Biz niye bu kadar iletişim kurmaktan uzak bir toplum olduk?

flz99

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2015
648
935
Kızlar valla öyle sinirliyim ki gelip burada içimi dökeyim dedim.

Bugün bir arkadaşımla buluşmuştuk neyse ayrıldık falan ben metrobüse bindim. Ama nasıl yorgunum, topuklu giymeye alışkın değilim ama bayram diye değişiklik yapayım dedim. Artık ayaklarımın üstüne basacak dermanım kalmamış 6 saat topuklularla ayakta dolanmışım zaten. Hatta metrobüsten inince otobüs durağına nasıl yürüyeceğim diye kara kara düşünüyorum.

Neyse 40'lı yaşlarda bir çift bindi metrobüse 5 yaşlarında oğulları var. Ayakta gidiyorlar. Normalde herkese yer vermeye çalışırım ama diyorum ya ineceğim durağa kadar 1 saate yakın ayakta durabilecek dermanım yoktu ayakkabılar yüzünden. Başka birinin yer vermesini bekledim, yinede kimse yer vermezse ben kalkarım diye düşündüm. Neyse biri yer verdi ama o kadın bana taktı kalkmadım diye, gözleriyle yedi bitirdi. En son "devir değişmiş gençler oturuyor, yaşlılar ayakta" falan dedi. Bayram bayram muhatap olmak istemedim taktım kulaklığımı konuştuğunu da duymayayım dedim. Zaten oturmuş daha derdi neydi onu da çözemedim. İlle de benim verdiğim yere oturmak zorundaymış gibi laf ediyordu en son.

Peşine başka bir aile binmiş metrobüse. Benim arkamda ayakta duruyorlarmış. Meğer kadın hastaymış ama kimse yer vermemiş. Ben zaten arkamda olan biteni görmüyorum sanki arkamda gözüm var gibi davranmamı bekliyor millet. Kulaklıkta kulağımda konuşulanları da duymuyorum. İnmeme 7 durak falan kala bir ara kulaklığın sesini kıstım biraz, o ara konuşulanları duymaya başladım. O ilk başta ki kadınla, 2. binen aile bildiğiniz dakikalardır benim dedikodumu yapıyormuş. Bak hala yer vermiyor, utanma kalmamış, gencecik kız hasta kadını ayakta bırakıyor. Bunlarda saygı ne gezer diye. Biri de "Rica edin, hastayım oturabilir miyim kızım? " diyin dedi. Buna karşılık kadının kızı da diyor ki "aman ne söyleyeceğiz, böylelerine söylesen de bir şey değişmez. Ayakta ölsen umurlarında olup, dönüp bakmazlar."

Ben bu insanları cidden anlamıyorum. Arkamdan saatlerce atıp tutup aldığım terbiyeden girip, saygımdan çıkana kadar dürtüp "kızım hastayım da rica etsem oturabilir miyim, sen gençsin nasıl olsa" dese "tabi teyze buyur otur, lafımı olur" diyeceğim, sorun çözülecek. Ama sağolsun kimse de karşısındakiyle iletişim kurup, kibarca derdini anlatıp bir şey rica etme olayı yok. Bekliyorlar ki ben arkamdaki gözümle onların ayakta olduğunu göreceğim hemen otur teyze diye el pençe olacağım.

Kaldı ki etrafta diğer oturan insanlarda elden ayaktan düşmüş yaşlı birileri değil, çoğu 30'lu yaşların başında, istese hepsi ayakta gidebilir. Ama kimsede onlara laf söyleme eğilimi yok çünkü o civarda oturanların içinde en genci benim ve ben kalkmak mecburiyetindeyim. Böyle bir şey var mı ya? Belki ben hastayım, belki ayakta duramayacak kadar halsizim o gün. Herkes her zaman ayakta gidebilecek durumda olamaz ki.

