydın , hakkınızda hayırlısı olsun , klübe hoş geldiniz :)
 
Allahim sizn cesaretinizi lutfen mutsuz evliligi olan bayanlara da versin! Burda bosanirsam naparim 2 cpcugum var ailem kabul etmiyor gibi bahanelere siginan insan o kadar cok var ki! Duzelecek iste 1,2 ay aci cekip daha sonra en buyuk mutluluklari siz yasayacaksiniz. Rabbim hep mutlu etsin sizi.
 
Sizin adınıza kararınıza çok sevindim,
Malesef böyle ezik insanlar karşı tarafı da aşagı çekmeye uğraşılar
Hareketlerle, psikolojik şiddetle kendinizi işe yaramaz ve aciz hissettirmek için herşeyi yaparlar..
bütün bunlardan kurtuldunuz bırakın onlar çamurda debelenip dursunlar
Sizin pırıl pırıl bir hayatınız olacak
 
Herkese çok teşekkür ederim desteği için. Henüz her şey yeni başlıyor. Önce esimin bana uyguladığı siddet yüzünden görülecek ceza Davası sonra boşanmanın ilk davası. Çok cektim, gerçekten burada sızlanan ağlayan her güne ağlayarak başlayan insanları o kadar iyi anlıyorum ki. Ama susmayın bayanlar. Buradan bana benzer şeyler yaşayan arkadaşlara tavsıyem güçlü olun. Bu ve bunun gibi asalak tipleri çıkarın hayatınızdan.
 
Bence de önemli olan karari almak gerisi kolay ama o karari almakta kolay degil tebrik ederim gerçekten....aslinda insan sevdiginden filan degil verdiği emeklere üzülüyor binbir hayalle kurdugun yuva....yazık gerçekten
 
Bir gercek var ki o da es secereken dikatli olun adamin iyi biri olduguna Emin olduktan sonra evlenin yoksa sonuc bosanma oluyor genelde kizlar nerde avare erkek varsa onunla evleniyor
 
Esra210 bence yanlış düşünüyorsun. Ben eşimi tam bir buçuk yıl tanıdım. Her ortamda test ettim. Benimle gezerken ağzından küfür duymadıgım adam evlendiğim ilk gün bana siddet uygulad. Bogazımı sıktı ve üzerime yürüdü. Sebep de yüzümü gözümü çevirmem. Beyefendinin ilk gündem para hesabı yapmasına karşı olmam. Adamlar eşi nikahına girince gösteriyor gerçek yüzünü. Düzelir diye çok mücadele ettim. Bunu bilmek önceden tanımakla olsa Keske ama olmuyor.
 
Tebrik ederim hiç birimiz eziyet çekmeye gelmedik bu dünyaya.hayatımızı mahveden insanları hayatımızdan çıkarma şansımız varken ömrümüzü çürütmenin bi alemi yok.yeterki okadar ezik kalmayın herşeyin bi çaresi vardır.yeni hayatınızda mutluluklar dilerim
 
Ne kadar guzel yazmışsın tamda benim yaşadıklarım insallah bende davayı acma cesareti gösterebilirim
Size de bu cesaret gelir umarım. Kimse hayatını berbat etmek için evlenmiyor. Mutlu ve huzurlu olmak icin bir hayat kuruyoruz. Sevildiginiz ve sevdiğiniz bir hayat yasamak sizin de hakkınız.lütfen umutsuz olmayın. İsterseniz özelden de yazısabılırız.
 
X