Sahipsiz zamanlardan geliyorum,bir düş'ün ardında savrulup duruyorum.
Mutluluk,ben gülmek sanırdım
ama tebessümle değil acıyla beslenirmiş mutluluk...
Kendime acılarımdan bir dünya kuruyorum.
Kendi üzerine kapanan bir defter zaman,sayfa sayfa kapanıyor
bir alacak verecek hesabı gibi.
Umutlarımızı kapatıyor üzerimize.
Sesim çıkmıyor..
Tebessümlerimizi kapatıyor,
acılarımızı çıkarıyor..
Sevdiğinin yarasını sana gösteriyor,
sevdiğin kanıyor.
Sen içinden ağlıyorsun,sevdiğin masum gülümsüyor..
Sessizce yürüyorum.
Gülen yüzlerin arasından.
Onlar gülerken doyasıya,ben onlar için ağlıyorum.
Kandan gözyaşlarım içime akıyor,sessiz sedasız.
Beni görenler kendim için ağlıyorum sanıyorlar.
Onların gülen yüzlerine bakıp onlar için ağlıyorum.
İçimin uçurumlarına kendimi boşluğa bırakıyorum..