- 19 Kasım 2016
- 1.134
- 1.665
- 32
bende ayni sekilde yakalandimi acaba esi tarafindan bu mesajlarNe durumdasınızgunlerdir sizi merak ediyorum
Sanırım doğulular okuduğum kadarıyla ama inanin olmuyo bende dua boşanma aşamasındaym bosancagm kisilerde doğulu 5 ay durabildim com dominantlar kadınlara karşı büyük bi hata yaptmm kültür farki okadar fark ediyoki benm çocuğum fln yok allah'tan cok Üzüldüm bende bi nevi bu tarz şeyler yasadim assanmak küfür vs gibi ben kendimi kurtardim insalhh sende kurtarrsinnn canmm benmmMerhaba. Deşifre olmamak için yönetimin izni ile ikinci üyelik aldım. Eski üyelerdenim.
-Neredem başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi ifade edebilmek, yaşadıklarımı size tam manasıyla aktarabilmek için çok uzun yazmam gerekecek. Şimdiden okuyan okumayan herkese teşekkür ederim. Bu forumdaki herkesin fikrine ihtiyacım var. Cok ciddi bir çıkmazın içerisindeyim. Sanırım bunalıma girdim bu sebeple içinde bulunduğum duruma çözüm uretemiyor, kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyorum.
= Eşimle 7 yıl önce sosyal medya üzerinden tanışıp 1 sene içerisinde evlendik. Kültür, ırk ve mezhep farklılığımız var. O bu konuda ailesini söz sahibi etmedi, olacak dedi ve oldu. Benim ailem ilk başlarda emin misim iyi düşün diyerek biraz karşı çıktılar (çok haklılarmış) daha sonra kabul ettiler. Zaten ailem her zaman secimlerime ve dusuncelerime önem vermistir. Sadece bu seçimim onlara biraz radikal geldi. Bu arada ben icanadoludan, esim dogudan..
Mezhep konusunda benim açımdan sorun olmadı cünkü ben icinde bulundugum mezhepten farkli dusunuyor ve hissediyordum ancak baskılardan dolayı dusundugum gibi yasayamiyordum. Bu da eşimi seçmemde önemli bir etken oldu. Tanıştigimizda ikimizin de işi yoktu. Evlenebilmek icin ikimiz de ise girdik. İlk özel sektör islerimizden sonra kendisi kurumsal bir yerde calismaya basladi (2 universite mezunu!) ben de evlenmemize yakın memur oldum. Eşimin cok istedigi bir ilde memur oldum. İkimizin ailesine de çok uzak bir yer. Eşimin babası onları biz tanıştıktan kıa bir süre sonra terketti. Ben de bu sebepten ötürü düğün masraflarını minimuma çektim. Hicbir sey talep etmedim. Tabi ailem ve akrabalarım bunu sorun etti. Bu kadar da uyduruk dugun olmasin diye ama ben maksadın evlenmek oldgunu, babalari olmadigi icin zorlamamam gerektigini savundum. Kiz tarafimdaki dugun masrafini ailem ve ben karsiladim. Erkek tarafindaki dugunu takilarla yaptik. Gelinligimi kuzenimden, kima kiyafetimi yegenimden temin ettim. Nitekim evlendik.
(Afedersiniz cok gereksiz ayrintiya giriyorum. Daha genel yazip sorulara gore daha sonra konuyu guncellerim.)
Nitekim evlendik. Kiz tarafindaki dugunun ardindan esimle valizlerimizi alip benim calistigim sehre gittik. Ne tutulmus bir ev ne de esyamiz vardi. Akrabamin evine gittik. Kendileri yurtdisinda yasiyorlar. Birkac ay orada kaldik.
- bu arada şu ayrıntıyı eklemek istiyorum. Cok aşık olarak evlendik. Hala da çok aşığız karşılıklı olarak. Ancak aşk, sevgi asla menfaat ve vicdansızlığın önüne kalkan değilmiş onu gördüm.
Kabusum evliligimizin ilk gunu basladi.
∞Gece 2de eve vardik. İlk gecemiz. Sabah 7de esimin telefonu deli gibi caliyor. Hem dugun hem yol yorgunuyuz. İlk birkac aramayi cevaplayamadi bu sebepten. Uyanamadi. Ancak israrla caliyor. Actiginda karsidaki kucuk kaynim. Buyul kaynimla bize saat 8de kahvaltiya geleceklerimi soyledi. Ben şok oldum. Tabi esim yetistigi kültür sebebiyle hicbir sey diyemedi. Apar topar kahvalti hazirligina basladim.
∞ aynı gün abisi esime takı takmadigi gibi bir de dugun arifesinde esimin (benim, dugun yapsin diye ilk maasimdan esime gonderdigim para ile) aldigi cep telefonuna el koydu esime de bi tane tuşlu yarı bozuk telefonu verdi.
∞yine ayni gun kahvalti oncesi annesi esimi aradi ve yaklasik yarim saat azar cekti. Telefonu kapatinca esim uzerime yurudu. Ne oldugunu anlamadim. Kaynim sakinlestirdi. Benlik hicbir sey yokmus. Kv'nin klasik stres atma gunuymus, esim de yuklendigi stresi ben de atacakmis. Nitekim sonraki 6 yıl öyle de oldu.
İsimde yeni oldugum icin dugun iznim cok kisaydi, cok zor sekilde amirlerimle kötü olarak rapor almistim. Sirf evliligimin ilk gunlerini esimle gecirebilmek icin ancak biz hep ben, esim ve 2 kaynim gecirdik ilk gunlerimizi ve ilerideki 1 yili.
∞ esim cok cok savurgan, bekarliktan kalma borclari varmis, kendi adina cikardigi kredi kartini abisi kullaniyormus dugun gunu abisi cebine koyup gondermis, full borc ile. Ailesi maddi hicbir sey yapmadigi gibi yillar boyu hep talep halinde oldular. Ozellikle yasadigimiz ildeki kaynim inanilmaz firsatci, cimri birisiydi. Bu arada esim dugun oncesi istifa etti yoksa yasadigimiz yere gelemiyecekti. Zaten calismaya da pek hevesli birisi degil.
∞yaklasik 2 sene boyunca sabah 6dan aksam 7ye kadar calistim ve esimle iki kaynimi gecindirdim. Evimizi dizerken kaynim cok para gitmesin diye esimin aklina girip evimizi hep ikinci el dösetti. Her seyime karisti. Perdemden tut tvnin hangi odada duracagina kadar. Her gun agliyordum. Aksam 7de geliyordum buyuk kaynimla esim mutfak tezgahinin uzerini bulasikla doldurmus. Cok acız diye bi saniye oturtmuyorlar beni. Aglayarak yemek yapiyorim. İlk zamanlar oldugu icin pratik degilim. Yemek aksam 10da hazir oluyor. Evimi 1 ayda ancak yerlestirebildim. Karton koliden tabak alip kullaniyordum. Bazen, agliyorim gozlerim kizariyor diye esim mutfakta beni uyariyordu. Abim anlayacak kirilacak diye. Abisi bosanma asamasindaydi. Evine girmek gelmiyordu icinden. Hep bizdeydi. Yemegi yerdi sonra olmamis bu sevmedim derdi. Sifonu cekmezdi hic. Esime soyledigimde bunu dile getirmemin cok ayip oldugunu, gerekirse abisinin b.kunu yemem gerektigini soyledi. (Yıllar icerisinde ailesinin diger uyelerinin de b.kunu yedirecekti)
∞böyle böyle aylar gecti. Eşim iş bulamayınca askere gitti. 6 ay boyunca tek başıma yolunu bekledim. Kimse sormadi ne haldesin diye. Bu surecte tek basima hem esimin bekarliktan kalma borclarini hem de dugun borclarini odedim. Altinlarimiz da bitti ilk seneden. Esim taksi ya da kiralik araclarla ulasimini sagliyordu. Rahatina cok duskun, luks seviyor. Altinlarimiz hep bu tarz seylere gitti.
∞eşim askerden donunce kv birkac haftaligina yanimiza geldi. Kv yalniz uyumasin diye esim annesiyle yatmayi teklif etti once sonra kucuk kaynimi getirdi annesiyle bizede kaldi. Yine yalniz calisiyordum. Aksam gelip onlara yemek hazirliyordum. Kv bizdeyken esime bi tane is bulduk. Maddi olarak zor durumdaydik. Esim sofor olarak ise basladi. Kvde bu durumdan rahatsiz oldu. Ben memlekette ne derim iki üni okuyan oglum sofor oldu diye bana aglayarak isten cikmasini istedi. Ben de bu ise ihtiyacimiz var diyerek reddettim talebini. Küsüp gitti.
Daha yeni evliyken, hicbir ev esyamiz, maddi imkanimiz yokken kaynim bizden kredi cekmemizi istedi kacakcilik yapmak icin. Dolayli yoldan benden istemis oldu. Ben de kabul etmedim cunku biz ihtiyac sahibiyken kendimize cekmedigimiz krediyi kaynik yasa disi is yapsin diye cekemezdim. Esim hayati zindan etti o donem bana. Abisi istiyorsa ikiletmeden vermemiz gerekirmis. Borclardan dolayi o kadar zor geciniyorduk ki. Mutfagimiza 100 tl kaliyordu. Her gun ayni yemegi yiyorduk. İşim de oyle zor oyle stresli..
#Boyle boyle yıllar gecti. Sürekli olarak ailesinin talepleri yuzunden kavga ettik. Psikolojik siddet artik fiziksel siddete dönmüştu. Aileme asla bir tane sorunumu anlatmadim. Ama o her kavgamizda butun ailesini ayaga kaldirirdi. Ailesi her firsatta laf sokardi bana esim birakin cevap vermemi, surat asmami bile istemezdi. Hala da öyle. Sürekli esimin memlekette gelen misafirlerini, arkadaslarini yatili agirladim. Hepsinde de köpek gibi yapacaksin, mecbursun, esek gibi yapaksin diyip bir suru baski ile kabul ettiriyordu. İsin ilginci ise ben bu donemler bosanmayi dusunmedim hic. Cocugumuz olmadi yillarca. Cok cabaladik cok istedik. 5 yilin sonunda evladima kavustum.
#esim her kavgamizda bosanmak isterdi. Ben de kabul ederdim sonra kendisi vazgecerdi. Meger hepsi tehditmis, yola gelmem icin yapiyormus. Bosanma ile korkutamayacagini anlayinca yavas yavas dozu artirmaya basladi. Fiziksel siddet, öldürmekle tehdit, en son da cocugumla tehdit ediyor.
Beni istediginiz kadar elestirebilirsiniz ancak lutfen elestirilerin yaninda cozum fikirlerinizi de belirtin.
#son olaya kadar bosanmayi ciddi ciddi dusunmemistim ancak artik yapamayacagimi anladim.
Şu ayrintiyi da lutfen paylasayim sonra sadede gelip bitirecegim.
Esim cocuklugu boyunca cok ciddi siddete maruz kalmis. Annesi kumasi ile yasiyormus. Oldukca kalabalik bir ailede cok baski ile buyumus. Babasi cok zalim birisiymis. Hep annesini dovermis annesi de cocuklarini su tutup hortumla dovermis.
Bense ailemden hic dayak yemedim. Pamuklara sardilar. Annem babam benden bir bardak su bile istememistir. Okumamiz ve rahat etmemiz icin her fedakarligi yapmislardir. Evimizde hic kavga olmazdi. Babamin anneme sesini yukselttigini bile hatirlamam. Cok ozgur yetistirildim.
-esim gecirdigi cocukluk sebebiyle siddete fazlasiyla meyilli. Öyleki 9 aylik bebegimiz dogdugundan beri ne zaman dovecegiz diye soran birisi. Ne zaman egitmek icin, kaprislerini ve yaramazligini engellemek icin dovecegiz diyor. Bebegimi hem cok zor buldum hem de cok zor hamilelik ve lohusalik sureci gecirdim. Hepsinde dd maddi manevi yalniz birakti beni. Hamileyken bile cok kucuk bir sebepten kavga edip bosanacagini soyledi. Ben kabul edince de beni namussuzlukla sucladi. Haysiyetsiz oldugum icin hamile halimle kabul ediyormusum bosanmayi. Karnimi kesip cocugu alirmis icinden vs.
