Eşimle her hafta sonu kavga ediyoruz boşanmam gerek mi ?

Kapının arkasına ağır bir şey yerleştirin dolap, sandik gibi.
Kades’i indirin telefonunuza.
Ben kolay kolay boşan demem kimseyle ama siz bu adamdan boşanın.
Hem asalak hem merhametsiz.
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Kız bunla aynı yatağa girilmez kendine kahve döken seni uyurken keser bacım amanın kaç kaç gençliğinin baharında elin eğitimediğini sen mi ehilleştirip düzelteceksin
Üstelik maaile asalak ve sen de hizmetçi konumuna geçmişsin
 
Eşinizin ailesi de az uyanık değil hem hic bir seye destek olmamislar hem issiz gucsuz ogullarini besliyorsunuz ustune birde kiz kardesini yollamislar adamin. bugun onlemini almazsaniz bir kac seneye onlarda gelip yerlesir sizin eve birde kendilerine baktirirlar
Zaten öyle yaşadıkları şehirdeki evlerini satıp bizim yasadagimiz şehirden almayı düşünüyorlar. Ben herkesin evisi kapısı ayrı olacağı için sorun etmiyordum.
 
Yorumları okurken sinirlerim bozuldu. Hepsi fazla gerçekçi. Tokat gibi çarpıyor insanın suratına di mi.
Ben de senelerce böyle bi ilişkiyi ittire ittire götürdüm bi de bile bile gittim evlendim. Herkes soruyor niye diye, valla bence sağlıklı kadınlar değiliz konu sahibi. Aklı başında bi kadın gerçekten bi gün bile çekmez böyle bi adamı. Boşanınca ölecekmişim gibi geliyordu. Al ölmedim de. Gayet de mutluyum. Üzerimden tonlarca yük kalktı. Acımakla üzülmekle olmuyor. Onlar bize acımıyorlar inan. Sadece kendi keyiflerini düşünüyorlar.
 
Ben bu adamdan korkarım. Aynı evde nasıl duruyorsun ya kafasına sıcak kahve döken insan psikopat mıdır nedir normal değil yani.
 
Hep böyle mi yoksa iyi zamanları da var mı yani kompleks yapıp kendisi evde olduğu için bunalıma girip psikolojisi bozulmuş diyeceğim anlattığıniz tarz armudun sapı için kavga çıkaran eş çok zor ve aynen böyle yanında kardeş anne baba varmış umrunda olmuyor ben iki senedir uğraşıyorum boşanma davası açıp evimi tutup çıkınca istemeyeceği tuttu adamın depresyonu mepresyonu kalmadı yine de hep tetikteyim ve hissettiriyorum bunu ayağını denk almazsa çeker giderim dünyaya bir kere gelmişim bilerek yapıyorlar manipülasyoncu toksik insanlar acilen kendiniz için bir adım atın bir de o demiş bosayacağim diye ukala herif içkiden kumardan farksız bu kötü ahlak cidden zehir ediyor.
Biz evlendigimiz ilk günden beri sürekli saçma sapan birşeyler bulup kavga ediyoruz. İyi yönleri tabiki vardı. Ben dürüst olmasına . Merhametli olmasıni sevmistim en başında . Öfkesinin olmadığı zaman herkes tarafından sevilen biri. Annem çok sever onu . Tüm akrabalarım sever ama kız kardeşinin dediğine göre ailesinede bu şekilde öfkeleniyormus hep evde kirmadigi birşey kalmamış. Ben randevu alsam da tedaviyi reddetti hep. Elimden geleni yaptım. Beni üzen bitiren beni kazanmak evliliğimizi yürütmek için bir çaba sarf etmemesi oldu.
 
Biz evlendigimiz ilk günden beri sürekli saçma sapan birşeyler bulup kavga ediyoruz. İyi yönleri tabiki vardı. Ben dürüst olmasına . Merhametli olmasıni sevmistim en başında . Öfkesinin olmadığı zaman herkes tarafından sevilen biri. Annem çok sever onu . Tüm akrabalarım sever ama kız kardeşinin dediğine göre ailesinede bu şekilde öfkeleniyormus hep evde kirmadigi birşey kalmamış. Ben randevu alsam da tedaviyi reddetti hep. Elimden geleni yaptım. Beni üzen bitiren beni kazanmak evliliğimizi yürütmek için bir çaba sarf etmemesi oldu.
Bu insanlar merhametli falan değil aslında. Garip bir şekilde en az gösterdikleri şeye odaklanıp gözünüzde büyütüyorsunuz. Az olan kıymetli oluyor.
 
Ben bu platforma ilk defa geldim. Daha önce hiç yazmadım. Ama bu hikâyeler hep böyle başlıyor zaten.

