şimdi anlatıcaklarımdan yargılama değil destek bekliyorum lütfen esirgemeyin. erkek arkadaşımla daha önce arkadaştık tanışmıştık kendisi nişanlıydı daha sonra evlendi. evliliği aile zoru ile olmuştu. daha sonra boşanma kararı aldılar her ikiside ve anlaşmalı boşanma davası açıldı ilk celse görüldü neyse o aralarda ben erkek arkadaşımla yakınlaşmaya başladım kendisinden hoşlandım ve nihayet aramızda bir aşk başladı.yani ben tanıdığımda zaten dava başlamış ve bitmek üzereydi.bilirsiniz ki çok zor günler geçirdim.ailesi boşanma konusuna sert çıkmıştı baştan şuan beni biliyor ve onaylıyorlar.ama bu ilişki beni, çok yıprattı.dava süresinde eski eşiyle aynı evde kalmalarına bile katlandım bir süre.ilişki adına hiç bir şeyi doğru dürüst yaşayamadık .sevgili gibi değildik yani .tamam geliyor görüşüyoruz ama arada bir çünkü ayrı şehirlerdeyiz.ailelere her şey anlatıldı onay veriler sonuçta yanlış bir evlilik vardı herkesin başına gelebilirdi fakat kendisi boşanma kağıdı gelmeden hiç bir adım atamayacağını söylüyor ailelere kadar biliniyor.fakat bilemiyorum çok fazla beklentim oldu hepsi de içimde kaldı.arkadaşlarıma bakıyorum hepsi sevgilileri ile yanyana mutlu evlenme teklifleri aldılar .ben ise sadece karşıdan bakıyorum.biliyorum bunu başlatan benim kabul eden de ama kendisi başlarda çok duyarlıyken şuan dengeleri malesef kuramaz halde.benim de hiç bir şeye hevesim kalmadı açıkcası .bana kadın olduğumu hissettirmiyor sanki ben onun sevgilisi değilim de psikoloğum gibi davranıyor bana.sürekli o dertli o sıkıntılı o meşgul ben kimseye dert anlatamıyorum ailemden başkası daha önce evlenip ayrıldığını bilmiyor.ailemde ben mutluyum diye kabul etti onu.kimseye dert anlatamıyorum iyice bunaldım .onun aile problemleri boşanma davalrı sürekli bana yansıyor.beni anlayabiliyormusunuz bilemiyorum ama artık içimdeki zehri akıtmalıyım.o kadar dolu ve mutsuzum ki. bir yerden de seviyorum ama sevgi neye yeticek .ben evlenene kadar onunla bütün heycan geçicek.çünkü dediğim gibi bir ilişkiden başaka her şeye benziyor yaşadığımız .çok sabrettim ama hala hep kavgacı dik başlı oluyorum.bana bir şey vermiyor ama hep bekliyor.neden soğuksun va.hep anlattım bana ilgi göster dedim .burdan bir şey yapamam diyor.benim yaşadığım şehire taşınmak üzere bu arada söyliyim.yani insan bu kadar mı odun olur. bir kadına nasıl davranılacağını bilmez.bilemiyorum bana bir akıl verin nolur
anlaşmalı boşanmalarda tek celsede iş bitiyor. neden bu kadar uzamışki. yada diğer celseye kalmış.şimdi anlatıcaklarımdan yargılama değil destek bekliyorum lütfen esirgemeyin. erkek arkadaşımla daha önce arkadaştık tanışmıştık kendisi nişanlıydı daha sonra evlendi. evliliği aile zoru ile olmuştu. daha sonra boşanma kararı aldılar her ikiside ve anlaşmalı boşanma davası açıldı ilk celse görüldü neyse o aralarda ben erkek arkadaşımla yakınlaşmaya başladım kendisinden hoşlandım ve nihayet aramızda bir aşk başladı.yani ben tanıdığımda zaten dava başlamış ve bitmek üzereydi.bilirsiniz ki çok zor günler geçirdim.ailesi boşanma konusuna sert çıkmıştı baştan şuan beni biliyor ve onaylıyorlar.ama bu ilişki beni, çok yıprattı.dava süresinde eski eşiyle aynı evde kalmalarına bile katlandım bir süre.ilişki adına hiç bir şeyi doğru dürüst yaşayamadık .sevgili gibi değildik yani .tamam geliyor görüşüyoruz ama arada bir çünkü ayrı şehirlerdeyiz.ailelere her şey anlatıldı onay veriler sonuçta yanlış bir evlilik vardı herkesin başına gelebilirdi fakat kendisi boşanma kağıdı gelmeden hiç bir adım atamayacağını söylüyor ailelere kadar biliniyor.fakat bilemiyorum çok fazla beklentim oldu hepsi de içimde kaldı.arkadaşlarıma bakıyorum hepsi sevgilileri ile yanyana mutlu evlenme teklifleri aldılar .ben ise sadece karşıdan bakıyorum.biliyorum bunu başlatan benim kabul eden de ama kendisi başlarda çok duyarlıyken şuan dengeleri malesef kuramaz halde.benim de hiç bir şeye hevesim kalmadı açıkcası .bana kadın olduğumu hissettirmiyor sanki ben onun sevgilisi değilim de psikoloğum gibi davranıyor bana.sürekli o dertli o sıkıntılı o meşgul ben kimseye dert anlatamıyorum ailemden başkası daha önce evlenip ayrıldığını bilmiyor.ailemde ben mutluyum diye kabul etti onu.kimseye dert anlatamıyorum iyice bunaldım .onun aile problemleri boşanma davalrı sürekli bana yansıyor.beni anlayabiliyormusunuz bilemiyorum ama artık içimdeki zehri akıtmalıyım.o kadar dolu ve mutsuzum ki. bir yerden de seviyorum ama sevgi neye yeticek .ben evlenene kadar onunla bütün heycan geçicek.çünkü dediğim gibi bir ilişkiden başaka her şeye benziyor yaşadığımız .çok sabrettim ama hala hep kavgacı dik başlı oluyorum.bana bir şey vermiyor ama hep bekliyor.neden soğuksun va.hep anlattım bana ilgi göster dedim .burdan bir şey yapamam diyor.benim yaşadığım şehire taşınmak üzere bu arada söyliyim.yani insan bu kadar mı odun olur. bir kadına nasıl davranılacağını bilmez.bilemiyorum bana bir akıl verin nolur
anlaşmalı boşanmalarda tek celsede iş bitiyor. neden bu kadar uzamışki. yada diğer celseye kalmış.
ben bundan kötü kokular aldım . kusura bakmayın ama kandırılıyorsunuz bence.
şimdi anlatıcaklarımdan yargılama değil destek bekliyorum lütfen esirgemeyin. erkek arkadaşımla daha önce arkadaştık tanışmıştık kendisi nişanlıydı daha sonra evlendi. evliliği aile zoru ile olmuştu. daha sonra boşanma kararı aldılar her ikiside ve anlaşmalı boşanma davası açıldı ilk celse görüldü neyse o aralarda ben erkek arkadaşımla yakınlaşmaya başladım kendisinden hoşlandım ve nihayet aramızda bir aşk başladı.yani ben tanıdığımda zaten dava başlamış ve bitmek üzereydi.bilirsiniz ki çok zor günler geçirdim.ailesi boşanma konusuna sert çıkmıştı baştan şuan beni biliyor ve onaylıyorlar.ama bu ilişki beni, çok yıprattı.dava süresinde eski eşiyle aynı evde kalmalarına bile katlandım bir süre.ilişki adına hiç bir şeyi doğru dürüst yaşayamadık .sevgili gibi değildik yani .tamam geliyor görüşüyoruz ama arada bir çünkü ayrı şehirlerdeyiz.ailelere her şey anlatıldı onay veriler sonuçta yanlış bir evlilik vardı herkesin başına gelebilirdi fakat kendisi boşanma kağıdı gelmeden hiç bir adım atamayacağını söylüyor ailelere kadar biliniyor.fakat bilemiyorum çok fazla beklentim oldu hepsi de içimde kaldı.arkadaşlarıma bakıyorum hepsi sevgilileri ile yanyana mutlu evlenme teklifleri aldılar .ben ise sadece karşıdan bakıyorum.biliyorum bunu başlatan benim kabul eden de ama kendisi başlarda çok duyarlıyken şuan dengeleri malesef kuramaz halde.benim de hiç bir şeye hevesim kalmadı açıkcası .bana kadın olduğumu