Bişeyler yapmak istiyorum ama ne???

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ben 31 yasindayim. Biz lisedeyken tesettur yasagi kalkmisti. 2008de uniye basladim kapali arkdaslarim vardi. Konu sahibi kat sayi engelini kastetmis olabilir. Gerci annesinin okutmayip kocaya veresi varsa ne fark eder.
Anladım ben 24 yaşındayım o yüzden tam olarak hangi dönem olduğunu ayırt edemedim
 
30 yaşında insanlar kendilerini nasıl büyük hissediyor anlamıyorum, ben 30 dan sonra çok daha iyi olurum diye düşünüyorum hep
Eğer çocuk yaşta evlendirilirseniz kendinizden önce çocuklarınızı buyuturseniz sizi eve hapsetmeye çalışısan geri kafalı insanlarla uğraşmak zorunda kalırsanız. Büyük değil yaşlanmış hissedersiniz hatta. Ben covide yakalanınca hastande 20 gün yattım. O odada çektiğim acılarla hayatima başka bı yol ciziicem dedim. Şimdi de bunun yollarını arıyorum. Artık eski hayatımı istemiyorum. Biliyorum yaşım genç ama ruhu çöktu. Y mi bir ben olmak istiyorum. İşin özeti sanırım bu
 
Şehit yakınına tanınan istihdam hakkını ailem kullanmamı istemiyor. Daha doğrusu izin vermiyorlar. Çünkü onların da onayına ihtiyacım var.
Neden izin vermiyorlar ve neden onaya ihtiyacın var ki? Sonuçta sen o babanın kizisin, vefat etmiş adamın karısının onayına ihtiyaç duyman sacma bence,annen bile olsa. Sonuçta o kadın evlenir artık şehit yakını olmaz ama sen ömür boyu onun kızı olacaksın. Annenin konuşmaya hakkı yok bence.
Benim eski bir sevgilimin babası gaziydi, atanmasına etkili olmustu. Hiç de annesinden izin vs aldığını hatırlamıyorum .
Cesur olun araştirin bence . Ne güzel memur olursaniz işsizlik korkusu olmadan yasarsiniz
 
Eğer çocuk yaşta evlendirilirseniz kendinizden önce çocuklarınızı buyuturseniz sizi eve hapsetmeye çalışısan geri kafalı insanlarla uğraşmak zorunda kalırsanız. Büyük değil yaşlanmış hissedersiniz hatta. Ben covide yakalanınca hastande 20 gün yattım. O odada çektiğim acılarla hayatima başka bı yol ciziicem dedim. Şimdi de bunun yollarını arıyorum. Artık eski hayatımı istemiyorum. Biliyorum yaşım genç ama ruhu çöktu. Y mi bir ben olmak istiyorum. İşin özeti sanırım bu
21 yaşında evlendim, çok özgür bir genç olmadım hiç bir zaman. Köy dışında hiç bir yere gitmedim, hiçbir şehri gezmedim. Şu an 24 yaşındayım içimdeki çocuk ölmedi hiç bir zaman, yaşama azmim hep diriydi :) hâlâ hayattan çok beklentim var.
24 yaşında liseye başlayıp, daha sonra universiteye gitmek istiyorum. Universite bitince kaç yaşında olurum bilmiyorum, ama önemsemiyorum. Herkesin hayatı dört dörtlük değil, ben gençliğimin en güzel zamanlarında çok büyük ve kötü şeyler yaşadım, ama hâlâ umutluyum.
 
