slm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum((
merhabalarslm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum((
slm...özellikle googledan aradığım bi başlıkla buldum bu formu.başlığım polis eşi olmaktı.offf kafam okadar karışıkki ve canım bi okadar sıkkın.daha fazla boğulmadan içime bian önce dökülsün cümlelerim.
nasıl başlıcamı bilmiyorum ama umarım ifade edebilirim kendimi.3sene önce tanıştım onla.kendisi polis.3sene sürdürdük bu birlikteliği acı tatlı herşeyiyle.yeri geldi ben onun asabiyetine katlanabildim yeri geldi o benim mızmızlığımı huysuzlğumu çekti.maddi sıkıntıları ailevi problemleri herşeinde sonuna kadar yanında oldum.oldukçada mutlu oldum.emek verdikçe büyümeliydi bence bi ilişki.karşıma çıkan herkesden farklı kıldı bu emek onu.yeri geldi çok üzüldüm kızdım kendime bunca sevilirmi diye.ama onsuzda olmadı dolmadı 48 saat bile.sonuç olarak birlikte yaşayabilcen değil onsuz yaşayamayacağınla evlen dedim kendime.
şuan çok i şartlara sahibim.her istediğim dilediğim oluyor maddi açıdan hiç bi sorunu olmayan bir ailede geçti 24 senem.ve her açıdan mükemmel bi ailede yetiştim.kendi evim arabam bile var şimdiden.ama bi yandada o çok sevdiğim var.ailem kararıma saygı duydu.senin tercihin dediler senin hayatın.ve herkes gönülsüzce kabullendi.binlerce olumsuz cümle ile-şöle sıkıntılar yaşıcaksın böle zor dayanamazsın...vs yani moral olarak çökerterek kabullenildi.ama şuan etrafımda kimse yok.genel olarak bu kararımı herkes kendilerine bi nankörlük olarak algıladı ve mesleğin verdiği asabiyetin aramızı zedeleyeceğini,maddi problemlerin bizi çökerteceğini,kültür farklılığının benden soğuyacağını söyleyip durdular.
benimde bir mesleğim var.ve herşeyin her zaman iyi gitmeyeceğini her durumun geçici olduğunu zenginken birden fakirleşilebileceğini biliyorum.yani bu dünyada aslında hiç birşeyin bizim olmadığını biliyorum.çalışırsak ikimizde bi bizimi kaldıramıycak bu dünya.
ikilemlerim nasıl göze batıyor değilmi.ama eminim aranızda ben gibi olup şuan çok mutlu olanlarda vardır.ille rahat ediim diye zengin birini aramak kadar tiksindirici ne olabilir hayatta.karşımdaki insan bana bakabilmek için koşturup yorulacak ve ben onun bu yükü taşımasını azımsıycam hemde bu şartlarda...
ama kimseye anlatamıyorum bunları.herkes bu düşüncelerin gelip geçici diyor.yaşamadan bööle denir diyor.şuan kendisi şarkta zaten uzağız yani.herşeye rağmen son kararım önümüzdeki hafta nişanımızın yapılması.ama kimsesizim.canınız kadar sevdiğiniz ailenizin -bize denk birilerini bulamadık hiç içimizden gelmiyo demesi nasıl bir duygu biliyormusunuz?
offf...bugünleri ne heycanla bekleyip ne heycanla geçiren niceleri vardır eminim.benimse huzursuzluğum satırlarıma bile yansıyor istemedende olsa.
tüm sorumluluğu yükü üstlendim.mutsuzluğum benim eserim sayılacak bir gün olursa.korkuyorum yüzümün kara çıkmasından.karşıma aldığım onca şeye karşı utanmaktan korkuyorum((
ilk sene hiç düşünmediğim bunca gerçek şimdi işler ciddileştikçe bir bir karşıma çıkıyor.teşekkür ederim paylaşımlarınız için.farkındayım beni çok zor bi hayat bekliyor.üstelik evlendiğimde onun yanına şarka gideceğimi bile bile..tüm hayatımı geride bırakıcam.bana ait ne varsa ardımda kalıcak.sıfırdan başlamak diyelim adına.en büyük kabusum hayal kırıklığı.demişsinizya yaşamadan bilinmez...
