- 27 Haziran 2022
- 809
- 1.567
Çevre baskısıyla dedi bir keresinde agzindan kacirip
Çevre baskısıyla dedi bir keresinde agzindan kaciripBu insan neden sizinle evlenmiş amacı neymiş yani hiç bir anlam veremedim naptigini bilmeden evlenmiş gibi tam olarak derdi neymiş neden sormadiniz
Allah razı olsun,inşallahEn azından uzun zaman geçmeden bitmiş kurtulmuşsunuz. Cinsellik olmamış buda iyi en azından çocuk olmamış. Böyle biri ile zaten ilerde ayrılık olurdu üzmeyin kendinizi. Sizi seven biri ile ömür geçirin bu ayrı uyuyan adamla değil. Umarım musmutlu olursunuz
Başlık çok manidar olmuş.Aynı soruyu eşiniz de"evleniyorum,sebebini bile anlamadan"diye kendine sormuş sanırım.Bu anlattıklarınıza bakılırsa siz kendi kendinize evlenmişsiniz,tek başınıza yaşamışsınız evlilik hayatını.Düzelme ümidi yoksa ayrılmanız en hayırlısı bence.Adam"evli"kelimesine bu kadar sürede alışamamış,asıl sorun madem kendine güveni yoktu neden sizinle evlendi.Neden size ümit verdi?Ona da sorsan;"hazır değildim,evliliğimiz oldu bittiye geldi"der.Acaba kafasında unutamadığı bir ilk aşkı falan mı vardı.Onunla bitiremediği için mi sizinle başlayamadı?Herneyse...Takı konusuna gelirsek;yasal olarak düğünde takılan altınlar gelinlene aittir,nokta.Bu arada imam nikahı kıydıysanız mehir falan istemediniz mi?Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
"Paramı kendim kazandım" bu cümleyi kurabildiginiz için ne kadar şanslısınız bilemezsinizParamı hep kendim kazandim hayatimi babasiz tek basima idare ettim simdi elin adamina yenilmek gercekten insana zavalli hissettiriyor
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Ailemin evliligini kurtar baskisina ragmen kurtaracam bu eziklik hep onlar sayesinde..
Evlilik kurumuna yüklenilen lüzumsuz kutsallığa inanıp kızı mutsuzken bile kızını değil evliliğini düşünen sözde aileler işte... Kendi paranızı kazanıyormuşsunuz kimseye muhtaç değilsiniz. Sen çevre baskısıyla evlendin ama ben çevre baskısını dinlemeden hakkımı alıp boşayıp atacağım seni diyeceksin bu herife...Çevre baskısıyla dedi bir keresinde agzindan kacirip
başından beri adamı zorla nikah masasına oturtmuşsunuz. sonuç hüsran tabi kiMerhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Çocuk oyuncağı mi bu başkasının hayatı oyuncak değil siz yakınlık gösterdiniz mi hiç peki.Aslinda bana sizin duygularınızın yoğun olduğu gibi geldi yoksa bu kadar sorun varken evlenmezdiniz gibiÇevre baskısıyla dedi bir keresinde agzindan kacirip
Daha öncede nişanlanmiş. Onun da aile baskisiyla oldugunu falan soylemisti. Ama ögrendim ki yalanmis severek nisanlanmis onunla da sonra sogudum diyip ayrilmis. Ablasindan ogrendim bunu. Ben birini sevebilecegini dusunmuuorum baglanma sorunu var. Mehiri en dusuk ceyrek altin olarak istedim hep alcakgonullu davrandim bugünlere gelecegim aklimin ucundan gecmediBaşlık çok manidar olmuş.Aynı soruyu eşiniz de"evleniyorum,sebebini bile anlamadan"diye kendine sormuş sanırım.Bu anlattıklarınıza bakılırsa siz kendi kendinize evlenmişsiniz,tek başınıza yaşamışsınız evlilik hayatını.Düzelme ümidi yoksa ayrılmanız en hayırlısı bence.Adam"evli"kelimesine bu kadar sürede alışamamış,asıl sorun madem kendine güveni yoktu neden sizinle evlendi.Neden size ümit verdi?Ona da sorsan;"hazır değildim,evliliğimiz oldu bittiye geldi"der.Acaba kafasında unutamadığı bir ilk aşkı falan mı vardı.Onunla bitiremediği için mi sizinle başlayamadı?Herneyse...Takı konusuna gelirsek;yasal olarak düğünde takılan altınlar gelinlene aittir,nokta.Bu arada imam nikahı kıydıysanız mehir falan istemediniz mi?
Belkide nişanlılık döneminde eşinizin kafasına dank etti. Sevmediği yada istemediği için eşyadır kuafördür düğündür kavganın ayrılığın yolunu yaptı. Siz sabırlı ve anlayışlı çıkmışsınız. Her zorluğu(aslında) yalnız başınıza aşmışsınız. Olmayacak şeyleri oldurmuşsunuz.Sonunda ne yazık ki yalnız kalmışsınız. Eşiniz hiç olmamamış bu evlilikte.Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Çok yogundu çok seviyordumÇocuk oyuncağı mi bu başkasının hayatı oyuncak değil siz yakınlık gösterdiniz mi hiç peki.Aslinda bana sizin duygularınızın yoğun olduğu gibi geldi yoksa bu kadar sorun varken evlenmezdiniz gibi
Sebebini bilemem de.. çok değil ama evlilik nişan, düğün zamanı hep idare eden taraf değil de azcık sabrını zorlayan taraf olsaydınız keşkeMerhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Tek kisilik bir evlilik aynen öyle..teşekkür ederim inşallah öyle olurBelkide nişanlılık döneminde eşinizin kafasına dank etti. Sevmediği yada istemediği için eşyadır kuafördür düğündür kavganın ayrılığın yolunu yaptı. Siz sabırlı ve anlayışlı çıkmışsınız. Her zorluğu(aslında) yalnız başınıza aşmışsınız. Olmayacak şeyleri oldurmuşsunuz.Sonunda ne yazık ki yalnız kalmışsınız. Eşiniz hiç olmamamış bu evlilikte.
Taze bir evlilik yıkılıyor adam altın derdinde. Bundan sonraki sürecin sizi en az yıpratacak şekilde geçmesini temenni ederim.