bitsin ama döneceğim yer ailemin yanı olmasın

Reputable .!.:

bence sınava kadar evde kal, o zamana kadar da eşinin tavırlarını, söylediklerini kulak arkası et. nasılsa kurtulacağım diye düşün.

sınavı kazanamazsan da 2. şıkkı uygula.

olur ya sınava kadar aranız düzelir. olmazsa yine de herşey denenmiş olur baba evine dönmemiş olursun.

bizim de çok sıkıntılarımız vardı, epey düzeldik. arada tartışmalar olsa da iyi ki ayrılmamışım diyorum şuanda.

ama yine olur da ayrılık vs. olursa baba evine dönmeyi ben de düşünmüyorum.

Genişletmek için tıkla...

gizant .!.:

2 yıllık evliyim ama 10 yıllık evli gibiyiz. kpss uzmanlık sınavlarına hazırlandığım için çocuk düşünmedik. hep özgürlükçü gezindim evlenene kadar ama evlendikten sonra değişti her şey. evlendiğimizin 3. ayında aldatmayla suçladı beni evi terk ettim hatasını anladı barıştık 1. yılımızda tartıştık sikt...ol git dedi gittim özür dilemeler pişmanlıklar barıştık 1 hafta sonra içti eve geldi yemek masasını devirdi karşı koydum telefonumu, tabakları ne buldulduysa yıktı dağıttı, boğazıma yapıştı ve ben sinir krizleri geçirdim, ambulans çağırdım engellemeye çalıştı bende ne bulduysam yıktım tüm beyaz eşyaları kullanılamaz hale getirdim, komşularda polisi çağırmış ben hastaneye o karakola gitti. bana direk vurmadı ama itti kaktı darp raporu aldım aileme bile söyleyemedim utandım yaşadıklarımdan üzülmelerini istemedim bunları duysalar yıkılırlardı. kız kardeşim istanbulda tek yaşıyor onun yanına gittim 1 hafta kaldım , çok çaresizdim anneme anlattım olayları ama baba evine dönmek çok ağır geliyordu. beni 1 ay bile idare etmeyecek kadar az olan alyans vb şeyleri sattım ev aradık annemle aylarca iş bulup boşanıp kendi hayatıma bakacaktım fakat kpss için verdiğim tüm emekler boşa gidecekti kurum sınavları başlamıştı ama ben ders çalışmak ne yaşadığımı bile hissetmiyordum. her şeye boşvermiştim ama ne ev bulabildim ne iş. bu arada karakoldan haber geldi eşime 2 ay uzaklaştırma vermişler. evde bulamadığım için bu haber ilaç gibi gelmişti kendi evime döndüm ve eşime valizini topla git dedim gitti. ama beni rahat bırakmadı hastayım yemin ederim tedavi olucam her şeyi unutturucam sana dedi çiçek göndermeler yalvarmalar. annem de hep destekti bana ona sordum hastalıkta sağlıkta söz verdik tedaviden sonra yine değişmezse o zaman vicdan azabı çekmem deyip kendimi kandırdım annem bana bıraktı tekrar barıştık. tedavi olmaya başladı ilaç kullanıyor ilk zamanlar iyiyidi ama şimdi eski haline dönmeye başlıyor. onun ailesinden biri geldiğinde ben pervaneyim aramızda çok iyi, ama benim ailem, akrabam gelince bir sorun çıkarıp bana hayatı zindan ediyor. sosyallik hiç yok, sadece etrafındakileri eleştiriyor, tek bir arkadaşı bile yok kimseyle geçinemez. bugün iftara 2 yıldır davet etmek istediğim dayımın kızı ve eşini çağırdım, eve aile dışından fazla kimse davet etmiyorum eşim sorun çıkarır rezil olmayayım diye ama kız senin evini hiç görmedim bi gün gelelim falan dedi çağırmak zorunda kaldım. eşim gündüz evde gece çalışıyor sabah kalktım hazırlık yapıyorum yardıma geldi bana ama huzursuzluk çıkarmaya gelmiş sürekli söyleniyor. evi biliyorlar mı misafirler dedi bana bende bilmiyorlar ama metroya gelince biz alır getiririz, sende park yerini gösterirsin dedim. metro apartmanın aşağısı ve kendi misafirleri olunca zırt pırt gelecek olanları arar ve şuraya nerdesiniz, yaklaşınca ben hemen inerim aşağı diye dolanır durur ama benim misafirlerime gelince" ben niye aşağı iniyorum ki benim misafirlerim gelince senide mi aşağı götürüyorum" dedi bana çok sinirlendim olay çok büyüdü oruçluydum ve sigara kullanıyordum kriz geçirdim bütün işimi bırakıp ağladım hıçkıra hıçkıra son 2 saat kalmıştı iftara iptalde edemezdim herkes yolda çünkü çok çaresizdim ve sildim göz yaşlarımı hazırlıklara devam ettim o ise yerinden bile kalkmadı parçalandım resmen her şeye yetişebilmek için ve aklımdan tek geçen bugünün bitmesi ve ondan ayrılmaktı. misafirler gittiler ve yanıma geldi küsmüyüz gibisinden sırnaştı ben de tartışma ortamı yarattım tekrardan senle uğraşamam dedi ve gitti. sonra burada buldum kendimi. bana yardım kızlar ne yapmalıyım mükemmel bir ailem var hep destekler ama ben baba evine dönersem şu an olduğumdan daha mutsuz oluyorum çok denedim. şu an çalışmıyorum ve hiç birikimim yok, uzmanlık sınavını 2 ay önce kazandım ama mülakatta elendim 1 aya kadar tekrar sınav açılacak çalışamazsam 2 yıllık emeğim gidecek. ama öyle bir haldeyim ki alıp başımı gitmek istiyorum. şimdi 3 seçenek var diğer seçenekleri sizden bekliyorum. 1. sınava kadar bu evde kalmak, 2. iş araştırıp 1 ay çalışıp ev tutup bu evi terk etmek ve boşanmak, 3. ailemin yanına dönmek boşanmak(bu seçenekte tüm enerjim bitiyor yatağa girip kayboluyorum ailemin yüzüne baktıkça eriyorum, elim kolum kalkmıyor)

Genişletmek için tıkla...

gizant .!.:

şimdi ablam arıyor bizi iftara davet edecekti açamıyorum telefonu ne zormuş bu evlilik hep zor durumda kalanım Allahım sabır ver

Genişletmek için tıkla...