Hayır benim annemde ayakta gidemez mesela, ama bindiğinde kimse kaşından gözünden hasta olduğunu oturmak zorunda olduğunu anlayamıyor ki. Çoğunlukla yer verende olmaz, annem genç gördüğü birinden "kızım/oğlum rahatsızlığın falan yoksa oturabilir miyim, ayakta gidemiyorum" der, daha sonra illa yer veren birileri çıkar, sorun kalmaz. Yani gencecik, çocuğu yaşındaki insanları o kadar kişinin içinde yerin dibine sokmaya çalışmak yerine, derdini anlatarak her yolculuğunu sorunsuz geçirir. Ama insanlarımızın çoğunda böyle bir olay yok, kibarlıkla bir işimizi halletmeye çalışmıyoruz. Vallahi bıktım usandım artık, yolculuk yapa yapa sinirlerim gerildi çeşit çeşit insanla muhatap olmak zorunda kaldığım için.

Haksız mıyım ben şimdi kızlar? Hem o kadınlara kızdım hemde bir metrobüs dolusu insanın kınamasına maruz kalmışım. Üstelik bunlar olurken haberim bile yok, çoğunu duymamışım. Siz olsanız anneniz ayakta giderken oturanlara atıp tutmak yerine, birinden kalkmasını rica etmez misiniz? Ben mi yanlış düşünüyorum yani? Ben olsam yolda annem millete böyle saydırsa, kimse yer vermek zorunda değil ki anne, bu kişinin vicdanına kalmış bir şey. Sen bir sus ben birilerinden rica edeyim derim. Normal olanda bu değil midir ki?
 
Son düzenleme:
Bazende çok tuhaf şeyler olur biz her bayram anneme trenler gideriz bir bayram yine yaşlı bir kadın ve 3 kadın annelerinin hasta olduğunu söyleyip eşimden yer istedier neyse oda kalktı ve hasta dedikleri kadın , oturdu ve yolculuğa şen şakran devam etti tabi eşimde suratu ekşidi çünkü inanmadı
Kızlar valla öyle sinirliyim ki gelip burada içimi dökeyim dedim.

Bugün bir arkadaşımla buluşmuştuk neyse ayrıldık falan ben metrobüse bindim. Ama nasıl yorgunum, topuklu giymeye alışkın değilim ama bayram diye değişiklik yapayım dedim. Artık ayaklarımın üstüne basacak dermanım kalmamış 6 saat topuklularla ayakta dolanmışım zaten. Hatta metrobüsten inince otobüs durağına nasıl yürüyeceğim diye kara kara düşünüyorum.

Neyse 40'lı yaşlarda bir çift bindi metrobüse 5 yaşlarında oğulları var. Ayakta gidiyorlar. Normalde herkese yer vermeye çalışırım ama diyorum ya ineceğim durağa kadar 1 saate yakın ayakta durabilecek dermanım yoktu ayakkabılar yüzünden. Başka birinin yer vermesini bekledim, yinede kimse yer vermezse ben kalkarım diye düşündüm. Neyse biri yer verdi ama o kadın bana taktı kalkmadım diye, gözleriyle yedi bitirdi. En son "devir değişmiş gençler oturuyor, yaşlılar ayakta" falan dedi. Bayram bayram muhatap olmak istemedim taktım kulaklığımı konuştuğunu da duymayayım dedim. Zaten oturmuş daha derdi neydi onu da çözemedim. İlle de benim verdiğim yere oturmak zorundaymış gibi laf ediyordu en son.

Peşine başka bir aile binmiş metrobüse. Benim arkamda ayakta duruyorlarmış. Meğer kadın hastaymış ama kimse yer vermemiş. Ben zaten arkamda olan biteni görmüyorum sanki arkamda gözüm var gibi davranmamı bekliyor millet. Kulaklıkta kulağımda konuşulanları da duymuyorum. İnmeme 7 durak falan kala bir ara kulaklığın sesini kıstım biraz, o ara konuşulanları duymaya başladım. O ilk başta ki kadınla, 2. binen aile bildiğiniz dakikalardır benim dedikodumu yapıyormuş. Bak hala yer vermiyor, utanma kalmamış, gencecik kız hasta kadını ayakta bırakıyor. Bunlarda saygı ne gezer diye. Biri de "Rica edin, hastayım oturabilir miyim kızım? " diyin dedi. Buna karşılık kadının kızı da diyor ki "aman ne söyleyeceğiz, böylelerine söylesen de bir şey değişmez. Ayakta ölsen umurlarında olup, dönüp bakmazlar."

