kızlar hepiniz sağ olun ama kafam karmakarışık, babamın üstüne alsam bu kez onun lafını eder, eşim en ufak bir şeyde yatakları ayırıyor yani artık alttan alacak gücüm de kalmadı yaptığım her işi eleştiriyor, evlenirken de her şeyi yarı yarıya ödedik, maddi manevi sömürülmüş gibi hissediyorum sürekli kendimi
Sakın kendi üstüne alma arabayı bu adam para düşkününün teki.Yarın o arabanın yarısı benim der.boşansam nasıl bir yol izlerim onu da bilmiyorum, ona çok güvenmiştim, bir daha bir başkasına güvenebilir miyim bilmiyorum, boşanırsam bir daha hiç evlenemeyecek ve çocuk sahibi olamayacakmışım gibi hissediyorum
Kesinlikle size katılıyorum...Çok uzun yıllardır evliyim.Daha eşimden ima bile duymadım.Hiç mi kavgamız tartışmamız olmadı.Olmaz mı.Asla ne ben ne de o ..Boşanma cümlesi o kadar basit mi.Bana da dense bu cümle, hadi güle güle derim.Mesleğim işim gücüm var.Bana göre onursuzluk bu.Haddini bilsin erkek eş.Ne demek...Kadinin gitmeyecegini bildigi icin nikahi agzinda sakiz edebiliyor. Esim böyle bir tehdidin bosanma sebebi oldugunu bilir mesela. O yüzden ikimiz de asla öyle laflar etmiyoruz
Kocanız ne kadar da manipülatif ve iğrenç biri.. ayrıca kurban olsun memurlarabir de bana sürekli benden boşanırsan ancak bir memur bulursun diyor, kendisi özel sektörde çalışıyor, senin kalemin oymuş falan diyor sürekli, hiç iyi hissetmiyorum kendimi
Adamın kumaşı evlenmeden önce de belliymiş aslında. Çok mu lazımdı böyle bir adamla evlendiniz?Arkadaşlar merhaba, ben evleneli henüz bir yıl olmadı. Evlenmeden önce eşim bana şu an oturduğumuz evde oturmayı şart koştu (kendi evi olduğu için ve ev ailesine yakın) Benim iş yerime uzak, 4 araç değiştiriyorum. Ancak eşim zaten araba alacağız demişti. Benim ülke koşullarına göre iyi bir maaşım var, eşimin maaşı benden de iyi. Ancak her araba konusu açıldığında kavga ediyoruz, sonunda konu hep boşanmaya kadar geliyor eşim tarafından. Boşa o zaman ben sana araba alamıyorum diyor. Ben ilk arabamız olacağı için güzel bir araba almak istiyorum ve gerçekten artık toplu taşımadan bıktım usandım. Bana hiç anlayış göstermiyor. Ben düğün takılarının hepsini vermeye ve kredi ödemeye razı oldum ancak kendisi biraz olsun ekstra peşinat çıkartmıyor. Bana karşı bu kadar merhametsiz olması beni çok soğuttu, her seferinde konuyu boşanmaya getirmesinden nefret ettim. Açıkçası ayrılmaya kalksam hem ailem perişan olacak hem de beni suçlayacaklar, çünkü bana çok uygun gördükleri bir kişi değildi. Tek başıma da tüm külfeti üstlenip almak istemiyorum çünkü evlilik içinde edinilen mal ortak, para konusunda eşime bu tavırlarından dolayı güvenim kalmadı. Onu seviyorum ama onun beni sevdiğine inancım da kalmadı, bu sabah robot süpürge almak istediğimi söyledim, o da 8 bin lira, başladı böyle para harcarsan nasıl araba alırız, lüks tüketim yapan bir insan da değilim, kafayı yiyeceğim, çok doldum, ağlayarak yazıyorum. ne yapmalıyım
Memur olmak kötü mü memur bul nolcak? En azından şu ankinden azda kazansa mutlu olursun.bir de bana sürekli benden boşanırsan ancak bir memur bulursun diyor, kendisi özel sektörde çalışıyor, senin kalemin oymuş falan diyor sürekli, hiç iyi hissetmiyorum kendimi
