1.5 senelik bir evliliğim var. Eşimin ve benim üzerimize toplam 100.000₺ kredi borcumuz bulunmakta.
Tabi anlarsınız ki hepsi ev düzmek için kullanıldı. Maalesef eşimin ailesinden ve benim ailemden bir yardım alamadık.
Eşimin ailesi ev aldılar bizim düğün olacağı zaman, biz ev alacağız bu sene biraz daha bekleyin dediler zaten ancak benim ailemden çıkan sorunlardan dolayı mecburen erken evlendik.
Benim annem ve babam ayrı, ve kendileri arasındaki ego yarışını benim evlilik arefemde de gösterdiler. Bu yüzden kendimiz yaptık herşeyi.
"Düğün takılarından ödeseydiniz?" Dediğinizi duyar gibiyim ancak bizim elimize geçen takı 20.000₺ydi o zaman. Ve benim televizyonum bile yoktu. O 20bin lira para da zaten teşhir ürün televizyona, evin sıfırdan mutfak alışverişine gitti, elde kalan para da ancak kredi ve kredi kartı taksitlerini ödemeye yetti.
Maalesef ikimizde borçlarımız yüzünden icra takibindeyiz. Bugün icra memurlarına kapıyı açtım, ödeyip ödeyemeyeceğimi sordular anlattım durumumuzu. İmzamı alıp gittiler, bidahakine icraya geleceklerini söylediler.
Kapıma geldikleri borç tutarı da 30.000₺ benim kredi borcum. Bu arada 100.000₺ güncel borç ancak bizim o zaman çektiğimiz para 20bin+40bin = 60bin ₺ydi. Dosya masrafı vs 100bin TL oldu şuan.
Eşyalarımın çoğu 2.eldir. Koltuk takımım bile yok 1 tane 3lü koltuğum, birde tekli koltuğum var düşünün. Herşeyi ucu ucuna yetiştirip evlendik eşimle. Balayına dahi çıkmadık..
Ayrıca da çok yeni bir hamileliğim var. Planlı değildi kesinlikle. Çok açık yazamıyorum buraya ama bu durumu yaşayan milyonlarca kadın var.
Eşim ailesine söyledi, ailesi de bu ev sizin de eviniz. Bu evi aldık çocuklarımıza kalsın rahat etsin diye vs güzelce konuştular bir sıkıntım yok. Borcumuzu ödemek için paralarının olmadığını ev aldıklarını falan söylediler.
Niyetleri iyidir kötüdür bilmiyorum. Kötü anlaştığım bir durumda yok eşimin ailesiyle ancak ev ev üstüne olur mu konusunu düşünmeden edemiyorum.
Kayınvalidemin annesi ile babası da kış boyu kayınvalidem de kalıyorlar ayrıca. Bizim kalacağımız süre Max 3-4 sene bu arada. Bu süre zarfında borç bitirip kenara para atabiliyoruz. Hiç bi şekilde evin mutfağına, faturasına yardım etmeyeceğimizi eşim eğer gelir kalırsak diye ailesine söyledi. Biz oraya borç ödemek ve düzeltmek için hayatımızı geliriz başka bir şeye karışmayız dedi. Ailesi kabul etti.
Kayınbabam 3 4 ay sonra köye yerleşecek, yani evde genel olarak sadece kayınvalidem ben ve 4 yaşındaki görümcem(dünyalar tatlısıdır) olacak. Eğer gelirlerse de anneanne ve dede.
Böyle bir durumda kendi evime zar zor aldığım tüm eşyaları yarı fiyatına satıp, kredi borcumun en azından bir kısmını ödeyebiliyorum.. eşimin aldığı maaşın neredeyse 4te 3ünü de borçları ödemek için kullanabiliyor olabiliriz kayınvalideme geçince.
Bu gibi bir durum yaşayan var mı ya da bir tanıdığınız var mıydı? Çok üzülüyorum çok ağladım bugün çok dua ettim. Eşimin ailesinden başka şansım yok gibi görünüyor. Ama olabilecek sorunlardan da korkmuyor değilim. Şuan iyiyiz evet ama belki 1 sene sonra belki 2 sene sonra Allah bilir anlaşamayabiliriz. En kötüsünü düşünerek hareket etmek zorundayım bu durumda.
Ben babamla ve annem ile de görüşüyorum. Ne yaparlarsa yapsınlar ailem onlar diyerekten. Babam borcumuzun olduğunu ablamdan duymuş bana soruyor borcunuz var mı diye ben yardım etmeyeceğini bildiğim için yok diyorum, varsa söyle falan diyor ama babamı tanıyorum :) bi ara 500 lira para atmıştı bana ben istemeden 1 ay boyunca arayıp bitti mi naptın diye parasının hesabını sordu bana. Annem tek başına yaşıyor, kenarda birikmişi yok, emekliliği yok. Kendi ailemden yana maalesef hiç bir umudum yok yardım adına..
Kafam allak bullak. Düşüncelerinize çok ihtiyacım var.
bu kadar saf olması da normal değil