Bitiriyorum..
Bardağı taşıran son damla..
Bunda yaklaşık bir ay önce cok guzel mutlu mesut bir pazar kahvaltisindan kalktık. Eşim annesi ile balkonda telefonda hararetli bir telefon konusmaşı yaptı sonra iceri gelip gozunun ustunde kaşın var gibi sebeplerden uzerime yurudu. Hakaretler etti. Ne oldu diye sordugumda ise en kucuk kardesi yasa disi bir ceteye karismis, yuklu borc yapmis. Cete evi basip esyalari kirip dokmus. Kaynimi dovmusler vs. Kv arayip agliyor bu oglan basima boyle isler acti diye. Esim de acisini benden cikariyor. Annem uzgun mutsuz diye. Benim durumdan haberim bile yok, benimle alakasi ne diyorum. Annemin senin gibi serefsiz gelinleri var o sebepten mutsuz diye bana yukleniyor. Zaten karsilikli tartisnamiz pek olmaz. Dovmesin diye susarim. Ama cocuk olmasa sussam dahi dovecek o durumda. Emziriyorum. Sutumm kesilecekti uzuntuden. Birkac gun sonra diger kardesleri ile toplanip hep beraber bayramda memlekete gidip annesine destek olacaklarini soyledi. Tabi benim iki goz evime de eltim ve 3 cocugunu birakip giderek. Cocuklar hic durmuyor. Komsularimla gurultu nedeniyle husumetimiz var. Cocugum çıt seste uyumiyor. Evim kücük. İstemiyorsan sen defol git evden gelecekler dedi. Ve o kara gün geldi. Evim çöplük oldu. Eltim asla cocuklari ile ilgilenmiyor ve cocuklar asla durmuyor, susmuyor. Dizginlenemiyorlar. Cocugumin uyku duzeno alt ust oldu. Sureklo agliyor. Bulasik makinesini yerlestiriyoruz ama tezgahta igne atsan yere dusmez sekilde bulasik dolu oluyor. Sonu gelmiyor. Alip basimi gidecektim cocugum olmasa. Ben tum bunlarla bogusurken bir de memleketten haber geldi. Butun kardesler aralarinda karar almislar ve en huzurlu yerin bizim yasadigimiz ilce olduguna karar vermisler ve hepsi buraya tasiniyorlarmis. Hayatimin en kötü haberi. Hala kabullenemedim. Hayatım mahvoldu resmen.
En so birkac gun önce eşim yok yere kavga cikardi sirf onlar gelmeden bana ayar vermek icin. Anneme babama bana butun aileme agiza alinmayacak hakaretler etti. Allahsizlar, serefsizler, anani bilmem naparim, anasi bilmem ne, kendi bilmem ne, sulaleni ..., yedi ceddini ..., kansızsın sen. Beni eve sigdirmiyor surekli psikolojik siddet uyguluyor. Ailem gelince eşek gibi onlar nasil isterse öyle yasayacaksin. Bu hakaretleri duymak istemiyorsan biz nasil istiyorsak oyle yasayacaksin. Herseye tamam diyeceksin. Yoksa bosanmak istiyorsan birak cocugu s.kt.r git hadi simdi. Elimi kana bulama atla balkondan. Kendin atla diye uzerime yuruyor. Zaten cocuk emmeyi birakana kadar sana sabrediyorum. Alacam elinden. Anneme baktiracam. Kendi kulturumden birisi ile evlenip ona baktiracam. Şeytansın sen. Öldürecem seni, cocugu elinden alacam..
O kadar uzun, o kadar cok sey var ki inanin ifade etmekte cok cok zorlaniyorim. Sordukca cevaplarda izah edecegim size.
Nitekim ayrilmaya kararliyim bu sefer. Hem de cocugu hic gostermeyerek, koruma karari ile ama ucretsiz izindeyim ve param yok. Ailem pasif. Sahip cikiyorlar ama bunlarla basa cikacak kadar guclu degiller. Onlara zarar vermesinden korkuyorim. Babam cok yasli ve hasta. Onlari uzmek istemiyorim. Onlara gidemem. Cocugum asiri duskun bana, heleki bu olaylardan sonra iyice bagimli hale geldi. Yakamı bırakmıyor. Anne kaybetme korkusu yasıyor. Bakiciya veremiyorum. Ayrica su an yasadigim yerde barinamam. Ne yapacagimi bilemiyorum. Nolur beni cesaretlendirin, fikir verin. Para sorunumu, kalacak yer sorunumu nasil cozerim. Korkuyorum da. 3. Sayfa haberi olmaktan. Evladım icin. Aile yapisi cok marjinal, cok bozuk onu anlatamadim. Kisacasi sunu soyleyim. Kayinlarim hel yasadisi islerde. Hepsi bankalarda kara listede, sabikalilar, icraliklar.. Kv sinir hastasi cocugumi mutlaka hirpalar dover. Bir de cocuklara agzinda cigneyip yedirme gibi bir fantazisi var. Kayinpederim benim yasimda bir kadinla nikahsiz yasiyor ve 2 cocuk yapti ondan...
Lütfen bana yardım edin. Bunalıma girdim. Önümü göremiyorum. Çözüm üretemiyorum.
bende doguluyum evlendim.ailede dogulu ama ne benim ailemde nede gelin gelsigim.ailede boyle seyler olur ben 4 yıllik evliyim 2 tane kaynim var bir gun olsun biz davet etmeden kapidan iceri girmezler kayinpederim asla kapimi calmazki gelin uyuyordur rahatsiZ etmim.diye bunu doguyla batiyla degil vicdanla alakasi varSanırım doğulular okuduğum kadarıyla ama inanin olmuyo bende dua boşanma aşamasındaym bosancagm kisilerde doğulu 5 ay durabildim com dominantlar kadınlara karşı büyük bi hata yaptmm kültür farki okadar fark ediyoki benm çocuğum fln yok allah'tan cok Üzüldüm bende bi nevi bu tarz şeyler yasadim assanmak küfür vs gibi ben kendimi kurtardim insalhh sende kurtarrsinnn canmm benmm
Nebiliyim belkide ben kaldiramadim bazı seyleri en azndan ikinizde aynı kültüre sahipsinz oyüzden fazla zorluk cekmessin tabi allah mutlulugunuzu daim etsin herkes mutlu huzurlu yuvalara sahip olsun insalhh ne diyeyimbende doguluyum evlendim.ailede dogulu ama ne benim ailemde nede gelin gelsigim.ailede boyle seyler olur ben 4 yıllik evliyim 2 tane kaynim var bir gun olsun biz davet etmeden kapidan iceri girmezler kayinpederim asla kapimi calmazki gelin uyuyordur rahatsiZ etmim.diye bunu doguyla batiyla degil vicdanla alakasi var
yılmadım sonuna kadar okudum. şu anda yapabileceğiniz en güzel şey , kanıtları ve şahitleri toplamak. hatta dövdüğünde ve evde olay çıktığında polis çağırmak darp raporu almak. daha sonra boşanma davası açıp, eşinizin ailesinin pisliğini kanıtlarsanız çocuğun velayeti size verilir. Ki zaten çocuk sizde olmalı asla o ailede yetişmemeli. şimdiye kadar iyi sabretmişsiniz. işiniz var gücünüz var allah aşkına neden çekersiniz.Merhaba. Deşifre olmamak için yönetimin izni ile ikinci üyelik aldım. Eski üyelerdenim.
-Neredem başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi ifade edebilmek, yaşadıklarımı size tam manasıyla aktarabilmek için çok uzun yazmam gerekecek. Şimdiden okuyan okumayan herkese teşekkür ederim. Bu forumdaki herkesin fikrine ihtiyacım var. Cok ciddi bir çıkmazın içerisindeyim. Sanırım bunalıma girdim bu sebeple içinde bulunduğum duruma çözüm uretemiyor, kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyorum.
= Eşimle 7 yıl önce sosyal medya üzerinden tanışıp 1 sene içerisinde evlendik. Kültür, ırk ve mezhep farklılığımız var. O bu konuda ailesini söz sahibi etmedi, olacak dedi ve oldu. Benim ailem ilk başlarda emin misim iyi düşün diyerek biraz karşı çıktılar (çok haklılarmış) daha sonra kabul ettiler. Zaten ailem her zaman secimlerime ve dusuncelerime önem vermistir. Sadece bu seçimim onlara biraz radikal geldi. Bu arada ben icanadoludan, esim dogudan..
Mezhep konusunda benim açımdan sorun olmadı cünkü ben icinde bulundugum mezhepten farkli dusunuyor ve hissediyordum ancak baskılardan dolayı dusundugum gibi yasayamiyordum. Bu da eşimi seçmemde önemli bir etken oldu. Tanıştigimizda ikimizin de işi yoktu. Evlenebilmek icin ikimiz de ise girdik. İlk özel sektör islerimizden sonra kendisi kurumsal bir yerde calismaya basladi (2 universite mezunu!) ben de evlenmemize yakın memur oldum. Eşimin cok istedigi bir ilde memur oldum. İkimizin ailesine de çok uzak bir yer. Eşimin babası onları biz tanıştıktan kıa bir süre sonra terketti. Ben de bu sebepten ötürü düğün masraflarını minimuma çektim. Hicbir sey talep etmedim. Tabi ailem ve akrabalarım bunu sorun etti. Bu kadar da uyduruk dugun olmasin diye ama ben maksadın evlenmek oldgunu, babalari olmadigi icin zorlamamam gerektigini savundum. Kiz tarafimdaki dugun masrafini ailem ve ben karsiladim. Erkek tarafindaki dugunu takilarla yaptik. Gelinligimi kuzenimden, kima kiyafetimi yegenimden temin ettim. Nitekim evlendik.
(Afedersiniz cok gereksiz ayrintiya giriyorum. Daha genel yazip sorulara gore daha sonra konuyu guncellerim.)
Nitekim evlendik. Kiz tarafindaki dugunun ardindan esimle valizlerimizi alip benim calistigim sehre gittik. Ne tutulmus bir ev ne de esyamiz vardi. Akrabamin evine gittik. Kendileri yurtdisinda yasiyorlar. Birkac ay orada kaldik.
- bu arada şu ayrıntıyı eklemek istiyorum. Cok aşık olarak evlendik. Hala da çok aşığız karşılıklı olarak. Ancak aşk, sevgi asla menfaat ve vicdansızlığın önüne kalkan değilmiş onu gördüm.
Kabusum evliligimizin ilk gunu basladi.
∞Gece 2de eve vardik. İlk gecemiz. Sabah 7de esimin telefonu deli gibi caliyor. Hem dugun hem yol yorgunuyuz. İlk birkac aramayi cevaplayamadi bu sebepten. Uyanamadi. Ancak israrla caliyor. Actiginda karsidaki kucuk kaynim. Buyul kaynimla bize saat 8de kahvaltiya geleceklerimi soyledi. Ben şok oldum. Tabi esim yetistigi kültür sebebiyle hicbir sey diyemedi. Apar topar kahvalti hazirligina basladim.
∞ aynı gün abisi esime takı takmadigi gibi bir de dugun arifesinde esimin (benim, dugun yapsin diye ilk maasimdan esime gonderdigim para ile) aldigi cep telefonuna el koydu esime de bi tane tuşlu yarı bozuk telefonu verdi.
∞yine ayni gun kahvalti oncesi annesi esimi aradi ve yaklasik yarim saat azar cekti. Telefonu kapatinca esim uzerime yurudu. Ne oldugunu anlamadim. Kaynim sakinlestirdi. Benlik hicbir sey yokmus. Kv'nin klasik stres atma gunuymus, esim de yuklendigi stresi ben de atacakmis. Nitekim sonraki 6 yıl öyle de oldu.