hissettirmiyor sanki ben onun sevgilisi değilim de psikoloğum gibi davranıyor bana.sürekli o dertli o sıkıntılı o meşgul ben kimseye dert anlatamıyorum ailemden başkası daha önce evlenip ayrıldığını bilmiyor.ailemde ben mutluyum diye kabul etti onu.kimseye dert anlatamıyorum iyice bunaldım .onun aile problemleri boşanma davalrı sürekli bana yansıyor.beni anlayabiliyormusunuz bilemiyorum ama artık içimdeki zehri akıtmalıyım.o kadar dolu ve mutsuzum ki. bir yerden de seviyorum ama sevgi neye yeticek .ben evlenene kadar onunla bütün heycan geçicek.çünkü dediğim gibi bir ilişkiden başaka her şeye benziyor yaşadığımız .çok sabrettim ama hala hep kavgacı dik başlı oluyorum.bana bir şey vermiyor ama hep bekliyor.neden soğuksun va.hep anlattım bana ilgi göster dedim .burdan bir şey yapamam diyor.benim yaşadığım şehire taşınmak üzere bu arada söyliyim.yani insan bu kadar mı odun olur. bir kadına nasıl davranılacağını bilmez.bilemiyorum bana bir akıl veri
Arkadaşım bu işte bir yalnışlık var
Anlaşmalı boşanma adı üstünde zaten her konuda anlaşmaya hem fikir olunması gerektirir.
Öyle anlattığın gibi olmaz.Tek celsede boşanılır imzalar atılır biter.Beş dakika bile sürmez.
En fazla 1 hafta içinde gerekli evraklar gelir ki zaten imzayı attığında boşanmışsındır evrak gelmesi resmi prosüdür.
Ya bu adam seni oyalıyor yada çekişmeli boşanma var.Yani kısaca anlaşmalı boşanmada boşanma arefesi olmuyor.Karar veriliyor tek bir avukat tutuluyor(çünkü anlaşmalı)adliye zaten hemen gün veriyor.
Size gelince resmiyette dahi evli olan bir adamla beraberliğinizden fazla birşey beklemeyin.
şimdi anlatıcaklarımdan yargılama değil destek bekliyorum lütfen esirgemeyin. erkek arkadaşımla daha önce arkadaştık tanışmıştık kendisi nişanlıydı daha sonra evlendi. evliliği aile zoru ile olmuştu. daha sonra boşanma kararı aldılar her ikiside ve anlaşmalı boşanma davası açıldı ilk celse görüldü neyse o aralarda ben erkek arkadaşımla yakınlaşmaya başladım kendisinden hoşlandım ve nihayet aramızda bir aşk başladı.yani ben tanıdığımda zaten dava başlamış ve bitmek üzereydi.bilirsiniz ki çok zor günler geçirdim.ailesi boşanma konusuna sert çıkmıştı baştan şuan beni biliyor ve onaylıyorlar.ama bu ilişki beni, çok yıprattı.dava süresinde eski eşiyle aynı evde kalmalarına bile katlandım bir süre.ilişki adına hiç bir şeyi doğru dürüst yaşayamadık .sevgili gibi değildik yani .tamam geliyor görüşüyoruz ama arada bir çünkü ayrı şehirlerdeyiz.ailelere her şey anlatıldı onay veriler sonuçta yanlış bir evlilik vardı herkesin başına gelebilirdi fakat kendisi boşanma kağıdı gelmeden hiç bir adım atamayacağını söylüyor ailelere kadar biliniyor.fakat bilemiyorum çok fazla beklentim oldu hepsi de içimde kaldı.arkadaşlarıma bakıyorum hepsi sevgilileri ile yanyana mutlu evlenme teklifleri aldılar .ben ise sadece karşıdan bakıyorum.biliyorum bunu başlatan benim kabul eden de ama kendisi başlarda çok duyarlıyken şuan dengeleri malesef kuramaz halde.benim de hiç bir şeye hevesim kalmadı açıkcası .bana kadın olduğumu hissettirmiyor sanki ben onun sevgilisi değilim de psikoloğum gibi davranıyor bana.sürekli o dertli o sıkıntılı o meşgul ben kimseye dert anlatamıyorum ailemden başkası daha önce evlenip ayrıldığını bilmiyor.ailemde ben mutluyum diye kabul etti onu.kimseye dert anlatamıyorum iyice bunaldım .onun aile problemleri boşanma davalrı sürekli bana yansıyor.beni anlayabiliyormusunuz bilemiyorum ama artık içimdeki zehri akıtmalıyım.o kadar dolu ve mutsuzum ki. bir yerden de seviyorum ama sevgi neye yeticek .ben evlenene kadar onunla bütün heycan geçicek.