traji komik gelio bazen etrafımdaki herkesin delirdiğimi düşünmesi:)kendimle dalga bile geçiyorum.şark görevi bittikten sonra tainimin çıktığı ilde kalabilirim diyor mesela ordanda başka ile devlet isteğiyle gönderebiliyormu?
gittiğin yerde tek başına başının çaresine bakabilmek...üniversteyi şehir dışında okurken bile arkadaşları oluyor insanın herzaman yanında.ama eş başka.umarım herşeye değer.ki şu noktada ummaktan başka çaremde yok sanırım.
mesleğin verdiği bazı alışkanlıklar var sanırım şüpheci ve çabuk gerilebilen bi kişilik.evlilik biraz daha yumuşatır diye düşünüyorum ama??
medyanın lanse ettiği kişilik tedirginleştiriyor halkı.yok kredi batağından cinnet geçirenler,şiddet uygulayanlar...vs.
okadar hoşuma gittiki benimseyişiniz umarım bende sizin gibi tad alarak yaşayabilirim bunu.bööle tüm olumsuzluklara inat huzur ve şefkat kokuo yazılarınız.Allah mutluluğunuzu daim kılsın ve her türlü kötülükten korusun.tüm asker ve polis eşlerinin,kardeşlerinin ablalarının abilerinin annelerinin ve evlatlarının üzülmesine asla izin vermesin.
sözlerin bana kendini de arkadaşını da iyi tanıdığını düşündürdü.bu durumda mutsuz olmayacağını düşünüyor ve umuyorum.
tayin konusuna gelince,eski emeklilik yasasına göre 20 yılda emekli olabiliyorlardı,bu yıllar da 2-3 ilde doldurulabiliyordu.ama yeni emeklilik yasası polislere yine 20 yıl hakkını tanıyor mu,yoksa yaşa göre onların da görev süreleri uzadı mı,bilmiyorum.bu konuda bilgisi olan arkadaşlar paylaşırsa ben de çok sevinirim.
yalnız şunu söyleyebilirim,amir pozisyonundakiler iki kez,memurlar bir kez doğu görevi yapıyor.sen de arkadaşının şu an doğuda olduğunu yazmışsın.orada kaç yılı kaldı?amir değilse ve görev süresini tamamlayıp geldiğinde evlenirseniz doğuya hiç gitmeyebilirsin.
her şey gönlünce olsun...
Beni kandırdın yani,niye kandırdın ki,anlamadım..fisfisfis
Bu arada herkese iyiakşamlar,bende yeniyim gerçi ama,yeni katılan arkadaşlar hoşgeldiniz..a.s.
canım bu yazına cevap göremedim başka ben de polis eşi oldum hemde bu bizim ikincibaharımız eşimle tam 1.5 ay oldu.hem güzel hem zor endişeler insanı korkutuyor haberlere falan baktıkça ya gülerek gönderdiğin işe dönmezse diye...il il gezmek güzel ama sevmezen gittiğin yeri kalmak alışmak zor ama gülü seven o kadar dikene de katlanıyor.o iyi olsun başımda olsun da her yer paris diyor::)
dishe mannaağı nerdesin sennn ne zamandırr sataşmıyomm
gel bi seni seviye belirleme sınavındann geçireyim
sana soruyom dishe delüsü
soru 1 bennee depüşmeyii seviyonmu
soru 2 seni çekemeyen anten taksınmı
soru 3 bizi depüşürken görenler kavga sanıyo bu konu hakkında görüşlerin ne
cevap 1-sevmezmıyım hıc..memleketımın kokusu gelıo burnuma:çok üzgünüm:
cevap 2-anten olmaz bu saatten sonra dıjıtal sısteme gectım parayı veren dudugu calar..:icecream:
cevap 3-alıskın olmadıkları bı durum olabılır;CADIARZUınsanların bu kadar samımı olmus olması tuhaf gelıyordur belkı bılmem..sengözlerimebaksanab
ama zamanla alısırlar ..
aslolan muhabbet gerısını salla..:teytey:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?