İsimde yeni oldugum icin dugun iznim cok kisaydi, cok zor sekilde amirlerimle kötü olarak rapor almistim. Sirf evliligimin ilk gunlerini esimle gecirebilmek icin ancak biz hep ben, esim ve 2 kaynim gecirdik ilk gunlerimizi ve ilerideki 1 yili.
∞ esim cok cok savurgan, bekarliktan kalma borclari varmis, kendi adina cikardigi kredi kartini abisi kullaniyormus dugun gunu abisi cebine koyup gondermis, full borc ile. Ailesi maddi hicbir sey yapmadigi gibi yillar boyu hep talep halinde oldular. Ozellikle yasadigimiz ildeki kaynim inanilmaz firsatci, cimri birisiydi. Bu arada esim dugun oncesi istifa etti yoksa yasadigimiz yere gelemiyecekti. Zaten calismaya da pek hevesli birisi degil.
∞yaklasik 2 sene boyunca sabah 6dan aksam 7ye kadar calistim ve esimle iki kaynimi gecindirdim. Evimizi dizerken kaynim cok para gitmesin diye esimin aklina girip evimizi hep ikinci el dösetti. Her seyime karisti. Perdemden tut tvnin hangi odada duracagina kadar. Her gun agliyordum. Aksam 7de geliyordum buyuk kaynimla esim mutfak tezgahinin uzerini bulasikla doldurmus. Cok acız diye bi saniye oturtmuyorlar beni. Aglayarak yemek yapiyorim. İlk zamanlar oldugu icin pratik degilim. Yemek aksam 10da hazir oluyor. Evimi 1 ayda ancak yerlestirebildim. Karton koliden tabak alip kullaniyordum. Bazen, agliyorim gozlerim kizariyor diye esim mutfakta beni uyariyordu. Abim anlayacak kirilacak diye. Abisi bosanma asamasindaydi. Evine girmek gelmiyordu icinden. Hep bizdeydi. Yemegi yerdi sonra olmamis bu sevmedim derdi. Sifonu cekmezdi hic. Esime soyledigimde bunu dile getirmemin cok ayip oldugunu, gerekirse abisinin b.kunu yemem gerektigini soyledi. (Yıllar icerisinde ailesinin diger uyelerinin de b.kunu yedirecekti)
∞böyle böyle aylar gecti. Eşim iş bulamayınca askere gitti. 6 ay boyunca tek başıma yolunu bekledim. Kimse sormadi ne haldesin diye. Bu surecte tek basima hem esimin bekarliktan kalma borclarini hem de dugun borclarini odedim. Altinlarimiz da bitti ilk seneden. Esim taksi ya da kiralik araclarla ulasimini sagliyordu. Rahatina cok duskun, luks seviyor. Altinlarimiz hep bu tarz seylere gitti.
∞eşim askerden donunce kv birkac haftaligina yanimiza geldi. Kv yalniz uyumasin diye esim annesiyle yatmayi teklif etti once sonra kucuk kaynimi getirdi annesiyle bizede kaldi. Yine yalniz calisiyordum. Aksam gelip onlara yemek hazirliyordum. Kv bizdeyken esime bi tane is bulduk. Maddi olarak zor durumdaydik. Esim sofor olarak ise basladi. Kvde bu durumdan rahatsiz oldu. Ben memlekette ne derim iki üni okuyan oglum sofor oldu diye bana aglayarak isten cikmasini istedi. Ben de bu ise ihtiyacimiz var diyerek reddettim talebini. Küsüp gitti.
Daha yeni evliyken, hicbir ev esyamiz, maddi imkanimiz yokken kaynim bizden kredi cekmemizi istedi kacakcilik yapmak icin. Dolayli yoldan benden istemis oldu. Ben de kabul etmedim cunku biz ihtiyac sahibiyken kendimize cekmedigimiz krediyi kaynik yasa disi is yapsin diye cekemezdim. Esim hayati zindan etti o donem bana. Abisi istiyorsa ikiletmeden vermemiz gerekirmis. Borclardan dolayi o kadar zor geciniyorduk ki. Mutfagimiza 100 tl kaliyordu. Her gun ayni yemegi yiyorduk. İşim de oyle zor oyle stresli..
#Boyle boyle yıllar gecti. Sürekli olarak ailesinin talepleri yuzunden kavga ettik. Psikolojik siddet artik fiziksel siddete dönmüştu. Aileme asla bir tane sorunumu anlatmadim. Ama o her kavgamizda butun ailesini ayaga kaldirirdi. Ailesi her firsatta laf sokardi bana esim birakin cevap vermemi, surat asmami bile istemezdi. Hala da öyle. Sürekli esimin memlekette gelen misafirlerini, arkadaslarini yatili agirladim. Hepsinde de köpek gibi yapacaksin, mecbursun, esek gibi yapaksin diyip bir suru baski ile kabul ettiriyordu. İsin ilginci ise ben bu donemler bosanmayi dusunmedim hic. Cocugumuz olmadi yillarca. Cok cabaladik cok istedik. 5 yilin sonunda evladima kavustum.
#esim her kavgamizda bosanmak isterdi. Ben de kabul ederdim sonra kendisi vazgecerdi. Meger hepsi tehditmis, yola gelmem icin yapiyormus. Bosanma ile korkutamayacagini anlayinca yavas yavas dozu artirmaya basladi. Fiziksel siddet, öldürmekle tehdit, en son da cocugumla tehdit ediyor.
Beni istediginiz kadar elestirebilirsiniz ancak lutfen elestirilerin yaninda cozum fikirlerinizi de belirtin.
#son olaya kadar bosanmayi ciddi ciddi dusunmemistim ancak artik yapamayacagimi anladim.
Şu ayrintiyi da lutfen paylasayim sonra sadede gelip bitirecegim.
Esim cocuklugu boyunca cok ciddi siddete maruz kalmis. Annesi kumasi ile yasiyormus. Oldukca kalabalik bir ailede cok baski ile buyumus. Babasi cok zalim birisiymis. Hep annesini dovermis annesi de cocuklarini su tutup hortumla dovermis.
Bense ailemden hic dayak yemedim. Pamuklara sardilar. Annem babam benden bir bardak su bile istememistir. Okumamiz ve rahat etmemiz icin her fedakarligi yapmislardir. Evimizde hic kavga olmazdi. Babamin anneme sesini yukselttigini bile hatirlamam. Cok ozgur yetistirildim.
-esim gecirdigi cocukluk sebebiyle siddete fazlasiyla meyilli. Öyleki 9 aylik bebegimiz dogdugundan beri ne zaman dovecegiz diye soran birisi. Ne zaman egitmek icin, kaprislerini ve yaramazligini engellemek icin dovecegiz diyor. Bebegimi hem cok zor buldum hem de cok zor hamilelik ve lohusalik sureci gecirdim. Hepsinde dd maddi manevi yalniz birakti beni. Hamileyken bile cok kucuk bir sebepten kavga edip bosanacagini soyledi. Ben kabul edince de beni namussuzlukla sucladi. Haysiyetsiz oldugum icin hamile halimle kabul ediyormusum bosanmayi. Karnimi kesip cocugu alirmis icinden vs.
Bitiriyorum..
Bardağı taşıran son damla..
Bunda yaklaşık bir ay önce cok guzel mutlu mesut bir pazar kahvaltisindan kalktık. Eşim annesi ile balkonda telefonda hararetli bir telefon konusmaşı yaptı sonra iceri gelip gozunun ustunde kaşın var gibi sebeplerden uzerime yurudu. Hakaretler etti. Ne oldu diye sordugumda ise en kucuk kardesi yasa disi bir ceteye karismis, yuklu borc yapmis. Cete evi basip esyalari kirip dokmus. Kaynimi dovmusler vs. Kv arayip agliyor bu oglan basima boyle isler acti diye. Esim de acisini benden cikariyor. Annem uzgun mutsuz diye. Benim durumdan haberim bile yok, benimle alakasi ne diyorum. Annemin senin gibi serefsiz gelinleri var o sebepten mutsuz diye bana yukleniyor. Zaten karsilikli tartisnamiz pek olmaz. Dovmesin diye susarim. Ama cocuk olmasa sussam dahi dovecek o durumda. Emziriyorum. Sutumm kesilecekti uzuntuden. Birkac gun sonra diger kardesleri ile toplanip hep beraber bayramda memlekete gidip annesine destek olacaklarini soyledi. Tabi benim iki goz evime de eltim ve 3 cocugunu birakip giderek. Cocuklar hic durmuyor. Komsularimla gurultu nedeniyle husumetimiz var. Cocugum çıt seste uyumiyor. Evim kücük. İstemiyorsan sen defol git evden gelecekler dedi. Ve o kara gün geldi. Evim çöplük oldu. Eltim asla cocuklari ile ilgilenmiyor ve cocuklar asla durmuyor, susmuyor. Dizginlenemiyorlar. Cocugumin uyku duzeno alt ust oldu. Sureklo agliyor. Bulasik makinesini yerlestiriyoruz ama tezgahta igne atsan yere dusmez sekilde bulasik dolu oluyor. Sonu gelmiyor. Alip basimi gidecektim cocugum olmasa. Ben tum bunlarla bogusurken bir de memleketten haber geldi. Butun kardesler aralarinda karar almislar ve en huzurlu yerin bizim yasadigimiz ilce olduguna karar vermisler ve hepsi buraya tasiniyorlarmis. Hayatimin en kötü haberi. Hala kabullenemedim. Hayatım mahvoldu resmen.
En so birkac gun önce eşim yok yere kavga cikardi sirf onlar gelmeden bana ayar vermek icin. Anneme babama bana butun aileme agiza alinmayacak hakaretler etti. Allahsizlar, serefsizler, anani bilmem naparim, anasi bilmem ne, kendi bilmem ne, sulaleni ..., yedi ceddini ..., kansızsın sen. Beni eve sigdirmiyor surekli psikolojik siddet uyguluyor. Ailem gelince eşek gibi onlar nasil isterse öyle yasayacaksin. Bu hakaretleri duymak istemiyorsan biz nasil istiyorsak oyle yasayacaksin. Herseye tamam diyeceksin. Yoksa bosanmak istiyorsan birak cocugu s.kt.r git hadi simdi. Elimi kana bulama atla balkondan. Kendin atla diye uzerime yuruyor. Zaten cocuk emmeyi birakana kadar sana sabrediyorum. Alacam elinden. Anneme baktiracam. Kendi kulturumden birisi ile evlenip ona baktiracam. Şeytansın sen. Öldürecem seni, cocugu elinden alacam..
O kadar uzun, o kadar cok sey var ki inanin ifade etmekte cok cok zorlaniyorim. Sordukca cevaplarda izah edecegim size.
Nitekim ayrilmaya kararliyim bu sefer. Hem de cocugu hic gostermeyerek, koruma karari ile ama ucretsiz izindeyim ve param yok. Ailem pasif. Sahip cikiyorlar ama bunlarla basa cikacak kadar guclu degiller. Onlara zarar vermesinden korkuyorim. Babam cok yasli ve hasta. Onlari uzmek istemiyorim. Onlara gidemem. Cocugum asiri duskun bana, heleki bu olaylardan sonra iyice bagimli hale geldi. Yakamı bırakmıyor. Anne kaybetme korkusu yasıyor. Bakiciya veremiyorum. Ayrica su an yasadigim yerde barinamam. Ne yapacagimi bilemiyorum. Nolur beni cesaretlendirin, fikir verin. Para sorunumu, kalacak yer sorunumu nasil cozerim. Korkuyorum da. 3. Sayfa haberi olmaktan. Evladım icin. Aile yapisi cok marjinal, cok bozuk onu anlatamadim. Kisacasi sunu soyleyim. Kayinlarim hel yasadisi islerde. Hepsi bankalarda kara listede, sabikalilar, icraliklar.. Kv sinir hastasi cocugumi mutlaka hirpalar dover. Bir de cocuklara agzinda cigneyip yedirme gibi bir fantazisi var. Kayinpederim benim yasimda bir kadinla nikahsiz yasiyor ve 2 cocuk yapti ondan...