Ay kendisiyle evlendiniz de ne oldunuz?bir de bana sürekli benden boşanırsan ancak bir memur bulursun diyor, kendisi özel sektörde çalışıyor, senin kalemin oymuş falan diyor sürekli, hiç iyi hissetmiyorum kendimi
Yazdığınız şeyler aşırı samimi geldi bana. Üzüldüm. Şu yazdığınızı tekrar tekrar okuyun: "Bana karşı bu kadar merhametsiz olması beni çok soğuttu, her seferinde konuyu boşanmaya getirmesinden nefret ettim." Her şeyin özeti burada yatıyor. Aileniz neden perişan olacak? Üzüleceklerini kast ediyorsanız 3 gün üzülürler. Eşinizin bu tavırlarıyla sizi bir ömür boyu taşıyacağına inancınız var mı? İlk akla gelen örnek, bebeğiniz olunca tüm yorgunluğu paylaşmaya çalışacak mı? Bence hayır. Araba alma konusunda uğraşsa, maddi yardım etse gerçekleşecek bir plan ama sizi rahat ettirmek istemiyor. Bence sizi rahat ettirmek istememesi çok büyük bir sorun. Sadece arabayla sınırlı kalmaz, başka başka şeylerle de karşılaşabilirsiniz.Arkadaşlar merhaba, ben evleneli henüz bir yıl olmadı. Evlenmeden önce eşim bana şu an oturduğumuz evde oturmayı şart koştu (kendi evi olduğu için ve ev ailesine yakın) Benim iş yerime uzak, 4 araç değiştiriyorum. Ancak eşim zaten araba alacağız demişti. Benim ülke koşullarına göre iyi bir maaşım var, eşimin maaşı benden de iyi. Ancak her araba konusu açıldığında kavga ediyoruz, sonunda konu hep boşanmaya kadar geliyor eşim tarafından. Boşa o zaman ben sana araba alamıyorum diyor. Ben ilk arabamız olacağı için güzel bir araba almak istiyorum ve gerçekten artık toplu taşımadan bıktım usandım. Bana hiç anlayış göstermiyor. Ben düğün takılarının hepsini vermeye ve kredi ödemeye razı oldum ancak kendisi biraz olsun ekstra peşinat çıkartmıyor. Bana karşı bu kadar merhametsiz olması beni çok soğuttu, her seferinde konuyu boşanmaya getirmesinden nefret ettim. Açıkçası ayrılmaya kalksam hem ailem perişan olacak hem de beni suçlayacaklar, çünkü bana çok uygun gördükleri bir kişi değildi. Tek başıma da tüm külfeti üstlenip almak istemiyorum çünkü evlilik içinde edinilen mal ortak, para konusunda eşime bu tavırlarından dolayı güvenim kalmadı. Onu seviyorum ama onun beni sevdiğine inancım da kalmadı, bu sabah robot süpürge almak istediğimi söyledim, o da 8 bin lira, başladı böyle para harcarsan nasıl araba alırız, lüks tüketim yapan bir insan da değilim, kafayı yiyeceğim, çok doldum, ağlayarak yazıyorum. ne yapmalıyım
Tek sorun araba değilmiş,seni düşünmeyen bir eşle bir ömür nasıl olacak.Üzgünüm ama daha bunun çocuk doğurması büyütmesi,çocuklari okulu ödevleri evreleri var.Yol yakın.kızlar hepiniz sağ olun ama kafam karmakarışık, babamın üstüne alsam bu kez onun lafını eder, eşim en ufak bir şeyde yatakları ayırıyor yani artık alttan alacak gücüm de kalmadı yaptığım her işi eleştiriyor, evlenirken de her şeyi yarı yarıya ödedik, maddi manevi sömürülmüş gibi hissediyorum sürekli kendimi
Seninle evlendimde ne oldu,ne kattın ki bana,hergun 4 araç degisiyorum.Memur diye kucumsedigi bizlerin evide arabasida var.Ben evlendigimde eşim yeni memur oldu.Ben o zaman daha atanmamistim.Tek maaşla evi gecindirdi üstüne orta seviye araba aldı.bir de bana sürekli benden boşanırsan ancak bir memur bulursun diyor, kendisi özel sektörde çalışıyor, senin kalemin oymuş falan diyor sürekli, hiç iyi hissetmiyorum kendimi
