- 11 Ağustos 2013
- 6.523
- 24.153
- 548
- Konu Sahibi nazlisandal
-
- #21
İnsanız sadece kendi yasadıgımızı biliriz geçmez denen hersey geçiyor umarım sizde bu sıkıntılı süreçten sonra o günleri görüp nasılda üzülmüştüm geçmez zannetmiştim diyeceksinizHerkes böyle diyor evet.. Ama şuan ben sonsuz bir mutsuzluk içinde ölene kadar böyle kalacağım o da oyle rahat olacakmış gibi geliyor
Başlığı okuyunca aha bu benim deyip açtım. Ama içerik için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Ben boşandığım için asla üzgün değilim. Bir zamnalr benimde düzgün giden bir evliligim var di. Ama bu aşamaya geldiğimizde göre demek ki bir şeyler aynı kalmamış.. nolur sadece kendinizi düşünün şu an. Sürekli dışarı çıkın kahve için arkadaşlarınızı ziyarete gidin. Yalnız kalmayın. Ekonomik durumunuz müsaitse bir tatile cikin. O kocanın da boyu devrildi. Hasta kadını çocuğu ile bırakıp gidiyor. Demek ki adam değilmis. Böyle biri için üzülmeye değer mi gözünüzu seveyim..Herkese öncelikle merhaba. Yıllar yıllar önce ilk evlendiği zamanlarda buradaydım. Vajinismus tedavilerini takip edip yorum yazıp okuyordum. Sonra tedavi oldum şükür ki müthiş bir evliliğim bir cocukla taçlandı. Sonra hamilelik dönemimdeki sıkıntılarımı paylaşmıştım. Uzun süre ortada yoktum. Cünkü kansere yakalanmıştım. Cok cok agır süreçlerden geçtim. Hala geçmekteyim.
Şimdi ise eşimle boşanma aşamasındayım. Bi yandan hastalık Bi yandan cocuk Bi yandan ruhsal yıkıntı. Baş edemiyorum. O kadar mutsuzum ki yaptığım hiçbişey den zevk alamıyorum. Bütün gün aglıyorum. Üstelik cocugumun babası ile iletişimimiz yok. Kendisi kapalı iletişime.
Güzel giden bir evliliğin bir anda bitmesini elbette kimse kolay kabullenemez ama kendi ruhsal durumumu hiç begenmiyprum. Hayat amacım yo k başı boş 24 saatler dolduruyorum sadece. Cocuk da mutsuz. Babasını cok özlüyor. Birlikte yaşadığımız günleri sürekli özlemle anıyor. Psikolojik danışma da aldım. Pek fayda görmedim. İlaç kullanamıyorum kendi özel hastalıgımdan ötürü. Mahkeme süreci devam ediyor.
Yani demem o ki buna ne kadar sürede alışılıyor? Birileri ile dertleşmeye o kadar ihtiyacım var ki..
Kimse beni anlamıyor.
Önerileriniz için çok teşekkür ederim ve desteğiniz için. Dediğiniz gibi yaşayana cok zor herşey. Yıllar önce arkadasım boşanmış tı ona cok güzel teselliler veriyordum cümleler kuruyordum ama başıma gelince anladım ki boşmuş. Şuan ona dediklerimi kendim yapamıyorum. İnşallah günün birinde mutlu hissedeerimİnsanız sadece kendi yasadıgımızı biliriz geçmez denen hersey geçiyor umarım sizde bu sıkıntılı süreçten sonra o günleri görüp nasılda üzülmüştüm geçmez zannetmiştim diyeceksiniz
Söylemesi kolay yasaması zor ama kendinize dönün ne yapıyorsanız tersini yapıp vazgeçmiş gorunun kendinizi bir tık üste taşıyın görsel ve ruhen iyileşme modunuzu devreye sokun sizede çocugunuzada iyi gelicektir
Ben çok içime kapandım. Kimse ile görüşmek istemiyorum, yakın arkadas grubum la bile. Zorla cıkarttılar birkaç kec dısarı boş geliyor herşey ruh halim öyle yani. Bir de şu hastalık yüzünden diken üstüyümBaşlığı okuyunca aha bu benim deyip açtım. Ama içerik için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Ben boşandığım için asla üzgün değilim. Bir zamnalr benimde düzgün giden bir evliligim var di. Ama bu aşamaya geldiğimizde göre demek ki bir şeyler aynı kalmamış.. nolur sadece kendinizi düşünün şu an. Sürekli dışarı çıkın kahve için arkadaşlarınızı ziyarete gidin. Yalnız kalmayın. Ekonomik durumunuz müsaitse bir tatile cikin. O kocanın da boyu devrildi. Hasta kadını çocuğu ile bırakıp gidiyor. Demek ki adam değilmis. Böyle biri için üzülmeye değer mi gözünüzu seveyim..
