Kayınvalidemin gelişi 40. Gün değil 20. Gün oluyor yalnız
Bebegim 2 yasını gecti tesekkürler
Komposto süt yapar sehir efsanesi yalnız,su iciyoruz biz bol bol
Kayınvalidemin gelişi 40. Gün değil 20. Gün oluyor yalnızNeden siz kalkıp ütülemiyorsunuz?İlk 20 günde anneniz varmıs,dogumdan 40 gün sonra kvde gelip niye ütü yapsın yani?
Bütün bir paragrafta en çok kv suçlanmış ama suçlu olan kv değil eş olmayan eş!! Her insanı bir ana doğurdu bu nasıl bir buldumculuk..
Anlaşmalı da boşansanız dilekçeye nafaka ve taleplerinizi avukatınıza yazdırın paşa paşa imzalasın.. İlla anlaşmalı olunca talebim yok denilmiyor.. Siz isteklerinizi yazıyorsunuz o da altını imzalıyor bu da anlaşmalı boşanma oluyor..
Merhabalar herkese. Biraz uzun olacak kusura bakmayın. 6 yıllık evliyim. Evliliğimin son demlerini yaşıyorum. Ben 29, eşim 40 yaşında. Sorunsuz gözüken bir evliliğimiz olsa da işin aslı öyle değildi maalesef. Eşimin annesi evliliğimizi yönetiyordu. Sorun şu ki eşim de buna izin veriyordu. Oturacağımız ev, alacağımız araba, benim araba kullanıp kullanamayacağım, kullanacaksam hangi model arabayı kullanıp kullanamayacağıma kadar karışan bir kadındı. Eşim de bunları bir güzel dinler, benden de buna uymamı beklerdi. Eşime uyum sağladığım, o her ne derse yaptığım sürece iyi geçiniyorduk. Buna rağmen mutlu olmuyordu. Sürekli “Benim sana içim ısınmadı. Bizim seninle doku uyuşmazlığımız var.”gibi cümleler kuruyordu. Boşan o zaman kapı orada dediğimde ise adım atmıyordu. Benim ailemin yanında yüzü gülmemesine rağmen ailesine güler yüzü eksik etmezdim. Bir gün dank eder, bir gün insanlık öğrenir dedim ama nafile...
Bir kere bile kayınvalidemle tartışmamız olmamıştır. Eşim için, yuvamızın huzuru için duymazlıktan gelirdim densiz, patavatsız cümlelerini. Eşim bana evliliğimiz süresince fiziksel, psikolojik, ekonomik şiddet uyguladı. Hepsini yuttum. İçime attım. O kadar pişmanım ki darp raporu almadığıma...Evliliğim yürütmek adına yapılacak her şeyi yaptım. Peki eşim ne yaptı? O da boşanma için her şeyi yaptı. Zor anımda, en çok ilgi desteğe ihtiyacım olduğu anda yanımda olmadı. Doğum yaptım. İlk 20 gün annem kaldı. Kadıncağız eve, bana, bebeğe harikulade baktı. Sonraki 20 gün annesi geldi. Hijyene en çok dikkat edilmesi, bağışıklığımın en düşük olduğu zamanda ne tuvalet, banyo temizliği yaptı. Sezaryen ile doğum yapmama rağmen birçok işi kendim yapıyordum. Ne çorbamı, kompostomu pişirdi. Akşamları sadece bir çeşit yemek yapıyordu. Sabahları ise yumurta haşlayıp, çay demliyordu. Çöpü bile anne oğul yemek yerken ben atıyordum. Bebeğimin kıyafetleri dört gün boyunca çamaşırlıkta kalıyor, tozlanıyor. Son raddede ütü yapıyordu. Bunları görmeyen eşim bir de annesine “canını sıkan bir şey var mı anne, başının ağrısı geçti mi anne, musluğu yeni taktım nasıl olmuş anne”gibi sanki lohusa olan oymuş gibi davranıyordu. Bana nasılsın diyen yoktu. Eşimi uyarmama rağmen dozunu arttırarak devam etti. Bunları gören ben doldukça doldum, çocuğu eşimin annesine doğru düzgün vermedim. Sevdirmedim. Eşim de bu yüzden bana tavır aldı. Bebeği sevmemeye, bebekle benim yanımıza gelmemeye, ilgilenmemeye başladı.