Altınları peşinat yapın krediyi kendiniz çekin ama eve asla 5 kuruş harcama yapmayın. Gerekirse dışardan yeyin ama ortak bir katkı sunmayın.ne yapmalıyım, yani boşanın demek kolay ama çok zor bir süreç, düzeltilemez mi
Bu yüzden hayatiniz mahvolsun evet çokben çevremde biraz sivri karakterli olarak biliniyorum, boşandığımda herkese rezil olacakmış gibi düşüncelerim var üstelik annem babam da çevrenin sözüne çok önem veren insanlar
Böyle şeyler ayıp ama kendisi ne kadar maaş alıyor ortalama? Böyle bi cümle kurmak için çok çok iyi kazanıyor olmazı lazım çünkü. Çok sinirlendim. Belki bir memurla evlenseniz sizin için varını yoğunu satıp borca girip bi araba alırdı. Sizi mağdur etmezdş. Lütfen bunu eşinize söyleyin bidaha böyle bir cümle kurarsabir de bana sürekli benden boşanırsan ancak bir memur bulursun diyor, kendisi özel sektörde çalışıyor, senin kalemin oymuş falan diyor sürekli, hiç iyi hissetmiyorum kendimi
Bencr en baştan anlamalıydın. Kendi istediği taraftan ev tutturup seni dolmuşlarda yoran bi insandan zaten bi şey olmazmış. Ha adam dese ki benim araba almaya gücüm yok ama iş yerine yakın orta noktada bir yerde oturalım dese ne biliyim seni düşünse parayı da geçtim tamam derim ama önce araba alıcam diyip sonra dönmesi iyi olmamış. Ve objektif olayım sen de sanki bi şeylerin pahalısını istiyor gibisin. Sende de hata olabilir. Yani çok lükse kaçmaya çalışmak da karşıdakini soğutabilir.Arkadaşlar merhaba, ben evleneli henüz bir yıl olmadı. Evlenmeden önce eşim bana şu an oturduğumuz evde oturmayı şart koştu (kendi evi olduğu için ve ev ailesine yakın) Benim iş yerime uzak, 4 araç değiştiriyorum. Ancak eşim zaten araba alacağız demişti. Benim ülke koşullarına göre iyi bir maaşım var, eşimin maaşı benden de iyi. Ancak her araba konusu açıldığında kavga ediyoruz, sonunda konu hep boşanmaya kadar geliyor eşim tarafından. Boşa o zaman ben sana araba alamıyorum diyor. Ben ilk arabamız olacağı için güzel bir araba almak istiyorum ve gerçekten artık toplu taşımadan bıktım usandım. Bana hiç anlayış göstermiyor. Ben düğün takılarının hepsini vermeye ve kredi ödemeye razı oldum ancak kendisi biraz olsun ekstra peşinat çıkartmıyor. Bana karşı bu kadar merhametsiz olması beni çok soğuttu, her seferinde konuyu boşanmaya getirmesinden nefret ettim. Açıkçası ayrılmaya kalksam hem ailem perişan olacak hem de beni suçlayacaklar, çünkü bana çok uygun gördükleri bir kişi değildi. Tek başıma da tüm külfeti üstlenip almak istemiyorum çünkü evlilik içinde edinilen mal ortak, para konusunda eşime bu tavırlarından dolayı güvenim kalmadı. Onu seviyorum ama onun beni sevdiğine inancım da kalmadı, bu sabah robot süpürge almak istediğimi söyledim, o da 8 bin lira, başladı böyle para harcarsan nasıl araba alırız, lüks tüketim yapan bir insan da değilim, kafayı yiyeceğim, çok doldum, ağlayarak yazıyorum. ne yapmalıyım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?