Ben bu insanları cidden anlamıyorum. Arkamdan saatlerce atıp tutup aldığım terbiyeden girip, saygımdan çıkana kadar dürtüp " kızım hastayım da rica etsem oturabilir miyim, sen gençsin nasıl olsa" dese "tabi teyze buyur otur, lafımı olur" diyeceğim, sorun çözülecek. Ama sağolsun kimse de karşısındakiyle iletişim kurup, kibarca derdini anlatıp bir şey rica etme olayı yok. Bekliyorlar ki ben arkamdaki gözümle onların ayakta olduğunu göreceğim hemen otur teyze diye el pençe olacağım.

Kaldı ki etrafta diğer oturan insanlarda elden ayaktan düşmüş yaşlı birileri değil, çoğu 30'lu yaşların başında, istese hepsi ayakta gidebilir. Ama kimsede onlara laf söyleme eğilimi yok çünkü o civarda oturanların içinde en genci benim ve ben kalkmak mecburiyetindeyim. Böyle bir şey var mı ya? Belki ben hastayım, belki ayakta duramayacak kadar halsizim o gün. Herkes her zaman ayakta gidebilecek durumda olamaz ki.

Hayır benim annemde ayakta gidemez mesela, ama bindiğinde kimse kaşından gözünden hasta olduğunu oturmak zorunda olduğunu anlayamıyor ki. Çoğunlukla yer verende olmaz, annem genç gördüğü birinden "kızım/oğlum rahatsızlığın falan yoksa oturabilir miyim, ayakta gidemiyorum" der, daha sonra illa yer veren birileri çıkar, sorun kalmaz. Yani gencecik, çocuğu yaşındaki insanları o kadar kişinin içinde yerin dibine sokmaya çalışmak yerine, iletişim kurarak her yolculuğunu sorunsuz geçirir. Ama insanlarımızın çoğunda bu iletişim kuramama sorunu var. Vallahi bıktım usandım artık, yolculuk yapa yapa sinirlerim gerildi çeşit çeşit insanla muhatap olmak zorunda kaldığım için.

Haksız mıyım ben şimdi kızlar? Hem o kadınlara kızdım hemde bir metrobüs dolusu insanın kınamasına maruz kalmışım. Üstelik bunlar olurken haberim bile yok, çoğunu duymamışım. Siz olsanız anneniz ayakta giderken oturanlara atıp tutmak yerine, birinden kalkmasını rica etmez misiniz? Ben mi yanlış düşünüyorum yani? Ben olsam yolda annem millete böyle saydırsa, kimse yer vermek zorunda değil ki anne, bu kişinin vicdanına kalmış bir şey. Sen bir sus ben birilerinden rica edeyim derim. Normal olanda bu değil midir ki?
 
Tabiki haklısın
Öyle ki bi ara metrobüste bi kadın koştur koştur geldi zincirlikuyuya,metrobüs geldi bindik oturdum,kadın ayakta kaldı gayette bakımlı koşabilicek vaziyette
Kaldırın kızı oturayım diyodu kulaklık kulağımda ama duyuyorum:KK53:
Başımı gömdüm uyudum:63: Koşarken iyidiii:KK76:
Hiç dert edinme valla bize de yazık günah
 
Bende yer vermiyorum kusura bakmasınlar yaşlanırsam bana da yer vermesinler madem ayakta gidemiyorum evden de çıkmam, kusura bakmasında ben işten çıkmışım yorgun argın bu bazı yaşlılar keyfi çıkıp geziyorlar otobüste de yer işgal ediyorlar otursun oturdugu yerde o zaman , erkekler veriyor ben oralı bile olmuyorum.
 