Lütfen bana yardım edin. Bunalıma girdim. Önümü göremiyorum. Çözüm üretemiyorum.
Herkesi tek tek alıntılayamadım ama hepsini okudum mesajlarinizin. Konu fake degil. Forumda aktif ve kısmen tanınan bir üyeyim. Sayın Kazen'den üyeligimi onaylatabilirsiniz.
Şöyle anlatayım, ben yasadiklarimi ailem ve cevreme yansitmadim. Hep dört duvar arasında biraktim. Bu sebeple bugun cevremdekiler bosanacagimizi ogrenseler herkes beni suçlar. Çunku cok disli, cok hakkını arayan birisiyim. Amirlerim bile is tanimima uymayan isleri uzerime atamaz. İsyerinde bu konuda cekinilen birisiyim. Hakkimi yedirmem kimseye. Cok konusurum. Dışa dönük birisiyim.
Eşim de aksine dısarıya inanilmaz toleranslı, verici, insanlari memnun etmek icin elinden geleni yapan. Tatlı dilli, hürmetlidir. Butun arkadaslarim, ailem kendisini cok sever. Efendi bulur. Hatta derler senin elinden neler cekiyordur zavallı adam diye!
Dısarida böyle insanlarız ancak evimizde tam tersi.. Hayır kelimesine asla tahammulu yoktur. Onun istedigi birseyi benim istememe lüksüm yoktur. Oldu da hayır demissem o soyledigimi ebet dedirtene kadar hayatı zindan eder bana. Evet dedigim anda da. Sen istedigin icin evet dedigin icin yapiyorum sonra sikayet etme der.
Elestirebilirsiniz demistim. Söylediklerinizde cok haklisinixz ancak başa gelmeyince insan katlanamam, dünyayı ayaga kaldiririm sanıyor ama öyle degil. Bunu anlamanızı beklemiyorum.
Akrabalarım onların istemedigi birisi ile evlendigiim icin zaten pisman olacagim gunu bekliyor. Yardım edeceklerını zannetmiyorum. Annem babam ve bir erkek kardesim var ve ev müstakil. Onları riske atmak istemiyorum. Sıgınma evine gitsem dahi onlara gittigimi dusunup rahatsiz eder diye korkuyorum.
Hangi bakanlıkta memur oldugumu duysanız eminim daha cok elestireceksiniz beni.
Ben bugünlerde buhrandayım ve artık mantıklı düsünemiyorum. İcinde bulundugum durumdan nasıl cıkarım cözüm üretemıyorum.
Sıgınma evinde birkac kisilik odalar varmis. Cocugum inanilmaz duzen delisi bir bebek. Asla seste ve aydinlikta uyumuyor. Aksam 7de uyuyor. Uyku saati 5 dakika gecikse catlayana kadar agliyor. O psikoloji ile bir de hem ayni odada kaldigim insanlari rahatsiz etmemek hem de cocugumu boyle yipranacagi bir aglama nobetine uykusuzluga mahkum etmemek icin siginma evini eledim. Belki bir apart vs tutarim bir sureligine diye dusundum ama masraflarimi nasil karsilayacagim, maddi acigimi nasil kapatacagim.
Sizden istedigim bana rota cizmeniz. Tabi buldugunuz cozumlerin bir cogunu ben de dusundum ama hepsinde bir pürüz cıkti. Ailem hala durumum ciddiyetini kavrayabilmis degil cunku 6 yildir 1 kez bile hissettirmedim, simdi birden bire anlatinca algılamakta zorlanıyorlar. Onlar da korkuyor kısmen.
bu konu cok onceden acildi ama.konu sahibi birsey yazmiyor endise duyuyorum.onun icinsiz şu an varsayımlar üzerinden sığınma evini elemişsiniz. ama öyle sandığınız gibi yerler değil, keşke daha önce buraya gelseydim diyeceğiniz bir yerdir belki de... ayrıca sığınma evlerinin yerini öyle gelişigüzel herkes bilmez, sade ve sadece birkaç kişinin bildiği, belli saatlerde görevlilerin ihtiyaçları getirdiği yerlerdir. adresleri dediğim gibi sade ve sadece birkaç yetkili tarafından bilinip kimseye söylenmeyen gizli evlerdir. merak etmeyin sizi bulamazlar. sığınma evine gittiğinizde, oranın sorumlusu vasıtasıyla aile bakanlığı çalıştığınız kuruma yazı yazar bir süreliğine koruma alınmıştır bu şahıs için işe gelmeme prosedürlerini uygulamayın şeklindeki bir yazı ile size işten çıkarma yapamazlar zira koruma altındasınız. bununla beraber oraya sığındıktan sonra acele bir biçimde, müdürlüğünde koordinasyonuyla isim ve soyisim değiştirerek başka bir şehirde ilerleyen süreçte hayatınızı kurabilirsiniz. ayrıca iyi bir araştırmayla memuriyete kaldığınız yerden başka bir şehirde de devam etme şansınız olabilir diye düşünmekteyim.
bence alelacele aile bakanlığına ait müdürlükle derhal iletişime geçip fikir alın. emin
Canim benim en çok dikkatimi çeken hâlâ aşığız demissin bu nasıl bi aşk oluyor bu çekilecek bi çile değil aklım almıyorMerhaba. Deşifre olmamak için yönetimin izni ile ikinci üyelik aldım. Eski üyelerdenim.
-Neredem başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi ifade edebilmek, yaşadıklarımı size tam manasıyla aktarabilmek için çok uzun yazmam gerekecek. Şimdiden okuyan okumayan herkese teşekkür ederim. Bu forumdaki herkesin fikrine ihtiyacım var. Cok ciddi bir çıkmazın içerisindeyim. Sanırım bunalıma girdim bu sebeple içinde bulunduğum duruma çözüm uretemiyor, kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyorum.
= Eşimle 7 yıl önce sosyal medya üzerinden tanışıp 1 sene içerisinde evlendik. Kültür, ırk ve mezhep farklılığımız var. O bu konuda ailesini söz sahibi etmedi, olacak dedi ve oldu. Benim ailem ilk başlarda emin misim iyi düşün diyerek biraz karşı çıktılar (çok haklılarmış) daha sonra kabul ettiler. Zaten ailem her zaman secimlerime ve dusuncelerime önem vermistir. Sadece bu seçimim onlara biraz radikal geldi. Bu arada ben icanadoludan, esim dogudan..
Mezhep konusunda benim açımdan sorun olmadı cünkü ben icinde bulundugum mezhepten farkli dusunuyor ve hissediyordum ancak baskılardan dolayı dusundugum gibi yasayamiyordum. Bu da eşimi seçmemde önemli bir etken oldu. Tanıştigimizda ikimizin de işi yoktu. Evlenebilmek icin ikimiz de ise girdik. İlk özel sektör islerimizden sonra kendisi kurumsal bir yerde calismaya basladi (2 universite mezunu!) ben de evlenmemize yakın memur oldum. Eşimin cok istedigi bir ilde memur oldum. İkimizin ailesine de çok uzak bir yer. Eşimin babası onları biz tanıştıktan kıa bir süre sonra terketti. Ben de bu sebepten ötürü düğün masraflarını minimuma çektim. Hicbir sey talep etmedim. Tabi ailem ve akrabalarım bunu sorun etti. Bu kadar da uyduruk dugun olmasin diye ama ben maksadın evlenmek oldgunu, babalari olmadigi icin zorlamamam gerektigini savundum. Kiz tarafimdaki dugun masrafini ailem ve ben karsiladim. Erkek tarafindaki dugunu takilarla yaptik. Gelinligimi kuzenimden, kima kiyafetimi yegenimden temin ettim. Nitekim evlendik.
(Afedersiniz cok gereksiz ayrintiya giriyorum. Daha genel yazip sorulara gore daha sonra konuyu guncellerim.)
Nitekim evlendik. Kiz tarafindaki dugunun ardindan esimle valizlerimizi alip benim calistigim sehre gittik. Ne tutulmus bir ev ne de esyamiz vardi. Akrabamin evine gittik. Kendileri yurtdisinda yasiyorlar. Birkac ay orada kaldik.
- bu arada şu ayrıntıyı eklemek istiyorum. Cok aşık olarak evlendik. Hala da çok aşığız karşılıklı olarak. Ancak aşk, sevgi asla menfaat ve vicdansızlığın önüne kalkan değilmiş onu gördüm.
Kabusum evliligimizin ilk gunu basladi.
∞Gece 2de eve vardik. İlk gecemiz. Sabah 7de esimin telefonu deli gibi caliyor. Hem dugun hem yol yorgunuyuz. İlk birkac aramayi cevaplayamadi bu sebepten. Uyanamadi. Ancak israrla caliyor. Actiginda karsidaki kucuk kaynim. Buyul kaynimla bize saat 8de kahvaltiya geleceklerimi soyledi. Ben şok oldum. Tabi esim yetistigi kültür sebebiyle hicbir sey diyemedi. Apar topar kahvalti hazirligina basladim.
∞ aynı gün abisi esime takı takmadigi gibi bir de dugun arifesinde esimin (benim, dugun yapsin diye ilk maasimdan esime gonderdigim para ile) aldigi cep telefonuna el koydu esime de bi tane tuşlu yarı bozuk telefonu verdi.
∞yine ayni gun kahvalti oncesi annesi esimi aradi ve yaklasik yarim saat azar cekti. Telefonu kapatinca esim uzerime yurudu. Ne oldugunu anlamadim. Kaynim sakinlestirdi. Benlik hicbir sey yokmus. Kv'nin klasik stres atma gunuymus, esim de yuklendigi stresi ben de atacakmis. Nitekim sonraki 6 yıl öyle de oldu.
İsimde yeni oldugum icin dugun iznim cok kisaydi, cok zor sekilde amirlerimle kötü olarak rapor almistim. Sirf evliligimin ilk gunlerini esimle gecirebilmek icin ancak biz hep ben, esim ve 2 kaynim gecirdik ilk gunlerimizi ve ilerideki 1 yili.
∞ esim cok cok savurgan, bekarliktan kalma borclari varmis, kendi adina cikardigi kredi kartini abisi kullaniyormus dugun gunu abisi cebine koyup gondermis, full borc ile. Ailesi maddi hicbir sey yapmadigi gibi yillar boyu hep talep halinde oldular. Ozellikle yasadigimiz ildeki kaynim inanilmaz firsatci, cimri birisiydi. Bu arada esim dugun oncesi istifa etti yoksa yasadigimiz yere gelemiyecekti. Zaten calismaya da pek hevesli birisi degil.
∞yaklasik 2 sene boyunca sabah 6dan aksam 7ye kadar calistim ve esimle iki kaynimi gecindirdim. Evimizi dizerken kaynim cok para gitmesin diye esimin aklina girip evimizi hep ikinci el dösetti. Her seyime karisti. Perdemden tut tvnin hangi odada duracagina kadar. Her gun agliyordum. Aksam 7de geliyordum buyuk kaynimla esim mutfak tezgahinin uzerini bulasikla doldurmus. Cok acız diye bi saniye oturtmuyorlar beni. Aglayarak yemek yapiyorim. İlk zamanlar oldugu icin pratik degilim. Yemek aksam 10da hazir oluyor. Evimi 1 ayda ancak yerlestirebildim. Karton koliden tabak alip kullaniyordum. Bazen, agliyorim gozlerim kizariyor diye esim mutfakta beni uyariyordu. Abim anlayacak kirilacak diye. Abisi bosanma asamasindaydi. Evine girmek gelmiyordu icinden. Hep bizdeydi. Yemegi yerdi sonra olmamis bu sevmedim derdi. Sifonu cekmezdi hic. Esime soyledigimde bunu dile getirmemin cok ayip oldugunu, gerekirse abisinin b.kunu yemem gerektigini soyledi. (Yıllar icerisinde ailesinin diger uyelerinin de b.kunu yedirecekti)
∞böyle böyle aylar gecti. Eşim iş bulamayınca askere gitti. 6 ay boyunca tek başıma yolunu bekledim. Kimse sormadi ne haldesin diye. Bu surecte tek basima hem esimin bekarliktan kalma borclarini hem de dugun borclarini odedim. Altinlarimiz da bitti ilk seneden. Esim taksi ya da kiralik araclarla ulasimini sagliyordu. Rahatina cok duskun, luks seviyor. Altinlarimiz hep bu tarz seylere gitti.