En son olayda eşim annesi yorulmasın diye masa silerken napıyorsun, sen masamı silerdin hayret dediğim için sürükleyip ittirerek salona götürdü beni. Annesi oradaydı bebeğin yanında. Onun yanında dövmeye kalktı beni. Güya aramıza girdi annesi ama bir anda bağırmaya başladı. Ben sana ne yaptım diye. “Ben de sorun zaten bir şey yapmıyor olman. Ben annemin yanında daha rahattım, mutluydum. Senin yanında rahat edemiyorum.”dedim diye kayınvalidem çabuk ara babasını gelip alsınlar dedi. Oğlu da talimatı alıp hemen aradı. İkisi gittiler. Ondan sonra ailem geldi. Ben bütün düzenimin burada olduğunu gitmeyeceğimi söyledim. Sonrasında eşim ve annesi geri geldiler ne düşündülerse. Eşim beni evden göndermek için 5-10 gün git, kafayı dinle, ben seni almaya gelirim deyince gitmeye ikna oldum. Evden gittiğimde kırkımız çıkmamıştı. Üzerinden bir buçuk ay geçti. Ne kendi ne de ailesinden biri ne beni ne de bebeği sormak için aramadı. Bebeği özlemedi bile. Ben de boşanma davası açtım. Avukat aradığında o da boşanmak istediğini söylemiş. Büyük ihtimalle anlaşmalı boşanacağız. İçim, vicdanım rahat ama bir de sizlere sormak istiyorum: Bu hikayede ben haklı mıyım? Bebeğime ilerde bunu açıklarken beni haklı bulur mu? Okuyan, yorum yapan herkese teşekkür ederim.
Yani simdi niye söylüyorsun diyecekler olacak ama böyle bir adamin iyi bir baba olacagini nerden cikardiniz? Size her türlü siddet uygulayan bir insan. Esinizin ve annesinin serefsiz olduguna hepimiz hemfikiriz de, ama siz de kendinizi sorgulayon bundan sonrasi icin. Cünkü bir insan siddete boyun egiyorsa bunun da sebepleri var. Bunu kesinlikle kücümseyerek söylemiyorum. Sadece bundan sonra saglikli cizgiler cizmek istiyorsaniz bunlari sorgulamaniz gerekecek. Cok gecmis olsun. Hic bir kadin böyle bir muameleyi hak etmiyor
Şiddete boyun eğdiğim, kendimi, onurumu, gururumu ayaklar altına aldırdığım için pişmanlığımı anlatacak kelimem yok. Kendime büyük bir özür borçluyum. Kendimi affedemiyorum. Bundan sonrası için önce bir destek almayı düşünüyorum.
Sevgisiz büyümüş eşim. Bebeğimizin sevgisi ona iyi gelir, onu iyileştirir sanmıştım.
Anne oğul bir olup bana en güzel günlerimi zehir ettiler. Siz yardım görmemiş olabilirsiniz. 4 gün boyunca toz içindeki bebek kıyafetlerinin ütülenmemesi size normal gelebilir. Bana gelmiyo
Yani neden siz utule miyorsunuz? Sizin için önemliyse sizin utulemeniz lazım. K.valideniz geldi diye hizmet etmek zorunda değil bence ayrıca yapıyormuş da daha ne yapsın. Ama tabi eşinizin tutumları çok kötü o da ayrı bir mesele .Anne oğul bir olup bana en güzel günlerimi zehir ettiler. Siz yardım görmemiş olabilirsiniz. 4 gün boyunca toz içindeki bebek kıyafetlerinin ütülenmemesi size normal gelebilir. Bana gelmiyor.
Ne yazık ki düzelir umudum vardı. Evet daha önce bitirmeliydim. Evet senelerce sustum annesinin yaptığı bütün patavatsızlıklara. En son eşimin annesine yapmacık davranışlara dayanamadım. Ve gerekeni yaptım. Hiç pişman değilim. Çelişki bunların neresinde onu anlamadım.Anlamıyorum ki ne değişti önceden de aynıymış çocuk olunca mı boşanmak geldi aklınıza
Şiddetin affı yok tabi
Ama nasıl yıllarca susan bir kadın tuvalet temizlemedi, komposto, ütü yapmadı...ben annemle daha rahattım deyip çocuğu kucağına vermiyor bir çelişki var
Eşiniz suçlu, ana delisi belli hakkınızda hayirlisu olsun.Fakat şunu soylemeden gecemiycem."Sadece bir çeşit yemek yaptı ,kahvaltıda yumurta ve çay yaptı "başka ne yapcktı ki arkadasim çoğu kaynana onu bile yapmyr
İlk 20 gün annem kalınca, ondan her şeyi fazlasıyla görünce çıtam yükseldi sanırım. Ama problem bu değil ki. Problem, eşimin duruşu. Yanımda olmayışı. Annesi hiçbir şey yapmasaydı ama eşim yanımda olsaydı. Desteğini, sevgisini bizden esirgemeseydi keşke.