30 yaşında insanlar kendilerini nasıl büyük hissediyor anlamıyorum, ben 30 dan sonra çok daha iyi olurum diye düşünüyorum hep
Ben de 31 yaşına girdim, mental olarak da tip olarak da eskisinden daha gencim.
Ama konu sahibi verdiği cevapta haklı. Gençliğini yaşayamamis ki, çocuk yaşta kadın olmuş,anne olmuş,çile çekmiş ..
Benim babaannemin bir fotoğrafı var , seksenlik buruşuk nine gibi resimde. Ama öğrendim ki o fotoğrafta daha ellilerinin basindaymis.
Oysa kendi anneme bakıyorum, ellilerinin başındayken genç kadın gibiydi, kirisigi bile yoktu.
Biraz da hayatın yükünü çekmekle ilgisi var..
Konu sahibi yirmilerini yaşamadan geçirmiş ama umarım devletin imkanından yararlanır,memur olur da otuzlarin kirklarini çok güzel yaşar
 
Ben de 31 yaşına girdim, mental olarak da tip olarak da eskisinden daha gencim.
Ama konu sahibi verdiği cevapta haklı. Gençliğini yaşayamamis ki, çocuk yaşta kadın olmuş,anne olmuş,çile çekmiş ..
Benim babaannemin bir fotoğrafı var , seksenlik buruşuk nine gibi resimde. Ama öğrendim ki o fotoğrafta daha ellilerinin basindaymis.
Oysa kendi anneme bakıyorum, ellilerinin başındayken genç kadın gibiydi, kirisigi bile yoktu.
Biraz da hayatın yükünü çekmekle ilgisi var..
Konu sahibi yirmilerini yaşamadan geçirmiş ama umarım devletin imkanından yararlanır,memur olur da otuzlarin kirklarini çok güzel yaşar
Orası öyle ama ben de yaşayamadım demek ki her insan bir olmuyor, fırsat bulunca dört elle sarılan bir insan oldum hep, ondan mıdır bilmem 🤭
 
2008de Haziran'da mezun oldum Eylül'de düğün oldu. Okutmayan bı aile, destek yok. Tek şansım bana burs verenlerin desteğiyle başımı açmam gerekiyordu. Sayısal bolumdeydim üni sınava girmeye gittim iki kadın polis beni kolumdan sürükleyip attı. Nasıl okuyacaktim? İstesem sadece evi terkedip başımı acmamla okuyabilirdim. Başı kapali ilk defa izin verildigi yıl benim kucağımda ikinci çocuk vardı. Kendi bildiğiniz gördüğünüz dışında da hayatlar var.
Ve ben şuan bana dayatilanin dışına çıkmaya çalışıyorum. Kendime bı gelecek kurmaya çalışiyorum. Herkesin bana yapamazsın edemezsin demesine karşı yapmaya çalışıyorum üstelik.
ben sülalemde başı kapalı OLMAYAN ilk kadınım ve yüzlerce kuzenim/kapalı çevrem var
herkes ya açtı okudu
ya da yasak bitmişti de okudu
benim zamanımda çoğu da perukla filan okudu benim giriş zamanım 2001, o zaman perukla okunuyordu. kimliklerde açık fotograf istendiği için de biz fotografçıya rica ediyorduk (kendimiz çekmek için, erkek görevlinin dışarı çıkması için).ya da kadın fotografçı olan yerlerde gidiyorduk kapalı arkadaşlar için.
yani Allah aşkına bu ülkede tek kapalı sizmişsiniz gibi davranmayın. 2008de kapalı kızların rahat rahat okuduğu bir dünya üniversite vardı.
ki sizin okuyacağınız ilahiyat idiye zaten ona kimse karışmıyordu.
ha problemli yerler vardı (mesela AÜ mühendisliğin belli bölümleri gibi, üniversiteyi Ankarada okuduğum için bu bölümleri bilirim) ama genel olarak sorun 2008den itibaren aşamalı çözüldü.

o yüzden önce durumu düzgün tespit ederek başlarsak iyi olur.
bana da "burs bulup okumazsan 15 yaşında ilk gelene veririm" denmişti....
kısacası yapamazdınız diye bir şey yok. kulp bulmayı bırakın.

ha hala yapabilirsiniz tabi. 30 çok küçük bir yaş. en 30umdan beri 2 defa sektör değiştirdim. şimdiki nesil zaten 26-27 yaşında daha çalışmaya anca başlıyor hatta belki 30'da yeni başlıyor. benim de erken evlenip çocuk yapıp biraz büyütüp sonra üniversite okuyup atanıp şu an memur olmuş tanıdıklarım da var.
mesela biri AÖF okul öncesi okudu. 2. çocuğu 5 yaşındayken atandı.
 
