MEVANURRRR kabuslar görmen çok normal canım benim. Sağlıklı bi hamilelik bile geçirsen kabuslar hep oluyor.Ben de son günlerde hep görüyorum.Ben çıkamıyormuşum ameliyattan,oğlumsuz dönüyormuşum eve falan.Yada kızımı kaybediyormuşum.
( Hıçkıra hıçkıra uyanıp saatlerce ağladığımı dua ettiğimi bilirim sabahlara kadar.Vesvese çöküyor insana. Bu da elimizde değil.Bayram günü canınızı sıkmayım da ne demek.Sen yazmasan bile aklımdasın benim.Eminim diğer arkadaşlarında öyledir.İnciyi ve sarı şekerini unuttuk mu hiçbirimiz
Hala aklımda hala dualarımda ikisi de... Bugün kdvnin son günü,yarın senden haber gelecek diye geçti bayram.Yazamasam da arayamasam da hep aklımda ve dualarımdasın.İnşallah güzel haberlerle geleceksin kuzucuğunla...
hctp doğuma gelecek eşim ama ben hastaneden çıkınca anneme gideceğim çocuklarımla.Bakıma ihtiyacımız olacak 10 gün falan.O zaman da eşim onlara gelmez.Aylardır selamlaşmıyorlar bile.Ne o oraya gider,ne annem evime gelir
Herkes çocuğunu,sütünü,doğumu düşünür son günlerinde ben refakatçi,valiz derdindeyim.
Benim de kaderim bu demekki.Mutsuz hamilelik mutsuz lohusalık
( Hasbinallah çekiyorum içim daraldıkça.Düşünmekten,ağlamaktan beynim patlamaya geliyor sık sık.Elini göbüşüne koyup ona buna nazlanan biri olmayı isterdim 1 gün bari olsa.Olmadı işte.Dedim ya benimde çekeceğim çile bu demekki.Allahım çocuklarımla sınamasın başka da duam yok O'ndan..
Ekimin ilk günlerinde kontrole gel dedi drum.Herkes çantalarla git diyor.Kızımı çantasıyla anneme bırakıyım diyorum.Eşime de söylemeyeceğim kontrol gününü.Bugüne kadar yoktu o gün de olmasın yanımda.Acil sezeryana alırlarsa haber veririm getirir evdeki çantaları.Kızım da annemde olunca içim rahat olur.Kızgınlık geçiyor da kırgınlık geçmiyor işte.Kınamayın beni.Huyum bu benimde.Nazlandığımda,alındığımda,kırıldığımda,ağladığımda,sitem ettiğimde bile yanımda değilse bir daha dönüp gel diyemiyorum işte.Çok denedim,her yolu denedim.Kavga bile çıkardım,başına bile kalktım yanımda olmadığını.Alınmadı bile.İşim var benim,boş olsam gelmezmiydim dedi.Ayda 1 saatini ayırmadı bana.Karnımdaki sübyan onun varlığını bilmez ama benim için çok önemliydi olması.Şimdi de olmasını istemiyorum.Haftaya gitcem diyeceğim.Yalanla evlilik yürümez biliyorum.Ama bu kadarına da hakkım var benim.Bayramda tartıştık.Hiç bişey değişmemiş bunu gördüm.Beni bu halimle yalnız bırakmaya hakkın yoktu senin dedim.Sende beni düşünmedin yalnız bıraktın hep dedi.Kızımın 20-25,haftalarında işten kovulmayı göze alıp onunla hastanelerde koşturdum ben ilk ameliyatıydı.3 gece gündüz refakatçisi oldum ağzımda maskem,cebimde vitaminlerim kocaman göbüşümle.52 günlük bebeğimi evde bırakıp süt sağma makinamla boş odalarda süt sağarak 2.ameliyatını bekledim.Yavrumun şapkasını koklaya koklaya sütüm kesilmesin diye dualar ettim sağarken. 3 ayda bi mrları,tahlilleri,kontrolleri oldu.Gece 2de mr sırası verdiler kucağımda kızımla hastane koridorlarında bekledim.Ne annesi vardı o gecelerde yanımda ne babası.Yine 24.haftamdaydım 3.ameliyat dediğinde dr.Kendi kulaklarımla duymak istedim drun söyleyeceklerini.Dr randevularına da gittim.Kızımı benden uzak oturan anneme götürüp bıraktım.28 günde bir iğne vurunur.Siparişle avrupadan gelen,yarım saatliğine bile buzdolabından çıkarılmayacak olan,yan etkileri 1 hafta süren,vurunduktan sonra 1 saat kasılıp kaldığı iğnelerinde de hiç yalnız bırakmadım.Bırakmam da.Bana ne yaparsa yapsın,ne kadar yalnız bırakırsa bıraksın,ne kadar takdir etmezse etmesin bırakmam.Ama işte kadınım,hamileyim,hassasım,teşekkür beklemesem de şaşırıyorum bu tarz sözlerine.Kırgınlıklarıma kırgınlık ekliyor
Yine dolmuşum,yine döktürmüşüm sayfa sayfa.Başınızı ağrıttım yine.Birinin karşısına oturup da bunları anlatacak takatim yok kızlar.Ağlamadan yazamadığım şeyleri kelimelere dökmek,kocaman göbüşümle hıçkıra hıçkıra ağlamak istemiyorum artık.O yüzden yazmak kolay geliyor sanki.Tekrar okumaya bile gönül takatim yok... Kırgınım işte... Geçmiyor..Geçmesine de izin vermiyor...