Evlilik için değilde kendin için terapi al. Anan baban seni bir pislik dövsün diye mi doğurdu büyüttü? Kendine değer vermezsen kimse değer vermez. O seni dövdüğü gün darp raporunu alıp boşayacaktın geç bile kalmışsın
Konu sahibi herşeyi bırakın, lütfen ama lütfen şu yorumları tekrar tekrar okuyun. Geri kalan herşeyi silin. LütfenEsiniz zaten size deger vermiyormuş buna ragmen onun icin caba gösterdikçe iyice degersizlesmissiniz. Siddet gormussunuz, rapor yok, sikayetci olmamissiniz. Bana istedigin gibi davranabilirsin mesaji veriyorsunuz. Tum bunlara rağmen boşanmak isteyen kisi ise siz degil, esiniz. Sag salim kurtuldugunuza dua edin
çocuk yoksa bitirmekte unutmakta kolay. Bitmicek bu kavgalar bitmicek. Beklentiler çok aileler kavganın ortasında. Şiddet var. Varoğlu varMerhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Evet ya. Bu evlilikte hersey olmuş zaten ama bir tartışmada beni paket gibi gelip alınması gereken değersizlikte göre "adamı " koca diye yanimda tutmam. Biri illa evden gidecekse o erkektir. Kadını evden göndermeye çalışan da beş para etmez benim gözümde.
Ben de senin gibiyim canım ..Evet keşke diyorum saygısızlık yapmayım diye susmak yerine cevap verseydim belki o zaman eşimle bu kadar bitmezdik.
Okuyamadım adam sizi istemiyor ki ne icin çabalıyorsun?Kizinla isim bitti diyince, baban onu gebertmedi mi (mecazqnlamdada olsa) sen de yanında kalmaya devam mı ettin?Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Kötü olan şey bitti bitiyor. Şu an kötü değilsin, çok iyisin. O dilekçeyi ver ve kendine saygı duyduğun, değerli olduğun yeni bir hayata başla!Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
E dövdü beni diyorsun,hala neden duruyorsun o evde. Şiddet artarak devam eden bisiy kendimden biliyorum. Sebep ne olursa olsun kendine el kaldırılmasına izin verme yada vermemelisin.Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayıer dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Yanlış anlamayın lütfen ben teşekkür ederim yorumlarınız için. Belki ben anlayamadm bu kafayla sizi. Haklısınız. Sadece gerçekten çözüm odaklı yaklaşmaya çalıştım. Medafe koymayı da denedim. Eşimle de konuştum böyle böyle yapalım diye. Bugün doktorum da bunu söyledi. Siz yapıyorsunuz ama eşinizin bi çabası yoksa kimse bu kadar değeri haketmez dedi. Ben aşırı bağlığım seviyorum diye ve bu sağlıksız bunun da farkındayım ondan yardım alıyorum zaten. Evlilik iki kişilik bitiyorsa da ikimizin etkisi var tabi ki. Ama bitmemesi için bi çaba olur ya hani dersiniz ya bu evliliğimi etkiliyo yapmayalm vs bizim evliliğimizde bu olmadı. Hep denedim konuşmayı eşim çok sessiz biri duyguları yok gibi yaşıyor resmen. Ağlasa da üzülse de mutlu da olsa anlamazsınız yüzünden bile. Çok zor böyle yaşamak. Beni de allak bullak etti. Ailesiyle ilgili durumlar yanında bizim en büyük sıkıntımız bu zaten. O bilgisayarını alır sabaha kadar kalkmaz. Ben bi kere yanımda uyumuyo diye dizinde uyuyakalmıştım sırf yanında olayım diye. Bunu kendisi söyledi ben farketmedim bile. Böyle bi hayat yani. Değerimi sorguladığım. Diyeceksiniz haklı olarak neden o evdesin hala. Bunun benm dağınık bi ailede yetişmemle ilgili olduğu kanısında doktorum. Ben de sevgiden katlandım diyorum. Ama her özel günümde ağladım. Bu yaşananlar bende çok ağır bi değersizlik duygusu başlattı kurtulamıyorum. Teşekkür ederim tekrardan yorumlarınız için. İyi ki varsınızEşinizi ve ailenizi yargılamanız bitti sıra bana mı geldi. Gayet dikkatli okuyorum. Siz farkında değilsiniz de açıkça yazmadığınız satır araları bile gözüküyor.
Ben olsam ne yaparım, hasta isen hizmet etmem, kusura bakmayın rahatsızım der odama girer yatarım.
Sürekli laf sokulmasından şikayetçiyseniz eşiniz sizin veliniz değil, sizi koruyup laf söyletmemesi gerekmiyor. Bir kere cevap verirsiniz de ama ediyorlarsa sınırınızı çizersiniz.
Ben sadece bayramda da gidebilirim susarım senin için diyerek net iradenizi ortaya koymamış blöf yapmışsınız. Haklısın ben konuşacağım, bir daha sana böyle davranamayacaklar gibi bir söz beklemişsiniz.