çünkü dediğim gibi bir ilişkiden başaka her şeye benziyor yaşadığımız .çok sabrettim ama hala hep kavgacı dik başlı oluyorum.bana bir şey vermiyor ama hep bekliyor.neden soğuksun va.hep anlattım bana ilgi göster dedim .burdan bir şey yapamam diyor.benim yaşadığım şehire taşınmak üzere bu arada söyliyim.yani insan bu kadar mı odun olur. bir kadına nasıl davranılacağını bilmez.bilemiyorum bana bir akıl verin nolur
şimdi anlatıcaklarımdan yargılama değil destek bekliyorum lütfen esirgemeyin. erkek arkadaşımla daha önce arkadaştık tanışmıştık kendisi nişanlıydı daha sonra evlendi. evliliği aile zoru ile olmuştu. daha sonra boşanma kararı aldılar her ikiside ve anlaşmalı boşanma davası açıldı ilk celse görüldü neyse o aralarda ben erkek arkadaşımla yakınlaşmaya başladım kendisinden hoşlandım ve nihayet aramızda bir aşk başladı.yani ben tanıdığımda zaten dava başlamış ve bitmek üzereydi.bilirsiniz ki çok zor günler geçirdim.ailesi boşanma konusuna sert çıkmıştı baştan şuan beni biliyor ve onaylıyorlar.ama bu ilişki beni, çok yıprattı.dava süresinde eski eşiyle aynı evde kalmalarına bile katlandım bir süre.ilişki adına hiç bir şeyi doğru dürüst yaşayamadık .sevgili gibi değildik yani .tamam geliyor görüşüyoruz ama arada bir çünkü ayrı şehirlerdeyiz.ailelere her şey anlatıldı onay veriler sonuçta yanlış bir evlilik vardı herkesin başına gelebilirdi fakat kendisi boşanma kağıdı gelmeden hiç bir adım atamayacağını söylüyor ailelere kadar biliniyor.fakat bilemiyorum çok fazla beklentim oldu hepsi de içimde kaldı.arkadaşlarıma bakıyorum hepsi sevgilileri ile yanyana mutlu evlenme teklifleri aldılar .ben ise sadece karşıdan bakıyorum.biliyorum bunu başlatan benim kabul eden de ama kendisi başlarda çok duyarlıyken şuan dengeleri malesef kuramaz halde.benim de hiç bir şeye hevesim kalmadı açıkcası .bana kadın olduğumu hissettirmiyor sanki ben onun sevgilisi değilim de psikoloğum gibi davranıyor bana.sürekli o dertli o sıkıntılı o meşgul ben kimseye dert anlatamıyorum ailemden başkası daha önce evlenip ayrıldığını bilmiyor.ailemde ben mutluyum diye kabul etti onu.kimseye dert anlatamıyorum iyice bunaldım .onun aile problemleri boşanma davalrı sürekli bana yansıyor.beni anlayabiliyormusunuz bilemiyorum ama artık içimdeki zehri akıtmalıyım.o kadar dolu ve mutsuzum ki. bir yerden de seviyorum ama sevgi neye yeticek .ben evlenene kadar onunla bütün heycan geçicek.çünkü dediğim gibi bir ilişkiden başaka her şeye benziyor yaşadığımız .çok sabrettim ama hala hep kavgacı dik başlı oluyorum.bana bir şey vermiyor ama hep bekliyor.neden soğuksun va.hep anlattım bana ilgi göster dedim .burdan bir şey yapamam diyor.benim yaşadığım şehire taşınmak üzere bu arada söyliyim.yani insan bu kadar mı odun olur. bir kadına nasıl davranılacağını bilmez.bilemiyorum bana bir akıl verin nolur
nişanlıyken tanıdım iş oratmında ilişki boşanma arifesinde başladı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?