Öncelikle Kurban psikolojisinden çıkmanız lazım.

O evlendirdi, polisler kolumdan tutup attı, eşim şunu diyor arkadaşlar bunu diyor.
Siz sonuca bakın. Fırsat olmadı deyin gitsin.

Bu arada Yaşınız gayet genç. Ne yapmak istediğinizi bilmiyorsunuz evet. Yeteneklerinize bakın ve seçin. Bu kadar zor olmamalı sanki.
 
21 yaşında evlendim, çok özgür bir genç olmadım hiç bir zaman. Köy dışında hiç bir yere gitmedim, hiçbir şehri gezmedim. Şu an 24 yaşındayım içimdeki çocuk ölmedi hiç bir zaman, yaşama azmim hep diriydi :) hâlâ hayattan çok beklentim var.
24 yaşında liseye başlayıp, daha sonra universiteye gitmek istiyorum. Universite bitince kaç yaşında olurum bilmiyorum, ama önemsemiyorum. Herkesin hayatı dört dörtlük değil, ben gençliğimin en güzel zamanlarında çok büyük ve kötü şeyler yaşadım, ama hâlâ umutluyum.
Konu sahibi 10 yıl önce sırf tesettür yüzünden okuyamadım ve sınavda polisler beni tesettür yüzünden savurup attı dedikten sonra ben onun başaramayacagi herhangi birşey olduğunu düşünmüyorum balım....Bakan bile olur, valla bak.

Yanlış alintilama duzenlendi:rapci:
 
Son düzenleme:
Sen 10 yıl önce sırf tesettür yüzünden okuyamadım ve sınavda polisler beni tesettür yüzünden savurup attı dedikten sonra ben senin başaramayacagin herhangi birşey olduğunu düşünmüyorum balım....Bakan bile olursun, valla bak.
Yok ya benim ki tesettür yüzünden değildi ki🙈 10 yıl önce tesettürlü bile değildim küçüktüm çünkü. Köyümüzde kız çocukları okutulmuyordu, çok yalvardım günlerce, aylarca hatta yıllarca ama izin vermediler. Dönüp bakınca çok üzülüyorum bazen.
 
Yok ya benim ki tesettür yüzünden değildi ki🙈 10 yıl önce tesettürlü bile değildim küçüktüm çünkü. Köyümüzde kız çocukları okutulmuyordu, çok yalvardım günlerce, aylarca hatta yıllarca ama izin vermediler. Dönüp bakınca çok üzülüyorum bazen.
Yok tatlım, yanlış alintilama yapmışım, düzenledim sonra:cool:
 