Sürekli bişeylerle blöf yapmışsınız, net duruşunuz yok. Eşiniz de sizi ciddiye almamış.
Bir tek sorunları alalım devam edelim yada boşanalım deyince sunduğunuz seçenekler arasında tercih yapmış eşiniz.
Diğer konularda seçenek sunmamışsınız ki, madem öyle ben de böyle yaparım senin hatırın için diye daha yapmadan başına kakmışsınız.
Hadi hepsi bir yana size şiddet uygulayan bir insanı nasıl hala sevebiliyorsunuz. Siz küfrediyorsunuz o size şiddet uyguluyor ama seviyorsunuz.
Ve hala başa dönüp anlatıp haklısın dedirtmeye çalışıyorsunuz. Benim demem ile düzelecek ise yüz kere bin kere haklısnız. Keşke öylr bir gücüm olsa da üzüntünüze son verebilsem.
Siz onu yapmışsınız, o bunu yapmış kısmını kapatın. Ne olursa olsun hiç bişey şiddeti haklı çıkarmaz. Size şiddet uygulamış bu adam.
Belki de kendinizi tam ifade edemiyorsunuz, daha önceki takıldığınız şeyler belki de psikolojik şiddet.
Sevdiğiniz kişi buna mı layık görüyor sizi. Bu kadar mı basit sizin sevginiz. Lütfen kendinizi sevin, kendinize saygınızı koruyun ve lütfen net olun.
Bak işte gördün mü duvara konuşsan ses gelir karşındakinden ses yok. Diyorsun ya hastayken bile annesine hizmet ettim diye, bu şekilde davranan bir adamın anasına hastayken biz etmezdim ben, kısıra bakmayın rahatsızım der girip yatardım, canımdan kıymetli değil der kendimi hırpalamazdım.Yanlış anlamayın lütfen ben teşekkür ederim yorumlarınız için. Belki ben anlayamadm bu kafayla sizi. Haklısınız. Sadece gerçekten çözüm odaklı yaklaşmaya çalıştım. Medafe koymayı da denedim. Eşimle de konuştum böyle böyle yapalım diye. Bugün doktorum da bunu söyledi. Siz yapıyorsunuz ama eşinizin bi çabası yoksa kimse bu kadar değeri haketmez dedi. Ben aşırı bağlığım seviyorum diye ve bu sağlıksız bunun da farkındayım ondan yardım alıyorum zaten. Evlilik iki kişilik bitiyorsa da ikimizin etkisi var tabi ki. Ama bitmemesi için bi çaba olur ya hani dersiniz ya bu evliliğimi etkiliyo yapmayalm vs bizim evliliğimizde bu olmadı. Hep denedim konuşmayı eşim çok sessiz biri duyguları yok gibi yaşıyor resmen. Ağlasa da üzülse de mutlu da olsa anlamazsınız yüzünden bile. Çok zor böyle yaşamak. Beni de allak bullak etti. Ailesiyle ilgili durumlar yanında bizim en büyük sıkıntımız bu zaten. O bilgisayarını alır sabaha kadar kalkmaz. Ben bi kere yanımda uyumuyo diye dizinde uyuyakalmıştım sırf yanında olayım diye. Bunu kendisi söyledi ben farketmedim bile. Böyle bi hayat yani. Değerimi sorguladığım. Diyeceksiniz haklı olarak neden o evdesin hala. Bunun benm dağınık bi ailede yetişmemle ilgili olduğu kanısında doktorum. Ben de sevgiden katlandım diyorum. Ama her özel günümde ağladım. Bu yaşananlar bende çok ağır bi değersizlik duygusu başlattı kurtulamıyorum. Teşekkür ederim tekrardan yorumlarınız için. İyi ki varsınız
maddi olarak korkmayın, çalışıyor musunuz ?Evet çoğunlukla. Psikolojik olarak da çok kötü durumdayım.
Evet bazen nefes alamıyormuşum gibi oluyo. Aniden gözlerim doluyo. Kendimi suçluyorum sonra ona kızıyorum. Çok kötü bir süreç. İnsan boşanmak için evlenir mi ben ne umutlarla neler düşünerek evlendim. Herkes öyle. Hayatımın en zor anlarından birisi. Mesajınız için teşekkür ederim. Birinin anlıyor oluşu bile bi dayanak olabiliyor.Daha acın çok yeni, bu hissetiklerin çok normal.
Hiç geçmeyecekmiş gibi geldiği de oluyor bazen ama hepsi geçiyor merak etmeyin.. Azalarak devam ediyor, bir süre kafanız hep bu konuyla mesgul olup diğer seyleri sağlıklı dusunemeyebilirsiniz bir dönem
Bu tarz kafa dagınıklıkları, hayata adapte olmada zorluklar yasanıyor
''Siz yapıyorsunuz ama eşinizin bi çabası yoksa kimse bu kadar değeri haketmez dedi. ''
psikologunuz en dogrusunu söylemiş, yakın zamanda ben de bu tarz bir durumun içinde kalmıştım şimdi herşeyi çok daha net görüyorum, doğru kararı verdiniz kesinlikle..