∞eşim askerden donunce kv birkac haftaligina yanimiza geldi. Kv yalniz uyumasin diye esim annesiyle yatmayi teklif etti once sonra kucuk kaynimi getirdi annesiyle bizede kaldi. Yine yalniz calisiyordum. Aksam gelip onlara yemek hazirliyordum. Kv bizdeyken esime bi tane is bulduk. Maddi olarak zor durumdaydik. Esim sofor olarak ise basladi. Kvde bu durumdan rahatsiz oldu. Ben memlekette ne derim iki üni okuyan oglum sofor oldu diye bana aglayarak isten cikmasini istedi. Ben de bu ise ihtiyacimiz var diyerek reddettim talebini. Küsüp gitti.
Daha yeni evliyken, hicbir ev esyamiz, maddi imkanimiz yokken kaynim bizden kredi cekmemizi istedi kacakcilik yapmak icin. Dolayli yoldan benden istemis oldu. Ben de kabul etmedim cunku biz ihtiyac sahibiyken kendimize cekmedigimiz krediyi kaynik yasa disi is yapsin diye cekemezdim. Esim hayati zindan etti o donem bana. Abisi istiyorsa ikiletmeden vermemiz gerekirmis. Borclardan dolayi o kadar zor geciniyorduk ki. Mutfagimiza 100 tl kaliyordu. Her gun ayni yemegi yiyorduk. İşim de oyle zor oyle stresli..
#Boyle boyle yıllar gecti. Sürekli olarak ailesinin talepleri yuzunden kavga ettik. Psikolojik siddet artik fiziksel siddete dönmüştu. Aileme asla bir tane sorunumu anlatmadim. Ama o her kavgamizda butun ailesini ayaga kaldirirdi. Ailesi her firsatta laf sokardi bana esim birakin cevap vermemi, surat asmami bile istemezdi. Hala da öyle. Sürekli esimin memlekette gelen misafirlerini, arkadaslarini yatili agirladim. Hepsinde de köpek gibi yapacaksin, mecbursun, esek gibi yapaksin diyip bir suru baski ile kabul ettiriyordu. İsin ilginci ise ben bu donemler bosanmayi dusunmedim hic. Cocugumuz olmadi yillarca. Cok cabaladik cok istedik. 5 yilin sonunda evladima kavustum.
#esim her kavgamizda bosanmak isterdi. Ben de kabul ederdim sonra kendisi vazgecerdi. Meger hepsi tehditmis, yola gelmem icin yapiyormus. Bosanma ile korkutamayacagini anlayinca yavas yavas dozu artirmaya basladi. Fiziksel siddet, öldürmekle tehdit, en son da cocugumla tehdit ediyor.
Beni istediginiz kadar elestirebilirsiniz ancak lutfen elestirilerin yaninda cozum fikirlerinizi de belirtin.
#son olaya kadar bosanmayi ciddi ciddi dusunmemistim ancak artik yapamayacagimi anladim.
Şu ayrintiyi da lutfen paylasayim sonra sadede gelip bitirecegim.
Esim cocuklugu boyunca cok ciddi siddete maruz kalmis. Annesi kumasi ile yasiyormus. Oldukca kalabalik bir ailede cok baski ile buyumus. Babasi cok zalim birisiymis. Hep annesini dovermis annesi de cocuklarini su tutup hortumla dovermis.
Bense ailemden hic dayak yemedim. Pamuklara sardilar. Annem babam benden bir bardak su bile istememistir. Okumamiz ve rahat etmemiz icin her fedakarligi yapmislardir. Evimizde hic kavga olmazdi. Babamin anneme sesini yukselttigini bile hatirlamam. Cok ozgur yetistirildim.
-esim gecirdigi cocukluk sebebiyle siddete fazlasiyla meyilli. Öyleki 9 aylik bebegimiz dogdugundan beri ne zaman dovecegiz diye soran birisi. Ne zaman egitmek icin, kaprislerini ve yaramazligini engellemek icin dovecegiz diyor. Bebegimi hem cok zor buldum hem de cok zor hamilelik ve lohusalik sureci gecirdim. Hepsinde dd maddi manevi yalniz birakti beni. Hamileyken bile cok kucuk bir sebepten kavga edip bosanacagini soyledi. Ben kabul edince de beni namussuzlukla sucladi. Haysiyetsiz oldugum icin hamile halimle kabul ediyormusum bosanmayi. Karnimi kesip cocugu alirmis icinden vs.
Bitiriyorum..
Bardağı taşıran son damla..
Bunda yaklaşık bir ay önce cok guzel mutlu mesut bir pazar kahvaltisindan kalktık. Eşim annesi ile balkonda telefonda hararetli bir telefon konusmaşı yaptı sonra iceri gelip gozunun ustunde kaşın var gibi sebeplerden uzerime yurudu. Hakaretler etti. Ne oldu diye sordugumda ise en kucuk kardesi yasa disi bir ceteye karismis, yuklu borc yapmis. Cete evi basip esyalari kirip dokmus. Kaynimi dovmusler vs. Kv arayip agliyor bu oglan basima boyle isler acti diye. Esim de acisini benden cikariyor. Annem uzgun mutsuz diye. Benim durumdan haberim bile yok, benimle alakasi ne diyorum. Annemin senin gibi serefsiz gelinleri var o sebepten mutsuz diye bana yukleniyor. Zaten karsilikli tartisnamiz pek olmaz. Dovmesin diye susarim. Ama cocuk olmasa sussam dahi dovecek o durumda. Emziriyorum. Sutumm kesilecekti uzuntuden. Birkac gun sonra diger kardesleri ile toplanip hep beraber bayramda memlekete gidip annesine destek olacaklarini soyledi. Tabi benim iki goz evime de eltim ve 3 cocugunu birakip giderek. Cocuklar hic durmuyor. Komsularimla gurultu nedeniyle husumetimiz var. Cocugum çıt seste uyumiyor. Evim kücük. İstemiyorsan sen defol git evden gelecekler dedi. Ve o kara gün geldi. Evim çöplük oldu. Eltim asla cocuklari ile ilgilenmiyor ve cocuklar asla durmuyor, susmuyor. Dizginlenemiyorlar. Cocugumin uyku duzeno alt ust oldu. Sureklo agliyor. Bulasik makinesini yerlestiriyoruz ama tezgahta igne atsan yere dusmez sekilde bulasik dolu oluyor. Sonu gelmiyor. Alip basimi gidecektim cocugum olmasa. Ben tum bunlarla bogusurken bir de memleketten haber geldi. Butun kardesler aralarinda karar almislar ve en huzurlu yerin bizim yasadigimiz ilce olduguna karar vermisler ve hepsi buraya tasiniyorlarmis. Hayatimin en kötü haberi. Hala kabullenemedim. Hayatım mahvoldu resmen.
En so birkac gun önce eşim yok yere kavga cikardi sirf onlar gelmeden bana ayar vermek icin. Anneme babama bana butun aileme agiza alinmayacak hakaretler etti. Allahsizlar, serefsizler, anani bilmem naparim, anasi bilmem ne, kendi bilmem ne, sulaleni ..., yedi ceddini ..., kansızsın sen. Beni eve sigdirmiyor surekli psikolojik siddet uyguluyor. Ailem gelince eşek gibi onlar nasil isterse öyle yasayacaksin. Bu hakaretleri duymak istemiyorsan biz nasil istiyorsak oyle yasayacaksin. Herseye tamam diyeceksin. Yoksa bosanmak istiyorsan birak cocugu s.kt.r git hadi simdi. Elimi kana bulama atla balkondan. Kendin atla diye uzerime yuruyor. Zaten cocuk emmeyi birakana kadar sana sabrediyorum. Alacam elinden. Anneme baktiracam. Kendi kulturumden birisi ile evlenip ona baktiracam. Şeytansın sen. Öldürecem seni, cocugu elinden alacam..
O kadar uzun, o kadar cok sey var ki inanin ifade etmekte cok cok zorlaniyorim. Sordukca cevaplarda izah edecegim size.
Nitekim ayrilmaya kararliyim bu sefer. Hem de cocugu hic gostermeyerek, koruma karari ile ama ucretsiz izindeyim ve param yok. Ailem pasif. Sahip cikiyorlar ama bunlarla basa cikacak kadar guclu degiller. Onlara zarar vermesinden korkuyorim. Babam cok yasli ve hasta. Onlari uzmek istemiyorim. Onlara gidemem. Cocugum asiri duskun bana, heleki bu olaylardan sonra iyice bagimli hale geldi. Yakamı bırakmıyor. Anne kaybetme korkusu yasıyor. Bakiciya veremiyorum. Ayrica su an yasadigim yerde barinamam. Ne yapacagimi bilemiyorum. Nolur beni cesaretlendirin, fikir verin. Para sorunumu, kalacak yer sorunumu nasil cozerim. Korkuyorum da. 3. Sayfa haberi olmaktan. Evladım icin. Aile yapisi cok marjinal, cok bozuk onu anlatamadim. Kisacasi sunu soyleyim. Kayinlarim hel yasadisi islerde. Hepsi bankalarda kara listede, sabikalilar, icraliklar.. Kv sinir hastasi cocugumi mutlaka hirpalar dover. Bir de cocuklara agzinda cigneyip yedirme gibi bir fantazisi var. Kayinpederim benim yasimda bir kadinla nikahsiz yasiyor ve 2 cocuk yapti ondan...
Lütfen bana yardım edin. Bunalıma girdim. Önümü göremiyorum. Çözüm üretemiyorum.
Yılmadım sonuna kadar okudum, nasıl bu kdr düşüncesiz davrandığınıza inanamadım
Yazıp yazıp siliyorum, bu hikaye gerçek olmamalı
En mantıklı çözüm, sığınma evi, alın kimlikleri, brz para, istanbula yada baska ile gidin, sıgınma evlerine basvurun
Gerçekten 3. sayfa haberi potansiyeli yüksek bir hikaye
Canım bir sığınma evine falan gitsen ailene de gitmemiş olursun hem sonrada boşanma davası açarsın İnan içim parçalandı durumuna
Pardon da bir insanın (söz gelimi insan diyorum yanlış anlaşılmasın) size bunlari yapmasına nasıl göz yumdunuz?
Siz kendi değerinizi bilmezseniz, ne eşiniz ne ailesi bilir.
Köle olarak almışlar sizi. Eş ve kayinlarla yaşamak? Çalışıp onlara bakmak? Üstüne yaranamamak ve fiziksel ve duygusal şiddet?
Size söylenebilecek tek çözüm boşanmak.
Devlet memurusunuz isteyin tayin, boşanın.
konunun yarisina kadar hic "cocuk" demediginiz icin cok sevinmiştim.
nasil dayandiniz bunca zaman boyle bi hayata?
bununla basa cikabildiyseniz eminim bosandiktan sonrasiyla da basa cikacaksiniz.
Allah güc ve cesaret versin de dogru adimlar atin insallah.
Konunun gerçek olmamasını umuyorum.
Ama hangi feyk manyak bu kadar uzun hikaye yazar ki, kesin gerçek.
Elbette ki boşanacaksınız bunun başka çözümü yok.
Çalıştığınız yerden tayin isteyin ve varsa ailenize uzak bir akrabanıza gidin, yada kadın sığınma evi.Ben bu insanlıktan nasibini alamamış güruhtan kurtulabilmek için memurluğumu bile yakardım, gözleri dönümüş vicdanları yok her an zarar verebilmeleri muhtemel.
Korkuları da yok, hukuksuz işler falan..
Hangi konuda yardım istiyorsun bizden, söyle araştıralım bulalım ne gerekiyorsa yapalım.