olan durum aslinda su, konu sahibi de aciklamis, kadinin annesi eve yardima gelir, KV kiskanir oglusumu kendilerine baglayacaklar diye, o da gelir ama lohusa kadin kendini nazlasin ister, oglu bir esyayi terden kaldirinca ay guzuuuum moduna girer, oglu esine sevgi gosterince, wah benim basim babasi bi gun bile bunu yapmamisti deyip gelini kiskanir, gelin de irrite olur, genc oldugu icin politik davranmayi bilemez, laf sokar. buraya kadar klasik gelin kaynana meselesi ama konu sahibinin esinin git demesi konusmamasi vs bence olaylari bu raddeye getirmis. KV de oglani gazlamis ortayi yumusatacagi yerde.Neden siz kalkıp ütülemiyorsunuz?İlk 20 günde anneniz varmıs,dogumdan 40 gün sonra kvde gelip niye ütü yapsın yani?
Kendine bu soruları sormayan kadından ve adamdan anne, baba olmaz. Benim idealimde.bakın aynı yaştayız. inanın çocuk sahibi olmaktan çok korkuyorum. niye? o çocuğa ben bakarım ama babası ne olacak, o adamdan baba olur mu, bu yuvada çocuk kendini güvende hisseder mi, ona her yaşta bilmesi gerekenleri öğretebilir miyim, uyurken huzurlu uyur mu, alması gereken eğitimleri ,ilgiyi ,ihtiyaçları karşılayabilir miyim, ben neleri yapmalıyım, babası neleri yapmalı?..... bunları siz kendinize sordunuz mu? çocuk koca düzelsin ,evlilik kurtulsun diye yapılmaz .
bu yüzden neden çocuk yaptın diyorum. bu senden anne olmaz demek değildir, bu o adamdan baba olmaz, o adam baba olmayı haketmiyor ve umrunda da değil zaten, o evde çocuk diken üstünde olacak, travmalarla büyüyecek. e nerde kalacak annelik babalık ? o çocuk keşke başka ailede doğsaydım dedikten sonra çektiğiniz çilelerin, yediğiniz dayakların , işittiğiniz hakaretlerin ne anlamı var . lütfen siz söyleyin.
dövüyor seni boşan diyorum ,yuvamı yıkacaksınız.
ayrıl diyorum ben onu seviyorum ayrılmam.
çocuk yapma diyorum kocam düzelsin , kucağım boş kalmasın, korunuyordum ama oldu artık.
Allah aşkına ne duymak istiyorsunuz ?
Tespitiniz, özetiniz harika. Yüzde yüz doğru. Tesadüfün böylesi ya boşanma için aynı avukata gitmişiz. Kendisi avukata eşimi evden ben kovdum dememiş. Evden gitti diye anlatmış. Beni evi terketti olarak göstermeye çalışıyor. Maddi manevi tazminat talebime karşılık kusurlu olan oydu süsü vermek için 3-4 saat sonra annesiyle eve dönmüş.olan durum aslinda su, konu sahibi de aciklamis, kadinin annesi eve yardima gelir, KV kiskanir oglusumu kendilerine baglayacaklar diye, o da gelir ama lohusa kadin kendini nazlasin ister, oglu bir esyayi terden kaldirinca ay guzuuuum moduna girer, oglu esine sevgi gosterince, wah benim basim babasi bi gun bile bunu yapmamisti deyip gelini kiskanir, gelin de irrite olur, genc oldugu icin politik davranmayi bilemez, laf sokar. buraya kadar klasik gelin kaynana meselesi ama konu sahibinin esinin git demesi konusmamasi vs bence olaylari bu raddeye getirmis. KV de oglani gazlamis ortayi yumusatacagi yerde.
bu arada sen kusurlu gozuk diye eve gondermis olabilirler seni, keske o annesinin evine gitseymis.
aslinda dogru olan sinir gecince adamin oturup konusmasi ama onu yapabilecek terbiyeye sahip degil gibi
Kocanız sizi sevmemiş bu yüzden herseyiniz batmış ve itici gelmiş.o ittikce siz yapismissiniz.ipler kopmuş burada suçlu aramayın yolunuza bakın bitti gitti deyin.