- 12 Temmuz 2006
- 56.138
- 215.850
- 1.223
- 52
- Konu Sahibi ResimdekiHayalet
- #261
ben anlatamiyorum arkadaslar. Dediginiz gibi sirf gorumceyin diye. Gelinin ablasi olsam ve bunu kardesim yapmis olsa simdiye destek veren cok olurdu. Halenndiretenler var depresyon diye ne depresyonmus gelin hamile kalmadan bile kiza karsi tuhaf. Dusununsene benim oglumu suru8kleye surukleye evine goturur. Sebebide erkek olmasi ve erkek kardesime benzemesi. Cinsiyeti ogrenene kadar oglum gibi oglu olsun diye ne dualar etti. Ama bu kadar olucani anlayamadik. Dusunun kendi cocugu uyuyrken benim cocugumu opuyor kokluyor. Opsun koklasin ona da bisi denem nemnunda olurum ama insanin kendi cocugundan otesi var mi ya?
ResimdekiHayalet,
gelininiz gerçekten depresyonda değil, depresyon denmesin bu duruma, lohusalık sendromu da değil, bu çocukluktan itibaren gelen psikolojik baskılar sonucu oluşmuş bir takıntı.
Erkek çocuk iyidir, kız çocuk başa bela diye düşünür böyle takıntılı insanlar, gelininiz atılan tokadı da, işittiği azarı da, evden kovulmasını da bebeğe bağlıyor, o olmasaydı eşimle aram bozulmayacaktı'ya kadar gider bu durum.
Kardeşinize söyleyin bebek için azarlamasın, şiddet uygulamasın, kardeşinizin yapacağı her olumsuz hareket ve söz kadının çocuğa olan öfkesini körüklüyor.
Kadın kardeşinizi çok seviyordur, gariptir kız çocuklarından nefret eden kadınlar eşlerine erkek olmaları sebebiyle büyük bir aşk ve hayranlık duyarlar, onun sevgisinden mahrum olmak istemezler, o yüzden döndü gelininiz.
Siz daha olmadı önce kendiniz bir uzman bulup danışın, nasıl davranılması lazım, nasıl yaklaşılmalı, tedaviye nasıl ikna edilir iyice öğrenin. Anlatın çocukluktan gelen bir durum olduğunu, yüzeysel anlatırsanız lohusalığa bağlanır zira.
Sonra da gelin ikna olunca tedavisine başlarsınız.