Hiç darp raporu aldınız mı? Darp raporu alabilirseniz veya son 6 ay içinde alınmış bir raporunuz varsa her şey çok kolay olur. Siz bunu yanıtlayın, ona göre ben de yol göstereyim size.
Ne yazayım ne diyeyim bilemedim. Nasıl dayandınız tüm bunlara???
Anlattıklarınız için de tek inanamadığım şey hala bu adama aşık olmanız!!!
hala çok mu aşıksın ben mi yanlış anladım.
Kaç kurtul, hepsini polise şikayet et, kadın sığınma evine yerleş. Aklım varsa git bi an önce. Bi de konunun ilk başında aşk var hala diyorsunuz. Lütfen ayrıl
Yapabileceğiniz tek şey şu:
sığınma evine gitmek ama farklı bir ilde.
bulunduğunuz yerden eşinizin haberi olmadan çekip gitmek.
Bir akraba (uzak akraba) yanina gidemez misiniz?
Hiç bir akrabanız yok? Ailenize dahi nerede olduğunuzu bildirmeden gitmelisiniz.
Çocuğunuz için gerçekten çok üzüldüm.
Eleştirmek istemiyorum, çünkü şu an sizin ihtiyacınız olan en son şey eleştirilmek.
O yüzden bir an önce çözüm üretilip sizin bu kabustan uzaklaşmanız gerek.
Allah yardımcınız olsun ve evladınıza acısın.
bir de nasıl bu adama aşıksın hala?
bunu mantığım almıyor!
hepsini okudum
beynim dondu.
bunlari nasil cektiniz.
nasil hala o evde duruyorsunuz.
karnini keser cocugu alirim
kansizsin gibi gibi bir ton hakaret.
darp raporu alin en kisa zamanda ve koruma karari cikartin, baska ne yapilir bilmiyorum suan beynim durdu.
Kesinlikle siginma evine gidin. Orda bildigim kadariyla cocuk bakicilari da oluyor (ama emin degilim). Siz calisirsiniz, cocugunuza orda bakilir.
Rabbim yardimciniz olsun.
Konuyu okuyamadım bile. Midem bulandı eşiniz ve ailesinden.
Size de bravo. Bunca şeye bir de çocuk kattığınız ve hala çok aşığız dediğiniz için.
Okudukça yüreğim sıkıştı çığlık atmak istedim ben okurken tahammül edemedim siz nasıl yaşarsınız nasıl kendinize bu kötülüğü yaparsınız. Kendinizi düşünmüyorsanız çocuğunuza acıyın. Bir.de hala seviyoruz ikimizde demişsiniz. Neye dayanarak bunu söylediniz Allah aşkına? Nerde sevgi?
Alın çocuğu anneniz bakarken çalışırsınız. Koruma kararı da çıkartılır. Gerekirse adres değişikliği yaparsınıx. Darp raporunu alın. Şahit olacak birilerini bulun. Olmadı kadın sığınma evine gidin şimdilk. Toparlanana kadar orada kalın. Ama o evde 1 gün daha kalmayın. Elin pisliklerinin oyuncağı olmuşsunuz. Bi kadın olarak ben sizin yaşadıklarınızı kaldıramadım sinirden ağrı girdi ya yazık değil mi size, sizi pamuklara saran ailenize, yavrunuza. Aklınızı toplayın lütfen.
Sen kizini pamuklar icinde buyut, okut, prensesler gibi gozunun icine bak. Sonra ask adi altinda bir hayvanin teki gelsin kizima vursun, dovsun. Kadinlar akilli olacak ya! Benim bile icim acidi, cozum uretemiyorum sana, acikcasi cozumleri uygulayacagindan bile emin degilim ama, ailenin sozunden cikma hatta siginma evine kapan
Okudum ve insan içinde olunca sanırım olayları çözümleyemiyor..Keske çocuk olmasaydı belliymis aslında herşey en bastan.Sanırım yanlış seçim olduğunu yediremediniz kendinize..
Çözüme gelince izinizi kaybettirmeniz gerek..Başka bir ile tayin aldırın.Ama eşinizin bu tehditlerini ispatlamaniz gerekki gizlice tayin aldırın.Allah yardımcınız olsun..Bir avukattan yada polisten yardim alabilirsiniz yapabilecekleriniz konusunda..
Muhtemelen gördüğünüz psikolojik şiddet sizi sessizliğe zorunlu kabullenişe itti.
Eşiniz evde yokken çocuğunuzla kaçın derim önce sığınma evine sonra da boşanıp yeni bir iş bulup yaşadığınız yeri değiştirin
Aile bakanlığının telefonu vardı orayı arayıp yaşadığınız yere yakın bir sığınma evi olup olmadığını sorup prosedürü öğrenin
Sığınma evinde kimlik değiştirip yeni bir hayat kurabiliyorsunuz sanırım bunları orada öğrenirsiniz
Çocuğunuz küçük olduğu için sığınmanız orada kalmanız daha kolay olacaktır
Umarım güzel olur herşey Allah yardımcınız olsun hem sizin hem de evladınızın
Okurken Sinirimden dudağımı kemirip kanattım
Yapacağınız en iyi adım Aile ve Sosyal Bakanlığını arayıp, Bulunduğunuz İl de nereye başvuracağınızı öğrenmek,
Polisti karakoldu darp raporuydu diye saçmalarlarsa da O evden ve O adamdan kaçacağınızı söyleyeceksiniz. (tecrübe ile sabit anında ortadan kaybediyorlar sizi) Bankamızda alt kat temizlik personeli ortadan böyle kaybolmuştu. Kadıncağız aylar sonra arayıp anlattı. Ama nerede olduğunu nerede çalıştığını halen bilmeyiz.
Okudukça kalıplar yerine oturmuyor. nasıl bir ruh haliyle uyduruluyor. yok doğulu yok kaçakçı yok dayak yiyen. hep kendinizi övmeler. he eğer gerçekse bunca sene ne diye sabrettin. olmayan çocugu nasıl zorla oldurdun. annenin babanın senelerdir hiç mi haberi yok bu olaylardan. birde aşıkmış pehhh psikolojik şiddet darp kölelik hersey var. devlet memurlugunu sizin gibilerinin eline niye bırakırlarki
Mazoşizmin maksimum seviyesi. Burada tek suçlu sizsiniz kusura bakmayın. Hangi akla hizmet bu kadar çile çekmek? Yok artık, Bu kadarı da fazla..
Boyle bir adama hala asigiz diyorsunuz ya aklim almiyo.hemen o evden uzaklasin bir kadin siginma evine gidin ve mahkemedende uzaklastirma karari alin. Cocugunuzun o ailede buyuyup harap olmasini mi istiyorsunuz ?. daha cok kucuk cocugunuza aciyin allah askina
Bütün bu rezilliklere çocuk neden yaptınız? Düğün sabahı boşanıp kurtulsaydınız keşke. Yazık olmuş.
Okurken zorlandım gercekten devam ettikce daha neler cikacak diye korkarak okudum.çok ağır seyler yasamissinz en basta aileyi dinlememek hata olmus ama bu saatten sonra eleştirmenin bir anlamı yok olan olmus başka bu yazıyı okuyan kişilere ders olur umarım.Sizin içinde kalben çok uzuldum Rabbim yardimciniz olsun bence de bir kadin sığınma evine yerlesin ve bu saatten sonra olanların üstüne singer çekip evladıniz için yaşayın onun geleceği için uğraşın derim.
Buradan sonrasını okumadım, gerek de yok. Okuduklarım bana yetti. İğrenç ötesi bir eşiniz var. Yazılanların gerisni sindirebileceğimi düşünmüyorum ve sinirlerimin yatışık kalması adına okumuyorum. Terk etmek için neyi bekliyorsunuz acaba?
Yazıklar olsun size. Söyleyebileceğim en hafif laf bu, banlanırsam da banlanayım. Yazık. Anası babası bir fiske vursa ortalığı ayağa kaldıracak kadınlar yıllarca bir adama kum torbası oluyorlar hem de hala aşıkmış lafa bak. Bunca şeyin üstüne bir de zorla bebek yapmışsınız. Ya siz bir şekilde kurtulursunuz ne kan bağı ne bir şey ama o bebeğin ruh hastası bir babası, leş amcaları babaannesi var. Hepsi yasadışı işlerle uğraşıyor. Nasıl bir hayata mahkum ettiniz farkında mısınız? Ömrü boyu onlardan utanacak. Size müstehak da o yavrunun hiç suçu yok işte ona acıyorum.
Hala cok asigiz derken, kendiniz bu dediklerinize inaniyor musunuz gercekten??? Korkunc bir hikaye bu! Böyle bir ailenin icine bir de cocuk yaptiniz - kusura bakmayin ama en büyük sorumsuzluk budur. Ben normalinde insanlari yargilamaktan hoslanmam ama bu kadar kör olunmaz ki. Kusura bakmayin ama gerceklik alginiz yok olmus. Ne yapip edip cocugunuzla birlikte kendinize yeni bir hayat kurmaniz gerekmektedir. Zor olsa da uzun vade de özellikle cocugunuz icin daha hayirli olacaktir. Gercekten inanamiyorum boyle bir yasanmisliga! bol sans!
Umarım bu manyak sülale ailenize zarar vermez siz boşanmaya kalkınca. Yaşlı anne babanızla küçücük yavruya acıdım. Sığınma evi en iyi çözüm gibi görünüyor şu an. Hem kendiniz için, hem de aileniz için koruma kararı çıkartın lütfen.
Sonuna kadar okudum . Başa döndüm bir daha okudum .Sadece üzülmedim korktum da senin adına . Senin izini kaybettirmen gerekiyor .Sadece senin de değil ailenin de hatta .
Cok üzüldüm. En fazla bir kac yila kadar cocugunuz da siddet görecek bu adamdan biliyorsunuz degil mi? Tek cözüm kadin siginma evi. Siz ne askindan bahsediyorsunuz? Sevgi ask olsa bu kadar kiyabilirmi size? Bebeginize ailenize size cok üzüldüm. Eger söylediginiz gibi yasadisi islerle de ugrasiyorlarsa isiniz cok zor. Yüce Rabbim yardinciniz olsun.
Okurken icim yandi sanki cok üzüldüm banada en mantiklisi siginma evi geldi yoksa 3 sayfa haberi olmanizdan korkarim evladina ayri uzuldum Allah yardimcin olsun
Biz kimsenin kölesi ya da malı değiliz.
Ne bu böyle adamda ne var da hala aşıksınız ama hikaye gerçekse hastasınız ve Psikatri servisine gidip derdinizi anlatmalısınız. Bu kadar sey yaşanmasına rağmen çekip gitmemissiniz şimdi gider misiniz bilemedim.
Biraz ruhunuz düzelsin çözüm bulabilirsiniz kendiniz...
Size soyleyecek laf bulamiyorum. Yani bir ton küfür gelip geciyor aklimdan. Ama duvara sovsem anlar. Yani pes tükürsem yapişmaz. Aferim size. Hatta neden bosaniyosun ki ? Musmutlu pazar kavhaltilariniz da yediginiz dayaklardan cocugunuza da ikram edin.
Hemen o evi terk edin koruma kararı çıkartın tayin isteyin çocuğunuzla birlikte sizi bulamayacağı başka bir şehre yerleşin.
eşin bir kere sana aşık değil emin ol olsa sana böyle davranmaz el üstünde tutardı ve sen nasıl bebeğine ve kendine bu eziyeti çektiriyosun anlamıyorum bide neyine aşıksın bu adamın ?
Eski eşim bu tür seylerle ugrasmiyordu ama ailesi ile ilgili şüphelerim vardı nerden geldiği belli olamayan fazla para vardı çünkü evde. Ama inanın bu tür seylere hayranlıkla bakan büyüyünce mafya olacağım diyen çok çocuk var. Çünkü para her kapıyı açıyor bazılarına gore ve para için yaşıyorlar. Bu arada %100 haklısınız ama hikaye gerçekse arkadaşın saglıklı bir psikolojisi olduğunu sanmıyorum.
