- 16 Şubat 2012
- 1.560
- 500
Bastan evlenmeyecektiniz ayrilin sizin icin cok daha iyi olacaktir. Bu evlilik degil cunku. Ve tum altinlari da alin onlarin bir hakki yok hrseyi siz ustlenmissiniz daha ne
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