çok haklısın valla benimde ayaklarım rahatsız fazla ayakta duramıyorum bu tarz bi olay benimde başıma gelmişti kaba bi tavırla kalksana diye uyarılmıştım senin yine arkandan konuşmuşlar
 
Bu işler gençliğe bakmıyor ne hissettiğini ne yaşadığını biliyorlar mı da atıp tutuyorlar

belki çok büyük bir rahatsızlık geçiyorsun belki yorgunsun mecalin yok

senin hakkında peşin hüküm verip atıp tutmadan önce sormalıydılar ama nerede dedikodu yapıp kin kusmak varken niye sorsunlar stres atıyor ablalar
 
Sonuna kadar haklisin bende gunde 1 saat yol gidiyorum . Kolay kolay yer vermem cok istisnai durumlar olmasi gerekiyor zaten arabaya binmelerinden gunden geldikleri anlasiliyor ben 12 saat calisip kimseye her vermem veremem cok oturmak istiyorlarsa mesai oncesi veya yarim saat sonrasi binsinler bir zahmet ben bana sorsalar yine kalkmam siz yine bir kapi acik birakmissiniz ayni zamanda annem icinde saatleri kollarim veya duruma gore ayakta bineriz taksiye bineriz yani kendim yapmadigim biseyi baskasindan beklemem
 
Ayrica yerinizde olsam biraz uyaniklik yapip utandirirdim ben otobuste yorgunluktan bayildim ben bayilmadan once sorsaydim kim yer verirdi veya otursaydim bayilcak gibi deseydim kim inanirdi ben otobuste bir kizin bel fitigindan kalkamadigini ve karsidakilerini utandirdigina sahit olmustum
 
ben de senin gibiyim sonuna kadar haklısın
yaşlı veya hasta birini gördüğümde yer veririm
ama benim gibi gençlerin veya özellikle erkeklerin yer vermesini beklerim
rica edilirse tabi ki yer veririm
gençsin diye turp gibi sanıyorlar :)

Aynen bende şöyle bir iki dakika beklerim yer veren olur mu diye, zaten genelde de olmaz :) Baktım kimse kalkmıyor, o zaman ben seslenir gelin oturun buraya derim. Üstelik daha bugün arkadaşımla buluşmaya giderken bir teyzeye yer verdim. Allah razı olsun kızım dedi dedi durdu. Akşamına da hakkımda denmeyen kötü şey kalkmadı. Aynı gün içinde ikisini bir arada yaşamak ayrı garip oldu tabi :)

Bazende çok tuhaf şeyler olur biz her bayram anneme trenler gideriz bir bayram yine yaşlı bir kadın ve 3 kadın annelerinin hasta olduğunu söyleyip eşimden yer istedier neyse oda kalktı ve hasta dedikleri kadın , oturdu ve yolculuğa şen şakran devam etti tabi eşimde suratu ekşidi çünkü inanmadı

Hiç sorma bende çok rastlıyorum ona. Oturana kadar hasta olanlar, oturduktan sonra bir anda iyileşiyorlar. İşte kim gerçekten rahatsız kim değil çözemediğimiz için mecburen hepsine yer veriyoruz. Eğer insanları kandırıyorlarsa da günahı onların boynuna.

Tabii ki haklısın.
İnsanımızın sorunu iletişim kurmaktan yoksun olmak değil, ayıplamayı pek sevmesi. Fırsat buldukça ayıplayarak var oluyor insanımız. Sonra da "elalem ne der?". Elalem sensin işte öyle yapınca, cık cık...

Ayıplamak konusunda dünya markasıyız zaten. Kadın beni 5 dk görüyor, sanki 23 senedir yanı başımda yaşıyor gibi hakkımda kesin yargılara varabiliyor. Benim şu yaşıma kadar elimden geldiğince birilerine yardım amaçlı yapmaya çalıştıklarımı karşılaştırsak, büyük ihtimal o beni kınayanları üçe beşe katlarım. Ama yok arkamda olduklarını görüp yer vermedim diye ben saygısız, sevgisiz, merhametsiz, terbiyesiz oldum.

Valla canım hak var hukuk var. Haram et hakkını şu mübarek günde. Sürünsün hepsi. Bende fazlasıyla sinirliyim şu an. Hiç iyi şeyler söylemem sana. Dır dır konuşmak kolay tabi insanlara.

İnsanımıza zaten konuşma, kınama hakkını verin, en önde yer alıyorlar. Allah benim içimi biliyor ya gerisine gerek yok zaten. Yine de öyle kolay kolay hakkımı haram etmem ben. Ama bana bugün neyi reva gördülerse, aynısını bir gün yaşlı biri kendi kızına da yapar inşallah.