Dusunuyorum bir insanin sizin kadar sabirli olmasina imkan yok. Hani bazi uyeler diyor ya ben bu iliskiye cok emek verdim. Bahsettigim uye evlenmek icin cok beklemisti bu durum bana acaba ayni kisi misiniz diye dusundurdu.
 
Dusunuyorum bir insanin sizin kadar sabirli olmasina imkan yok. Hani bazi uyeler diyor ya ben bu iliskiye cok emek verdim. Bahsettigim uye evlenmek icin cok beklemisti bu durum bana acaba ayni kisi misiniz diye dusundurdu.
Doğrudur ama ben de hata var benim en büyük ablam hiç denk bulmadı bizi eşimi sever o ayrı konu ama benim bunları yaşayacağımı ön göre göre ben bu evliliği yaptım. Sevgim herşeyin önüne geçti. Çok sevdim değer verdim . Elbet birgün iş bulur dedim kendimde bu zorlu süreçleri atlattım. Ama beni yönlendiren kimse olmadan ben araya araya iş de buldum. Ama benim eşim iş bulsada bu evlilik yürümez psikolojik sorunları var ve benimde psikolojim artık hiç iyi durumda değil. Ben kimseye derdimi anlayamayinca Google yazdım böyle bir platform gördüm bugün üye olup birileriyle derdimi paylaşmak istedim.
 
Yaşadığım şehir de gidecek hiçbir yerim yok. Annem de şehir dışında yaşıyor. Yanımda kız kardeşi var . Kapıyı alttan üstten kitledim. Anahtarı da arkasına koydum . Acmayacagim kapıyı zorlarsada dediğim gibi polis çağırırım.
Canım benim sen acmayacaksin ama görümcen açar mı kapıyı ? Emin olamadım, bu adamdan bosanman şart,
 
Eşiniz daha önce de böyle öfke sorunları var mıydı? Psikolojisi hiç ama hiç normal değil. Terapi alması gerekiyor, hatta bu öfke sorunu için ilaç kullanması gerekiyor bir süre.
Kendine olan öz güveni sıfır. Yetersiz hissediyor, mutsuz. Ve tüm bu içinde yaşadışı negatifliği en yakınına, size yansıtıyor acısını çıkara çıkara. Eğer özünde iyi bir insan olduğuna inancınız varsa, seviyorsanız alıp karşınıza güzelce konuşun. Empati yaptırın. Destek almayı kabul etsin, sonrada çok afedersiniz ama bi tarafını kaldırıp iş ayırt etmeden başlasın bir yere. Gerekirse kasiyerlik yapsın bir yerde ama o evden çıksın yani. Yoksa hayatta bu evlilik böyle yürümez bak. Sen zaten kendi ayaklarının üstünde duran, güçlü bir kadınsın. Böyle manyaklıklarla uğraşacak hayatını heba etme. Bugun kendini yakan, yarın senin yüzüne fırlatır kahveyi.
 
Doğrudur ama ben de hata var benim en büyük ablam hiç denk bulmadı bizi eşimi sever o ayrı konu ama benim bunları yaşayacağımı ön göre göre ben bu evliliği yaptım. Sevgim herşeyin önüne geçti. Çok sevdim değer verdim . Elbet birgün iş bulur dedim kendimde bu zorlu süreçleri atlattım. Ama beni yönlendiren kimse olmadan ben araya araya iş de buldum. Ama benim eşim iş bulsada bu evlilik yürümez psikolojik sorunları var ve benimde psikolojim artık hiç iyi durumda değil. Ben kimseye derdimi anlayamayinca Google yazdım böyle bir platform gördüm bugün üye olup birileriyle derdimi paylaşmak istedim.

Anladim. Calisacak adam her turlu calisir ve calismayan adam baslibasina bosanmak icin yeterli bir sebep bana gore. Hayat musterektir hastalik olur bilmem ne o zaman hic sorun degil ama esinizinki tembellik. Butun gun calisiyorsunuz utanmadan gelirken size siparis veriyor pasam. Siz peygamber sabriyla kosa kosa degistirmeye gidiyorsunuz, caydanliklar havada ucusuyor siz hala psikolojik yardimdan bahsediyorsunuz. Bazi hemcinslerimin sabrina hayranim. Aralarda gorumce de vardi beynim yandi. Bu kadar sabir fazla geldi bana.
 
Aynı yollardan geçtim. Bunun bir ilerisi sizi dövmesi. Böyleleri arsız oluyor. Evim yuvam diye çabalıyorsun aman boşanmayim ama değmez. Bugün bunları yapiyor demi ilerde daha da büyüklerini yapacak seninde sabrın bitecek bakalım ne kadar dayanacaksin ben 6 yıl dayandım maddi manevi bittim. Ağlayarak aileme beni kurtarın dedim. Dilerim en kısa zamanda kendi değerini bilir bu asalaktab kurtulursun.
 
X