Herkese merhabalar. İçimi dökecek kimse yok Kendi kendimi yiyip bitirecegime buraya yazayım belki bı cevap veren olur.
Şehit çocuğuyum. Tesettür engeli yüzünden okuyamadım. İmam Hatip lisesi okumuştum, o da hocalarimin verdiği burs ve desteklerle. Annem beni okutmak için pek cabalamadi. İki abini okutuyorum sana gücüm yok dedi. Ben daha lisedeyken görücüye çıkarttılar beni. İşi gücü yerinde fln... Bilirsiniz işte.. lise bitti evlendirildim. Zaten o zamanlar ağzı var dili yok sessiz sedasız biriydim. Sıkıntılı bı evlilik yaşadım hem maddi hem manevi büyük sınavlardan geçtim. Sonra çevreme bı baktım ki ya tanıdığım herkes meslek sahibi ya da çok mutlu severek evlenmiş. Zoruma gitti bu durum. çünkü ben çok başarılı dereceyle okul bitiren bir öğrenciydim. İkinci çocuğuma hamileyken üni sinavlarina girdim ve ilahiyat önlisans okudum. Sonra bilgisayar kursuna gittim. Bı ara Osmanlıca kursuna gittim. Geçenlerde de ehliyet aldım. Bu arada da Kur'an kurslarında ve anaokullarında görev aldım. Kısacası hiç boş durmadim. Kendimce bişeyler yapıyım dedim. İki çocuğum büyüdü 8-10 yasindalar. Ben şuan evde boş oturuyorum (ev hanımlarına öyle derler aslında hiç alakası yoktur ya hani) çevremdekiler bı ara sürekli bı iş yap çalış dediler. Ben o sırada bilgisayar ehliyet vs koşturuyordum. Şimdi bosum. Aceba çalışabilir miyim bı iş yapıp kendime gelecek için bı hayat güvencesi sağlayabilir miyim diye düşünüyorkn herkes çocuk yap büyüt ne iş yapicaksin diyor. Kendimi o kadar yetersiz ve amaçsız hissediyorum ki. Bazen keşke evlenmeseydim lise döneminde bana verilen burslarla tek başıma bı yol cizseydim diyorum. Sonra annem geliyor aklıma. Onu bırakmadım zamanında. Şimdi de böyle bı durumdayım. Napmaliyim? Kendime nasıl bir yol cizmeliyim bilmiyorum. İlerde pişman olur muyum? Keşke bı hayat güvencem olsaydı der miyim ki mutlaka derim gibi geliyor.
30 yaşında iki çocuklu bı kadın hiç iş tecrübesi olmadan bişeyler yapabilir mi? Kendimi şuan olduğum konuma yakıştıramıyorum. Sanki bişeyler yapmaliyim. Ama ne? Ben bu degiliim. Daha fazlası olmak istiyorum üreten maddi anlamda kazanan bı kadın olmak istiyorum. Aceba hayat karşıma daha ne cikaricak daha neleri yaşamak zorunda kalıcak diye beklemek istemiyorum. Napmaliyim ? Ya da yapabileceğim bişey var mı gerçekten???

Öncelikle düşünceniz ve azminiz için tebrik ederim. Kadın isterse elbette her şeyi yapar. Siz yeter ki bir yerden başlamaya karar verin.
Boş durmamak ve çevre edinebilmek amacıyla dilerseniz başlangıç için yemek yapmayı düşünebilirsiniz. Sonuçta iyi kötü hepimiz evimizde yemek yapıyoruz. Belki küçük bir işletmenin mutfağında başlarsınız ya da bir kurs/yurt mutfağı.
Hibe programları oluyor onlara başvurabilirsiniz. Evde yaptığınız reçeller, salçalar vs internetten satılabilir. Hem bu programlarda size temel işletmecilik bilgileri de veriliyor, kısa bir eğitimden geçiyorsunuz.
Bilgisayar bilginiz varmış. Ufak tefek evrakları bilgisayara kaydetsin, gelen telefonlara baksın tarzı eleman arayan yerler var. Teyzem bu şekilde bir işe girip sonrasında ciddi bir avukat yanında sekreterlik yapmaya başlamıştı. Bayaa adliyelerde dava dosyaları peşinde falan koşar duruma gelmişti.
İlk işiniz bulunduğunuz bölgedeki belediye ve kurumlardan bilgi almak olsun. Herhangi bir şekilde ev hanımlarına yönelik programları varsa değerlendirin
 
Öff tesettür yasağı muhabbetinden cidden gına geldi. İnsanlar her türlü okudu o dönemde ki siz daha o dönemlerde bebek falandınız herhalde. 2006 mezunuyum,tesettürlü arkadaşlarım ya başını açtı okudu,açmak istemeyenler peruk taktı okudu,onu da yapmak istemeyen tülbent taktı okudu. Bir şekilde okudu. Siz kafanıza peruk takıp gelseydiniz aileniz sınıf kapısında beklemezdi herhalde. Yapasınız yokmuş bitti gitti. Canım o dönem okumak istemedi kısmet olmadı deyip geçmek daha samimi. Konunuz tesettür değil ama o cümle de orada göz tırmalıyor yani.
 
