- 17 Mart 2019
- 3.211
- 4.429
- Konu Sahibi TomrisAnka
- #21
Çok mantıklı bı öneriDüzelcem demiş ya, şart olarak altınları ailesinden alıp sana vermesini söyle. Oyunu bozulsun. Düzelmediğini düzelmeyeceğini göreceksin. Dene..
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Çok mantıklı bı öneriDüzelcem demiş ya, şart olarak altınları ailesinden alıp sana vermesini söyle. Oyunu bozulsun. Düzelmediğini düzelmeyeceğini göreceksin. Dene..
Önce 120.000 TL kik altını alın ve onu almadan vazgeçmem deyin. Altını alınca da çektiğiniz davayı tekrar açın. Aklıma bu geldi. Ama hem altını alın hem boşanın. Kocanız kötü biriMerhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Düzelcem demiş ya, şart olarak altınları ailesinden alıp sana vermesini söyle. Oyunu bozulsun. Düzelmediğini düzelmeyeceğini göreceksin. Dene..
Kendinize haksızlık etmeyin 35 yaş nedir artık insanlar ilk evliliklerini o yaşlarda yapıyorCanım benim bu adam düzelse ki ihtimal vermiyorum, anası ve üç görümce size mümkünü yok huzur vermez.
Bu kabalıkları yapmış bir adamın düzeleceğini ummak en kibar tabirle aptallık olur. Niye düzelsin ki mayası bu adamın?
35 yaşındayken 3,5 yaşında bir bir çocukla boşanmış bir ablanım. Keşke 27 yaşımda çocuksuzken başıma gelen gelseydi de boşansaydım. Çocukluyum. Eski gençlik güzellik ve fit halim yok. Eskisi gibi tercih edilmiyorum.
Gençken ve her şeyin tadını çıkarabileceğin zamandayken boşan ve yepyeni bir sayfa aç. Bu adamın adam olması imkansız gibi. Hayatını varoş görümce ve kaynana kavgalarıyla harcama Allah aşkına.
Üzülerek söylüyorum ama dıs gebelik olmasi size bi isaret olabilir inanın düzelmiyorlar bende yaşadığım için biliyorum en ufak bi olayda içlerindeki öfke çıkıyor ortaya kendinize yazık etmeyin bian önce kurtulun cok hafifliceksiniz eminimMerhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Boşandığımda 35’tim, şimdi 38’im. Evet çok ileri bir yaş değil ama küçük çocuk zırıltısı açıkçası kimseye cazip gelmiyor.Kendinize haksızlık etmeyin 35 yaş nedir artık insanlar ilk evliliklerini o yaşlarda yapıyor
Kötü olaylar yaşamışsınız. Eşiniz büyük ihtimal düzelmez. Burada kaç konu açıldı sizinki gibi. Kadınlar kocalarını affettikten sonra kocaları hemen gevşeme moduna geçiyormuş. Çocuğunuz yokken boşayın, kendinize yeni bir hayat kurun.Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var
Onada kalkıştıKendini affettirmek icin intihar etmeye bile kalksa asla geri donus yapmayın
O derece yani!...
Bu nasıl erkek yahu!
Ses kayıt cihazını gördüm ve ortada tartışılacak bir evlilik göremedim, bence bitirin değmez, ailesine bağımlı eşiniz...Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası açtım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini çok pişman olduğunu söylüyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne söz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen öfkesini yenemedi. Bana hiçbir suçun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu küfür gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mücadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gözünde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kötülüğü bırakmadı. Bense karakterime çok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukça hatalarını anlar bırakırlar böyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sözde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni söylüyordu. Ama o köprüyü hiç kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar söylüyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa üç görümcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi söylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hiç polemik yapmadım kısaca o evden hiç çıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sözde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve içindeki psikopat çıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yüksek sesle küfürler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikçe bu psikolojik şiddet fiziksel döndü . Boşanmaya su gün karar verdim çatlatma iğnesi vurulup beş gün ilişki yasandiktan sonra yerleşme döneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına çevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gönlü kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde çalınır dersin bankaya koyarsın dedim çözüm buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sözde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken üzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet göstermediği anlamını taşımıyor . Ögun bitti benim için boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri dönmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu suçladim dedim o çocuk o olay yüzünden yanlış yere tuttundu. Neyse ben söyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim çok kötü şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak için bu evliliğin bitmesi lazımdı davami açtım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya çalışması ve anneme kalp krizi geçirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum dönüyor kalıyordum. Neyse sonuç olarak şimdi gözünün açıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini söylesede çevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ sürme desede ve ilkkez boşanma davası actin düzelir deselerde ben düzeleceğine inanmıyorum. Çok inandım çok kandirildim çok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama düzelmedi düzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak görüyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikçe daha çok psikoljik çöküntü içine giriyorum bana yardım edin tarafsız üçüncü bir göze ihtiyacım var