3yillik evliligmzde çok yiprandik. 2yilimiz eşimin ailesinin açtığı problemler oldu eşim o zaman süreç içerisinde beni çok seviyordu ama arkamda durmuyordu ezdiriyordu. Ayrıca severken ailesinin doldurusuyla beni de silebliyordu. Ben bunun tek sebebi ailesi diye düşünüyordum ama bir erkek karısını sahiplendiği sürece kim ezebilirki, kim üzebilirki. Evet çok kavga gürültü yaşadık benimde hatalarım oldu kendimi savunucsm diye çok diklestim hakaretle karşılık verdim. Sonra eşimin hakaretleri ve el kaldirmasiyla dayanamayıp ailesinin kapısına gittiğimde kayınvalidem kocana karşılık vermezsen dayak yemezsin lafı oldu. Orda hem eşimle hem ailesiyle problem yaşadım bosanmamizi iple çeken ailesi var. Asıl konu bu insanlar eşim de dahil elalem korkusu yüzünden beni suçlu gösterip benm kendiligimden bırakıp gitmemi istiyorlar. Yani biz geline iyi davrandık kendisi gitti demek. Neyse eşimin ailesiyle 4aydir görüşmüyoruz eşim ve ailesi istemedi. O gün bugündür eşim bundanmidir artık bilmiyorum. Bana nefret ve kinle bakıyor en ufak şeyde üstüme yürüyor, ayrı odalarda yatıyoruz. 3yildir oyun bağımlılığı var gece gündüz hemde. Doğru düzgün işi yok , boş vaktini ful hahvede değerlendirir . Dedggm gibi evliliğimiz ilk zamanları ailesi haricinde eşim böyle dgldi sevgisini hissettiriyordu. Çok boşanmak istedim. Ailem ve akrabalarım bunun kötü bişey olduğunu düşünüyor , ailem bu durumuma anne baba olarak çok üzülüyor lar bunu biliyorum. Ama annem babam hep boşanma daha iyisi çıkmaz yuvani elinde tutmaya bak bı, damadimizi seviyoruz modundalar. Bana az da olsa kızım biz senin arkandayız her ne olursa olsun bu adam sana el kaldıramaz böyle evlilik olmaz bizim yanimizda mutlu olursun gibi destek ciksalar. Boşanmak istemesem bile daha doğru daha mantıklı kararlar alırım . Gelin görün ki ailemle de anlasamiyorum. Karakterleri susulan ezilen kadın ol ama Allah'a havale et. Bosansam su durumumdan daha zor günler geciricem. Annemle tartışma yaşadığımız zaman bosanmami suratıma vurup beni zeleyecek bir insan. Şuan nereye çıksam neyi düşünsem beni çıkmaza sokuyor. Eşim deseniz çık git ailenin yanına diyor bende sen ailenin yanına git burası hala benm evim ayrıca annem babam uzakta gidemem izin çıkartmam lazm diyorum. Tapu eşimin uzerineya . burası benim evim ! Diyecek karakterde evliliği evinden ibaret zannediyor. Ama en çok ta üzen durum eşim dışarıya karşı öyle mülayim öyle efendi öyle sessiz biz bosansak kesin karisinda problem vardır bu adam bu kadının saçının teline zarar vermez diyecekler hemde yüzüme. Hem kendimle ugrasip birde insanların acımasızca konuşmaları beni daha çok yaralayak. Eşim evet beni severken saçımın teline zarar vermeyecek bir insan. Ama sinirlendiğinde soğuduğunda her türlü kotulukte de bulunabilecek bir insan. Hani hayatınıza bir insan alirsiniz, herşey mükemmel gider o dört dörtlük dediğiniz insanla aranız acilirda çirkinlesirya öyle. Bunun pskolojik anlamda hangi haslalik olduğunu bilemiyorum. Şimdi ablalarim özellikle boşanmış hanımlar. Ne gibi zorluklar çekiyorsunuz. Ben artık mutlu olmak istiyorum. Benm bu durumumu da gözünuzun önüne getirin siz bu durumdayken nasıl hareket edersiniz nasıl mutlu olurdunuz ? Eşim ayrilmayi kafasına koyarken bile ben buna sözlü sözsüz hakaret edip kendisi bırakıp gitsin istiyor. Konusuyorum düzeltelim diyorum ayrilmakmi istiyorsun diyorum bana niye soruyorsun git davani aç diyor. İş ciddiye binince benm dava açmamı bekliyor. Bukadar karaktersiz bir adamla evliyim.