Öff tesettür yasağı muhabbetinden cidden gına geldi. İnsanlar her türlü okudu o dönemde ki siz daha o dönemlerde bebek falandınız herhalde. 2006 mezunuyum,tesettürlü arkadaşlarım ya başını açtı okudu,açmak istemeyenler peruk taktı okudu,onu da yapmak istemeyen tülbent taktı okudu. Bir şekilde okudu. Siz kafanıza peruk takıp gelseydiniz aileniz sınıf kapısında beklemezdi herhalde. Yapasınız yokmuş bitti gitti. Canım o dönem okumak istemedi kısmet olmadı deyip geçmek daha samimi. Konunuz tesettür değil ama o cümle de orada göz tırmalıyor yani.
Öyle deme sınava bile girememiş, polisler sınav salonunun kapısinda savurup atmışlar , yani sınava girebilse ve tesettürle okuyabilse (bahsettiği tarihlerde bu da mümkün, fiili yasak yok halbuki) ailesi onu 17 yaşında evlendirmekten vazgeçip okuturmus da işte bunlar hep tesettür...

Bir siyasetcimizin , zamanında kızının yasak yüzünden Amerika'da okumak zorunda kaldığını söyleyen birine sorduğu "Oğlun da mı tesettürlüydü?" sorusu geliyor aklıma istemsizce :KK45:
 
Öyle deme sınava bile girememiş, polisler sınav salonunun kapısinda savurup atmışlar , yani sınava girebilse ve tesettürle okuyabilse (bahsettiği tarihlerde bu da mümkün) ailesi onu 17 yaşında evlendirmeyip okuturmus da işte bunlar hep tesettür...

Bir siyasetcimizin , zamanında kızının yasak yüzünden Amerika'da okumak zorunda kaldığını söyleyen birine sorduğu "oğlun da mı tesettürlüydü?" sorusu geliyor aklıma istemsizce :KK45:
Hangi okulun sınav salonunun kapısında polis bekliyormuş yav? İnanılmaz.

Son paragrafının alnı olsa da öpsem pirayem ❤️
 
Şehit yakınına tanınan istihdam hakkını ailem kullanmamı istemiyor. Daha doğrusu izin vermiyorlar. Çünkü onların da onayına ihtiyacım var. Okul olayı da ben 2008 de 17 yasimda liseden mezun oldum Anadolu kiz İHL den 94 puanla mezun oldum. Başörtüsü engeli 2012- 13 den itibaren kalktı ben o zaman iki çocuk annesiydim. Kpss ve dhbt ye 3 kere girdim eşime ve aileme rağmen üstelik. 78 84 81 aldım. Hem diyanete hem belediyelere hem de İçişleri bakanlığına alım varken başvuru yaptım. Sonuç alamadım.
O yüzden şimdi farklı arayış içerisine girdim aceba başka türlü bir kariyer çizebilir miyim diye. Bişey bulamazsam tekrar seneye sınav için hazırlanmaya başlarım. Ama sınavlardan yoruldum açıkçası. Bakalım nasip...
Saçmalamayın aile onayı falan gerekmiyor. Birinci derece akrabadan iki kişi kullanabiliyor istihdam hakkını, kullanmazlarsa ikinci derece akrabaya geçiyor o da sadece kardeşlerine. Yani yazdıklarınızı okudum da sürekli ajitasyon yapmışsınız isteseydiniz kesinlikle devlet memuru olurdunuz o yüzden hiç ağlayıp sızlamayın.
 
Şehit yakını olduğumu belirtmemi de ailem istemiyor. Gurur yapmışlar kendilerince.

Milletvekili veya diğer devlet erkanının çocuğu değilsiniz ya, devletin size vermiş olduğu bir ayrıcalık. Ayrıcalığınız varsa kullanın. Babanız sonuçta bizler için şehit olmuş. İçiniz rahat olsun. Üniversite sınavında da var sanki şehit ailesi seçeneği ama ayrıcalığı ne bilmiyorum. Memurlarda da var. Memurluk için deneyin derim. Toplu taşımayı ücretsiz kullanma hakkı da var. Başka da bilmiyorum. Değerlendirin bunu da.
 
Babanız 15 temmuz şehidi mi? Belki aileniz o yüzden istemiyordur bu hakkı kullanmanızı ama devletin verdiği bir hak var sonuçta, niye onay vermesinler ki?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X