Evet. Bunu beklemiş ve bence biri var. Yani çok üzgünüm ama bu kadar kapalı olması bende bu hissi uyandırdı.Hastalıgımın en zor aşamalarında hep öf demeden yanımdaydı. Ama en düze cıktıgım dönem dedigin zamanlara girdik gitti... Demekki bunu bekliyormuş...
Bakın hepsi geçecek. Önce bana böyle bir kötülüğü yapıp dünyamı kararttı diye günlerce ağlayacaksınız. Kilo vereceksiniz. Yemekler tatsız gelecek. Sokakta Gördüğünüz masum bir kediye bile ağlayacaksınız. Ama sonra yavaş yavaş hissizleşeceksiniz. Sondida alışacaksnız. Sonra hafifleyecek. kaybolup gidecek diyemem ama şu acıların çoğu kalmayacakBen çok içime kapandım. Kimse ile görüşmek istemiyorum, yakın arkadas grubum la bile. Zorla cıkarttılar birkaç kec dısarı boş geliyor herşey ruh halim öyle yani. Bir de şu hastalık yüzünden diken üstüyüm
Siz peki yaşadınız mı böyle bişeyi? Gerçekten yaşamadan anlasılmıyormuş onu anladım. Arkadaşlarıma konuşan akıllar teselliler veren ben başına gelince hayattan sogudum. Herşey siliklelti ve manasını yitirdi gözümde.Bakın hepsi geçecek. Önce bana böyle bir kötülüğü yapıp dünyamı kararttı diye günlerce ağlayacaksınız. Kilo vereceksiniz. Yemekler tatsız gelecek. Sokakta Gördüğünüz masum bir kediye bile ağlayacaksınız. Ama sonra yavaş yavaş hissizleşeceksiniz. Sondida alışacaksnız. Sonra hafifleyecek. kaybolup gidecek diyemem ama şu acıların çoğu kalmayacak
Henüz o da belli değil cünkü Bi takım yeni sıkıntılar başladı hastalıkta..Üzgünüm ne desem bilemedim. Ama sanırım sağlığınız yerine gelmiş bu bile şükür sebebi. Bundan sonra çocuğunuzla bir ömür mutlu olursunuz umarım.
Öncelikle acil şifa dilerim..Herkese öncelikle merhaba. Yıllar yıllar önce ilk evlendiği zamanlarda buradaydım. Vajinismus tedavilerini takip edip yorum yazıp okuyordum. Sonra tedavi oldum şükür ki müthiş bir evliliğim bir cocukla taçlandı. Sonra hamilelik dönemimdeki sıkıntılarımı paylaşmıştım. Uzun süre ortada yoktum. Cünkü kansere yakalanmıştım. Cok cok agır süreçlerden geçtim. Hala geçmekteyim.
Şimdi ise eşimle boşanma aşamasındayım. Bi yandan hastalık Bi yandan cocuk Bi yandan ruhsal yıkıntı. Baş edemiyorum. O kadar mutsuzum ki yaptığım hiçbişey den zevk alamıyorum. Bütün gün aglıyorum. Üstelik cocugumun babası ile iletişimimiz yok. Kendisi kapalı iletişime.
Güzel giden bir evliliğin bir anda bitmesini elbette kimse kolay kabullenemez ama kendi ruhsal durumumu hiç begenmiyprum. Hayat amacım yo k başı boş 24 saatler dolduruyorum sadece. Cocuk da mutsuz. Babasını cok özlüyor. Birlikte yaşadığımız günleri sürekli özlemle anıyor. Psikolojik danışma da aldım. Pek fayda görmedim. İlaç kullanamıyorum kendi özel hastalıgımdan ötürü. Mahkeme süreci devam ediyor.