Yollarınızı ayırmakla o kadar doğru bir karar vermişsiniz ki. Bu dönemde çocuk yetiştirmek o kadar zor ki bir kadının anne olma hususunda karar verirken bin kere düşünmesi gerekiyor. Ve en önemli noktalardan biri de o çocuğun babası ve içerisine doğacağı ortam. Güzel bir ailede yetişmiş, eğitimli bir kadının böyle bir hata yapabilmesini benim aklım almıyor. Aşk dediği duygu bu kadar mı baskın geliyor? Kim ne derse desin bence bu bencillik. Kendisi anne olmak istiyor diye, saplantıyla bağlı olduğu bu leş adamla arasında bir bağ daha oluşsun diye, belki aile oluruz belki toparlarız umuduna tutunabilsin diye bebek yapılmaz! Tekrar söylüyorum yazıklar olsun.
Aşk bu mu şimdi? Maalesef hatanın en büyüğü sizde. Bütün bunlar başınıza gelirken bir yerde dur diyebilseydiniz daha fazlasını yaşamazdınız. Tamam adamın ne olduğu belli de, siz ne sebeple katlandınız bütün bunlara? Yapacağınız şey ortada. Ailenizi arkanıza alıp gerekiyorsa devlete sığınıp bu adamdan ayrılacaksınız . Umarım başınıza kötü şeyler gelmeden çocuğunuzla yeni bir hayat kurabilirsiniz.
baştan sona yaptığınız hata zincirini biliyorsunuz ve siz her şeyi bilerek yaşamışsınız halada aşığımbunu söylediniz film koptu bende ,hani diyorsunuz ya eşim çok kötü bir çocukluk geçirdi diye şimdi aynısını çocuğunuz yaşıyor,çocuğuda evliliğim düzelir diyemi yaptınız naptınız anlamadımki iyice sarpa sarmış bu iş
Şimdiye kadar neden boşanmayı düşünmedin kafayı mı yedin sen ..çocuğuna yazık yahu ...memursun birde...bak ben boşandım sana ne yaoacahini tek tek anlatıcam
Seni doverken ve senin evini istila ettikleri zamanlarda video ses kaydı al bunları 3 mail adresine at veya güvendiğin birine watsappina at bir şekilde sakla...
Sonra 183 ara evine polis gelsin seni götürsün kadın sığınma evine korıma ve uzaklaştırma talep et..kadin sığınma evinde gecirirsin bu süreyi ..
Ve bir şekilde bu adamdan kurtul ya olmesi için dua et
İnşallah gerçek değildir bu yazdıklarınız. Eğer gerçekse diye cevaplıyorum. Çok çok üzüldüm. Eşiniz olacak insan müsvettesi gibi bir yaratık nasıl nefes alabiliyor bu dünyada. Keşke böyle insanlar hiç doğmasa, hiç insanların hayatını mahvetmese. Pislik, haysiyetsiz... O kadar çok hakaretler etmek geliyor ki içimden şu an. Normalde hiç kimseye boşan demedim şimdiye kadar ama bu adamla ömür geçer mi? En çok da ailenize, annenize ettiği hakarekler kabul edilemez. Tayin aldırma imkanınız varsa bence ailenizin olduğu yere tayin aldırmak için başvurun öncelikle. Çocuğu bakıcıya ya da annenize bırakır çalışır gül gibi geçinirsiniz. İğrenç pis yaratıktan kurtulmanız gerek diye düşünüyorum. İnşallah size ve bebeğinize daha fazla zarar veremez o pislik.
“Hala çok aşığız karşılıklı olarak” demişsiniz. Nasıl aşıksınız böyle bir manyağa anlayamadım.
Allah düşmanımın başına vermesin, valla benim konuyu okurken psikolojim bozuldu.
Yalnız hiç anlayamadığım iki şey var. (bunu sadece konu sahibi için demiyorum) Birincisi böyle evliliklerde neden çocuk sahibi olunur? (Konu sahibi anladığım kadarıyla siz bir de zorlamışsınız, 5 sene olmadı uğraştık demenizden bunu çıkarıyorum)
İkinci ise nasıl hala aşığım diyebiliyorsunuz? Yani tükürdüğünüzü yalamamak, hata yaptığınızı kabul etmemek için mi böyle diyorsunuz yoksa gerçekten size bunları yapan birine aşık mısınız?
Çözüm konusunda benim de aklıma ilk gelen şey sığınma evleri oldu. Ailenizin yanına gitseniz onları da tehlikeye atacaksınız. Tek başınıza bir otelde falan kalmak da bana pek güvenli gelmedi hele ki eşiniz ve ailesi bu kadar belalı tiplerken..
Çok ama çok üzüldüm, nasıl katlandınız bunca şeye. Ölüm tehtidi almışsınız sanırım bu tayin sebebi olmalı, bu sebepten tayin isteyebilirsiniz. Bir kadın sığınma evine gidin bence de, orada avukatlar da vardır gerekli bilgilendirmeyi yaparlar, sonra da yoluna bakarsın elinde mesleğin var çok şükür.
Bence polisle sığınma evine geçin sonra da kimlik değiştirip ortadan kaybolun gerçi burası Türkiye !
Eninde sonunda sizi öldürecekler, çocuğunuzu işkenceyle büyütecekler.
Polise sığının hemen şu an.
Para bahane değil.
Kendinizin ve çocuğunuzun kimliğini, birkaç parça eşya alıp kaçın.
Sonunuz belli.
Gerçekten soktayım okurken esini oldurmek geldi içimden..allah sabir guc versin nerden bulaştın böyle pislik insanlara..kim bilir ailen senin icin ne guzel seyler dusunurken sen boyle igrenc insanlara denk gelmissin...ayrilmak icin hala neyi bekliyorsun?? Evladini böyle saglikli buyutebilcekmisin lutfen kac kurtar kendini
öncelikle rabbim yardımcın olsun. hepsini tek tek okudum. ama cocugunun rahatı huzuru bozulmasın diye cektigin şeylerin aslında en büyük zararı evladına. böyle bir ortamda çocugun ruh saglıgının iyi olacagını asla düşünmüyorum. Bence ailenden bi süre seni idare edecek kadar yardım almalısın, nereye gittigini onların bile bilmedigi bi yere gitmelisin. ne derece kötü drumda oldugunu seni kaybettiğini eşinde görmeli. (eş demek istemezdim ama maalesef öyle) tek secenek gitmelisin. bi süre sonra en azından ücretsiz iznin bitene kadar sular durulmuş olur. yapma kendine bu eziyeti arkadasım, hicbirşey çözümsüz değildir!
Korkmayın.
Korkunun ecele faydası yok.
Çocuğunuz sığınma evinde ağlasın, o manyakların elinde heder etmeyin.
Bebeğimi uyuttum, az dinleneyim diye uzandım. Yazının bu kadar uzun ve iç daraltıcı olabileceğini tahmin etseydim okuyamazdım. Daha da tahmin edemeyeceğim bi insanın böyle bir adamdan 5 yıl sonra çocuk yapacağı. Enteresan şeyler yazmışsınız. Hala aşık olduğunuzu söylemişsiniz. Mutlu mesut pazar kahvaltısını da es geçmemek lazım. Bebeğim de uyandı, bilseydim fake olduğunuzu size asla zaman ayırmazdın. Fake siniz çünkü yazılarınız tutarsız. Fake siniz çünkü bir insan bu kadar pasif olamaz.
Ay canım valla sona kadar bıkmadan ama korkarak okudum. Allah sana sabır verisi N ya hayatın gerçekten öyleyse çekilmez ki nasıl bi sabrın var senin çok üzüldüm gerçekten. 3. Sayfa haberi olmaya meyilli bi konu. Sığınma evi kesin çözüm olur ama onlara uzak bi yerde
Ben eski üyeliğinizi çok merak ettim açıkçası bu denli anlatıyorsunuz kendinizi de bu zamana kadar nasıl hakkınızı aramadınız Rabbim vermiyorsa vardır bir hikmeti bu kadar ısrar kıyamet o çocuğun doğması için uğraşmak neden al şimdi başına belayı hem o çocuğa hem annenize babanıza çok üzüldüm size gerçekten çok fazla üzülmedim çünkü bile bile 5 yıl çocuk olsun diye uğraşmışsınız herşeyi geç o kullanılan kelimeler o evladınıza biri bunu yapsın istermisiniz cevap elbette hayır o zaman git sığınma evine daha küçük çocuğun alışır sende boşan yoksa gerçekten o haberlerde yer alabilirsin
Aileniz mükemmel ama sülale boyu ruh hastasıyla yaşayıp, tehdit, şiddet varken üstüne bu manyağa çocuk doğurabilmek için çabalayan, eğitimli, memur bir kadına ne demeli bilmiyorum.
Her şeye rağmen çocuğunuzu dövme hayali kuran psikopata aşıksınız, karın deşen jack'le keyifli pazar kahvaltıları yapıyorsunuz.
Yediklerinize, içtiklerinize madde mi katıyor bu yasadışı aile?
Halen aşık olamazsınız buna gerçekten inanamam!
Bir kredi çekin yaşantınızı düzene koyana dek olabilir mi?
Günahınızı almak istemem ama bana fake geldi konu
Ya da temennim bu
Her iki durumda da Allah yardımcınız olsun
Yazdıklarınız akıl alır gibi değil. Yaşadıklarınıza şöyle bi uzaktan bakın lütfen hangi anne çocugunu böyle bir ortamda büyütmek ister. Öncelikle kendinize güvenin sonra somut adımlar atın ailenizden yardım alın polise başvurun hatta korunma talebinde bulunun. Gerekirse çalıştıgınız bakanlığa bildirin durumunuzu tayin falan beklemeden geçici görev isteyin. Bi an önce yaşadıgınız yerden uzaklaşın derim çok şükür li memurmuşsunuz istediğiniz ilde çalışır maddi sıkıntınız olmaz. Lütfen kendinize ve çocugunuza daha fazla zulmetmeyin. Allah yardımcınız olsun
Aile ve sosyal politikalar bakanlığına başvurabilirsiniz, sizi geçici olarak bir kadın sığınma evine yerleştirirler, değil eşiniz siz bile tam olarak nerede olduğunuzu bilemeyeceğiniz şekilde ayarlıyorlar. Direkt dava açın ve uzaklaştırma kararı çıkartın her ihtimale karşı. O evde 1 gün dahi geçirmeyin.
Benim galiba "aciz"liğe hiç tahammülüm yok. 9 yıl deliler gibi aşık olup evlendiğim adam ilk yılımızda bana bir defa elini kaldırdı. O da ilk ve son kaldırışı oldu. ondan sonraki tek yüzümü görüşü mahkeme salonunda oldu. Bu kadar basit. Herşeyi zorlaştıran sizin acizliğiniz.
insanları seçimlerinden dolayı eleştirmekten nefret ederim ama bu çok çok fazla. hata hata üzerine olmuş. zaten eşinizin nasıl biri olduğunu öğrendikten sonra 5.yılda bebek yapmışsınız. adamın ailesi yasa dışı işlerde çalışıyor biliyorsunuz buna rağmen o aile ile ve o eş ile dayak yiye yiye devam etmişsiniz. kendi ailenizden görmediğiniz hareketleri eşinizin ailesinden görüp çevrenizi mutsuz etmemek için susmuşsunuz. şimdi de ben ne yapsam diyorsunuz. sığınma evi dışında başka bir çözüm var mı sizce bu aileden kurtulmak için ?