Tabiki haklısın
Öyle ki bi ara metrobüste bi kadın koştur koştur geldi zincirlikuyuya,metrobüs geldi bindik oturdum,kadın ayakta kaldı gayette bakımlı koşabilicek vaziyette
Kaldırın kızı oturayım diyodu kulaklık kulağımda ama duyuyorum:KK53:
Başımı gömdüm uyudum:63: Koşarken iyidiii:KK76:
Hiç dert edinme valla bize de yazık günah

İyi yapmışsın valla canım :) Bende okuldan dönerken ilk duraktan biniyorum genelde. Oturmak için dakikalarca bekliyorum. Sonra arkamdaki teyzeler, amcalar falan iki dakika sonra gelecek olan metrobüsü beklememek için, dolu olana atıyor kendini. Sonra da bana yer verin diye bekliyorlar. Ne yalan söyleyeyim ilk duraktan dolu olduğunu göre göre binenlere hayatta yer vermiyorum. Geri dönsün iki üç dakika daha beklesin. O birkaç dakika beklemeye üşeniyor diye, ben yaklaşık 40 dakikalık yolculuğumu ayakta geçiremem.

Bir de şu var: O otobüslerde metrobüslerde ne tacizler oluyor, bunu bilmiyorlar mı? Gidecekler erkeklerden yer isteyecekler, kadınlardan değil.

Annemde bunu söyledi gelip anlattığımda. Bir tane erkekten yer isteyememişler mi de niye seni kaldırmaya çalışıyor, zaten geç vakitte dönüyordun her türlü insan var sokakta, sen niye ayakta adamların arasında gitmek zorundaymışsın ki dedi. Ya insanca gelip istese ben o kısmada takılmaz yine yer verirdim. Artık özellikle iş saatlerinde ayakta gide gele tacizlere karşı kendimi korumaya da alıştım :)

yaşlılar maşlılar ama gençlerden çok geziyorlar ne işse

O kısmı hiç anlamadım zaten. Bir de bugün bayramdı ya yaşlılar falan hep sokakta. Normalde bu saatlerde dönsem, genelde gençler oluyor metrobüste, rahat ediyorum. Bir daha bayramda sokağa çıkmayacağım galiba bu gidişle :)
 
ben artık binince eğer biri kalk derse hamileyim demeyi düşünüyorum bi buçuk saatim metrobüste geçiyo zaten,bide ayakta telef olurum:KK70:
 
Hasta, yaşlı ve hamile gördüm mü bir dakika bile beklemem de kendine bakmamaktan çökmüş(estetik anlamda degil, saglık anlamında) 40 yaşındaki kadınlara ve genç şişmanlara tahammülüm yok. Hayatta da yer vermem. Alınma gücenme olmasın hiç ama sen hamur işlerini gömüp gömüp kendi kendini o hale getirirsen kimse sana yer vermek zorunda değil. Üniversiteye giderken bir tanesi beni dürtüp Yer istemişti. Taş çatlasın 35 yaşında. Ben şişmanım yer ver dedi, ben de "ben mi yedirdim" dedim. Bir de bunların çenesi hep hanım gördükleri kızlara çalışır. Bir kere bile erkeğe diklenen görmedim. Eşek gibi yaz sıcağında bir saat otobüste giderken de kimse için ölemem yani. Bizimki de can. Resmen gösterilen saygıyı sömürüyorlar.
 
İst.da kalk ben oturayım muhabbeti çokmu oluyor o_O ben izmirde öyle şeylere pek rastlamadım yer varsa oturursun yoksa kimsenin sesi çıkmaz ayrıca erkekler dururken kalkıp yer vermem bacaklarını yaya yaya oturucaklarına yer versinler :KK12:
 
İst.da kalk ben oturayım muhabbeti çokmu oluyor o_O ben izmirde öyle şeylere pek rastlamadım yer varsa oturursun yoksa kimsenin sesi çıkmaz ayrıca erkekler dururken kalkıp yer vermem bacaklarını yaya yaya oturucaklarına yer versinler :KK12:
ayy hemde nasıl her bindiğimde biri göz dikiyo olay çıkardım bi gün:KK70::KK70::KK70::KK70::KK70:
 
X