Yani demem o ki buna ne kadar sürede alışılıyor? Birileri ile dertleşmeye o kadar ihtiyacım var ki..
Kimse beni anlamıyor.
Ben 3 aylık evliyken çok sevdiğim çok aşık olduğum ve en çok güvendiğim insan olan eşimin beni ilişkimizin başından yakaladığım güne kadar aldattığını öğrendim. Düşünün 3 aylık evliydim. Çok güzel bir ilişkimiz var sanıyorum ama nerdeyse 3 yıl boyunca hep aldatılmışım. Sonra boşandım ama Allah kimseye yaşatmasın, bir ara çıldıracağımı sandım. Sinir krizleri geçirdim, Acillerde serumlar yedim. Günlerce uyumadım. Ağladım, kilo verdim. Ölmek istedim. Öyle bir çöktüm ki herkes bana acırdı. Mezardan çıkmış gibiydim. ama zamanla geçti. Yavaş yavaş geçti.Siz peki yaşadınız mı böyle bişeyi? Gerçekten yaşamadan anlasılmıyormuş onu anladım. Arkadaşlarıma konuşan akıllar teselliler veren ben başına gelince hayattan sogudum. Herşey siliklelti ve manasını yitirdi gözümde.
Çok çok sağolsun.. Bünye cok sarsıldı zaten.. ZayıfladıCok geçmiş olsun. Üzülmemek elinizde değil arkadan vurulmuş gibi hissedebilir Insan kim olsa yerinizde.. böyle zayif bir karakter duruşu sergileyen Insanin hayatınızdan cikmasinda mutlaka hikmetler vardir. Güzel yavrunuzla Güzel bir hayat yaşayin. Aman sakın kendinize dert etmemeye çalışın bunye o kadar badire atlatmış değmeyen Adama yol verin....
Ben ben ben ben.. Aynı ben... Delirecek gibi olup deliriyorum. 8 kg verdim. İnsanlar dediğiniz gibi acıyor zombi gibi görünüyorum.. İnşallah sizinki gibi zamanla geçer. Xabuk geçsin istiyorum ama olmuyor geçmiyor... Cevabınız için teşekkür ederimBen 3 aylık evliyken çok sevdiğim çok aşık olduğum ve en çok güvendiğim insan olan eşimin beni ilişkimizin başından yakaladığım güne kadar aldattığını öğrendim. Düşünün 3 aylık evliydim. Çok güzel bir ilişkimiz var sanıyorum ama nerdeyse 3 yıl boyunca hep aldatılmışım. Sonra boşandım ama Allah kimseye yaşatmasın, bir ara çıldıracağımı sandım. Sinir krizleri geçirdim, Acillerde serumlar yedim. Günlerce uyumadım. Ağladım, kilo verdim. Ölmek istedim. Öyle bir çöktüm ki herkes bana acırdı. Mezardan çıkmış gibiydim. ama zamanla geçti. Yavaş yavaş geçti.
Çabuk geçmeyecek. Durumun gerçek olduğunu idrak ettiğiniz an Yavaş yavaş geçecek. Ama lütfen gerçekleşti görün bir an önce. Kabullenmek yolun yarısı bence. Kalan yarısı ise toparlanma aşaması. Ben atlattıysam herkes atlatır. Ben öyle sinir krizleri geçirdim ki, iki üç gün konuşamadığı oldu kekelemekten. Ama iyiyim. Zamanla iyi oldum. Olmak zorunda kaldım. Sizin evladınız ve devam eden tedaviniz var. Iskalama şansınız yokBen ben ben ben.. Aynı ben... Delirecek gibi olup deliriyorum. 8 kg verdim. İnsanlar dediğiniz gibi acıyor zombi gibi görünüyorum.. İnşallah sizinki gibi zamanla geçer. Xabuk geçsin istiyorum ama olmuyor geçmiyor... Cevabınız için teşekkür ederim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?