Tmm şimdi eleştirdik bitti şok içinde okudum içim daraldı hatta çözüm üretmek zorundayız bu bir gerçek öncelikle buraya yazdıklarınız veya yazacaklarımızın eşiniz ve tayfasının okumamasına dikkat edin ne olur ben burdan korktum çünkü 657 devlet memurlarının aramaları hakkında araştırma yaptım.''6284 sayılı ailenin korunması ve kadına karşı şiddetin önlenmesine dair kanunun 4.md uyarınca hakkında adli makamlarca işyerinin değiştirilmesine ilişkin koruyucu tedbir kararı alınan memur aynı hizmet bölgesi içindeki başka bir hizmet alanına görev yaptığı hizmet bölgesinde ihtiyaç bulunmaması halinde ise diğer hizmet bölgelerine atanabilir. Diyor bunu yapabilmek için önce dava açılıp mahkeme kararı olması gerekiyor sanırım. Bunlara gerek kalmadan amirinizle konuşup tayin isteseniz de ailenizi de oraya götürseniz. Çocuğunuza anneniz baksa evi geçindirseniz
ilk geceden sevgim nefrete dönüşürdü siz hala seviyorum aşığım diyorsunuz
bu kadar şeyin üstünediyorum ve çook mutlu bir evlilik gibi üstüne çocuk için çabalamış ve kavuşmusunuz
ne desem bilemedim bari çocuğunuz için bundan sonra elinizden ne gelirse yapın böyle bir ailede normal olmaz ağzından çıkarıp yediren kv yanında hiç kalır çocuğunuz kız ise çocuk gelin olur en basiti
şu durumda en iyi çözüm sığınma evi
“Hala aşığız” nasıl bi cümledir ya? Böyle şeyler yaşatan bi yaratığa nasıl aşık olur bi insan? Böyle pislikler yapan bi adamın kendisine aşık olduğunu nasıl düşünür? İnan içim karardı. Kalbim sıkıştı okurken. Neden bu kadar sustun? Neden bu pisliğe bebek yaptın? Önerebileceğim tek şey hemen savcılığa gidip bi sıpınma evine yerleşmen...
Adalet Bakanligi ya da Aile ve Sosyal Politikalar Bakanliginda calisiyorum de de bari hücceten gidelim şurdaArtik bu konudan sonra da burda bilindik uyelerin her yorumunu sorgulayacagim galiba.
Hepsini okudum her paragrafta cinnet geçiresim geldi, yazmaya halim kalmadı okuduklarımdan sonra.
Siz dayak yediğinizde darp raporu alın mutlaka. Ondan habersiz tayninizi uzak bir yere isteyin. Ben olsam mahkemede kayınların bütün pisliklerini de ortaya dökerdim. Belki bu onları daha da delirtir ama ne bileyim bir şey yapmasanız da size musallat olacaklar zaten.
Böyle bir bit yavrusunun neyine aşık oldunuz anlamadım. 2 üniversite bitirmişmiş. Hayvan demek hayvanlara hakaret olur. Sülalecek pislikler.
Gerçekten çok üzülerek okudum sağlıklı düşünemediğiniz için birbirinize aşık olduğunuzu sanıyorsunuz bu aşk değil sevgi değil hatta ortada sahip çıkma ,değer verme,bir paylaşım ya.ne bileyim hiçbirşey yok.Sizi köle gibi görüyor hem psikolojik hem madden sömürüyor acilen sosyal hizmetleri arayıp yardım istemelisin en mantıklı sığınma evine al çocuğunu kaç kurtul emin ol bu hayat değil bu adamdan kurtulursan kendine gelecek bu çileyi neden yaşadım neden sabrettim diyeceksin çocuğun için lütfen yap bunu
Canım kardeşim inanamadim yaşadıklarına zamanında ben de böyle bir evlilik yapacaktım neredeyse adeta kendimi gördüm. ...şimdi içimden geçen yemin ederim kap evladını Evimin bir odası sizin olsun sofraya da bir tabak daha koyarım en fazla....ah canım biliyorsun ve herseyin farkindasin. ..yaşadıklarını evladin yasamasin diye kurtulmak zorundasın. ...KIZIM OLMADAN ASLA diye bir kitap okumuştum tamamen gerçek...inan hiçbirimiz kolay yoldan geçmiyor ama hayatımızı eblatlarimiz için yeniden ve belki yine yeniden inşa etmek zorundayız..çok iyi bir avukat ile görüşmeler yol yöntem öğrenmelisiniz bence...dilerim hersey yoluna girer. ..hiç bir şeyden korkmayın. ..Allah o gücü verir analikla merak etmeyin...bizi gidişattan haberdar edin lütfen. ..Sevgiler Size Aydın dan
bu konu cok onceden acildi ama.konu sahibi birsey yazmiyor endise duyuyorum.onun icin
Ben elinde mesleği olmayan ailesi sahip çıkmayan kadınların bu tarz şeyler yaşayıp,katlanmalarını biraz olsun anlayabiliyorum.Ama sizin evlenir evlenmez tayininiz çıkmış Ve siz eşinizin “gerekirse kardeşlerimin b.... yiyeceksin” demesine rağmen onu beslemişsiniz birde gidip o adamdan çocuk yapmışsınız.
Sizin gibi olaylar yaşayan kadınlar genelde maddiyat yüzünden boşanamıyor?Siz kendinize çok büyük haksızlık etmişsiniz.Elinizde mesleğiniz varken bunca sene nasıl dayandınız?
Neyse olan olmuş.Memursanız boşanma davası açtığınızda sizin tayininizi başka yere çıkarmaları gerekiyor diye biliyorum.Hele ki bunca tehditten sonra tayininizin sorun olacağını düşünmüyorum.
Boşan.
Boşan.
BOŞAN.
BO ŞAN.
B O Ş A N.
Bebeğini senin elinden aşamaz,söylediklerini ses kaydı alarak polise şikayet et,ailen arkandaysa ailenin evine git ve uzaklaştırma kararı çıkarttır kendin ve bebeğin için.
Tabi eğer bebeğinin ıslak ıslak hortumla dayak yemesini istemiyorsan,yap bunu.. Lütfen.
Buna sevindim. Güclu ol ve gucku kal.Herkese merhaba. Herkesi alıntılayamadım. 28 sayfa yorum yapılmış. Herkese ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum. Beni sert bir dille elestiren arkadaslara sonuna kadar hak veriyorum. Kendimi bu kadar ezdirmekte ve diger konularda hatalıyım ama geç de olsa hatamdan döndüm. Konumun gercek olmadıgını düsünen arkadaslara yine tekrar ediyorum. Heosi gercek. Hatta buraya yazdıklarım yaşadıklarımın yüzde 30'u. İnanması güc biliyorum ama maalesef gercek. Ailemi bile zor inandırdım yasadiklarima. Yillardir yansıtmıyordum. İkna olmadılar uzun süre. Mutluydun ne oldu birdenbire dediler. Oysa hep böyleydi. Neyse son duruma geleyimm cok uzatmadan.
EVİ TERKETTİMMMMM..
RESMEN SIRRA KADEM BASTIM.
Evden polis eşliğinde çıktım. Avukat tuttum. Boşanma dilekceni tüm ayrıntıları ile yazdım ve ortadan kayboldum. Avukatım dahi nerede oldugumu bilmiyor. Numaramı değistirdim. Eş kisis hakkinda suc duyurusunda bulundumm 2 gün nezarette kalmış. Şimdi davamın açilmasını bekliyorum. Her yerde beni arıyormuş. Anlaşmalı bosanmak istiyormus ama ben istemiyorum. Çunku yillardir yaptiklari iskenceler protikolde gecmeyecek ve bosaninca cocuk uzerinden tacizlerine devam edecek ancak ben nasil bir psikopat oldugunun bosanma davamda gorulmesini istiyorum. Cocugu gormeye geldiginde ya da oluraa kacirma girisiminde bulunursa neden bosandugim ve evliyken bu tur seylerle beni tehdit ettiginin bilinmesini istiyorum. Cok sık girip cevap yazamayabilirim. Konuyu güncelledi kaçtı demeyin. Bebegim ve benim rahatımız yerinde. Guvendeyiz. Zaman ne gosterecek bilmiyorum ama bence en buyuk adımı attım. Yorumlarinız benim icin cok degerli.
Herkese merhaba. Herkesi alıntılayamadım. 28 sayfa yorum yapılmış. Herkese ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum. Beni sert bir dille elestiren arkadaslara sonuna kadar hak veriyorum. Kendimi bu kadar ezdirmekte ve diger konularda hatalıyım ama geç de olsa hatamdan döndüm. Konumun gercek olmadıgını düsünen arkadaslara yine tekrar ediyorum. Heosi gercek. Hatta buraya yazdıklarım yaşadıklarımın yüzde 30'u. İnanması güc biliyorum ama maalesef gercek. Ailemi bile zor inandırdım yasadiklarima. Yillardir yansıtmıyordum. İkna olmadılar uzun süre. Mutluydun ne oldu birdenbire dediler. Oysa hep böyleydi. Neyse son duruma geleyimm cok uzatmadan.
EVİ TERKETTİMMMMM..
RESMEN SIRRA KADEM BASTIM.
Evden polis eşliğinde çıktım. Avukat tuttum. Boşanma dilekceni tüm ayrıntıları ile yazdım ve ortadan kayboldum. Avukatım dahi nerede oldugumu bilmiyor. Numaramı değistirdim. Eş kisis hakkinda suc duyurusunda bulundumm 2 gün nezarette kalmış. Şimdi davamın açilmasını bekliyorum. Her yerde beni arıyormuş. Anlaşmalı bosanmak istiyormus ama ben istemiyorum. Çunku yillardir yaptiklari iskenceler protikolde gecmeyecek ve bosaninca cocuk uzerinden tacizlerine devam edecek ancak ben nasil bir psikopat oldugunun bosanma davamda gorulmesini istiyorum. Cocugu gormeye geldiginde ya da oluraa kacirma girisiminde bulunursa neden bosandugim ve evliyken bu tur seylerle beni tehdit ettiginin bilinmesini istiyorum. Cok sık girip cevap yazamayabilirim. Konuyu güncelledi kaçtı demeyin. Bebegim ve benim rahatımız yerinde. Guvendeyiz. Zaman ne gosterecek bilmiyorum ama bence en buyuk adımı attım. Yorumlarinız benim icin cok degerli.
Herkese merhaba. Herkesi alıntılayamadım. 28 sayfa yorum yapılmış. Herkese ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum. Beni sert bir dille elestiren arkadaslara sonuna kadar hak veriyorum. Kendimi bu kadar ezdirmekte ve diger konularda hatalıyım ama geç de olsa hatamdan döndüm. Konumun gercek olmadıgını düsünen arkadaslara yine tekrar ediyorum. Heosi gercek. Hatta buraya yazdıklarım yaşadıklarımın yüzde 30'u. İnanması güc biliyorum ama maalesef gercek. Ailemi bile zor inandırdım yasadiklarima. Yillardir yansıtmıyordum. İkna olmadılar uzun süre. Mutluydun ne oldu birdenbire dediler. Oysa hep böyleydi. Neyse son duruma geleyimm cok uzatmadan.
EVİ TERKETTİMMMMM..
RESMEN SIRRA KADEM BASTIM.
Evden polis eşliğinde çıktım. Avukat tuttum. Boşanma dilekceni tüm ayrıntıları ile yazdım ve ortadan kayboldum. Avukatım dahi nerede oldugumu bilmiyor. Numaramı değistirdim. Eş kisis hakkinda suc duyurusunda bulundumm 2 gün nezarette kalmış. Şimdi davamın açilmasını bekliyorum. Her yerde beni arıyormuş. Anlaşmalı bosanmak istiyormus ama ben istemiyorum. Çunku yillardir yaptiklari iskenceler protikolde gecmeyecek ve bosaninca cocuk uzerinden tacizlerine devam edecek ancak ben nasil bir psikopat oldugunun bosanma davamda gorulmesini istiyorum. Cocugu gormeye geldiginde ya da oluraa kacirma girisiminde bulunursa neden bosandugim ve evliyken bu tur seylerle beni tehdit ettiginin bilinmesini istiyorum. Cok sık girip cevap yazamayabilirim. Konuyu güncelledi kaçtı demeyin. Bebegim ve benim rahatımız yerinde. Guvendeyiz. Zaman ne gosterecek bilmiyorum ama bence en buyuk adımı attım. Yorumlarinız benim icin cok degerli.